ตอนที่ 224 การเจริญเติบโต
หลัวเฟิงแพร่กระจายพลังงานจิตของเขาไปรอบๆ โดยเน้นไปทางซ้ายระยะประมาณ 100 เมตร
เขาควบคุมพลังงานจิตของเขาไปข้างหน้าเพื่อเปิดเส้นทาง เขาเดินตรงไปเรื่อย ๆ
“หลัวเฟิง เถาวัลย์นี้จะเป็นเพื่อนของคุณตลอดไป” บาบาต้าถอนหายใจ “แน่นอนว่าฉัน ปีศาจบาบาต้า จะอยู่กับคุณตลอดไป ฉันจะจากไปเมื่อคุณตายเท่านั้น ตามคำสั่งของเจ้านาย…ฉันจะเป็นนายของคุณ จนกว่าคุณจะก้าวไปถึงนักสู้ระดับห้วงมิติ”
คำพูดของบาบาต้าดังขึ้นในใจหลัวเฟิง
“โอ้?” หลัวเฟิงตระหนักได้ทันที
ในบัญชีธนาคาร 3 บัญชีที่ทิ้งไว้ ทุกบัญชีมีสมบัติที่แตกต่างกัน ในแต่
ละระดับโดยส่วนใหญ่เป็นระดับดวงดาว ระดับจักรวาลและระดับ
เหนือจักรวาล! ความหมายที่ใหญ่ที่สุด และสมบัติสุดท้ายสามารถเข้าถึงได้เมื่อเขาไปถึงระดับห้วงมิติ และเมื่อถึงเวลานั้น AI บาบาต้า ถึงจะยอมรับเขาเป็นเจ้านายคนใหม่
เห็นได้ชัด…ว่าอาจารย์ของเขาจะยอมรับเขา หลังจากที่เขาก้าวไปถึงระดับห้วงมิติ!
หลัวเฟิงเก็บขวดที่บรรจุเถาวัลย์เทียบฟ้าไว้ในกระเป๋า จากนั้นเขาพุ่งขึ้นไปด้านบนอย่างรวดเร็ว!
……..
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
จากระดับความลึกกว่า 10,000 เมตรใต้ดิน เขาพุ่งทะลุผ่านชั้นหิน
จำนวนมาก ผ่านพื้นผิวของทะเลสาบและพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ท้องฟ้าสีน้ำ
เงิน ท้องฟ้าที่กว้างไกล หลัวเฟิงลอยอยู่กลางอากาศ เขามองไปรอบๆ อย่างอารมณ์ดี
“หือ?” หลัวเฟิงมองไปที่ตัวสื่อสารของเขา มีสายที่ไม่ได้รับ?
เขาติดต่อกลับ
“สวัสดี หลัวเฟิง เกิดอะไรขึ้นหรือไม่? ผมโทรหาคุณ 2-3 ครั้ง แต่ไม่
สามารถติดต่อได้” เสียงของผู้ตรวจการณ์หลิวดังมาจากนาฬิกาสื่อสาร
หลัวเฟิงตกใจ…
ทันใดนั้นเสียงของบาบาต้าก็ดังขึ้นมาในใจว่า “หลัวเฟิง เมื่อตอนที่คุณอยู่ในยานอวกาศยุนโม การสื่อสารจากภายนอกทั้งหมดถูกปิดกั้นไว้”
“มันแปลกมาก ” ผู้ตรวจการณ์หลิวดูเหมือนเป็นกังวล
หลัวเฟิงพยายามคิดคำตอบอย่างรวดเร็ว เกี่ยวกับระบบการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพและเชื่อถือได้อย่างมาก แทบจะไม่มีสถานที่ใดๆ ที่
สัญญาณโทรศัพท์ไม่สามารถผ่านไปได้
