ตอนที่ 1339 : ชนกับเรือจักรวาล

หลัวเฟิง คึกอย่างมาก

เขาไม่มั่นใจว่าร่างมนุษย์นั้นตายไปแล้ว หรือว่าอยู่ในช่วงหลับใหล หรือว่ามันเป็นสมบัติรูปร่างมนุษย์ จากที่เขารู้มาในเรื่องโบราณแล้วนั้น มันมีสมบัติรูปร่างมนุษย์อยู่จริง

“เรือจักรวาลคือสมบัติรูปร่างเรือประเภทเครื่องจักร ร่างมนุษย์นั้นอาจจะเป็นสมบัติเครื่องจักรรูปร่างมนุษย์ก็ได้”

หลัวเฟิง ตื่นเต้นยิ่งกว่าที่เคย ยังไงซะเขาก็รู้สึกว่าโชคดีที่สามารถมองมันได้

“ถ้ามันเป็นสิ่งมีชีวิตล่ะ…”

ความตื่นเต้นของ หลัวเฟิง ชะงักไป เขาเริ่มคิดถึงความเป็นไปได้ เหลือเชื่อ!

มีแค่อารยธรรมโบราณเท่านั้นที่จะมีตัวตนระดับนี้

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!

ตัวตนนับพันๆ ในทะเลจักรวาลได้เริ่มเทเลพอร์ทไปพร้อมกัน พวกนั้นได้พากันบินไปทางวัตถุแต่ก็ได้แต่อยู่ข้างๆ เพราะพวกเขาไม่กล้าพอจะบินไปขวางทาง

เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ได้ส่งเสียงออกมาอีกครั้ง “เตรียม!”

“โจมตีมันอีก!”

ขุมกำลังทั้งหมดในทะเลจักรวาลได้ยับยั้งพลังของตัวเองและไม่นานก็มีตัวตนขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมาในสายตา จริงๆ แล้วมันไม่แม่นยำที่จะบอกว่ามันปรากฏขึ้นมาในสายตาพวกเขา เพราะความเร็วแสงในทะเลจักรวาลจริงแล้วเร็วกว่าแสง 100 เท่าในจักรวาลดั้งเดิม!

ถ้าพวกเขาใช้สายตามองดู มันก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นวัตถุรูปร่างมนุษย์ได้ชัดเจน หลัวเฟิง และคนอื่นๆ ต่างก็พากันใช้คลื่นสั่นในการตัดสินรูปร่างและความเร็วผ่านการควบคุมเวลาและอวกาศ ถ้าพวกเขาใช้ตาดู หากตอนที่แสงจากวัตถุนั้นมาถึงตา มันก็คงหายไปแล้ว!

พวกเขาต้องใช้คลื่นสั่นในการรับรู้สภาวะและตำแหน่งของมันและพวกเขาก็ได้แต่รู้สึกถึงคลื่นตอนที่พวกมันอยู่ในระยะหนึ่ง พวกเขาได้แต่รู้สึกถึงคลื่นได้ทันที หลังจากที่วัตถุนั้นบินผ่านพวกเขาไปซึ่งสร้างคลื่นกระแทกที่น่าเหลือเชื่อ คลื่นกระแทกนั้นแข็งแกร่งจนแม้แต่ เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ก็ยังได้รับบาดเจ็บหนักถ้าพวกเขาเข้าไปใกล้เกินไป

“โจมตี!”

“โจมตี!”

จากคำสั่งของ เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ตัวตนนับพันๆ รวมไปถึง หลัวเฟิง ก็ได้โจมตีจากด้านข้างพร้อมกัน

ฮ่ง! ล่ง! ล่ง!

