(80%)ฝันเสียวซ่าน

“อ๊า…คีเสียว…”

ริมฝีปากอุ่นร้อนประกบกับดอกไม้งามแนบแน่น ส่งลิ้นแยงเข้าไปในรู หมายดูดน้ำหวานข้างในให้เหือดแห้ง

คีตกาลรู้สึกเหมือนลิ้นเขาแยงเข้าแยงออกในรูตัวเองจนเสียวสยิวไปทั้งตัว คล้ายๆลิ้นเขาจะยาวพอๆกับนิ้วเลยเชียว แยงเข้าแยงออกจนเธอเสร็จอีกครั้ง “อ๊าาาาา…”

ร่องรูตอดรัดลิ้นเขาแน่นจนเขาแทบชักลิ้นไม่ออก นี่ถ้าแก่นกายได้เข้าไปข้างในคงเสียวจนเสร็จเลยล่ะมั้ง จนร่องคลายตัวเขาจึงชักลิ้นออกมา แล้วขยับตัวยันขึ้น จับแก่นกายสอดเข้าไปในร่องนุ่ม

แก่นกายใหญ่แทรกกลีบนุ่มจนคีตกาลรู้สึกแน่นตึงไปหมด ความเสียวซ่านยังไม่ทันจางหาย ความเสียวระลอกใหม่ก็พุ่งขึ้นมา “ซี๊ดดดด…อาจารย์…คีเสียวจะตายแล้ว…”

เขาขยับชักออกช้าๆ

คีตกาลเสียววาบจนต้องผวากอดเขาไว้ “อาจารย์…คีเสียว”

เขากดเข้าไปใหม่ช้าๆ

“ซี๊ดดดด…” คีตกาลครางออกมา อ้าขารัดรอบเอวเขา

เขากดเข้าไปจนสุด คีตกาลรู้สึกเหมือนมันสอดเข้าไปถึงมดลูก เธอได้แต่คิดว่า ทั้งยาวทั้งใหญ่จริงๆ อูยยยย แบบนี้จะหาผัวใหม่คงต้องให้ได้ยาวใหญ่กว่านี้ล่ะมั้ง

ตรีปุระหน้าทะมึนทันที “เจ้ายังจะคิดหาผัวใหม่อีกรึคีตกาล!” แล้วเขาก็กระแทกกระทั้นอย่างรุนแรงด้วยความโมโห

“อ้า! อาจารย์ คีเจ็บ” คีตกาลร้องออกมา

“เจ้ากล้าคิดหาผัวใหม่ ข้าจะกระแทกร่องเจ้าให้แหกเยินไปเลย ดูซิ ใครมันจะเอาเจ้าอีก!” ตรีปุระเข่นเขี้ยวเสียงต่ำ กระหน่ำใส่ร่องนุ่มอย่างไร้ความปราณี

“อาจารย์ คีเจ็บ เบาๆซิคะ” คีตกาลเอาสองมือยันหน้าท้องเขาไว้ หน้าสวยเหยเกอย่างเจ็บปวด

“เจ็บซิดี เจ้าจะได้ไม่กล้าคิดหาผัวใหม่อีก” ตรีปุระเข่นเขี้ยวเสียงต่ำ กระแทกใส่ร่องนุ่มรุนแรง

ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ…

“อาจารย์ คีเจ็บ” คีตกาลร้อง สองมือยันไว้แต่ก็เหมือนไร้ผล เขายังคงกระหน่ำใส่เธอจนเธอเจ็บร่องไปหมด รู้สึกเหมือนของเขามันจะขยายใหญ่ขึ้นอีกจนเธอจุกแน่นไปหมด “อาจารย์ คีเจ็บจริงๆนะคะ อึก…” เธอเริ่มร้องไห้ออกมา

เขาหยุดชะงัก “เจ็บมากหรือ?”

คีตกาลพยักหน้า “อึก…อึก…”

เขาเลื่อนมือมาปาดน้ำตาออก “เจ้าอย่าได้คิดเช่นนั้นอีก เจ้าเป็นของข้า ของข้าคนเดียว จำเอาไว้ให้ดีล่ะคีตกาล”

“อาจารย์ใจร้าย อึก…” คีตกาลต่อว่าปนร้องไห้

ตรีปุระขยับเข้าไปจูบซับน้ำตา “ไม่ร้องนะ ไม่ร้อง ข้าโกรธจนลืมตัวไป ทำเจ้าเจ็บมากหรือ?”

“อึก…อึก…” คีตกาลพยักหน้า

“ไหนดูซิ เจ้ายังเจ็บอยู่หรือไม่?” เขาพูดแล้วก็ขยับตัวออกช้าๆ จนแก่นกายครูดกับผิวเนื้อนุ่มนิ่ม

“อี๊…” คีตกาลห่อปากครางทั้งเจ็บทั้งเสียว

เขาดันตัวกลับเข้าไป

“อู้…” คีตกาลห่อปาก เสียวซ่านไปหมด

เขาขยับตัวออกเชื่องช้า

“อูยยยย…”

แล้วก็ดันกลับเข้าไปอีก

คีตกาลเริ่มลืมความเจ็บ ห่อปากครางด้วยความเสียวปนเจ็บเล็กๆ