ตอนที่ 1056 นักโทษในดินแดนความตาย
หลัวเฟิงไม่รู้สึกถึงจักรวรรดิเทพ ไม่สามารถเขาสู่จักรวาลมืดด้วยความเร็วแสง แล้วยังไม่รู้สึกถึงคลื่นอวกาศ
“ตอนนี้ข้าอยู่ที่ไหนกันแน่”
หลัวเฟิงบินผ่านอวกาศด้วยความเร็วสูง เขาได้มองไปยังดาวที่ส่องแสงอยู่รอบๆ
“นี่มัน ความรู้แบบนี้ไม่ถูกต้อง ด้วยความเร็วแสงจะต้องเห็นเพียงแค่ด้านหน้าเท่านั้น”
หลัวเฟิงมองกลับไปยังด้านหลัง เขายังคงได้เห็นรอบๆ ได้ชัดเจนผ่านความเร็วแสง
“หรือว่า…ความเร็วแสงในดินแดนความตายจะแตกต่างไปจากจักรวาลดั้งเดิม”
ความเร็วในดินแดนความตายนี้น่าจะเร็วกว่าความเร็วของจักรวาลดั้งเดิม
“ความเร็วแสงจากจักรวาลดั้งเดิมคือ 186,000 กิโลเมตรต่อวินาที ในดินแดนความตายคือ 18 ล้านกิโลเมตรต่อวินาที”
หลัวเฟิงเร่งความเร็วบินผ่านอวกาศเป็นสองเท่าของความเร็วแสงจากจักรวาลดั้งเดิม..3 เท่า…เขายังคงเร่งความเร็วขึ้นไปเรื่อยๆ
กฎจักรวาลมีความแตกต่างไปจากเดิมในจักรวาลของดินแดนความตาย
หลัวเฟิงรู้สึกเหมือนกำลังอยู่ใกล้ๆ กับอาจารย์ท่านผู้ยิ่งใหญ่ที่เหมือนกับอยู่ในจักรวาลปฐมกาล พื้นฐานของจักรวาลมีความแตกต่างบางอย่าง
หลัวเฟิงที่เร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ได้ถูกแรงกดดันจากการเพิ่มความเร็วตามขึ้นไปเรื่อยๆ ร่างเผ่าโมชานมีความแข็งแกร่งในระดับจักรพรรดิขั้นกลางทำให้เขาสามารถทนแรงกดดันได้
“100 เท่าของความเร็วแสงในจักรวาลดั้งเดิม ยังคงสามารถเร่งความเร็วได้อีก…”
หลัวเฟิงไม่สามารถเร่งความเร็วเพิ่มได้อีก แม้ว่าเขาจะทำการเผาผลาญร่างอมตะของเขา
จู่ๆ มุมมองด้านหลังของหลัวเฟิงก็มืดลง หลัวเฟิงไม่สามารถที่จะเห็นแสงดาวจากด้านหน้าตัวเอง
“ไม่ได้เข้าจักรวาลมืดหลังจากแตะถึงความเร็วแสง ดูเหมือนจะไม่มีจักรวาลมืดในดินแดนความตาย…แล้วที่นี่มันคือที่ไหนในดินแดนนี้”
หลัวเฟิงยังคงบินต่อไปด้วยความเร็วที่เร็วกว่าความเร็วแสง 100 เท่า
———-
ภายในจักรวรรดิเทพของหลัวเฟิง
หลัวเฟิงกำลังนั่งอยู่บนขอบของจักรวรรดิเทพและมองดูฟองคลื่นจากมหาสมุทรกว้างไกล
“ถึงจะติดอยู่ในดินแดนความตาย อย่างน้อยก็ยังได้โลหะสีดำ ชิ้นที่ 4”
หลัวเฟิงยิ้ม ข้อมูลในโลหะสีดำ ได้ถูกส่งมาหาเขาตอนที่อสูรเขาทองได้กลืนแผ่นโลหะสีดำ
“ตอนนี้ได้รับขั้นที่ 7 จากทั้งหมด 9 ขั้น เหลือเพียงโลหะสีดำอันสุดท้าย ตอนนี้ต้องเริ่มฝึกฝนอันที่ได้มาก่อน”
ร่างกายมนุษย์โลกเริ่มฝึกฝนขั้นที่ 6 ของคู่มือ 9 ขั้น
———-
