ตอนที่ 1147 : เก้ากว้างไกล, ดวงตามหาสมุทร
“โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล?” หลัวเฟิง รู้สึกถึงบางอย่าง “เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล มีขุมกำลังนอกจาก โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล มาด้วยงั้นเหรอ?”
“ใช่” เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล พยักหน้า
เจ้าแห่งโยนาน กางปีกกระดูกของตัวเองออกและพูดขึ้น “ไม่ใช่แค่โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล ขุมกำลังทั้งหมดที่มี เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ได้ส่ง เจ้าแห่งจักรวาล มาที่นี่ ขุมกำลังทั้งหมดในจักรวาลอาจจะส่งเจ้าแห่งจักรวาล มาที่นี่ก็ได้”
เจ้าแห่งอนาคอนด้า พูดขึ้นด้วยเสียงแหบแห้ง “เรามี ผู้นำแห่งทางช้างเผือก นำทางเรา”
เขาพูดขึ้น “และเราสามารถไปถึงที่นั่นโดยใช้การเทเลพอร์ทผ่านจักรวรรดิเทพ ขุมกำลังอื่นอาจจะต้องใช้เวลากันสักพัก ยังไงซะมันก็เป็นที่ของ เจ้าแห่งยันอา และมีแค่คนปกป้องไม่กี่คนที่นั่น”
“ทำไมพวกเขาถึงมาได้?” หลัวเฟิง อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา
“เพราะพวกเขารู้จักของชิ้นนั้น” เจ้าแห่งโยนาน พูดขึ้นมา
“ได้ยังไง?”
“ของชิ้นนั้นสามารถเกิดขึ้นมาได้ในดินแดนสามแห่ง” เจ้าแห่งโยนาน พูดขึ้นมา “พวกมันดูเหมือนของตามธรรมชาติอย่างต้นหญ้าและต้นไม้ พวกมันดูธรรมดาแต่ทรงพลัง พวกมันใกล้เคียงกับสมบัติที่แท้จริงขั้นสุดยอด สำหรับสมบัติที่แท้จริงขั้นสุดยอดแล้วผู้ใช้ต้องทำการศึกษาความลับเบื้องหลังมัน เพื่อจะได้พลังที่แปลกประหลาดของมัน และหากพวกเขาทำไม่ได้ มันก็ไม่อาจจะแสดงพลังที่แท้จริงออกมาได้”
หลัวเฟิง พยักหน้า เขาสามารถใช้ได้แค่รูปแบบที่สองของหอคอยดวงดาว แต่รูปแบบที่สองของหอคอยดวงดาวนี้ก็ถือว่าแข็งแกร่งเพียงพอ
“ของประหลาดนั่นแตกต่างออกไป” เจ้าแห่งโยนาน พูดต่อ “มันไม่มีลวดลายที่สลักไว้บนของชิ้นนั้น และผู้ยิ่งใหญ่ คนไหนๆ ก็สามารถใช้พลังสูงสุดของมันได้ สมบัติที่แท้จริงขั้นสุดยอด ที่ไม่อาจจะดึงพลังออกมาได้เต็มที่ เทียบกับของประหลาดแบบนั้นไม่ได้ มีแค่สมบัติที่แท้จริงที่ดึงพลังออกมาได้เต็มที่เท่านั้นที่จะเทียบเคียงกับมันได้ เจ้าลองคิดดูว่ามันจะมีค่าแค่ไหนกัน”
หลัวเฟิง พยักหน้า
สมบัติที่แท้จริงที่ บรรพบุรุษเทพสองหน้า ใช้ และคทาสมบัติที่แท้จริงที่ เจ้าแห่งจักรวาลแม่น้ำดวงดาว ใช้นั้นต่างก็ด้อยกว่าวัตถุประหลาดนั่น แม้แต่รูปแบบที่สองของหอคอยดวงดาวก็ยังยากที่จะอยู่ระดับเดียวกับแผ่นไม้ดำนั้นได้ และแผ่นไม้ดำสามารถใช้พลังสูงสุดออกมาได้ทันที ใครกันบ้างที่จะไม่ต้องการมัน?
