Skip to content

Swallowed Star 712

ตอนที่ 712 อัศวินเก้าดาบ

“ค่ะ” จักรพรรดิหยกรับคำสั่งและออกไป

ชายเกล็ดสีม่วงชุดคลุมสีเขียวบ่นพึมพำ “โลก เพียงแค่ดาวเคราะห์ชีวิต อะไรที่พิเศษ ถึงทำให้คนจากสำนักขวานยักษ์บ้าคลั่ง”

คฤหาสน์ของหลัวเฟิงในจักรวาลเสมือน

หลัวเฟิงกำลังคุยกับทรูหยันอาจารย์ของเขาในห้องการศึกษา ผ่านทางหน้าจอภาพ

“นั่นมันแปลก” ทรูหยันถูคางด้วยความแปลกใจ

“อัศวินชิโฮ เขาเป็นคนหยิ่ง การแสดงความสุภาพกับเด็กอย่างเจ้ามัน

แปลก”

“ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน” หลัวเฟิงก็ทำอะไรไม่ถูก

“จะต้องมีเหตุผล” ทรูหยันคิดสักครู่ก่อนที่จะส่ายหัวและยิ้ม

“การที่เขาสุภาพกับเจ้าอย่างน้อยต้องมีเบื้องหลังที่ดี มันไม่ควรจะ

เลวร้าย อย่ากังวลเกี่ยวกับมันฝึกฝนและก้าวเข้าสู่ระดับห้วงมิติให้เร็ว

มันคือระดับที่สำคัญต่อการฝึกฝนของเจ้า จะเป็นตัวกำหนดชะตากรรมของเจ้า”

หลัวเฟิงพยักหน้าอย่างรุนแรง

หลังจากเหตุการณ์นี้เขาได้รู้สึกถึงตัวเองขึ้นมาเล็กน้อย ถ้าเขาถึง

จุดสูงสุดของระดับห้วงมิติ รวมกับชุดทหาร และยกระดับความเข้าใจ

ของเขาขึ้นอีกสัก 2-3 ระดับ ถึงจะไม่มั่นใจว่าจะฆ่าอมตะระดับผู้

บัญชาการได้ แต่เขามั่นใจว่าความแข็งแกร่งต้องเทียบเคียงได้

หลังจากที่คุยกับอาจารย์สักครู่

“หลัวเฟิง จักรพรรดิหยกโทรมา” บาบาต้าที่อยู่บนไหล่ส่งเสียงดังออกมา

จักรพรรดิหยกที่เป็นหนึ่งในเพื่อนสนิทของอาจารย์ และเป็นอมตะ

หมายเลขหนึ่งของ อัศวินเก้าดาบ

“รับ”

หญิงสาวสวยในชุดเกราะหยกปรากฎขึ้นบนหน้าจอ เธอพูดด้วยเสียง

เย็น “ท่านอัศวินต้องการพบคุณ รออยู่ที่คฤหาสน์ ฉันจะไปที่นั่นทันที จะพาคุณไปพบท่านอัศวิน”

หลัวเฟิงตกใจ แต่ตอบกลับอย่างสุภาพ “ครับ”

หลัวเฟิงยืนนิ่งที่ลานกว้างของคฤหาสน์ ขณะที่มองลำแสงที่ตรงมาหาเขา ที่คือจักรพรรดิหยก

“เรากำลังจะไปพบท่านอัศวินที่ไหน” หลัวเฟิงถาม

“คุณไม่ใช่อมตะ เราจึงไปที่เกาะสายฟ้าไม่ได้ เราจะไปสถานที่พิเศษที่เขาสร้างขึ้น”

“ตามฉันไปที่จุดเคลื่อนย้าย”

“ครับ”

พวกเขาไปยังจุดเคลื่อนย้ายและไปยังพื้นที่ของอัศวินเก้าดาบ

จักรวาลเสมือนเป็นการจำลอง จึงสามารถสร้างพื้นที่ขนาดใหญ่ได้ง่ายๆ

อมตะทั่วไปจะไม่มีสิทธิ์สร้างพื้นที่ของตัวเอง

ในพื้นที่ของอัศวินเก้าดาบ

“โว้”

หลัวเฟิงยืนอยู่ที่ตีนเขา มองขึ้นไปยัง 9 ภูเขาที่เจาะผ่านเมฆ ราวกับ 9 เขานี้คือดาบ จากมุมมองของหลัวเฟิงก็ยากที่จะเห็นจุดกึ่งกลางของภูเขา

“อัศวินเก้าดาบอยู่ในเทวสถาน”

