ตอนที่ 1298 เตรียมการ

มากกว่า 400 สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ได้รวมตัวกันที่ศูนย์กลางของพันธมิตรอิสระ

“ข้าว่าพวกเจ้าคงจะได้รู้เกี่ยวกับการตัดสินในของมนุษย์แล้ว แม้แต่คนที่ไม่ได้อยู่ฟังสิ่งที่ตัวแทนพูดกับพวกเราคนอื่นๆ เราทราบคำตอบจากพวกเขา ข้าขอเปิดข้อเสนอสำหรับการดำเนินการขั้นต่อไป” ผู้นำเกาะชินฮัวกล่าว

เจ้าแห่งจักรวาลบางคนอารมณ์เสียจนส่งเสียงดัง

“มนุษย์ช่างเย่อหยิ่ง พวกเขาไม่แสดงความเคารพต่อเรา พันธมิตรอิสระทรงพลังที่สุดในจักรวาล หากไม่ได้รับการช่วยเหลือจากเรา พวกเขาไม่มีทางอยู่รอดในจักรวาลดั้งเดิมได้”

“พวกเขาทำให้คนของเขาเสี่ยง พวกเขาไม่มีทางที่จะหนีได้”

“พวกเขาไม่ต้องการโอกาสรอดรึไง”

นับตั้งแต่การจัดตั้งพันธมิตรอิสระ สมาชิกทุกคนรู้สึกว่าพวกเขาอยู่ในสถานะที่แตกต่างจากเดิมในจักรวาลดั้งเดิม พวกเขาไม่ได้อ่อนแอเหมือนก่อน พวกเขาคือพันธมิตรที่ทรงพลัง พวกเขาจึงคิดว่ามนุษย์จะเห็นด้วยกับเงื่อนไขของพวกเขา พวกเขาจึงโกรธที่ถูกปฎิเสธ

เจ้าแห่งจักรวาลบางคนได้เริ่มพูดคุยกันกับคนอื่น

“เจ้าคิดว่ายังไง”

“ที่จริงแล้วเราติดอยู่ในระดับเจ้าแห่งจักรวาลมาเป็นเวลานาน การเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดคือสิ่งที่เราต้องการมากที่สุด สำหรับขีดจำกัดเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดนั้นยังคงไกลเกินไปสำหรับเรา…ที่จริงแล้วคงมีเจ้าแห่งจักรวาลเกาะชินฮัวที่ต้องการไปถึงขีดจำกัดเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด สำหรับข้อเสนอมนุษย์สำหรับเขาก็น่าพอใจอยู่”

“ข้าก็คิดเช่นนี้ ชินฮัวมีอิทธิพลมากในพันธมิตรเรา เขาไม่มีทางตอบตกลงไปง่ายๆ”

“ใช่”

“นอกจากนี้ บางเผ่าพันธุ์ที่อ่อนแอได้ถูกรังแกโดยเผ่าพันธุ์ชั้นยอด และผู้ที่ยังมีความเชื่อมั่นได้ยืนอยู่ข้างผู้นำเกาะชินฮัว”

ผู้นำเกาะชินฮัวได้นั่งฟังการถกเถียง เขามองไปยังบรรดาผู้เหลือทั้ง 400 กว่าคนพร้อมกับคิดว่าพันธมิตรอิสระนั้นมีขนาดใหญ่ เผ่าพันธ์ต่างๆ ที่เป็นศัตรูกันได้มารวมตัวกัน เพราะพวกเขาถูกกดดันจากสองกลุ่มมหาอำนาจในจักรวาลดั้งเดิม พันธมิตรนี้มีเผ่าพันธุ์และฝ่ายต่างๆ มากเกินไป บางเผ่าพันธุ์มีความก้าวหน้าและความมั่นใจ บางเผ่าก็มีความกลัว บางพวกก็คอยมองดูเผ่าพันธุ์ชั้นยอดเอาไว้โดยไม่ต้องการมีเรื่องผิดผลาดกับพวกเขา บางเผ่าก็ไม่เชื่อฟัง

“ข้าต้องการให้พวกเขาอยู่ข้างข้าในเวลานี้ เพื่อบังคับให้มนุษย์มอบมรดกสำหรับขีดจำกัดเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดกับข้า” ผู้นำ เกาะชินฮัวคิด

พวกเขาทำการพูดคุยกันเป็นเวลาครึ่งเดือน พวกเขาต่างไม่อาจโน้มน้าวใจใครได้ เจ้าแห่งจักรวาลทั้งหมดล้วนมีอายุยืนยาวและนี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญสำหรับพวกเขา

