ตอนที่ 503 ความลึกลับของคริสตัลแม่น้ำเลือด

เวลากลางคืน มีลมพักแรงเหมือนใบมีด ในพื้นที่รกร้างที่กว้างใหญ่ เงาจางๆ หลบซ่อนตัวอยู่ในป่าหญ้า

เสื้อคลุมร่างของเขาฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แต่ร่างกายกลับดู

แข็งแกร่งและเปล่งประกาย หลัวเฟิงหายใจเข้าลึกๆ ขณะที่นั่งกับพื้น หน้าอกของเขายุบลงและกระเพาะอาหารขยายตัวราวกับว่ามีบอลลูนขนาดใหญ่อยู่ในกระเพาะอาหารของเขา บอลลูนนี้ขยับตัวขึ้นและกระเพาะอาหารหดตัวลง จากนั้นหน้าอกของเขาขยายตัว

หลังจากนั้นบอลลูนแบ่งออกเป็น 4 ส่วน มุ่งหน้าไปทางแขน และขา

ของ หลัวเฟิง

เมื่อบอลลูนผ่านไป ผิวของเขาเกิดการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาด

อย่างไม่น่าเชื่อ!

“หายใจออก!” หลัวเฟิงหายใจยาวๆ ก่อนที่จะลืมตา

“ในที่สุดฉันก็ได้ผ่านพ้นมาได้” หลัวเฟิงตกใจมาก

ปวด?

ภายใต้ความเจ็บปวดที่รุนแรง หลัวเฟิงสามารถทนเกือบทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตามความรู้สึกในการดูดซึมครั้งนี้…มันเป็นสิ่งที่เขาไม่ชอบจริงๆ!

เพราะนอกเหนือจากความเจ็บปวดอย่างรุนแรงแล้ว สิ่งที่น่าอึดอัดที่สุดคือจิตวิญญาณและจิตสำนึกของหลัวเฟิง เขาไม่สามารถ

ควบคุมร่างกายของตัวเองได้!

การสูญเสียความสามารถในการควบคุมร่างกาย นี่เป็นความรู้สึกที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน

“ไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้จะหมดไปเมื่อไหร่” หลัวเฟิงฉีกเสื้อผ้าที่ขาดเป็นชิ้นๆ แล้วค่อยๆ ตรวจสอบร่างของเขา ไม่ว่าเขาจะมองมุมไหนก็

ตาม อย่างน้อยภายนอกก็ดูเหมือนว่าจะไม่แตกต่างไปจากเดิมเลย เมื่อเทียบกับก่อนการดูดซับคริสตัล ในระหว่างการดูดซับร่างกายของเขาเปลี่ยนไปตลอดเวลา เปลี่ยนไปในแบบที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อน

“มันคงแข็งแกร่งขึ้น” หลัวเฟิงหัวเราะเยาะ

“ฉันจะทดสอบ!”

หลัวเฟิงมองไปที่ห่างไกล “พลังจิตวิญญาณ!”

เสียงดัง…ชิ้นส่วนขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างออกไป ซึ่งมีน้ำหนักอย่างน้อย

10 ล้านตันลอยขึ้นมาทันที นอกจากนี้ด้วยพลังจิตวิญญาณที่ห่อหุ้มไว้ทั้งชิ้นไม่มีการตกหล่นเลย ภายใต้การควบคุมของหลัวเฟิง ชิ้นส่วนนี้ลอยอยู่กลางอากาศอย่างมั่นคง

“ไม่แตกต่าง”

“เมื่อมาถึงตอนนี้ ความยืดหยุ่นและความคงทนของจิตวิญญาณของฉันไม่ต่างไปจากเดิม จิตสำนึกและพลังจิตของฉันก็ไม่แตกต่างกันเลย”

หลัวเฟิงส่ายหัว ชิ้นส่วนที่ถูกยกขึ้น ตกจากอากาศทันที

“พลังจิตวิญญาณของฉันไม่ได้รับรับการเปลี่ยนแปลง หรือมันจะ

เกี่ยวกับร่างกาย?” หลัวเฟิงขมวดคิ้วในทันที

หวืด! ด้วยการชกเพียงครั้งเดียว ก่อตัวเป็นคลื่นกระแทกแรงดันสูง

ก่อให้เกิดการระเบิดในอากาศ ระลอกพลังที่รุนแรงตัดผ่านต้นหญ้า

กระจายออกไปรอบๆ ตัวเขา

“ไม่แตกต่าง?” หลัวเฟิงเหลือบตา ระลอกพลังงานสั่นสะเทือนไปทั่ว

ร่างกาย ทุกความแข็งแกร่งในกล้ามเนื้อของเขา ถูกส่งกระจายไปที่มือขวา และไปถึงหมัด!