ร่างเผ่าโมชานยังคงบินด้วยความเร็ว 100 เท่าความเร็วแสง ร่างอสูรเขาทองกำลังฝึกฝนคู่มือ 9 ขั้น ในขั้นที่ 6 แม้ว่าการล้มเหลวจะทำให้ร่างกายกลายเป็นขี้เถ้า แต่ด้วยร่างอมตะที่แข็งแกร่งพอก็เหมือนกับการเป็นอมตะ
ร่างกายของเขายังคงฟื้นขึ้นมาได้ตราบเท่าที่ยังมีชิ้นส่วนเหลืออยู่ การยังมีขี้เถ้าทำให้เขาสามารถที่จะฝึกคู่มือ 9 ขั้นในดินแดนความตายโดยไม่ต้องกังวล
หลัวเฟิงได้บินด้วยความเร็วเท่าเดิมมานานหนึ่งปี จนมาถึงกาแล็กซี่หนึ่ง
“หนึ่งดาวหยก ดาวสีเหลือง สีขาว สีรุ้ง”
เมื่อเขามายังจุดศูนย์กลางของกาแล็กซี่ก็ได้มีเสียงดังออกมาจากดาวสีเหลืองมาถึงหลัวเฟิง
“มีผู้บุกรุกจากเผ่าพันธุ์อื่น”
“มันนานมากแล้วที่ไม่มีใครมาใช่ไหม อัศวินดาบปีศาจ” เสียงฟังดูชั่วร้ายดังออกมาจากดาวสีรุ้ง
“เราไม่ได้เห็นเผ่าพันธุ์อื่นมานานกว่า 6 หมื่นยุคสมัย” เสียงดูเย็นชาดังมาจากดาวสีหยก
หลัวเฟิงถูกก่อกวน
การโจมตีวิญญาณด้วยพลังงานอมตะที่มองไม่เห็นได้ไหลเข้าหาหลัวเฟิง แต่ร่างเผ่าโมชานไม่ได้รับผลจากการโจมตีวิญญาณ
“เขาเป็นรูปแบบพลังงานชีวิต เขาไม่กลัวการโจมตีวิญญาณ” เสียงดูชั่วร้ายดังขึ้น
“ให้ข้าเป็นคนขยี้” เสียงที่ดูเย็นชากล่าว
“ถึงตาข้า” เสียงดูแก่กล่าว
หลัวเฟิงมองไปยังระยะไกลและได้เห็นสิ่งมีชีวิตทั้งสามบินออกมาจากดวงดาว พวกเขาบินด้วยความเร็ว 100 เท่าของความเร็วมาที่หลัวเฟิง
“ร่างเผ่าโมชานไม่เก่งด้านต่อสู้” หลัวเฟิงพึมพำ
อสูรเขาทองขนาดสามเมตรลอยอยู่ในอวกาศพร้อมกับสยายปีก ส่วนร่างเผ่าโมชานเข้าไปสู่แหวนโลก
“โอ้ นั้นคงเป็นสัตว์อวกาศ” หนึ่งในสามสิ่งมีชีวิตกล่าว
“มันเป็นอสูรเขาทอง” อีกหนึ่งพูดขึ้นมา
“ดีมาก” สิ่งมีชีวิตสีเขียวส่งเสียงแสดงความก้าวร้าว
อสูรเขาทองที่กำลังลอยอยู่ได้รับรู้ถึงผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามที่มีชื่อเสียงในจักรวาล พวกเขาได้หายตัวไปจากจักรวาลเมื่อนานมาแล้ว
ทั้งสามคือ อัศวินดาบปีศาจ อัศวินซีเทียน ผู้นำขนนกมืด
อสูรเขาทองได้ส่งเสียงตัดผ่านโดยรอบ “อัศวินดาบปีศาจ อัศวินซีเทียน ผู้นำขนนกมืด ข้าไม่อยากเชื่อว่าพวกเจ้ายังคงมีชีวิตอยู่”
พวกเขาทั้งสามได้ชะลอตัวลงและหยุดอยู่ห่างจากหลัวเฟิงไปหมื่นกิโลเมตร พวกเขาทั้งสามคนได้แสดงความประหลาดใจ
“ดูเหมือนยังมีบางคนจำพวกเราได้” อัศวินซีเทียนกล่าว
“เรายังไม่ถูกลืม?” ผู้นำขนนกมืดพูดขึ้นมาในเวลาเดียวกัน
อัศวินดาบปีศาจจ้องมองมายังอสูรเขาทองโดยไม่ใส่ใจอะไร “บอกมา!! มันเกิดอะไรขึ้นใน 2 แสนยุคที่ผ่านมา”
อัศวินซีเทียนและผู้นำขนนกมืดได้จ้องที่อสูรเขาทอง