“โอ้ นั่นมันเพราะนาฬิกาของผมพลังงานมันเกือบจะหมด ดังนั้นผมจึงปิดมัน ผมเพิ่งจะขึ้นมาจากใต้ดิน และกำลังจะกลับไป! ผมใช้การ
สื่อสารในเครื่องบินเจ็ทอัตโนมัติ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงเพิ่งจะติดต่อคุณ” หลัวเฟิงรีบแก้ตัว
“โอ้? ปิดมันหรือ? ระบบมันไม่ได้บอกว่าคุณปิดโทรศัพท์? อื่ม แต่
ระบบนี้ก็มีปัญหาแบบนี้หลายครั้งเหมือนกัน” ผู้ตรวจการณ์หลิวไม่ได้
ถามเรื่องนี้อีกต่อไป “หลัวเฟิง คุณบอกว่าคุณกำลังจะกลับไป? เรายังค้นหาใต้ดินอยู่เลย”
“ผมรู้สึกเหมือนว่าผมจะไม่สามารถค้นพบได้อีก ดังนั้นผมคิดว่าจะ
หยุดแล้ว” หลัวเฟิง หัวเราะ
“ตกลง แต่พวกเราจะค้นหาต่อ ใครรู้ว่าพวกเราจะสามารถค้นพบอะไรเพิ่มบ้าง” ผู้ตรวจการณ์หลิววางสาย
“พวกขากำลังค้นหามูย่าคริสตัล? ไม่มีทางที่พวกเขาจะหาพบอีกต่อไป” บาบาต้าหัวเราะ
หลัวเฟิงบินตรงไปยังเครื่องบินเจ็ทอัตโนมัติของเขา ขณะที่เขาควบคุมให้เครื่องบินลอยขึ้น
“คุณกำลังบอกว่า ไม่มีคริสตัลอีกแล้ว?” หลัวเฟิงรู้สึกตกใจ
เครื่องบินหยุดกลางอากาศอย่างรวดเร็ว มันเปิดประตูห้องโดยสารให้
หลัวเฟิงเข้าไป
“เบอร์ 1 กลับบ้านกันเถอะ” หลัวเฟิงสั่ง
“แน่นอนว่ามันไม่มีอีกแล้ว” เสียงของบาบาต้าดังขึ้นในใจของเขา “คริสตัลเหล่านั้นถูกทิ้งไว้ที่นั่น เพราะฉันโยนมันออกจากยานอวกาศ!
ฉันพึ่งพาพลังงานของยานอวกาศ เพื่อสร้างรูปร่างเสมือนจริง และด้วยเหตุนี้ฉันจึงไม่สามารถออกจากยานอวกาศได้ ฉันโยนคริสตัลออกไปเพื่อดึงดูดอัจฉริยะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก เพื่อทดสอบความสามารถทางจิตวิญญาณพวกเขา”
“ทดสอบ” หลัวเฟิงรู้สึกตกใจ “ขณะที่พวกเรากำลังค้นหาคริสตัล คุณได้ทดสอบพวกเราทั้งหมด?”
หลัวเฟิงได้นึกถึงซากโบราณสถาน 9 ว่าการทดสอบนี้ใช้เวลานานกว่าจะเสร็จสิ้น
“คุณคิดว่าความสามารถของฉันต่ำต้อยเหมือน AI ในซากโบราณสถาน?” บาบาต้ากล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า “อย่างไรก็ตามความสามารถของพวกคุณต่ำเกินไป แม้จะมีนักสู้ระดับดวงดาวและเทพสงครามจำนวนมากก็ตาม… ความสามารถทางจิตวิญญาณที่ดีที่สุดของคุณ ระดับ 22 ระดับรองลงมาคือ 16 และสุดท้ายคือ 15”
“ระดับ 16?” หลัวเฟิง ถามว่า “เขาคือใคร?”