หลัวเฟิง รวบรวมพลังทั้งหมด และระเบิดพลังในการต่อยทันที!

“อื่ม…ฉันรู้สึกถึงบางอย่าง!”

“ในส่วนลึกของเซลล์มีการเปลี่ยนแปลง!” ดวงตาของหลัวเฟิงเต็มไปด้วยความรู้สึกของความปลื้มปิติ “นี่เป็นระดับขั้นการวิวัฒนาการของชีวิต?”

ทุกครั้งที่มีการพัฒนาแบบก้าวกระโดด จะเป็นการวิวัฒนาการ

ก้าวผ่านระดับดวงดาว ไปสู่ระดับจักรวาล…ส่วนที่เหลือเป็นเพียงการ

ฝึกฝนเพื่อให้ร่างกายควบคุมพลังได้เท่านั้น

“ร่างกายของฉันยังอยู่ในระดับจักรวาลขั้น 9! ฉันยังไม่ผ่าน อย่างไรก็

ตามกระดูกกล้ามเนื้อและทุกเซลล์ภายในมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง”

หลัวเฟิงรู้สึกตื่นเต้นและกังวลเพราะวิวัฒนาของการพัฒนาจากระดับ

ดวงดาวไปสู่ระดับจักรวาล เขาไม่ได้พัฒนาขึ้นมากเท่าไหร่

หนังสือเล่มนั้น กล่าวว่าการวิวัฒนาการเป็นเรื่องลึกลับ นั้นไม่ได้พูดเกินจริงเลย

อย่างไรก็ตาม…

การเปลี่ยนแปลงที่ลึกลงไปในระดับเซลล์ของเขา แม้จะมีพลังวิญญาณของหลัวเฟิง เขาก็ไม่อาจสรุปได้อย่างชัดเจน

“ไม่มีทางอื่น ฉันต้องค่อยๆ เรียนรู้และค่อยๆ ทำความคุ้นเคย เพื่อ

ศึกษาการเปลี่ยนแปลงของมัน” หลัวเฟิงคิด หลังจากนั้นเขามองไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน

หวืด! เขารีบลอยขึ้นและพุ่งผ่านระดับเมฆไปจนถึง

ระดับที่ 12

“ฉันจะสำรวจการเปลี่ยนแปลงของร่างกายที่บนเมฆนี้”

หลัวเฟิงเริ่มฝึกฝนมีดเงาเลือดบนชั้นเมฆนี้

ที่พักของหลัวเฟิง ในกระโจมเมฆบิน เมืองเนินกลืนกิน

แม้ว่าเขาจะฆ่าสองนักรบที่แข็งแกร่งในเมืองไปแล้วก็ตาม หลัวเฟิงยังคงตั้งใจฝึกฝนในที่พักของเขา ขณะที่เขากังวลว่าเขาอาจทำลายที่พัก เขาจึงใช้พลังจิตวิญญาณเพื่อสร้างกำแพงล้อมรอบและฝึกฝนภายใน คลื่นพลังงานจากหมัดถูกป้องกันโดยกำแพงนี้

อย่างสมบูรณ์ เขาสามารถฝึกพลังจิตวิญญาณของเขาทั้งสองและฝึกซ้อมอยู่ภายในได้โดยไม่ต้องกังวล

“ลึกลับ!”

“ลึกลับมาก” เขาได้รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในครั้งแรกหลังจากได้ดูด

ซับคริสตัลแม่น้ำเลือด เขารู้สึกตื่นเต้นมาก

ทันใดนั้นเขาก็หยุดและมองออกไปนอกหน้าต่าง มีร่างเงาสองคนที่เดินเข้ามา นาบูและนาคี สองพ่อลูก

“ฉันจะพักสมองสักหน่อย”

หลัวเฟิงเดินไปที่ชั้น 1 ในเวลาเดียวกับที่ นาบูและนาคีเพิ่งเดินเข้ามาในที่พัก “ท่านเฟิง”

“เข้ามา” หลัวเฟิงยิ้มและนั่งลง เขาหยิบแก้วไวน์ขึ้นเทและจิบ ความเย็นไหลผ่านร่างของเขา ทำให้เขายิ้มอย่างสบายใจ “ทำไมพวกคุณถึงดูรีบร้อนนัก?”

