ตอนที่ 234 จุดจบของโลก
หลัวเฟิงเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว เขาอาบน้ำ และล้างตัวด้วยน้ำอุ่น
ทันทีหลังจากนั้น เพียงความคิดของเขา พลังงานสีทองแพร่กระจาย
ออกมาล้อมรอบร่างกายของเขา ละอองน้ำระเหยไปทันที เขารีบแต่งตัวและวิ่งลงบันได! ในเวลานี้สวีซินเพิ่งจอดรถและเดินเข้ามาพร้อมกับตะกร้าอาหารของเธอ
“ว้าว” หลัวเฟิงเปิดประตู
“คุณซื้อมาค่อนข้างเยอะเลย” หลัวเฟิงรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้เห็นตะกร้า
“คุณมีหน้าที่รอ และกิน” สวีซินกล่าวอย่างมั่นใจ เมื่อเธอวางตะกร้า
ในห้องครัวแล้วเธอก็หยิบผ้ากันเปื้อนจากกระเป๋ามาสวมไว้
“คุณเตรียมมาพร้อมทุกอย่างเลย” หลัวเฟิงหัวเราะ
“นั่นย่อมแน่นอน!”
สวีซิน เดินตรงเข้าไปในห้องครัว เธอปิดประตู หลังจากนั้นเธอเริ่มต้น
การต่อสู้ของเธอ กับกระทะและวัตถุดิบ!
หลัวเฟิงหัวเราะและเดินไปที่โซฟา เปิดโทรทัศน์ ตอนนี้เป็นวันหยุดฤดูหนาว…น้องชายและแฟนกำลังพักผ่อน ทั้งสองต่างก็มีความสุขกับการท่องเที่ยว พ่อแม่ของเขาตัดสินใจที่จะไปท่องเที่ยวด้วยเช่นกัน! คงเหลือแต่หลัวเฟิงที่อยู่บ้าน
โชคดีที่สวีซินแวะมาอย่างสม่ำเสมอ ทั้งสองมีเวลาอยู่ด้วยกัน
หลังจากผ่านไปประมาณ 40 นาที
ประตูห้องครัวเปิดออก กลิ่นหอมของอาหารกระจายไปทั่ว หลัวเฟิงสูดกลิ่น “ว้าว มันหอมมาก ผมสงสัยว่าจะอร่อยแค่ไหน”
“ถึงเวลาอาหารแล้ว!” สวีซินสวมถุงมือ ขณะที่เธอนำหม้อซุปขนาด
ใหญ่มาวางไว้บนโต๊ะอาหาร
หลัวเฟิงเข้ามาช่วยยกจานข้าวและอาหารอื่นๆ
“เสร็จแล้ว!” สวีซินถอดถุงมือ ผ้ากันเปื้อนและนั่งข้างๆ “อาหาร 3 อย่างและ ซุป หลัวเฟิง ลองชิมดู!” ขณะที่เธอพูด เธอมองหลัวเฟิงด้วยความคาดหวัง เกือบเหมือนกับเด็กที่เขียนเรียงความครั้งแรกของเธอ และรอการให้คะแนน
“ผมไปล้างมือก่อน” หลัวเฟิงพยายามจะลุกขึ้น
“ลองชิมก่อน” สวีซินดึงหลัวเฟิงกลับมา เธอใจร้อน ขณะที่เธอจ้องมองเขา
หลัวเฟิงหัวเราะ “ตกลง ผมจะชิมผัดมันฝรั่งกับเนื้อและผักนี่”
“อ่า มันเป็นมันฝรั่งบดคลุกกับเนื้อ” สวีซินรีบอธิบาย
“นี่มันเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย?” หลัวเฟิงดูแปลกใจที่ชิ้นเนื้อบนจาน สวีซินรู้สึกอาย เธอกล่าวว่า “ฉันยังไม่มีประสบการณ์ ดังนั้นฉันอาจจะต้องสับมันเพิ่มอีกหน่อย”
“อย่าไปสนใจ ขอให้มันมีรสชาติที่ดี”
หลัวเฟิงพยายามหัวเราะเล็กน้อย เขาใช้ตะเกียบคีบเอามันฝรั่งพร้อมกับเนื้อใส่ปากและเคี้ยว เขาพยายามจะยิ้ม นี้เป็นอาหารที่แฟนของเขาลงมือทำครั้งแรก เขาต้องให้กำลังใจเธอ ไม่ว่ามันจะเลวร้ายแค่ไหนแต่…
การแสดงออกของเขาแข็งค้าง
“เกิดอะไรขึ้น?” สวีซินรู้สึกตกใจ ประหลาดใจเมื่อมองไปที่เขา
“โอ้? มันไม่เลวจริงๆ!” หลัวเฟิงรู้สึกตกใจ เมื่อมองไปที่ชิ้นเนื้อที่ขาด
เป็นชิ้นๆ เขาคีบขึ้นมาอีกชิ้นหนึ่งและกิน “ว้าว มันไม่เลวจริงๆ!