ที่มันเป็นเช่นนี้เพราะพันธมิตรมีเผ่าพันธุ์มากเกินไปและบางเผ่าพันธุ์ก็เป็นศัตรูกันเป็นเวลานาน แม้แต่ผู้นำเกาะชินหัวก็ไม่มีทางควบคุมพวกมันได้

ผู้นำเกาะชินฮัวไม่ได้พูดอะไร เขาทำเพียงแค่คอยสังเกตแทน

เจ้าแห่งจักรวาลจำนวนมากในพันธมิตอิสระมีความทะเยอทะยาน พันธมิตรอิสระนั้นทรงพลัง พวกเขาต้องการที่จะควบคุมพลังนี้ มันเป็นเช่นเดียวกับพันธมิตรแดนเหนือที่ หัวหน้าพันธมิตรนั้นไม่มีสิทธิ์ใดๆ เจ้าแห่งจักรวาลบางคนมีความทะเยอทะยาน พวกเขาต้องการทำให้ผู้นำเกาะชินฮัวนั้นด้อยลง เพราะเขาเป็นเพียงแค่หัวหน้าในนามเท่านั้น การถกเถียงที่เกิดขึ้นทำให้เห็นถึงการต่อสู้แย่งชิงอำนาจที่รุนแรงของหน่วยงานและเผ่าพันธุ์ที่อยู่ในพันธมิตรอิสระ

———-

ภูเขาเทพอวกาศที่ถูกเรียกว่าภูเขาบรรพบุรุษ กาลอวกาศและเวลาที่นั่นบิดเบี้ยว มันมีงูสายฟ้าที่คอยคลานไปมา

สิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ปรากฏตัวบนภูเขาบรรพบุรุษ

“มนุษย์ช่างทะเยอทะยาน” บรรพบุรุษสัตว์อวกาศพูดด้วยความโกรธ

“เราควรตัดสินใจอย่างไร ท่านบรรพบุรุษ”

“ท่านบรรพบุรุษ เราควรบังคับให้มนุษย์เหล่านั้นมอบมรดกให้กับเรา เราต้องแสดงให้เขาเห็นว่าเรามีความสามารถอะไร”

เจ้าแห่งจักรวาลที่รวมตัวกันกำลังโกรธ พวกเขาไม่คาดคิดว่ามนุษย์จะให้คำตอบเช่นนี้

“อาจารย์ต้นกำเนิดเกิดในหมู่มนุษย์ พวกเขาจึงต้องมีความภาคภูมิใจ และตอนนี้หลัวเฟิงได้รับมรดกสายน้ำวูดูวง พวกเขาจะไม่ทะเยอทะยานได้อย่างไร พวกเขาจะมอบมรดกถึงขีดจำกัดพลังให้ง่ายๆ ได้อย่างไร ข้าคิดว่าพวกเขาจะให้เราเมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง แต่พวกเขาก็ยังคงปฎิเสธเรา” บรรพบุรุษสัตว์อวกาศพูดช้าๆ

บรรพบุรุษสัตว์เทพมีความโกรธ เขานั้นไม่คิดว่าตัวเองคือคนแปลกหน้าสำหรับหลัวเฟิง หลัวเฟิงที่เป็นหนึ่งในระดับสูงของเผ่าพันธุ์มนุษย์ การคุยกับหลัวเฟิงโดยตรง เขาคิดว่ามนุษย์จะต้องให้ประสบการฝึกฝนถึงขีดจำกัดเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด แต่มนุษย์กลับปฎิเสธและจะมอบเพียงแค่วิธีการเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด

“ท่านบรรพบุรุษ เราจะทำยังไง”

“เราปล่อยให้มนุษย์หลุดไปไม่ได้”

“ท่านบรรพบุรุษ…”

สัตว์อวกาศที่อยู่รอบๆ ส่งเสียงร้อง พวกเขานั้นกระหายเลือดกันตามธรรมชาติ พวกเขาโกรธที่มนุษย์ไม่ยอมรับข้อเสนอของพวกเขา

“ไม่จำเป็นต้องเร่งรีบ ยังไม่ถึงเวลาทำการเลือก ข้ารู้ว่าแม้มนุษย์จะกลับไปยังจักรวาลปฐมกาล พวกเขาก็ไม่ยอมมอบมรดก เราต้องรอโอกาสของเรา ในเวลาที่สิ้นหวังมนุษย์ยังคงปฎิเสธเรา เราจะเข้าร่วมกับพันธมิตรร่วม จะทำเรื่องต่างๆ ให้พวกเขาแย่ลง”

“ครับ”

“มนุษย์ มนุษย์” สัตว์อวกาศคำราม

พวกเขาเป็นเพื่อนกับเจ้าแห่งจักรวาลจำนวนมากจากเผ่าพันธุ์อื่น แต่เมื่อมันมาถึงผลประโยชน์พวกเขาก็จะเลือกข้างเผ่าพันธุ์ของเขาอย่างแน่นอน มันเป็นเหมือนกับหลัวเฟิงที่จะยืนเคียงข้างมนุษย์

