ตอนที่ 1299 แต่ละฝ่าย
พื้นที่หลักดินแดนลับปฐมกาล
หอคอยเก้าชั้นกำลังตั้งอยู่ตรงกลางเหนือแม่น้ำพันสมบัติ
ร่างหนึ่งลอยออกมาจากหอคอยดวงดาวในชุดสีดำทั้งหมด
“ทะเลทรายหิมะ” ร่างเผ่าโมชานทำการควบคุมสถานการณ์ ทะเลทรายหิมะทำการล้อมรอบพื้นที่ขนาดหมื่นล้านกิโลเมตรรอบวังของหลัวเฟิงส่วนหนึ่งของวังถูกใช้เป็นฐานของหอคอยดวงดาว
น้ำที่ไหลเชี่ยวจากมหาสมุทรกว้างไกลพุ่งออกมาจากวังของหลัวเฟิงโดยตรง ความเร็วของมันเร็วเท่ากับความเร็วแสง ฐานด้านล่างของหอคอยดวงดาวเป็นประตูสูงพันล้านกิโลเมตร มันทำให้มหาสมุทรกว้างไกลไหลเข้ามาได้อย่างง่ายดาย
ร่างเผ่าโมชานขมวดคิ้ว “แม้ว่าน้ำจะพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วแสง แต่การจะให้มันมาทั้งหมดยังคงต้องใช้เวลาที่ยาวนานมาก”
เสาน้ำที่ออกมานั้นมีขนาด 1 แสนกิโลเมตร ส่วนขนาดของมหาสมุทรกว้างไกลนั้นมีขนาด 8 หมื่นล้านกิโลเมตร
มวลน้ำที่พุ่งมาด้วยความเร็วแสงต่อเนื่องกันเป็นเวลาหนึ่งปียังเป็นเพียงแค่ส่วนเล็กๆ เจ้าแห่งจักรวาลจำนวนมากมีร่างเทพสูงไม่ถึง 1 หมื่นกิโลเมตร แม้จะเคลื่อนย้ายกว่าหนึ่งปีก็ยังไม่มีทางหยุด สิ่งนี้แสดงให้ถึงความกว้างใหญ่ของมันมีเพียงใด
“ต้องสร้างเส้นทางเคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพต่อ” ร่างเผ่าโมชานพูดกับตัวเอง
ร่างเผ่าโมชานอยู่ที่แม่น้ำพันสมบัติ ส่วนร่างมนุษย์โลกอยู่ในจักรวรรดิเทพ ทั้งสองประจำการอยู่กับที่เพื่อสร้างทางเคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพ การสร้างทางเดินผ่านจักรวรรดิเทพของอมตะอาจจะใช้ค่าใช้จ่ายไม่น้อย แต่หลัวเฟิงสามารถที่จะสร้างเส้นทางได้ถึงล้านเส้นทางโดยที่เขาไม่ลำบากแม้แต่น้อย
ร่างเผ่าโมชานได้ชี้ไปยังพื้นที่ว่างของวังตัวเองด้านหนึ่ง เส้นทางเคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพเสถียรขนาด 1 ล้านกิโลเมตรก็ได้เกิดขึ้น ทางเดินจักรวรรดิเทพยิ่งเล็กก็ยิ่งสร้างได้ง่ายขึ้น มีเสถียรภาพมากขึ้น ทางเดินยิ่งใหญ่ก็ยิ่งยากต่อการสร้างมากขึ้น ขนาดของทางเดินยิ่งขยายตัวก็ยิ่งมีค่าใช้จ่ายที่มากยิ่งขึ้น
หลัวเฟิงนั้นมีขนาดร่างกายที่ใหญ่จริงไม่มีผลกระทบใดๆ กับเขาเลย แต่เขาก็ไม่คิดที่จะเสียสมบัติของเขาไปมากเกินไป เขาจึงสร้างทางเดินจักรวรรดิเทพเหล่านี้ด้วยขนาดใหญ่สุดที่ หนึ่งล้านกิโลเมตร
เส้นทางเดินจักรวรรดิเทพค่อยปรากฏขึ้นมาทีละหนึ่ง
เสาน้ำจากมหาสมุทรกว้างไกลได้ไหลออกมาจากทางเดินจักรวรรดิเทพเหล่านั้น เมื่อทางเดินเพิ่มขึ้น หอคอยดวงดาวก็ถูกบังคับให้ขยายตัวไปยังทิศทางอื่นที่เป็นไปได้