รสชาตินี้ไม่ห่างจากร้านอาหารเลย ใครบอกว่าผู้หญิงไม่สามารถปรุง
อาหารที่อร่อยได้ เมื่อพวกเธอพยายามลงมือทำครั้งแรก พวกเขาโกหกอย่างชัดเจน”
สวีซินมองไปที่หลัวเฟิงซึ่งพึมพากับตัวเอง “คุณกำลังพูดอะไร!”
“เอ่อ ไม่มีอะไร ผมกำลังชมคุณ” หลัวเฟิงกล่าว
“แน่นอนสิ ฉันได้ลองชิมอาหารที่ห้องครัวแล้ว ฉันว่ามันอร่อยมาก”
สวีซินหยิบขึ้นมาและกิน “ฉันต้องบอกว่าฉันมีพรสวรรค์ในการ
ทำอาหาร”
หลัวเฟิงไม่ได้โกหก อาหารทุกจานที่สวีซินทำอร่อยมาก
เขาแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก…เขาโชคดีที่ท้องของเขาไม่ต้อง
ทนทุกข์ทรมาน
หลัวเฟิงและสวีซินเริ่มกินและสนทนา สวีซินพูดตรงๆ เกี่ยวกับธุรกิจและเรื่องอื่นๆ ของเธอ
“หลัวเฟิง เครื่องรางเสริมความปลอดภัยที่คุณให้ฉัน ฉันมักสวมใส่ มันช่วยให้ฉันสดชื่น” สวีซินยกเครื่องรางขึ้นจากคอของเธอ มันเป็นจี้เงินที่พิเศษมาก ซึ่งมีรูปแกะสลักที่เป็นเอกลักษณ์อยู่
“มันเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ คุณไม่สามารถจะซื้อมันได้ด้วยเงิน” หลัวเฟิงเอาชิ้นหนึ่งออกจากคอของเขาด้วย
จี้เหล่านี้เป็นของขวัญจากบาบาต้า สำหรับหลัวเฟิงและภรรยาของเขา โดยแต่ละอันมีความสามารถในการป้องกัน
“สิ่งของจากซากโบราณสถาน เป็นสิ่งมีค่าอย่างเห็นได้ชัด” สวีซิน
หัวเราะ
“โอ้ จี้เหล่านี้ ถูกสร้างขึ้นสำหรับคู่สมรส” หลัวเฟิงมองไปที่สวีซินด้วย
รอยยิ้มที่แปลกประหลาด เขากล่าวว่า “สวีซิน…เมื่อไร เราจะแต่งงาน
กัน? พ่อ แม่ของผม ต่างเร่งผมมาก”
“การแต่งงาน ตระกูลของฉัน ก็ถามฉันมาตลอด!”
หน้าตาเรียบเนียนสมบูรณ์แบบของสวีซินเริ่มมีสีแดงขึ้นเรื่อยๆ “แต่
ว่า อย่าเพิ่งรีบร้อนตอนนี้เลย”
“ไม่ รีบร้อน!” หลัวเฟิงพูดติดอยู่ และพยักหน้าว่า “ตกลง งั้นขอเวลาอีกสัก 2-3 ปี”
“คุณ…” สวีซินจ้องมองตาของเขา
“โกรธ? ฮ่าๆ คุณกลัวว่าคุณจะขึ้นคานหรือ?” หลัวเฟิงหัวเราะทันที
สวีซินยิ่งลุกลี้ลุกลนมากขึ้น!