จักรพรรดิหยกนำหลัวเฟิงไปยังใจกลางของหุบเขา ในช่องเข้ามีพระราชวังที่หรูหราและสวยงาม เทวสถานเก้าดาบงดงามที่สุด

จักรพรรดิหยกและหลัวเฟิงลงที่ทางเข้าเทวสถานเก้าดาบ 2 อมตะที่ยืนคุ้มกันไม่ได้หยุดพวกเขา

“ตามมา”

หลัวเฟิงตามจักรพรรดิหยกไปอย่างเชื่อฟัง

———-

ทั้งเทวสถานถูกครอบคลุมด้วยแรงกดดัน

จักรพรรดิหยกได้เดินไปตามขั้นบันไดและโค้งคำความเคารพ “ท่าน

อัศวิน”

“เคารพท่านอัศวิน” หลัวเฟิงโค้งทำความเคารพตาม

สถานะของหลัวเฟิงคล้ายกับอมตะระดับผู้บัญชาการ ทำให้เขาไม่

จำเป็นต้องคุกเข่าเมื่อเจออัศวิน

“หยก คุณไปได้” เสียงที่ชัดเจนดังออกมา

“ค่ะ” จักรพรรดิหยกหายไป

ประตูขนาดใหญ่ของเทวสถานปิดลง ทิ้งไว้เพียงสองคนอยู่ภายใน

หลัวเฟิงตกใจเมื่อรู้สึกถึงประตูที่ปิด เขามองไปยังชายเกล็ดม่วงชุดคลุมเขียวที่อยู่บนบัลลังก์ กลิ่นอายที่ออกมาจากเขาทำให้ผู้คนต้องยอมจำนน

“หลัวเฟิง” อัศวินเก้าดาบจ้องมายังด้านล่าง

“ครับ” หลัวเฟิงตั้งใจฟัง

“ข้าขอถามว่า มีอะไรที่เจ้าต้องรายงายเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลก

หรือไม่”

หลัวเฟิงส่ายหัว “ผมก็สับสน”

“ไม่ใช่แค่อัศวินอมตะและอัศวินชิโฮ จากสำนักขวานยักษ์ อัศวินได้ส่ง

คนของเขามายังโลก”

“เพียงแค่ว่าโลกนั้นอยู่ห่างไกล ทำให้พวกเขามาไม่พร้อมกัน อัศวิน

จำนวนมากได้สนใจโลกและผู้นำของมัน คุณควรรู้เหตุผลใช่ไหม” อัศวินเก้าดาบได้จับจ้องหลัวเฟิง

“ท่านอัศวิน อัศวินอมตะและอัศวินชิโฮ ได้เข้ามาซื้อโลกกับผม แต่พวกเขาก็ไม่ได้บอกความลับอะไร”

“ถ้าผมรู้ความลับเกี่ยวกับโลก ผมควรจะต้องรายงานมันนานแล้ว ไม่

ปล่อยให้เกิดสถานการณ์ที่อันตรายอย่างตอนนี้”

อัศวินเก้าดาบได้สังเกตท่าทางของหลัวเฟิง

ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจว่า…หลัวเฟิงนั้นไม่รู้ความลับจริงๆ

อัศวินเก้าดาบคิดว่าสำนักขวานยักษ์ได้เก็บความลับของพวกเขาไว้เป็นอย่างดี ไม่บอกหลัวเฟิงเมื่อพวกเขาไปซื้อมัน ดูเหมืนอว่า…ถ้าองค์กรจักรวาลเสมือนรู้เกี่ยวกับความลับของโลก ต้องให้ความสำคัญและซ่อนไว้จากสำนักขวานยักษ์

“จำเอาไว้” เสียงของอัศวินเก้าดาบ จริงจัง

หลัวเฟิงโค้ง

“นอกจากเกาะที่ให้อัศวินอมตะ จากนี้ไปหากไม่มีคำสั่งซื้อจากองค์กร

จักรวาลเสมือน คุณจะถูกห้ามทำข้อตกลงเกี่ยวกับโลก”

“โดยเฉพาะอัศวินจากสำนักขวานยักษ์ จะให้ผลประโยชน์กับคุณ คุณก็ห้ามขายโลก เพียงแค่บอกพวกเขาว่า…นี่เป็นคำสั่งขององค์กรที่ให้กับคุณและคุณต่อต้านไม่ได้”

“ครับ” หลัวเฟิงตอบกลับด้วยความเคารพ

“ไปได้” อัศวินเก้าดาบโบกมือ

หลัวเฟิงหายไปจากเทวสถาน เขาตัดการเชื่อมต่อจักรวาลเสมือน

อัศวินเก้าดาบ บ่นพึมพำ

“ความลับคืออะไร พวกเขาเก็บความลับไว้ แล้วพวกเขาจะยอมแพ้ที่จะได้โลกหรือไหม”