การโจมตีทั้งหมดรวมพลังกันแล้วเพียงพอที่จะฆ่า เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ได้ การโจมตีนี้เร็วกว่าเสียงนับ 100 เท่า การรวมการโจมตีนี้บินไปนานกว่าจะกระทบวัตถุนั้น

วัตถุรูปร่างมนุษย์นั้นสูง 160 ล้านปีแสงและเท้าของมันก็ยาวกว่า 30 ล้านปีแสง แม้ว่ามันจะเร็วกว่าแสง 120 ล้านเท่า แต่เท้ามันก็ต้องใช้เวลาเป็นเดือนกว่าจะเปลี่ยนตำแหน่งได้!

โชคร้ายที่มันเคลื่อนที่เร็วเกินไป แม้ว่ามันจะอยู่ข้างเขาแต่ หลัวเฟิง ก็ไม่อาจจะเห็นหรือรับรู้มันได้ มีแค่พวกที่อยู่ตรงส่วนหน้าของวัตถุนี้ถึงรับรู้ถึงคลื่นกระแทกได้ทันที!

อันที่จริงความจริงที่ว่าพวกเขารับรู้ได้ว่าวัตถุนี้เร็วกว่าแสง 120 ล้านเท่าก็ถือว่าน่าภูมิใจแล้ว

“เทเลพอร์ท!”

พวกเขาต่างก็พากันเทเลพอร์ท พวกเขาวาร์ไป 1,000 ปีแสงซึ่งเทียบไม่ได้กับเท้าของวัตถุนั้น โชคดีที่มันเร็วกว่าแสง 120 ล้านเท่า…ไม่ถึง 4 ปีแสงต่อวินาที พวกเขาจึงสามารถตามมันทันด้วยการใช้เทเลพอร์ท ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถรับรู้ตำแหน่งมันได้อย่างแม่นยำ

“โจมตี!”

ฮ่ง!

ขุมกำลังทั้งหมดในทะเลจักรวาลพยายามร่วมมือกัน พวกเขาเทเลพอร์ทและโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า

***

หลัวเฟิง และคนอื่นๆ พากันอยู่ข้างๆ วัตถุนั้นกว่า 3,200 ปี

หลัวเฟิง ได้บินออกจากเรือจักรวาลทันที ดังนั้นเขาจึงช้ากว่ามาก ก่อนที่เขาจะมาถึง ขุมกำลังอื่นได้ตัดสินใจว่าพวกเขาจำเป็นต้องเปลี่ยนทางวัตถุนี้เพื่อให้มันชนเข้ากับเรือจักรวาล!

การเปลี่ยนทางมันไปหาเรือจักรวาลจำเป็นต้องเปลี่ยนทางมันไปหาดินแดนแห่งความตาย ทั้งสามแต่มันก็ต้องเปลี่ยนมุมถึง 15 องศา ทุกคนต่างก็พากันโจมตีเข้าใส่วัตถุนั้นมากกว่า 3,00 ปีและเปลี่ยนมุมได้ 15 องศา นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม อาจารย์ที่แท้จริงคนแรก และ บรรพบุรุษสัตว์อสูร ถึงเลือกที่จะประกาศข่าวนี้ออกมา เพราะขุมกำลัง 7 คนแรกไม่อาจจะทำแบบนี้ได้และก่อนที่พวกเขาจะเปลี่ยนมุมได้ 15 องศา มันก็ได้บินหายไปแล้ว

“ทิศทางถูกต้องแล้ว”

“ทิศทางถูกแล้ว”

เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด และ เจ้าแห่งจักรวาล บอกทิศทางได้ผ่านการใช้คลื่นสั่น และจากนั้นพวกเชาก็ได้ใช้ตำแหน่งของเรือจักรวาลในการตัดสินตำแหน่ง

หลัวเฟิง ได้ตรวจสอบและพยักหน้า “มันจะไปถึงเรือจักรวาลในประมาณ 30,000 ปี”

“ฮ่า ฮ่า…”

“เราจะทำสำเร็จ”

“วัตถุนี้จะชนเข้ากับเรือจักรวาล”