ตัวแทนที่ 4 อีสบอร์น มีความสามารถทางจิตวิญญาณในระดับ 15 นั้นไม่ทำให้เขาแปลกใจ แต่กลับมีคนที่สูงกว่าเขา
“เขาคือนักสู้ระดับดวงดาวจากอินเดีย” บาบาต้าตอบ
“อินเดีย? โอ้…” หลัวเฟิง ไม่ถามอีก
ถ้าเขามาจากประเทศจีน หลัวเฟิงจะช่วยฝึกเขา แต่เขามาจากประเทศอินเดีย หลัวเฟิงจึงเลือกที่จะไม่สนใจเขา
……
เครื่องบินเจ็ทกำลังพุ่งผ่านท้องฟ้าของออสเตรเลีย โดยมุ่งหน้าไปยัง
เอเชีย ไปยังเมืองเจียงหนาน
ภายในเครื่องบิน
“หลัวเฟิง เถาวัลย์เทียบฟ้ามีความภักดีมาก มันรู้ว่าใครคือเจ้านาย นี่คือเหตุผลสำคัญ เมื่อตอนที่เจ้านายของฉันเสียชีวิต เถาวัลย์เทียบฟ้าก็ตายตามไป เพราะไม่มีใครสามารถใช้มันได้…กระบวนการของการ
เชื่อมต่อมันมีความสำคัญอย่างยิ่ง แต่ก่อนอื่นให้ฉันทำการเปลี่ยนแปลงบางอย่างกับระบบเจ็ทอัตโนมัติของคุณ” บาบาต้ากล่าว
“ระบบเจ็ทอัตโนมัติ?” หลัวเฟิงรู้สึกตกใจ
มีปุ่มและปลั๊กหลายตัวบริเวณคอนโซลเครื่องบินที่เกิดการติดๆ ดับๆ
เป็นเวลา 15 วินาที ก่อนที่จะกลับสู่สภาพเดิม
“ตอนนี้มันใช้ได้แล้ว” บาบาต้ากล่าว
“ทำไมต้องเปลี่ยนระบบ?” หลัวเฟิงถาม
“นั่นเป็นเพราะระบบอัตโนมัตินี้ตอบรับคำสั่งแรกของหงจากสำนักขีดสุด จากนั้นคำสั่งที่สองคือคุณ…ตราบเท่าที่เขาต้องการ เขาสามารถ
ค้นหาสิ่งที่คุณทำ หรือทำในเครื่องบินลำนี้ได้ และเขายังสามารถเอามันกลับไปได้ทุกเมื่อที่เขาต้องการ” บาบาต้า กล่าว “แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใหม่แล้ว หงจะไม่รู้เลยว่ามันจะฟังคำสั่งคุณเป็นอันดับแรกและตามด้วยหง”
หลัวเฟิงตกใจและเข้าใจทันที
ถ้าเขาซื้อเครื่องบินอัจฉริยะด้วยตัวเขาเอง เขาก็จะทิ้งสิ่งที่อยู่ข้างในด้วย
“เถาวัลย์เทียบฟ้านี้แข็งแกร่งกว่าที่หงมีมาก” บาบาต้าถอนหายใจกล่าวว่า “ในช่วงยุคมหานิพพาน โลกเริ่มสร้างนักสู้ที่แข็งแกร่งขึ้น เพื่อที่จะดึงดูดนักสู้เหล่านี้ ฉันได้โยนเถาวัลย์เทียบฟ้าซึ่งกำลังเติบโตขึ้น! นอกจากนี้หลังจากที่มันดูดซับพลังจากคริสตัล 3 ชิ้นแล้ว ยังมีคริสตัลอีก 2 ชิ้น ที่ฉันบดพวกมัน เพื่อให้พืชได้ดูดซึม และกลายเป็นสิ่งที่พวกคุณเรียกว่าจิตวิญญาณของธรรมชาติ”
“มันน่าเสียดาย…”
“หงและลูกน้องของเขาเอาเถาวัลย์เทียบฟ้าและจิตวิญญาณธรรมชาติไปหมด ฉันใช้มูย่าคริสตัลในการเพิ่มพลังให้สัตว์ประหลาดเลื่อนไปถึงระดับจักรพรรดิ เพื่อดึงดูดให้คุณมา…ต่อมา ฉันได้ใช้คริสตัลทีละชิ้นเพื่อดึงดูดนักสู้จำนวนนับไม่ถ้วนมา เพื่อที่จะสามารถเลือกคนที่มี
ความสามารถทางจิตที่แข็งแกร่งที่สุด” บาบาต้าอธิบายว่า “ตอนแรก
ฉันซ่อนคริสตัลเป็นชิ้นๆ จำนวนหนึ่งที่ทางเข้ายานอวกาศ ฉันตั้งใจ
โยนคริสตัล 3 ชิ้นไปนำทางคุณ! และคริสตัล 8 ชิ้น ถูกทิ้งให้อยู่ใกล้กับคุณ…”
“อย่างไรก็ตาม ฉันโยนคริสตัลนำทางไปไม่กี่ชิ้น คุณก็มาพบฉัน”
“ขณะที่ฉันไม่สามารถออกจากยานอวกาศได้ ฉันสามารถใช้เครื่อง
กระจายพลังงานจิตวิญญาณของยานอวกาศ เพื่อเข้าสู่ความคิดของคุณ ฉันค่อยๆ ชักนำความคิดของคุณทีละนิด จนกระทั้งคุณมาถึงทางเข้ายานอวกาศ” บาบาต้าพูดทั้งหมดติดต่อในอึดใจเดียว
หลัวเฟิงตกใจ!