“เราได้ยินมาว่า ท่านเฟิงถูกจับเข้าคุกในเรือนจำของกองทัพหินลม เจ้าเด็กคนนี้กังวลใจมาก เขาถึงกับอยู่ไม่สุข ดังนั้นข้าจึงไปเยี่ยมท่านในคุก และได้รู้ว่าท่านจากมาแล้ว” นาบูยิ้ม “จากนั้นเราจึงรีบมาเยี่ยม

ท่านที่นี่ ท่านเฟิง ถ้าท่านมีปัญหาเรื่องใดๆ ในอนาคตโปรดติดต่อพวกเรา แม้ว่าข้าจะไม่สามารถแก้ปัญหาใหญ่ๆ บางอย่างได้ แต่หากเป็นเรื่องสำคัญในเมืองเนินกลืนกินแห่งนี้ ข้าอาจช่วยท่านแก้ปัญหาได้”

“ขอบคุณ” หลัวเฟิงยิ้ม “แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรมากแล้ว อื่ม? นาคี”

“หือ” นาคี ตอบท่าทางเขาไม่ค่อยมีความสุขมากนัก

“เกิดอะไรขึ้น?” หลัวเฟิง ยิ้ม

นาบูเห็นว่านักรบลึกลับคนนี้กำลังอารมณ์ดี เขายิ้มและอธิบายว่า “เด็กคนนี้เขามีปัญหาเรื่องความรัก ตอนนี้เขาเลยสับสนนิดหน่อย”

“ปัญหาความรัก?” หลัวเฟิงหัวเราะเสียงดัง “นาคี คุณกำลังอกหัก?”

“อะไรคืออกหัก?” นาคีเงยหน้าขึ้นมองหลัวเฟิง

“มันหมายความว่า คุณชอบใครบางคน แต่เธอไม่ชอบคุณ” หลัวเฟิง ยกแก้วและจิบอย่างมีความสุข

“ถูกต้อง” นาบูหันไปข้างๆ และยิ้ม เขาลูบศีรษะของลูกชาย แต่ลูก

ชายของเขาหลบ นาบูหัวเราะ “อีกฝ่ายไม่ชอบเขา หลังจากนั้นนาคี

สัญญาว่าจะให้ชีวิตใหม่กับผู้หญิงคนนั้น…แค่คิดถึงเรื่องนี้ ก็ทำให้ข้า

อยากจะหัวเราะ”

“สัญญาว่าจะให้ชีวิตใหม่?” หลัวเฟิง รู้สึกตกใจ

“พ่อ!” นาคีไม่พอใจ

นาบูยิ้มและอธิบายว่า “ลูกชายของข้าเป็นเด็กที่มีจิตใจเมตตา เขาชอบพาลูกน้องไปที่บาร์ และที่อื่นๆ เพื่อฟังเรื่องราวของนักรบที่แข็งแกร่ง เขาบูชาเหล่าวีรบุรุษเพราะฉะนั้นเขาจึงพยายามทำตัวเหมือนวีรบุรุษเหล่านี้ บางครั้งก็เหมือนกับการปล้นคนรวยเพื่อช่วยคนยากจน เขามักมอบเงินของตระกูลให้กับคนยากจน หนึ่งในครอบครัวที่ยากจนนั้นมีเพียงแม่และลูกสาวเท่านั้น ลูกชายของข้าแอบช่วยพวกเขาตั้งแต่เธอยังเด็ก หลังจากนั้นเธอเติบโตขึ้นและโตขึ้น ข้าไม่เคยรู้มาก่อน…แต่ลูกชายของข้ากลับชอบลูกสาวของครอบครัวที่ยากจนนั้น”

“อา?” หลัวเฟิงจ้องมอง

ช่วยเหลือคนจน ช่วยจนเขาตกหลุมรักหญิงสาว ในครอบครัวที่ยากจนนั้น

นาคีหน้าแดงขึ้น

“ยังไม่จบเท่านั้น! ลูกชายของข้า ยังแอบมอบเงินให้กับแม่ของหญิง

สาวคนนั้น เงินทุนสำหรับเธอ…” นาบูส่ายหัว “เมื่อหญิงสาวคนนั้น

พยายามที่จะเข้าไปในนิกายหนึ่งในเมืองของเรา ลูกชายของข้าได้มอบเงินจำนวนมากให้กับแม่ของเธออย่างลับๆ และขณะที่ลูกสาวของครอบครัวที่ยากจน จากเด็กน้อยที่น่าสงสารเธอกลายเป็นนักรบ

อัจฉริยะของนิกายนั้น! ลูกชายของข้าแอบรักเธอ คอยให้การสนับสนุนเธอมาตลอด 12 ปีที่ผ่านมา!”