———–

เผ่าพันธุ์มนุษย์ได้ให้คำตอบกลับไปยัง พันธมิตรอิสระ โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล พันธมิตรสัตว์อวกาศ และเจ้าแห่งจักรวาลสันโดษ ไม่มีกลุ่มอำนาจใดพอใจ

———–

ดินแดนลับปฐมกาล

หลัวเฟิงยืนอยู่เหนือแม่น้ำพันสมบัติโดยมีเจ้าแห่งจักรวาลความมืดยืนอยู่ข้างๆ เขา

“บางคนจะต้องผิดหวังอย่างมากกับคำตอบของเรา ยังไงพวกเขาต้องพบกับการเลือก ถ้าเขาเลือกกองกำลังพันธมิตรร่วมก็จะไม่ได้รับมรดกใด หากพวกเขาเลือกเรา พวกเขาก็จะได้รับส่วนหนึ่งของมรดกได้” หลัวเฟิงกล่าว

เจ้าแห่งจักรวาลความมืดพยักหน้า “ใช่ มันก็ไม่ได้เลวร้ายเกินไป บางส่วนได้เลือกเรา”

“แม้ว่าเราจะแพ้สงครามจริงๆ เราก็ยังประสบความสำเร็จได้แม้จะช้าลง” หลัวเฟิงพยักหน้า

“ถูกต้อง” ผู้นำเมืองกล่าว

หลัวเฟิงโบกมือ หอคอยเก้าชั้นได้ปรากฏขึ้นมาและลอยไปยังใจกลางของแม่น้ำพันสมบัติ หลัวเฟิงสั่งให้มันขยายใหญ่ขึ้น

หอคอยดวงดาวขยายตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยจนมีความสูงหมื่นล้านกิโลเมตร มันขยายตัวเกือบติดกับวังที่หลัวเฟิงอาศัยอยู่

“เริ่มเตรียมการกันเถอะ” หลัวเฟิงกล่าว

“ดี มันอาจเป็นโอกาสครั้งเดียวที่ข้าจะได้เห็น” เจ้าแห่งจักรวาลความมืดยิ้ม

พวกเขาเดินทางไปยังด้านล่างหอคอยดวงดาว พวกเขาเข้าไปยังห้องลับที่เงียบสงบ ด้านในมีประติมากรรมอันงดงามที่สูงกว่า แสนกิโลเมตร ประติมากรรมเหล่านั้นคือประตูเคลื่อนย้าย

“ประตูเคลื่อนย้ายสู่จักรวรรดิเทพของข้าถูกสร้างขึ้นแล้ว”

หลัวเฟิงก้าวออกไปแตะกำแพง หลังจากหลัวเฟิงเข้ามา เจ้าแห่งจักรวาลความมืดก็เข้ามาด้วย

ร่างเผ่าโมชานกำลังควบคุมหอคอยดวงดาว พวกเขาจึงเดินได้ง่ายๆ

———-

ในจักรวรรดิเทพกว้างใหญ่

“นี่คือจักรวรรดิเทพของเจ้าอย่างงั้นหรือ ช่างน่าตื่นตาจริงๆ” เจ้าแห่งจักรวาลความมืดกล่าว

จักรวรรดิเทพของหลัวเฟิงนั้นได้มาถึงขีดจำกัดแล้ว มันกำลังจะกลายเป็นจักรวาลขนาดเล็กถ้าก้าวขึ้นไปอีกขั้น

“นี่ร่างมหาสมุทรกว้างไกลของเจ้า…ช่างยอดเยี่ยม ร่างกายเทพที่มีพลังงานอมตะไม่มีวันหมด” เจ้าแห่งจักรวาลความมืดมองลงไปยังมหาสมุทรกว้างไกล

“มันเป็นเพราะโชค”

“มันไม่ใช่แค่โชค” เจ้าแห่งจักรวาลความมืดกล่าว

หลัวเฟิงยิ้ม “งั้นเรามาเริ่มกัน”

หลัวเฟิงมองลงไปยังมหาสมุทรกว้างไกล เขาควบคุมร่างเพื่อทำให้มหาสมุทรกว้างไกลขยับ น้ำได้พุ่งขึ้นบินเข้าหาแผ่นแสงเช่นเดียวกับมังกรทะยาน

มหาสมุทรกว้างไกลได้บินเข้าไปยังอีกด้านหนึ่งของประตูเคลื่อนย้าย น้ำจากมหาสมุทรกว้างไกลได้วิ่งเข้าสู่ห้องฝึกของหลัวเฟิง