หอคอยดวงดาวขยายตัวต่อไปจนสูงเกินกว่าแสนล้านกิโลเมตร ที่ฐานของมันเป็นเหมือนกับหลุมลึกที่มีน้ำจากมหาสมุทรกว้างไกลไหลออกมามากยิ่งขึ้น
“ยังช้าเกินไป”
หลัวเฟิงรู้สึกหงุดหงิดกับความใหญ่โตของมหาสมุทรกว้างไกล เขาทำการสร้างทางเดินจักรวรรดิเทพอย่างต่อเนื่อง ทางเดินจักรวรรดิเทพกว่าหนึ่งล้านเส้นทางถูกสร้างขึ้นโดยรอบวังของหลัวเฟิง
มันต้องใช้เวลาสามวันเต็มในการส่งมหาสมุทรกว้างไกลทั้งหมดไปยังหอคอยดวงดาว
ภายในสามวันนี้สิ่งมีชีวิตจำนวนมากทั้งระดับ อมตะ ห้วงมิติ และผู้พิทักษ์จากเผ่ามนุษย์ต่างก็สงสัย ทำไมทรายหิมะจึงได้ปกคลุมอาณาเขตกว้างใหญ่เช่นนี้ แม้พวกเขาจะเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นก็ไม่อาจที่จะเข้าใจและรู้ได้
ภายในหอคอยดวงดาวกลายเป็นพื้นที่ส่วนตัว
หลัวเฟิง ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล เจ้าแห่งจักรวาลความมืด เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง พวกเขาอยู่ตำแหน่งที่สูงเหนือจากพื้นที่ควบคุมนี้
“ข้าคิดว่าตัวเองคือผู้มีประสบการณ์” เจ้าแห่งจักรวาลความมืดถอนหายใจ
“สามวันที่ต้องอยู่ที่นั่น ข้ารู้สึกถึงความกว้างใหญ่ของมหาสมุทรกว้างไกล ถ้าทางเดินขนาด 1 หมื่นกิโลเมตรคงจะต้องใช้เวลานับร้อยปีที่จะเคลื่อนย้ายมันมันห่างไกลจากร่างเทพของข้ามาก”
ผู้นำเมืองหัวเราะแล้วพูด “ไม่เช่นนั้นมหาสมุทรกว้างไกลของเจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกลจะเทียบได้กับสมบัติแท้จริงสูงสุดได้อย่างไร เผ่าพันธุ์อื่นจึงไม่มีประโยชน์อะไรเลยสำหรับเขา และมันทำให้เขาถูกเทียบได้กับสมบัติแท้จริงสูงสุด”
เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงมองด้วยความอิจฉามาก
“มันมีขนาดใหญ่เกินไป การเคลื่อนไหวของมันจึงเป็นเรื่องที่แย่มาก” หลัวเฟิงกล่าว
“อย่างที่เห็น การย้ายมันจากจักรวรรดิเทพมาที่นี่มันใช้พลังไปมาก ข้าต้องสร้างเส้นทางเดินขึ้นมามากเพื่อการขนย้าย”
หลัวเฟิงนั้นต้องใช้ความคิดจำนวนมากสำหรับการเคลื่อนย้ายมหาสมุทรกว้างไกล แต่การเคลื่อนที่ของมันช้าเกือบเหมือนเต่า ก่อนหน้านี้ที่เขายังคงอ่อนแอ เขาต้องให้หอคอยดวงดาวขยายขนาดเพื่อนำมหาสมุทรกว้างไกลเข้าไปด้านในและย้ายไปยังจักรวรรดิเทพ แต่ตอนนี้มันได้แต่ต่างจากเดิม แรงดันที่ใช้หอคอยดวงดาวในการขนย้ายนั้นทำให้หลัวเฟิงนั้นเหนื่อยมาก แต่การใช้ทางเดินเคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพนั้นรวดเร็วกว่ามาก แต่ทางเดินการเคลื่อนย้ายจักรวรรดิเทพนั้นอ่อนแอและบอบบาง แต่เขาก็ใช้มันเพื่อทำการเคลื่อนย้ายโดยตรง