ตัวตนขั้นสูงสุด ในอวกาศต่างก็พากันโล่งใจ ยังไงซะพวกเขาก็เพ่งสมาธิกับงานนี้มากว่า 3,000 ปีและพวกเขาโจมตีมาก็เพื่อสิ่งนี้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้โจมตีบ่อยนักแต่ความกดดันก็ยังทำให้ทุกคนต้องทรมาน พวกเขาได้แต่ผ่อนคลายก็เมื่อพวกเขารู้ว่าพวกเขาทำสำเร็จ

***

ในเขตนอกของเรือจักรวาล หนึ่งในสาม ดินแดนแห่งความตาย มีตัวตนนับพันๆ ยืนอยู่ในเขตด้านนอกมองไปยังเรือจักรวาลที่อยู่ไกลออกไป

“เรือจักรวาลจะหยุดมันได้รึเปล่า?”

“เรือจักรวาลนั้นกว้างและสูงกว่าสิบล้านปีแสงและยาวกว่า 100 ล้านปีแสง มันมีขนาดพอๆกับวัตถุนั่น มันรวดเร็ว เรือจักรวาลจะระเบิดหรือไม่หากโดนชน?”

“ข้าหวังว่ามันจะหยุดวัตถุนี้ได้”

พวกตัวตนนับพันๆ ต่างก็ไปถึงก่อนล่วงหน้า พวกเขาพากันรอวัตถุนั้นให้ชนกับเรือจักรวาลแต่พวกเขาต่างก็พากันกังวลว่าเรือจักรวาลจะลดความเร็วของมันได้หรือเปล่า มันคงไม่เปลี่ยนอะไรมากหากวัตถุนั้นเพียงแค่ลดความเร็วลงเล็กน้อยแทนที่จะหยุดจากความเร็ว 120 ล้านเท่าของแสงจน 30 ล้านเท่าของแสง มันไม่ได้ต่างจากเดิมสำหรับพวกเขา

“ข้าหวังว่ามันจะสำเร็จ”

“ถ้าเราล้มเหลว เราต้องเปลี่ยนทางมันอีกครั้ง”

“เราต้องทำสำเร็จ”

ทุกคนต่างก็คาดหวัง

หลัวเฟิง อยู่ในทีมโจมตีของพันธมิตรหง เขามองไปยังเรือจักรวาลที่อยู่ไกลออกไป มันเป็นเรือกลไกขนาดใหญ่ที่พังไปแล้ว มันยังคงดูดซับอากาศปั่นป่วนรอบๆ และมันก็มีไฟโคจรอยู่รอบเรือที่เสียหายแผ่พลังอันน่าเหลือเชื่อออกมา ลมวนและอสรพิษไฟนับไม่ถ้วน…มันถึงกับมีจักรวาลย่อย 1 ส่วน 3 ภายใต้เรือจักรวาล

‘ถึงเรือจักรวาลนี้จะเสียหายมาแล้วแต่มันก็ยังคงกลืนกินพลังงานจากด้านนอก…ถึงกับสร้างความเสียหายให้กับจักรวาลย่อยด้วย’ หลัวเฟิง คิด ‘ปรากฏว่าชิ้นส่วนสำคัญในเรือจักรวาลยังคงทำงานได้อยู่ ในฐานะสมบัติเครื่องจักรลที่ทำงานอย่างต่อเนื่องแล้ว มันมั่นคงอย่างมาก แม้ว่าจะโดนชนแต่มันก็สามารถต้านทานได้’

เวลาผ่านพ้นไป ขุมกำลังในทะเลจักรวาลต่างก็พากันรอคอย

“มันมาแล้ว”

“มาแล้ว”

“วัตถุนั่นมาแล้ว”

พวกเขารู้สึกได้ถึงคลื่นสั่นไหวและพากันตื่นเต้น หลัวเฟิง, ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล และคนอื่นๆ จากพันธมิตรหงเองก็ตื่นเต้น พวกเขาต่างก็อยู่ห่างให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้และพากันซ่อนตัว พวกเขาไม่ต้องการโดนฆ่าโดยคลื่นกระแทกอันน่ากลัว