“แต่มันมีด้านลบของวัตถุนี้” เจ้าแห่งโยนาน พูดขึ้น “พวกมันถูกจักรวาลปฏิเสธ ทั้งจักรวาลต้นกำเนิด และจักรวาลขนาดเล็กที่ปฏิเสธมัน ดูเหมือนว่าวัตถุประหลาดนั้นจะส่งผลต่อความมั่นคงของจักรวาลต้นกำเนิดทันทีที่พวกมันเข้าไป พวกมันเหมือนจะเป็นของธรรมชาติแต่ขัดกับกฎของจักรวาลต้นกำเนิด”
ตอนนี้ หลัวเฟิง เข้าใจแล้ว ธรรมชาติที่ขัดกับกฎของจักรวาลต้นกำเนิด…
ไม่แปลกใจเลยว่า บรรพบุรุษเทพ ถึงได้บอกว่าอันตรายที่ส่งผลต่อจักรวาลต้นกำเนิดอยู่ที่นี่
“โชคร้ายสำหรับ เจ้าแห่งยันอา เขาโดดเดี่ยว” เจ้าแห่งโยนาน พูดขึ้น “แม้ว่าเขาจะเป็นอิสระที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวแต่ก็ไม่มีใครแบ่งปันความลับกับเขาได้ นอกจากนี้แล้วมันก็ยากที่วัตถุประหลาดจะกำเนิดขึ้นมา แม้แต่สำหรับข้า ข้าก็เพิ่งรู้ความลับจาก บรรพบุรุษเทพ”
เขายิ้ม “เจ้าแห่งยันอา ไม่รู้ว่าแผ่นไม้ดำนั้นถูกจักรวาลกำเนิดปฏิเสธซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงได้เอามันกลับมายังจักรวาลดั้งเดิม มันไม่เป็นไรหากเขาไม่ใช้มัน แต่หากเขาใช้มัน พลังจากแผ่นไม้นั้นจะปะทะกับกฎจักรวาลต้นกำเนิด ผู้ยิ่งใหญ่ คนอื่นๆไม่อาจจะสัมผัสถึงพลังของมันได้ แต่ เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด รู้สึกได้ถึงการคงอยู่ของมันได้อย่างชัดเจน”
หลัวเฟิง พยักหน้า
“แผ่นไม้ดำนั้นไม่อาจจะเอากลับมายังจักรวาลดั้งเดิมได้” เจ้าแห่งโยนาน พูดต่อ “แต่สำหรับ ผู้ยิ่งใหญ่ ส่วนมากที่ท่องอยู่ในทะเลจักรวาล ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงได้เก็บแผ่นไม้ดำไว้ในทะเลจักรวาล และเก็บมันไว้กับตัว ปรากฏว่าพวกมันคือ สมบัติที่แท้จริงขั้นสุดยอด พลังแบบนั้นจะไม่ทำให้คนอื่นคลุ้มคลั่งได้ยังไง? เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด จะมาที่นี่ด้วยตัวเองหากพวกเขาไม่รู้ว่าขุมกำลังอื่นรู้ถึงความลับเรื่องนี้”
ตอนนี้ หลัวเฟิง เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว
“นี่มันก็นานแล้วตั้งแต่ที่ ยันอา ได้นำของประหลาดนั่นกลับมา” เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล พูดขึ้นช้าๆ “วัตถุประหลาดนั้นถูกปฏิเสธโดยจักรวาลกำเนิด หลอมรวมเข้ากับร่างกายเขาซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมจักรวาลดั้งเดิมถึงได้เริ่มปฏิเสธเขา ครั้งนี้ เจ้าแห่งยันอา ต้องถูกกำจัดไปด้วย”
หลัวเฟิง ช็อก “หลอมรวมเข้ากับร่างกาย ?”
“วัตถุประหลาดนี้พิเศษ ชั่วร้ายและทรงพลัง” เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล พูดขึ้น “มีผู้ยิ่งใหญ่เพียงไม่กี่คนที่สามารถต้านทานความเย้ายวนของมันได้”
“ใครกันที่จะต้านทาน สมบัติที่แท้จริงขั้นสุดยอด ได้บ้าง?” ทั้ง เจ้าแห่งโยนาน และ เจ้าแห่งอนาคอนด้า ต่างก็พูดขึ้นมา
หลัวเฟิง พยักหน้า มันแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะได้สมบัติที่แท้จริงขั้นสุดยอดมาและไม่มี เจ้าแห่งจักรวาล คนไหนในจักรวาลที่มี สมบัติที่แท้จริงขั้นสุดยอด แม้แต่ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล และ เจ้าแห่งจักรวาลแม่น้ำดวงดาว ก็ไม่มีมัน ใครกันบ้างที่ไม่ต้องการวัตถุประหลาดซึ่งด้อยกว่าสมบัติที่แท้จริงขั้นสุดยอด เพียงเล็กน้อย?