หลังจากที่หลัวเฟิงได้พบอัศวินเก้าดาบ และได้รับคำสั่ง หลัวเฟิงก็เข้าใจเหตุผล

ผู้มีอำนาจในสำนักขวานยักษ์รู้ถึงความลับของโลกและองค์กรจักรวาลเสมือนไม่รู้ ทำให้ทั้งสองหยุดชะงัก หากไม่มีการบอกเกี่ยวกับความลับ

พวกเขาก็ไม่ได้รับมัน

“หลัวเฟิงมีข้อความจากหง”

ไม่นานหลังจากที่พูดคุยกับอัศวินเก้าดาบก็ได้รับข้อความจากหง…

สถานที่นัดพบคือยานที่พักอาศัยหาดเก้าดาว

ยานที่พักอาศัยหาดเก้าดาว บนเกาะภูเขามังกรดำ

หลัวเฟิง หง และเทพสายฟ้า รวมตัวกันที่ลานบ้านที่เงียบสงบ

“โลกกำลังเกิดเรื่องวุ่นวาย ขณะที่ผมไม่ได้อยู่” เทพสายฟ้ากล่าว

“มันจะยุ่งอยู่ดีต่อให้คุณอยู่” หงยิ้ม

“เรื่องนี้มีความซับซ้อนมาก มันเกี่ยวข้องอัศวินและอย่างอื่นด้วย”

“คุณรู้เกี่ยวกับมันหรือพี่ใหญ่” หลัวเฟิงมองไปที่หง

หงยิ้มและพยักหน้า

“คนนับพันล้านที่โลก บางคนติดต่อผมผ่านเครือข่ายจักรวาลเสมือน

หลังจากตรวจสอบเล็กน้อยผมก็รู้ว่าอัศวินชิโฮ ได้ส่งอมตะมายังโลก”

เทพสายฟ้าไม่รู้ถึงคำพิเศษเหล่านี้ แต่หลัวเฟิงตกใจ

“คุณสามารถที่จะตรวจสอบสิ่งต่างๆ ได้หรือไม่”

สำนักขวานยักษ์เป็นองค์กรชั้นสูงเหมือนองค์กรจักรวาลเสมือน เรื่อง

ภายในถูกควบคุมอย่างเคร่งคัด ตำแหน่งและอำนาจแยกกันชัดเจน

ระดับแตกต่างกันตามอำนาจ เพื่อที่จะตรวจสอบอัศวินชิโฮ นั้นย่อมไม่ธรรมดา

“มันดีแล้วใช่ไหมตอนนี้” หงยิ้ม

“มันดีขึ้นแล้ว ตอนนี้ทุกคนกลับมาโลกแล้ว” หลัวเฟิงมองหงอย่างสงสัย

“ผมจะไม่ถามคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่จะถามคุณเกี่ยวกับว่า…อัศวินชิโฮ ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับคุณมากใช่ไหม” หงถาม

“ไม่” หลัวเฟิงส่ายหัว

“อืม ผมว่าเช่นนั้น การได้รับสนับสนุนจากปรมาจารย์ทองศูนย์ เป็นสิ่งที่ดี เขาไม่จำเป็นต้องใช้คำพูดมาก อัศวินชิโฮ ยังเชื่อฟังเขา”

“ปรมาจารย์ทองศูนย์ เขาคือใคร”

เทพสายฟ้ามองหงด้วยความประหลาดใจ

“น้องสาม คุณควรจะรู้จักเขา” หงหัวเราะ

“เราทั้งคู่ได้ไปเมืองแห่งความโกลาหล คุณควรจะรู้ว่ามี 52 จารึกแห่ง

ความสับสน”

หลัวเฟิงพยักหน้า

“เขาเป็นหนึ่งในผู้สร้าง…จารึกซากฟ้า” หงหัวเราะ

“เป็นสิ่งมีชีวิตที่แท้จริง แม้ผู้นำ จักรวรรดิในจักรวาลยังต้องคุกเขาต่อ

หน้าเขา”

จารึกซากฟ้า ถือว่ามีประสิทธิภาพมาก ตามระดับสะพานสวรรค์จะมี 26 ระดับ จัดอยู่ในท็อปสิบ

ผู้สร้างจากรึกเหล่านี้เป็นเสาหลักของเผ่าพันธุ์มนุษย์

“ปรมาจารย์ทองศูนย์ คนนี้ พี่ใหญ่รู้จักเขาได้อย่างไร”

“โชค” หงหัวเราะ

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!
Exit mobile version