นับว่าเป็นเรื่องดีที่เขาคิดถึงการเคลื่อนย้ายมหาสมุทรกว้างไกลโดยตรงผ่านทางเดินจักรวรรดิเทพขึ้นมา มหาสมุทรกว้างไกลนั้นเป็นเหมือนกับน้ำ การปล่อยให้มันไหลเหมือนธรรมาชาติจึงมีประสิทธิภาพกว่า ดีที่มันเป็นน้ำ ถ้าหากเป็นเทือกเขาหรือไม้ การสร้างทางเดินจักรวรรดิเทพเพื่อเคลื่อนย้ายคงจะต้องมีขนาดใหญ่มากและยากกว่า
หลังจากสิ้นสุดการเคลื่อนย้ายมหาสมุทรกว้างไกลด้วยความยากลำบากกลับมาสู่จักรวาลดั้งเดิม หลัวเฟิงก็ดึงทะเลทรายหิมะกลับเพื่อ คืนความสงบกลับมาดั้งเดิม
สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ต่างๆ ได้แต่ส่งสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับสามวันที่ผ่านมา พวกเขาได้ดำเนินการต่างๆ เพื่อรอการตอบกลับจากกลุ่มอำนาจอื่น
“โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลตอบรับเข้าร่วมกับมนุษย์”
“โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลขอให้เรามอบคำแนะนำกับพวกเขาก่อนส่วนหนึ่ง และที่เหลืออีกส่วนหลังจากสงคราม”
“ฮ่า ฮ่า การที่โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลเข้าร่วมกับมนุษย์ มันเทียบได้กับมากกว่าการที่มีพลังต่อสู้ถึงระดับหก และโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลมีสองสมบัติแท้จริงสูงสุด”
เมื่อข่าวนี้ถูกได้ยิน มนุษย์ก็มีความยินดี สำหรับพันธมิตรร่วมนั้นเดือดดาล สำหรับพันธมิตรอิสระยังคงมีความขัดแย้งกันได้ยินก็ทำให้เกิดความร้อนแรงยิ่งขึ้น
———–
ข่าวคราวได้ถูกเพิ่มเติมอย่างต่อเนื่อง
“ผู้สร้างจักรวาลสีดำได้เข้าร่วมกับกองกำลังร่วม”
“พันธมิตรเจ้าแห่งจักรวาลแดนเหนือได้ตัดสินใจเข้าร่วมกับกองกำลังร่วม”
“อีโจว ได้เข้าร่วมกับพันธมิตรร่วม”
“เทพปีศาจเสมือนจริงได้เข้าร่วมกับพันธมิตรร่วม”
มนุษย์นั้นทำการเตรียมตัวและรับแรงกดดัน พวกเขาไม่ต้องการจะมอบประสบการณ์ฝึกฝนระดับขีดจำกัดเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดให้ เจ้าแห่งจักรวาลสันโดษนั้นไม่ได้เข้าช่วยมนุษย์ แต่สิ่งนี้เป็นเรื่องดีกับพันธมิตรร่วม การแบ่งอำนาจจากสองฝ่ายนั้นเริ่มมีความชัดเจนมากขึ้น สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จำนวนหนึ่งไม่ทำการยืนยันฝ่าย ทำให้ตอนนี้เหลือเพียงแค่พันธมิตรสัตว์อวกาศและพันธมิตรอิสระเท่านั้นที่ยังไม่ตัดสินใจ