“พวกมันไม่ได้มีค่าอะไรกับข้า” เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล ส่ายหน้าและยิ้มออกมา “ทุกครั้งที่ข้าสู้ ข้าได้เตรียมร่างกายเพื่อที่จะตาย ดังนั้นข้าจึงไม่ได้เอาของสำคัญติดตัวมา”
หลัวเฟิง อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ
“ไปกันเถอะ” เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล พูดขึ้น “โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล ของเรานั้นรวดเร็วที่สุดและมันต้องใช้เวลากว่าครึ่งวันกว่าพวกอื่นจะมาถึง ข้าจะจัดการกับ เจ้าแห่งยันอา และข้าอยากเห็นว่า เจ้าแห่งยันอา จะแข็งแกร่งแค่ไหนเมื่อมีวัตถุประหลาดนั่น”
“ไปกันเถอะ”
“ได้”
หลัวเฟิง ยิ้ม “ข้ายังไม่เคยเห็นการโจมตีของ เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล เลย”
ซู่!
ทั้งสี่คนได้หายไปทันที
******
ตัวตนทั้งสี่ยืนอยู่ในอวกาศและมองไปยังทวีปทั้ง 12 แห่งที่ลอยอยู่
“เราจะให้เขาออกมาได้ยังไง?” เจ้าแห่งโยนาน ถามขึ้นมา
วิธีที่ง่ายที่สุดคือการใช้พลังอมตะในการระเบิดทวีปพวกนี้ และจากนั้น เจ้าแห่งยันอา จะออกมาเอง แต่ เจ้าแห่งยันอา และคนอื่นๆ ต่างก็มีฐานะสูงส่ง และพวกนั้นคงไม่ทำเรื่องพวกนี้หากพวกสิ่งมีชีวิตธรรมดาด้านล่างไม่สร้างเรื่องยุ่งให้กับพวกเขา
“ให้ข้าจัดการเอง” หลัวเฟิง พูดขึ้น
ฉัวะ!
หลัวเฟิง กางปีกออก แสงสีทองไม่รู้จบได้ลอดทะลุลงไป และอวกาศสีทองที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว่า 18 ปีแสงก็ได้ก่อตัวขึ้น มันคือพื้นที่ทอง ที่ได้เข้าครอบคลุมทวีปทั้ง 12 แห่งซึ่งทำให้ เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล และคนอื่นๆ ต่างก็มองไปที่ หลัวเฟิง ด้วยความช็อก ช่างเป็นพื้นที่ที่ใหญ่จริงๆ!
แม้แต่สมบัติที่แท้จริงขั้นสูงสุด ประเภทขอบเขตก็ไม่อาจจะปกคลุมพื้นที่ขนาดนี้ได้
“ยันอา!” หลัวเฟิง ตะโกนขึ้นมา “ยันอา! ยันอา! ยันอา! ยันอา! ยันอา! ยันอา…!”
เสียงของ หลัวเฟิง ดังก้องไปทั่วทุกที่ใน 12 ทวีป และสิ่งมีชีวิตด้านล่างต่างก็พากันตื่นกลัว
มีเสียงคำรามหนึ่งดังขึ้นมา “มนุษย์ หลัวเฟิง!”