บ้าชัดๆ!
ตั้งแต่ต้นจนจบ ตำนานเกาะหมอก เกิดจากการวางแผนของบาบาต้า!
จิตวิญญาณธรรมชาติ เถาวัลย์เทียบฟ้า สัตว์ประหลาดระดับจักรพรรดิ มูย่าคริสตัล!
ทำไมเขาจึงไม่สามารถเก็บคริสตัลชิ้นอื่นๆ ได้ นั่นเพราะพวกมันถูก
โยนทิ้งเพื่อชักนำคนอื่นๆ ออกไป!…จนกระทั่งเขาขุดค้นมาบนยาน
อวกาศ!
“เครื่องกระจายพลังงานจิตวิญญาณ? ทำไมมันถึงมีอิทธิพลต่อฉัน?”
หลัวเฟิงรีบถาม
สิ่งนี้น่ากลัวเกินไป
“มันไม่รุนแรงเท่าที่คุณคิด” บาบาต้ากล่าว “พลังงานของมันอ่อน
มาก มันสามารถชักนำคุณได้เท่านั้น คุณย่อมเคยค้นหาแบบสุ่มสี่สุ่มห้า แต่ภายใต้คำแนะนำของฉัน คุณค่อยๆ มุ่งหน้าไปในทิศทางที่ถูกต้อง! ถ้าฉันชักนำให้คุณฆ่าตัวตาย! คุณจะสังเกตเห็น และแน่นอนว่าคุณจะไม่ยอมทำตาม”
หลัวเฟิงพยักหน้า
เมื่อเขาคุยอยู่กับสวีซินทางโทรศัพท์ จิตใจของเขาก็ผ่อนคลาย
“อย่าไปพูดถึงเรื่องนี้อีก มาทำให้เถาวัลย์เทียบฟ้าเชื่อมต่อและยอมรับเจ้านายของมันก่อน” บาบาต้ากล่าว “คุณต้องกรีดข้อมือของคุณ เถาวัลย์เทียบฟ้านี้ต้องใช้เลือดเพื่อให้มันเชื่อมต่อกับคุณ”
กรีดข้อมือของฉันงั้นหรือ?
แม้นักสู้ระดับดวงดาว จะไม่เป็นอันตรายอะไร หลัวเฟิงแค่ตกใจเมื่อได้ยินครั้งแรก จากนั้น เขากรีดข้อมือของเขา! เขาเลือดไหลออกจากบริเวณแผล ไหลตรงเข้าไปที่เถาวัลย์เทียบฟ้า ขณะที่มันค่อยๆ ดูดซึมเลือด แต่ระดับการฟื้นฟูร่างกายของหลัวเฟิงดีมาก ทำให้แผลหายเกินเร็วไป และเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะกรีดมันอีกครั้ง!
“ซวบ! ซวบ!!” เถาวัลย์เทียบฟ้าเริ่มมีปฏิกิริยากับเลือด มันเกาะบริเวณแผลของหลัวเฟิง ขณะที่ใบของเถาวัลย์เริ่มแตกใหม่เพิ่มมากขึ้น
ซวบ! ซวบ! ซวบ! ซวบ!
แสงสีแดงเลือดค่อยๆ สว่างออกจากเถาวัลย์เทียบฟ้า
“แบบนี้ใช่มั้ย? บาบาต้า?” หลัวเฟิงถาม เขารอให้บาบาต้าแนะนำเพิ่ม
“ครั้งแรกที่ทำการเชื่อมต่อกับเถาวัลย์เทียบฟ้า!” บาบาต้าอธิบายต่อ “ฉันกลัวการเชื่อมต่อกับเถาวัลย์เทียบฟ้าครั้งแรก เพราะการเชื่อมต่อจะทำให้มันแข็งแกร่งขึ้น ถ้าคุณอ่อนแอกว่านี้ คุณจะไม่สามารถควบคุมมันได้! ในตอนนี้มันได้ยอมรับว่าคุณเป็นเจ้านายของมัน และนี่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการให้อาหารครั้งแรก!”