“อย่าโกรธเลย เราจดทะเบียนสมรสกันเดือนนี้ดีไหม?” หลัวเฟิงกล่าว
“มันเร็วเกินไป” สวีซินดูเหมือนจะกังวลใจ
“นี่ก็เร็วเกินไป นั่นก็บอกว่านานเกินไป ผู้หญิง…” หลัวเฟิงถอน
หายใจ สวีซินกล่าวด้วยความไม่พอใจ “ฉันยังไม่พร้อม ฉันกำลัง
เครียด!”
ทั้งสองคนต่างนิ่งเงียบ สวีซินแกล้งทำตัวเป็นเด็กผู้หญิงที่เอาแต่
ใจ ขณะที่หลัวเฟิงยิ้ม เขารู้สึกถึงความอบอุ่นในใจ
ในปีนี้ มีแต่ความอบอุ่นและเงียบสงบ
พ่อแม่ของเขาได้รับความสุข น้องชายของเขาก็เปิดบริษัทลงทุน และ
เขาก็ได้รับการฝึกฝนอย่างดี จนกระทั่งร่างกายของเขาแข็งแกร่ง
ขึ้น ด้วยวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องของเขา และความสัมพันธ์ระหว่างเขากับสวีซินก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาก็พร้อมที่จะคุยเรื่องการแต่งงาน
******
นับตั้งแต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เกาะหมอก โลกทั้งใบมีสันติภาพมาโดยตลอด!
ทั้ง 5 ประเทศ รวมทั้งพันธมิตร HR พวกเขาทั้งหมดได้รับมูย่า
คริสตัล ประมาณ 3 หรือ 4 ชิ้น นั่นทำให้มีนักสู้ที่โชคดีจำนวนมาก
ก้าวไปสู่ระดับตัวแทนได้ ในปี 2059 เป็นปีที่มีตัวแทนเพิ่มจำนวนมากที่สุดในโลก พวกเขามีทั้งสิ้น 30 คน!
แม้ว่าจะสูญเสียตัวแทนหลายคน ในระหว่างเหตุการณ์บนเกาะหมอก
อย่างไรก็ตามจำนวนผู้แทนในแผ่นดินโลกมีจำนวนทั้งสิ้น 81 คน! เมื่อมนุษยชาติเติบโตขึ้นเรื่อยๆ การจัดการกับสัตว์ประหลาดทะเลก็กลายเป็นเรื่องง่ายขึ้น หลายๆประเทศ ต่างมีนักสู้ระดับดวงดาว ทำให้พวกเขาไม่มีปัญหาการขาดแคลนนักสู้อีกต่อไป
……
ในปี 2060 13 มกราคม, อเมริกาเหนือ, นิวยอร์ก
นิวยอร์ก ในช่วงก่อนยุคหายนะ ถือเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของ
โลก และยังถือว่าเป็นเมืองหลวงของโลก! ย้อนกลับไปแล้วบรรพบุรุษ
ของพันธมิตร HR พร้อมกับกลุ่มการเงินต่างๆ ตระกูลของพวกเขาอยู่
ในนิวยอร์ก อย่างไรก็ตาม ในยุคหายนะที่รุนแรงเกิดขึ้น และเมืองนิวยอร์คนั้นอยู่ใกล้กับมหาสมุทรแอตแลนติก จึงเป็นเมืองแรกที่ถูกโจมตีดังนั้นมันจึงกลายเป็นสวรรค์สำหรับสัตว์ประหลาด!