“พันธมิตรสัตว์อวกาศได้ส่งตัวแทนมายืนยันเรื่องประสบการณ์ฝึกฝนถึงขีดจำกัดเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด จากการพูดคุยนั้นมีความชัดเจนในการคุกคาม พวกเขายังคงคิดถึงการเข้าร่วมกับพันธมิตรร่วมด้วย”
“ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับพวกเขา พันธมิตรอิสระคือความกังวลที่สุดของเรา”
———–
ในตอนนี้ ทั้งจักรวาลดั้งเดิมกำลังมองไปยังพันธมิตรอิสระที่เป็นกลุ่มอำนาจอันแข็งแกร่งที่สำคัญที่สุด เมื่อพวกเขาเข้าร่วมกับกองกำลังพันธมิตรร่วม พวกเขาก็จะมีกำลังพอที่จะก้าวกระโดดไปไกลเกินกว่ามนุษย์ แต่เมื่อพันธมิตรอิสระเลือกที่จะอยู่ฝ่ายมนุษย์ กองกำลังพันธมิตรร่วมก็จะล้มเหลว
ความขัดแย้งภายในพันธมิตรร่วมนั้นมีความรุนแรง ส่วนใหญ่ของพวกเขาต้องการอยู่ฝ่ายมนุษย์ เพราะอย่างน้อยพวกเขาก็ยังได้รับคำแนะนำ สำหรับการฝึกฝนให้สำเร็จถึงระดับเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด แต่อีกส่วนหนึ่งต้องการกดดันมนุษย์ให้ยอมรับความต้องการของพวกเขา ไม่อย่างงั้นพวกเขาจะเข้าร่วมกับกองกำลังร่วมเพื่อทำการข่มขู่มนุษย์
ภายในจักรวาลดั้งเดิมขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของพันธมิตรอิสระ สิ่งนี้ทำให้เกิดเรื่องที่รุนแรงมากยิ่งขึ้น กลุ่มของผู้นำเกาะชินฮัวก็ยิ่งก้าวร้าวมากยิ่งขึ้น
———–
มันเป็นเวลาสามเดือนที่มหาสมุทรกว้างไกลเข้าสู่หอคอยดวงดาว
“หลัวเฟิง”
“อาจารย์”
หลัวเฟิงมาพบผู้นำเมือง
“มายังดาวเคราะห์โลกให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ร่างอวตารของผู้นำเกาะชินฮัวได้มายังที่โลกในเวลานี้” ผู้นำเมืองกล่าว
“ทำไมต้องเป็นที่โลก”
“ใช่ เขาอยู่ที่นั่นคนเดียวเพื่อมาเจรจากับมนุษย์” ผู้นำเมืองกล่าวอย่างเคร่งขรึม
“ตอนนี้เขาไม่เต็มใจที่จะเปิดเผยตัว สถานที่เขาเลือกจึงอยู่ที่ดาวเคราะห์โลก ดูเหมือนว่าผู้นำเกาะชินฮัวจะเข้าช่วยเหลือมนุษย์”
“อาจารย์หมายความว่า เขาไม่ได้มาในนามของตัวแทนพันธมิตรอิสระ…แต่เป็นตัวแทนตัวเองงั้นหรือ”
ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลพยักหน้าเล็กน้อย
“ข้าจะไปพบเขา”
บุคคลที่ส่งไปเจรจาจึงเป็นภาพสะท้อนในความสำคัญของฝ่ายมนุษย์ ผู้มีสถานะสูงในฝ่ายมนุษนย์นั้นคือผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล หลัวเฟิง เจ้าแห่งจักรวาลความมืด เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง ผู้นำเมืองและหลัวเฟิงจะมีสถานะที่สูงกว่า