“มันเหมือนกับลูกของคุณในโลก นมแม่มีความสำคัญมาก ดังนั้นสิ่งที่
มันกินครั้งแรกก็มีความสำคัญเป็นอย่างมาก”
“ประการแรกสมบัติ ที่จะให้มันกินต้องเป็นสิ่งที่เถาวัลย์เทียบฟ้า
สามารถกลืนลงไปได้” บาบาต้าอธิบายต่อ “สมบัติชิ้นนี้คือผลไม้ นี่คือ
สิ่งที่เจ้านายของคุณเตรียมไว้สำหรับเถาวัลย์เทียบฟ้าของคุณ ถ้าคุณ
เปรียบเทียบราคา มันอาจจะมีค่ามากกว่าเศษชิ้นส่วนสีแดงของคุณ”
หลัวเฟิงตกใจมาก
บาบาต้าได้โยนผลไม้ออกมา มันมีคุณค่ามากขึ้นกว่าเศษชิ้นส่วนสีแดงของเขา พิสูจน์ให้เห็นว่า บาบาต้ามีพื้นที่เก็บของส่วนตัวของเขาเอง
“คุณบอกว่าเจ้านายทิ้งไว้ให้ผม แค่นี้เหรอ?” หลัวเฟิงถามต่อ
“ฉันแค่ให้มัน เพื่อคุณเท่านั้น ภายในพื้นที่จัดเก็บของฉัน ยังมีอะไรอีกมากสำหรับเถาวัลย์เทียบฟ้า แต่คุณอย่าคิดถึงขุมทรัพย์ที่ฉันมี ฉันจะปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้านายอย่างเคร่งครัด และวางแผนการฝึกให้คุณ”
หน้าตาของบาบาต้าที่อยู่ภายในพื้นที่ในสายรัดข้อมือของเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
ในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน…
เถาวัลย์เทียบฟ้าที่มีสีเขียว เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม และผิวของมันเริ่มสั่น ผิวสีแดงเข้มเริ่มขยับ
“คุณสามารถเก็บมันได้ตอนนี้ เก็บไว้ในผิวหนังของคุณ การให้อาหาร
ครั้งแรกนี้…ผลไม้ที่ฉันมอบให้ มันมีพลังมากเกินไป มันต้องใช้
เวลานานกว่าจะย่อยได้” บาบาต้า กล่าว ขณะที่หลัวเฟิงยกมือขึ้นเพื่อสัมผัสเถาวัลย์เทียบฟ้า ความคิดของพวกเขาเชื่อมโยงถึงกันและ
กัน เถาวัลย์เทียบฟ้าค่อยๆ พันรอบๆ มือของหลัวเฟิง
ใช้งานได้ง่ายจริงๆ
ด้วยความคิดของหลัวเฟิง เถาวัลย์เทียบฟ้าหดตัวเร็วเหมือนแส้ มันยาวเพียงครึ่งเมตรและค่อยๆ เข้าสู่ผิวหนังของหลัวเฟิง และหายไป
เขารู้สึกเหมือนกับว่าเขามีเสื้อผ้าสองชั้น มีชั้นที่ทำจากน้ำแข็ง มันทำให้เขารู้สึกเย็นสบาย!
ความเชื่อมั่นที่เรียบง่ายและไร้เดียงสาของเถาวัลย์เทียบฟ้า ถูกเชื่อมโยงถึงหลัวเฟิง เช่นเดียวกับทารกที่มีความเชื่อมั่นต่อพ่อแม่ หลัวเฟิงรู้สึกได้ว่าเถาวัลย์เทียบฟ้าเป็นเหมือนลูกของเขา
“ในการให้อาหารครั้งแรกนั้นได้ผลดีมากๆ เมื่อมันวิวัฒนาการครั้ง
แรกเสร็จสิ้น แล้วมันจะกลายเป็นผู้ช่วยของคุณ จากนั้นชุด เกราะเทพทมิฬของคุณจะไร้ประโยชน์” บาบาต้ารู้สึกภาคภูมิใจ “ฉันกล้าพูดได้เลยว่าภายในจักรวรรดิ Black Dragon ไม่มีอะไรที่มีค่าไปกว่าอาหารชิ้นแรกที่มันได้กินไป!”