อสูรเขาทองส่งเสียงคำราม “อัศวินดาบปีศาจ เจ้าพูดเหมือนกับออกคำสั่งทาส ข้าไม่ชอบวิธีพูดของเจ้า…ถึงแม้ว่าข้าจะสนใจเจ้า และยินดีที่จะบอกว่าเกิดอะไรขึ้นให้ฟัง แต่วิธีพูดของเจ้าทำให้ข้าผิดหวัง”
อัศวินดาบปีศาจจ้องด้วยสายตาเย็นชา “ถ้าไม่พูด ข้าก็แค่เอาความจริงออกมาจากปากเจ้า”
อัศวินดาบปีศาจทำการเผาผลาญร่างอมตะ เส้นแสงสีเขียวหยกได้ตัดผ่านอวกาศเข้าใส่อสูรเขาทอง
หลัวเฟิงไม่คิดว่าอัศวินดาบปีศาจจะแสดงความโกรธแบบนี้ เขาคิดว่าจะตอบให้ด้วยความยินดีถ้าอัศวินดาบปีศาจถามเขาดีๆ
ในใจลึกๆ ของหลัวเฟิงนั้นยินดีที่จะได้พูดคุยกับเหล่าผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสาม มันน่าเสียดายที่อัศวินดาบปีศาจไม่ได้มองเขาอย่างเท่าเทียมกัน
“ลุย” อัศวินซีเทียนพูด และปะทะกับหลัวเฟิงด้วยไม้เท้ายาว 6 พันกิโลเมตร
“ฮ่า ฮ่า…”ผู้นำขนนกมืดได้ใช้เสียงเจาะเข้าไปยังร่างอสูรเขาทอง
แม้ว่าอำนาจจิตของหลัวเฟิงจะอยู่ในระดับผู้ยิ่งใหญ่ก็ยังคงได้รับผลกระทบ
อสูรเขาทองเริ่มเผาผลาญร่างอมตะและขยับปีกเพื่อหลบดาบ ดาบได้ฟันมาที่อสูรเขาทอง
ไม้เท้าตีตรงมาที่หัวอสูรเขาทอง อัศวินดาบปีศาจและอัศวินซีเทียนร่วมมือกันได้อย่างลงตัว ผู้นำขนนกมืดได้ส่งผลกระทบกับจิตใจหลัวเฟิง
อสูรเขาทองนั้นอ่อนแอกว่าผู้ยิ่งใหญ่ แล้วร่างอมตะของเขาก็ได้รับการบาดเจ็บจากการเผชิญหน้ากับเจ้าแห่งช่างฝีมือ เขายังสามารถอดทนรับการโจมตีจากพวกเขาได้
“ปีกนั้นคือสมบัติที่แท้จริง” อัศวินซีเทียนส่งเสียงดัง
“แล้วชุดเกราะที่ใส่เป็นสมบัติที่แท้จริง” ผู้นำขนนกมืดเสริม
“เขาสามารถต้านทานการโจมตีของพวกเราทั้งหมดได้เพราะใส่สมบัติที่แท้จริง”
“ฆ่าเขา”
“เอาสมบัติมา”
“เกราะสมบัติที่แท้จริงนั้นเป็นของข้า พวกเจ้าสามารถเอาอย่างอื่นไปได้” อัศวินดาบปีศาจพูดอย่างเย็นชา
อีกสองคนนั้นโกรธ แต่พวกเขารู้ถึงความแข็งแกร่งของอัศวินดาบปีศาจ นอกจากนี้…พวกเขายังไม่พบวิธีออกจากดินแดนความตาย
อัศวินซีเทียนกับผู้นำขนนกมืดพยักหน้าแล้วพูดว่า “ได้”
“อสูรเขาทอง เราไม่สนว่าอะไรเกิดขึ้นภายนอก ก็แค่ต้องการสมบัติ มากกว่านี้…ตาย” อัศวินดาบปีศาจกล่าว
น้ำสีทองได้กระจายออกไปสิบล้านตารางกิโลเมตรในอวกาศ สัตว์ประหลาดทั้ง 9 กำลังแวกว่ายในน้ำสีทอง โดยที่อสูรเขาทองเป็นศูนย์กลางแม่น้ำ
สามผู้ยิ่งใหญ่กำลังตกตะลึง
“สมบัติที่แท้จริงประเภทพื้นที่” หนึ่งในพวกเขาพูดขึ้นมา
“ถ้าต้องการสมบัติ…ก็มาดูว่าใครจะตายก่อนกัน”อสูรเขาทองกล่าว
ภายใต้แรงกดดันจากแม่น้ำสีทอง สามผู้ยิ่งใหญ่ไม่สามารถที่จะแตะอสูรเขาทองเพิ่ม
อสูรเขาทองได้มองทั้งสามผู้ยิ่งใหญ่ด้วยความโกรธ