“แม้ว่าเราจะรู้สึกได้ถึงคลื่นสั่นไหว มันก็ต้องใช้เวลาหลายปีกว่าวัตถุนั้นจะชนเข้ากับเรือจักรวาล”

ทีมโจมตีจากพันธมิตรหงอยู่ในเรือสุสานและพวกเขาต่างก็พากันคาดหวังเรื่องนี้ เวลาที่ผ่านไปหลายปีนี้ไม่ได้มีค่าอะไรมากสำหรับพวกเขา วัตถุรูปร่างมนุษย์นั้นเร็วเกินไปกว่าพวกเขาจะเห็นมันได้และถ้าพวกเขาพลาดพื้นที่ที่มีการสั่นแผ่ออกมา พวกเขาก็ไม่อาจจะรับรู้ถึงมันได้ พวกเขาได้แต่รอจนกว่าคลื่นกระแทกตอนที่การสั่นแผ่ออกมาทั่วทุกที่ จากนั้นพวกเขาถึงจะรับรู้ถึงมันได้ วังสมบัติที่แท้จริงลอยอยู่ สมบัติขั้นต่างๆ และเรือสุสาน พวกเขาต่างก็รอคอย ทุกคนเงียบงัน มันไม่มีสิ่งมีชีวิตในเรือจักรวาลอีก

ผ่านไปสักพัก

เช้ง!

คลื่นสั่นที่มองไม่เห็นได้แผ่ออกมาทั่วทุกทิศทางตามด้วยอวกาศและเวลา พวกขุมกำลังต่างๆ ที่ซ่อนตัวต่างก็รู้สึกได้ถึงการสั่นอันน่ากลัวตามมาด้วยคลื่นกระแทก อากาศปั่นป่วนที่ไม่รู้จบนั้นถูกฉีกขาด

ขุมกำลังทั้งหมดรู้สึกได้ถึงคลื่นนั้นพร้อมกันและพยายามมองไปยังฉากที่เกิดขึ้น

วัตถุรูปร่างมนุษย์บินไปอย่างรวดเร็ว…เรือจักรวาลขนาดใหญ่ที่เสียหายนั้นไม่ได้ขยับเลยแม้แต่น้อย วัตถุรูปร่างมนุษย์ได้ชนเข้ากับเรือจักรวาล

เพล้ง! เพล้ง! เพล้ง!

เศษชิ้นส่วนรอบเรือจักรวาลได้ระเบิดออกมา อรสพิษไฟ, สายฟ้าและแสงรอบเรือจักรวาลเองก็ถูกกำจัดไป จากนั้นวัตถุรูปร่างมนุษย์ก็ได้ชนเข้ากับเรือจักรวาล ส่วนหัวของมันได้เข้าชนกับเรือก่อน

ฮ่ง!

ทันทีที่วัตถุทั้งสองชนกัน อวกาศและเวลารอบพวกมันต่างก็ถูกบดขยี้แผ่คลื่นกระแทกและคลื่นสั่นอันน่ากลัวออกมา การสั่นไหวที่เบาที่สุดที่เขตนอกได้ถูกส่งออกมาก่อนตามด้วยคลื่นกระแทกที่รุนแรง พื้นที่ส่วนกลางในการชนนั้นเหมือนกับฝันร้าย การชนนี้รุนแรงจนแม้แต่ เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด หรือสมบัติแท้จริงชั้นยอดก็คงถูกกำจัด!

คลื่นกระแทกแผ่ไปทั่ว 10,000 ปีแสง, ล้านปีแสง, สิบล้านปีแสง ยิ่งมันเดินทางไกลเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเบาลงเท่านั้น ตอนที่มันแผ่ไปถึงตัวตนที่อยู่ห่างมาหลายร้อยล้านปีแสง พวกนั้นที่อยู่ในวังสมบัติแท้จริงก็ไม่ได้เป็นอันตรายใดๆแต่วังรวมไปถึงสมบัติแท้จริงขั้นสูงสุดนั้นก็ยังต้องกระเด็นออกไป