……
เช่นเดียวกับเมืองเซี่ยงไฮ้ของจีน ที่อยู่ติดกับทะเลจีนตะวันออก เหมือนกับที่เมืองนิวยอร์กอยู่ใกล้กับหมาสมุทรแอตแลนติก
เพราะฉะนั้น อเมริกาจึงสร้างฐานทัพทางทหารขนาดใหญ่ไม่ไกลจาก
เมืองนิวยอร์ก ฐานทัพในนิวยอร์กนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ประหลาดในทะเลเข้าสู่แผ่นดินใหญ่
ฐานทัพที่ยาวกว่า 500 เมตร เป็นเหมือนกำแพงกั้นสัตว์ประหลาดที่โหดร้ายไม่ให้ยึดครองแม่น้ำนั้นได้
ภายในฐานทัพนั้น
แสงจากดวงอาทิตย์ตกส่องลงภายในบังเกอร์ด้านล่าง ทหารอเมริกัน 5 คนนั่งเหยียดขาอยู่บนพื้น ขณะที่พวกเขากำลังเล่นไพ่ เวลานี้พื้นที่นี้แทบไม่มีการต่อสู้ใดๆ เกิดขึ้น แต่เมื่อใดก็ตามที่มีการต่อสู้ จะมี
ผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ดังนั้นเมื่อเหตุการณ์สงบ เหล่าทหารถึงฆ่า
เวลาด้วยการเล่นไพ่
“โอ้ พระเจ้า หมดกัน เงินข้า!” ชายผิวดำ คนหนึ่งสาปแช่งขณะที่เขาโยนบัตรออกไป
“สิบโพดำ สิบโพดำ สิบโพดำ! ” ชายหนุ่มผิวขาวข้างๆ ตะโกน
ตลอดเวลา ขณะที่เขาหยิบไพ่ เขาพลิกมัน จากนั้นเขาก็ต้องสาปแช่ง “เวรเอ้ย แพ้อีกแล้ว!”
“ฮ่าๆ ชนะอีกแล้ว หวานหมู”
ชายหนุ่มที่มีผมหยิกสีบลอนด์หัวเราะ พวกเขานั่งเล่นในกำบัง ขณะที่
เขามองออกไปด้านนอก ก่อนที่เขาจะส่งจูบออกไป “โอ้ รูปปั้นเทพี
เสรีภาพที่สวยงามยังคงมอบโชคให้ฉันเสมอ!”
ช่องว่างตรงหน้าเขาตรงกับรูปปั้นของเสรีภาพ แต่รูปปั้นได้พังทลายลงเป็นเวลานาน และเปลี่ยนเป็นซากปรักหักพัง
“โกหก! รูปปั้นของเสรีภาพพังไปแล้ว ข้าไม่เชื่อว่าแกจะชนะได้ตลอด”
ชายหนุ่มผมสั้นตะโกน
“เฮ้ย มาดูนี้เร็ว ! นั่นอะไรน่ะ”
ทหารคนหนึ่งกำลังชี้ผ่านช่องว่าง คนอื่นๆ รีบวิ่งไปดู
“พระเจ้า!”
“โอ้ พระเจ้า!”
“มันเป็นสัตว์ประหลาดระดับราชา!”
มีเสียงเตือนดังขึ้นทั่วทั้งฐาน ฐานที่เคยสงบและผ่อนคลาย กลายเป็น
สถานที่วุ่นวายและตึงเครียดทันที ทหารจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มที่จะเข้าประจำตำแหน่งและเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้!
เมื่อแสงพระอาทิตย์ส่องลงด้านหน้าของฐานทัพ…มีสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ปรากฏตัว!
ร่างของสัตว์ประหลาดตัวนี้มีความยาวประมาณ 180 เมตรโครงสร้างของตัวมันก็คล้ายกับสัตว์ประหลาดประเภทสิงโต แต่ร่างของมันถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำ ที่มีขนาดใหญ่พอๆ กับบ้าน ที่ดูน่ากลัว มันมีปีกกว้างประมาณ 200 เมตรที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดหนาสีดำ พวกมันดูเหมือนจะทำมาจากเหล็ก!
เขาบนหัวที่ดูแข็งแกร่ง รวมกับว่ามันสามารถแทงทะลุผ่านฟ้าผ่า
สวรรค์ เขาสีดำ ที่ถูกพันด้วยลวดลายทองคำ ลวดลายที่ซับซ้อน กระจายตัวลงไปที่คอตลอดจนทั้งหลัง และแม้แต่หางที่ยาว! มันเหมือนกับร่างกายทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยชุดเกราะผสมสีทองและสีดำ สิ่งที่ดูน่าหวาดกลัวที่สุดคือดวงตาสีทองเข้มเหล่านั้น!
ดวงตาทั้งคู่เป็นสีทองเข้มเกือบจะเหมือนดวงตาของพระเจ้า ที่คอยจ้องมองสิ่งมีชีวิตนับหมื่นที่อยู่ด้านล่าง!