“เกิดอะไรขึ้น หลังจากนั้น?” หลัวเฟิงอยากรู้

“ลูกชายของข้าแอบชอบผู้หญิงคนนี้ เพราะฉะนั้นเขาก็เข้าร่วมนิกายนี้ด้วย” นาบูส่ายหัว “แต่เขาต้องเสียใจ เพราะเมื่อวานนี้เขาได้สารภาพกับเธอและถูกปฏิเสธมา”

“อ่า?” หลัวเฟิงหัวเราะอย่างมีความสุข

นาคีมองพ่อของเขาอย่างโกรธ

“พ่อเพียงเล่าให้ท่านเฟิงฟัง” นาบูจ้องที่ลูกชาย

นาคีก้มหน้าลง ใบหน้าของเขาแดงหมด

“ยังไม่จบเท่านั้น!” นาบูกล่าวว่า “เรื่องที่ผ่านมายังไม่น่าสนใจ

เท่าไหร่ ขณะที่ลูกชายของข้าถูกปฏิเสธและกำลังเดินกลับออกมา

ขณะที่เขากำลังเศร้าใจ แม่ของหญิงสาวคนนี้ได้มาเยี่ยมลูกสาวของ

เธอ เธอเห็นลูกชายของข้า…นี่เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมาก แม่ของเธอได้กอดลูกชายของข้า และแสดงความขอบคุณ”

“อ่า?” ดวงตาของ หลัวเฟิง แวววาว

“เมื่อหญิงสาวคนนั้นเห็นสถานการณ์ เธอก็สงสัยมาก เธอรีบวิ่งเขามา

ถามแม่ของเธอเกี่ยวกับชายคนนี้ แม่ของเธอจึงบอกความจริงว่าลูกชายของข้าช่วยพวกเธอมาตลอดเวลา” นาบูหัวเราะเสียงดัง “และเมื่อหญิงสาวคนนั้นรู้ เธอรู้สึกทึ่งและไม่อยากจะเชื่อเลยว่านาคีอายุไม่ถึง 20 และมันก็ไม่สมเหตุสมผลเพราะการช่วยเหลือครอบครัวเธอเริ่มต้นเมื่อ 10 ปีก่อน”

“แม่ของเธอบอกว่าตอนนั้นเด็กหนุ่มคนนี้มีเงินไม่มาก เขามากับเหล่ายามของเขา และแอบมอบเงินให้กับเธอ ในขณะที่เด็กหนุ่มคนนั้นค่อยเติบโตขึ้น” นาบูร้องว่า “ใครจะคิดว่าจากเด็กหนุ่มขี้เล่น จะทำอะไรจริงจังได้เช่นนี้”

“เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น?” หลัวเฟิง หัวเราะและถามว่า “หญิงสาวคนนั้น ทำอย่างไรกับนาคีต่อ?”

“หญิงสาวคนนั้น โค้งคำนับและขอบคุณลูกชายข้า” นาบูกล่าวว่า “เธอบอกลูกชายของข้าตรงๆ…ว่าเธอยินดีที่จะชดใช้หนี้ให้กับคุณ เธอจะยอมเป็นทาสของลูกชายข้า และหากลูกชายของข้าต้องการ เธอก็จะแต่งงานกับเขา”

“อื่ม? นี่เป็นเรื่องที่น่าแปลกมากเลยล่ะ” หลัวเฟิงหัวเราะ

“มันยังไม่จบ” นาบูหัวเราะเสียงดัง “ลูกชายของข้าถามเธออย่างสุภาพว่า คุณชอบผมไหม”

“หญิงสาวคนนั้นกล่าวว่าจิตใจของเธอยึดมั่นอยู่กับการฝึกฝนการต่อสู้

และเธอไม่ชอบใคร อย่างไรก็ตามเธอเป็นหนี้ เธอไม่มีทางเลือกอื่น

นอกจากต้องชดใช้” นาบูกล่าว

“หลังจากที่หญิงสามคนนั้นพูดจบ ลูกชายของข้าก็พูดตรงๆ…ผมนาคี

ผมไม่เคยบังคับใคร ถ้าคุณไม่ชอบผม ผมจะไม่บังคับคุณ หลังจากนั้นลูกชายคนนี้ของข้า เขาหันหลังและจากมา ฮะ…” ขณะที่นาบูเล่าจบ เขาก็ไม่สามารถห้ามการหัวเราะได้อีก

เขาหัวเราะเสียงดังอีกครั้ง

“น่าสนใจ น่าสนใจ” หลัวเฟิงหัวเราะด้วยเช่นกัน

“พ่อ!” ชายหนุ่มนาคีหน้าแดง เขาทั้งโกรธและอาย

“ไม่เลว นาคีไม่เลวเลย” หลัวเฟิงหัวเราะและชมเชย

นาคีกำหมัดแน่นและพูดอย่างจริงจังว่า “ผมจะไม่บังคับใคร แต่วันหนึ่งผมจะทำให้เธอชอบผม!”

เขากล่าวว่าขณะที่เขาเงยหน้าขึ้น

“ดีมาก!” หลัวเฟิงไม่สามารถระงับเสียงหัวเราะของเขาอีกต่อไป เขา

หัวเราะพร้อมกับนาบูอีกครั้ง