หลัวเฟิงเริ่มรู้สึกว่า บาบาต้าเป็น AI ที่ชอบโอ้อวด
“ผมสามารถต่อสู้กับนักสู้ระดับอะไรได้บ้าง?” หลัวเฟิงถามคำถามที่ค้างคาใจ
“คุณ? หืม การต่อสู้ของคุณในฐานะผู้อ่านจิตวิญญาณในขณะนี้มีความโดดเด่นมาก และถ้าคุณใช้เศษชิ้นส่วนนั้น ฉันคิดว่าคุณควรจะสามารถสู้กับนักสู้ระดับดวงดาวขั้น 6 ได้! นั่นเป็นเพราะการโจมตีจากเศษชิ้นส่วนนั้น แม้แต่นักสู้ระดับอมตะก็ยังมีปัญหาในการป้องกันมัน” บาบาต้าที่อยู่ภายในพื้นที่จัดเก็บ ส่ายหัว “อย่างไรก็ตามเมื่อคุณกลับถึงบ้าน และได้รับคู่มือการฝึกฝนจากเจ้านาย และเริ่มฝึกขั้นพื้นฐาน คุณจะสามารถจัดการกับนักสู้ระดับดวงดาวขั้น 8 ได้ แม้แต่ เทพสายฟ้า…ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหน”
หัวใจของหลัวเฟิงสั่นสะท้าน…
เทพสายฟ้า?
“คุณจะตกใจทำไม? คุณไม่รู้หรือ ว่าฉันคือใคร ฉัน ปีศาจบาบาต้า?
คุณเป็นลูกศิษย์คนเดียวของดาวเคราะห์ ยุนโม เพียงแค่การใช้เศษชิ้นส่วนผสมกับพลังโจมตีทางจิตวิญญาณ โจมตีนักสู้ที่ไม่ได้รับการฝึกอย่างถูกต้อง ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นนักสู้ระดับดวงดาวขั้น 7 หรือ 8 ก็ตามมันเป็นเรื่องที่ง่ายมาก” บาบาต้ารู้สึกภาคภูมิใจ “อาจารย์ของคุณ เป็นนักสู้อมตะ! และเป็นแชมป์ ในหมู่นักสู้อมตะ”
หัวใจของหลัวเฟิงสะดุดอยู่ที่ประโยคหนึ่ง…
ในท้ายที่สุด เขาก็ยังเสียชีวิตไป ตลอดกาล
“บาบาต้า เจ้านายเสียชีวิตได้อย่างไร?” หลัวเฟิงอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเรื่องราวของผู้ที่แข็งแกร่งในจักรวาลมาก
“คุณอยากรู้จริงหรือ?” บาบาต้าถาม
“ใช่” หลัวเฟิง พยักหน้า
“ถ้าคุณอยากรู้ ก่อนอื่นคุณต้องไปถึงนักสู้ระดับอมตะ” ภายในพื้นที่
หน้าตาเล็กๆ ของบาบาต้าเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ซุกซน
“อมตะ…” ฮ่าฮ่า หลัวเฟิงหัวเราะในใจ
ไกลเกินไป การที่จะก้าวไปถึงนักสู้ระดับห้วงมิติ เขาต้องใช้เวลาถึง 100,000 ปี มันจะใช้เวลานานเท่าไหร่ ที่ก้าวไปถึงนักสู้อมตะ? วัฒนธรรมของจีนมีอายุเพียง 5,000 ปี เท่านั้น
…………
เครื่องบินเจ็ทสามเหลี่ยมสีน้ำเงินเข้มกำลังบินสู่เมืองเจียงหนาน ในช่วงค่ำคืน
ขณะที่เครื่องบิน ลดระดับลงจอด บริเวณบ้านพักของเขายังคงเปิดไฟที่ทางเข้า มีน้องชาย แม่ และคนอื่นๆ รอต้อนรับเขากลับมา
ก่อนหน้านี้ หลัวเฟิงได้โทรติดต่อที่บ้าน เพื่อบอกว่าเขากำลังกลับมา
“พ่อ แม่ นั่นเครื่องบินพี่” หลัวฮว๋า บอกพ่อของเขา ขณะที่พ่อยังคงนั่งอยู่ในรถเข็น
“ฟงกลับมาแล้ว”
ทุกคนในครอบครัวตื่นเต้น เครื่องบินสีน้ำเงินลงจอดห่างจากบ้านไป
ประมาณ 100 เมตร ประตูห้องโดยสารเปิดขึ้น หลัวเฟิงสวมเกราะสีดำ เดินออกมา เขาตะโกนอย่างดีใจ “พ่อ แม่!”
……………