ดวงตาคู่ที่ปกปิดความชั่วร้าย
เย็นชา!
โหดเหี้ยม!
มันคือ! การดำรงอยู่ที่ไม่เคยปรากฏตัวบนโลกมาก่อน!
“สัตว์ประหลาดระดับราชา กำลังบินอยู่ในอากาศ มันกำลังรนหาที่ตาย”
“ใช้ปืนใหญ่เลเซอร์ ยิงมันลงมา!”
“มันตายแน่นอน!”
ในขณะนั้น ทหารจำนวนมากในฐานทัพ ต่างตกใจและหวาดกลัว พวกเขายังคงมีความมั่นใจในปืนเลเซอร์ อาวุธที่รุนแรงที่สุดของมนุษย์!
หวือ!
หวือ!
หวือ!
ลำแสงสีขาวสามเส้น พุ่งเข้าโจมตี สัตว์ประหลาดสีดำ ในทันที!
ลำแสงกระจายออกไป!
เกล็ดของมัน…ไม่มีร่องรอยความเสียหายใดๆ!
“กรร…” เสียงคำรามดังทุ้ม มันเหมือนกับเสียงคำรามของพระเจ้า ที่
ดังไปทั่วทุกแห่ง
สัตว์ประหลาดที่อาศัยอยู่ในเมืองนิวยอร์กที่ถูกทำลาย ต่างก้มหัวลงด้วยความหวาดกลัว
นี้เป็นความกดดันในระดับจิตวิญญาณ ทหารทั้งหมดในฐานทัพไม่รู้สึกอะไรนอกจากความหวาดกลัวที่ออกมาจากส่วนลึกของจิตใจ นายพลที่ดูแลพื้นที่ต่างมองภาพสัตว์ประหลาดที่ปรากฏบนจอภาพด้วยความหวาดกลัวเช่นกัน
“นี่คือสัตว์ประหลาดจำพวกไหนกัน?”
“แม้แต่ปืนเลเซอร์ที่ทรงพลังยังไม่สามารถทำร้ายมันได้แม้แต่น้อย?”
ทันใดนั้น…
สิ่งมีชีวิตนั้นอ้าปาก!
มันคำราม
“ก๊าซซซซ!”
โลกมืดลงในทันที พื้นที่รอบปากของสัตว์ประหลาดเกิดบิดเบี้ยว พื้นฐานทั้งหมดยกตัวขึ้นจากพื้น และลอยไปยังปากของมัน ขณะที่มันลอยไปใกล้ มันก็เล็กลงและเล็กลง! ฐานซึ่งเดิมมีขนาดใหญ่กว่าร่างของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด หดตัวลงเหลือไม่ถึง 5 เมตร ทหารที่ประจำ อยู่ในฐานทัพ ลดขนาดลงเล็กยิ่งกว่ามด พวกเขาตกตะลึง ต่างกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว
สิ่งมีชีวิตนั้นกลืนฐานลงไปในหนึ่งคำ ก่อนที่จะปิดปากของมัน!
ฐานทั้งหมดหายไปแล้ว!
“โอ้ พระเจ้า!”
ในตึกระฟ้าที่ถูกทำลาย ตึกที่อยู่ห่างไกลที่ซึ่งยิงปืนเลเซอร์ออกไป ทหารทุกคนหน้าซีดราวกับว่าพวกเขาได้เห็นผี
ดังฟ้าร้อง…
สัตว์ประหลาดทะเลขนาดใหญ่อีก 2 ตัว ก็โผล่ขึ้น ถ้าหลัวเฟิงหรือหงและคนอื่นๆ ได้เห็นสิ่งเหล่านี้ พวกเขาจะรู้ได้ทันทีว่าสัตว์ประหลาดทั้งสองนี้เป็นสัตว์ประหลาดระดับราชา จากนั้นสัตว์ประหลาดทะเลจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นมา ราวกับว่าพวกมันเห็นสัตว์ประหลาดลึกลับนั้นเป็นพระเจ้า
“กรร!” สัตว์ประหลาดลึกลับยกศีรษะขึ้นและคำราม นั่นคือเขาที่เจาะทะลุท้องฟ้า!
มันเหมือนกับว่า มันต้องการจะประกาศให้มนุษย์รู้ว่า…มันมาแล้ว!