เปลวไฟได้พุ่งออกมาจากทวีปหนึ่ง และเขาก็ได้มาถึงชั้นอวกาศที่ห่างออกไปแค่ล้านกิโลเมตรจาก หลัวเฟิง และคนอื่นๆ
“เจ้ายังกล้ามาอีกรึ?” ตาของ เจ้าแห่งยันอา แสดงความคลั่งออกมา เขาเย้ยหยันและพูดขึ้น “อ้อ ไม่แปลกใจเลยว่า ผู้นำแห่งทางช้างเผือก ถึงได้กล้ามา เจ้ามีผู้ช่วยแล้ว! ข้ารู้ว่าพวกเขาเป็นใคร โอ้ สองคนไร้ค่า เดี๋ยวสิ…ไม่ใช่ว่านั่นคือ เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล รึไง? เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล ผู้แข็งแกร่งและโด่งดัง เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล เจ้าจะสู้กับข้าพร้อมกับสามคนนี้รึไง? ข้าไม่สนใจหรอก”
เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล มองไปที่อีกฝ่าย “ไม่ต้องกังวล ข้าคนเดียวก็เพียงพอแล้ว”
“ข้ายอมรับว่าเจ้ามีร่างอมตะที่ร้ายกาจและไร้ขอบเขต” เจ้าแห่งยันอา พูดขึ้นมา “ข้าขอรับมือกับ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล และ เจ้าแห่งจักรวาลแม่น้ำดวงดาว ดีกว่าเจ้า และข้ามั่นใจว่าคงไม่ได้เผชิญหน้ากับเจ้าหากข้าไม่มีวัตถุประหลาดนี้ แต่ตอนนี้ข้าไม่กลัวเจ้าแล้ว”
เจ้าแห่งยันอา หัวเราะขึ้นมา “ข้าไม่กลัวแม้แต่ เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด”
“จริงรึ?” เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล ลงมือ และอวกาศรอบตัวเขาก็ถูกผนึกเอาไว้
“มา” แผ่นไม้สีดำ ได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าของ เจ้าแห่งยันอา และตาของมันก็แสดงความบ้าคลั่งออกมา
******
หลัวเฟิง, เจ้าแห่งโยนาน และ เจ้าแห่งอนาคอนด้า ต่างก็ยืนดู
เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล พุ่งเข้าหา เจ้าแห่งยันอา ราวกับแสงและคำรามออกมา
ฮัวะ! ฮัวะ! ฮัวะ!
เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล ได้เปลี่ยนเป็นทะเลและน้ำนั้นก็ได้พุ่งเข้าใส่ เจ้าแห่งยันอา ในขณะเดียวกัน เจ้าแห่งยันอา ก็ได้ใช้เทคนิคของตน “เผาไหม้”
ฮ่ง! ล่ง! ล่ง!
น้ำนั้นก่อตัวเป็นน้ำวนขนาดใหญ่ครอบคลุมตัวของ เจ้าแห่งยันอา เอาไว้
“เก้ากว้างไกล , ดวงตามหาสมุทร” เจ้าแห่งยันอา พูดขึ้นมา
หลัวเฟิง ถึงกับกลั้นหายใจ
‘เก้ากว้างไกล, ดวงตามหาสมุทร เป็นเทคนิคระดับสูงสุด และมันถูกใช้ออกมาได้โดย เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล เท่านั้น
ฮ่ง! ล่ง! ล่ง!
ทะเลได้ก่อเป็นน้ำวนขนาดใหญ่และขยายตัวออก ทันใดนั้นมันก็เหมือนกับดวงดาวได้ระเบิดและหดขนาดลงไป น้ำวนลดขนาดลงและพลังอมตะก็ได้ระเบิดออก!
มันคือเทคนิคการระเบิดตัวเอง หลัวเฟิง รู้จักมัน จักรวาลขนาดเล็ก!
แน่นอนว่าเทคนิคของ หลัวเฟิง คือเทคนิคสืบทอด ส่วนมหาสมุทรเก้ากว้างไกลนั้นสร้างขึ้นมาเองด้วยบุคลิกของ เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล
เปร๊ง! เปร๊ง! เปร๊ง!
น้ำวนลดขนาดลงเท่ากับหม้อของชาวโลกก่อนที่มันจะหายไปอย่างสิ้นเชิง เจ้าแห่งยันอา ที่มีขนาดเท่ากับมดนั้นแสดงสีหน้ากลัวออกมา พลังจากน้ำวนได้เปลี่ยนอวกาศรอบข้างให้กลายเป็นเศษเสี้ยว และเศษเสี้ยวเหล่านั้นก็เหมือนกันกับน้ำในหม้อ ทุกอย่างต่างก็หายไป
เจ้าแห่งยันอา คืนร่างกลับไปขนาดเท่าเดิม
หลัวเฟิง เริ่มคาดหวังหากเขาเป็น เจ้าแห่งจักรวาล ได้!