ตอนที่ 768 ทำลายล้าง

“ฟุยเหว่ยซาน เจ้าเด็กนี้แข็งแกร่งกว่าก่อน” อมตะที่ถือดาบยาว 3เมตรที่มีเปลวไฟสีแดงกำลังพูด

“ข้าจะจัดการกับอมตะมนุษย์ เจ้าจัดการเจ้านักเคมีนั้น ส่วนระดับห้วงมิติให้เด็กๆ จัดการ”

โซ่ที่เผาไหม้ปรากฎขึ้นมาในมือ ไฟสีดำ บนโซ่กำลังเต้นราราวกับมังกร

อมตะกำลังหัวเราะ “ตาย”

“ตาย”

ระดับห้วงมิติตัวเล็กกำลังใช้อาวุธเข้าปะทะกับมนุษย์

พิษใช้การต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเมื่อเห็นอมตะโทวหลู

72 เถาวัลย์สีทองวิ่งเข้าหาโทวหลู อย่างบ้าคลั่ง โทวหลู ยังคงเอาแต่

หัวเราะ เขาปลดปล่อยพื้นที่กฎ สร้างเป็นไฟนับไม่ถ้วน เผาไหม้เถาวัลย์และพิษ

“ตายซะ” พิษส่งเสียงดักออกมาทั้งที่กำลังรับไฟ

“ฮ่า ฮ่า เจ้าหนูคิดว่าจะใช้รูปแบบชีวิตพืชระดับห้วงมิติฆ่าข้าหรือไง”

โทวหลู ยิ้ม เกล็ดบนใบหน้าของเขาเคลื่อนจากการโจมตีรุนแรงของ

เถาวัลย์ เกิดประกายแสงจากดาบที่ร้อนแรง

กงล้อไฟขนาดยักษ์ ตีเข้ากับเถาวัลย์จำนวนมาก จนเยื่อสีทองฉีกขาดจากการฟัน และมันก็งอกกลับมาใหม่อย่างรวดเร็ว

ภายใต้การโจมตีของกงล้อไฟ เถาวัลย์สีทองจำนวนมากก็กระจัด

กระจายออกไป

เถาวัลย์ปล่อยเสียงของความเจ็บปวดออกมา

“ใช้ทุกอย่างที่มีทั้งหมด แม้เราจะตายก็ต้องฆ่ามันให้ได้” พิษกำลังคลั่ง

รูปแบบชีวิตพืชมีความภักดีกับเจ้านายของมันมาก ถ้าเขาตายมันจะตายไปกับเขาด้วย

เถาวัลย์สีทองตัดผ่านช่องว่างเข้าไปรัดโทวหลู

เถาวัลย์รอบๆ ถูกตัด แล้วก็ฟื้นฟูขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แต่ทุกครั้งที่ถูกตัดได้สร้างความเสียหายกับพืชอย่างมาก

“อ๊าก” พิษส่งเสียงร้อง

เขารู้ว่าอมตะที่น่าเกลียดนี้กำลังได้เปรียบเขา

“ผมยังไม่แข็งแกร่งพอ แม้ว่าจะประสบความสำเร็จในการฆ่าอมตะได้

แล้ว แต่เขาใช้ค้อนในการต่อสู้”

พิษน้ำตาตกพร้อมกับคำรามอยู่ภายใน “น้อง 7 ผมต้องฆ่ามันให้ได้”

การต่อสู้ของพิษมีความรุนแรงแต่สมาชิกคนอื่นก็กำลังแย่

ทุกคนถูกโจมตีจาก 2–3 ระดับห้วงมิติ สิ่งมีชีวิตที่กระหายเลือดและไม่มีความกลัวนี้เหนือกว่ามนุษย์แม้จะเพียง 1 คน แต่ตอนนี้พวกเขา 2–3 คนรุมโจมตีสมาชิกแต่ละคน

“ผลของภาพลวงตามีเพียงเล็กน้อย” สาวปีศาจพูดออกมาด้วยความ

กังวล

ค้อน กวัดแกว่งโล่และค้อนใหญ่ ปกป้องอยู่ข้างเธอ

“พวกตัวประหลาดกินเนื้อพวกนี้ ตั้งแต่เล็กยันโตทำการสังหารหมู่

และฆ่า พฤติกรรมที่ยาวนานแบบนี้ทำให้ฝังมันลงไปในกระดูก การสะกดจิตจึงทำได้ยาก เราต้องฆ่ามันอย่างเดียว”

“ผมฆ่าได้แล้วหนึ่ง” แมดวูกำลังอยู่ในสถานการที่อันตรายจากการโดนรุม 4

“การทำร้ายพวกเขามันไร้ประโยชน์ มันไม่มีความเสียหายเลย” หินพูดออกมาอย่างร้อนรน

“หิน แม้ร่างกายพวกมันจะระเบิดก็ยังคืนสภาพได้ ถ้าคุณไม่ทำร้ายแกนชีวิต ช่วงที่คุณเจาะเข้าไปในร่างกาย คุณจะมีโอกาสทำลายแกนชีวิต”

พระเจ้าพูดออกมาด้วยความกังวล

การต่อสู้เข้าสู่ระดับบ้าคลั่ง

“คนบ้า คนบ้าช่วยเขา”

“คนบ้า เร็วเข้า พิษกำลังเสี่ยงชีวิตตัวเอง เขาอยู่ในจุดอันตรายที่สุด”

ทัยวูกำลังเร่งเร้า

ดาบทองนันเชียนได้เป็นแสงสีทองโดดเด่น ทำการตัดผ่านอวาศและ

หายไป

แสงสีทองก็ปรากฎขึ้นตรงหน้าระดับห้วงมิติ แล้วหน้าอกของเขาก็ถูก

เจาะ คริสตัลพลังงานที่เป็นแกนชีวิตของเขาก็เกิดการระเบิด สิ่งของ

จำนวนมากก็ถูกทำลาย

เกิดแสงสีทองกะพริบอีกครั้ง เผ่าคิวซิ ก็ลืมตากว้าง และปากกว้างจน

เผยให้เห็นเขี้ยว แล้วตาก็ไร้ประกายแสง…

หลัวเฟิงปลดปล่อยพลังของเขาไม่มาก แต่ยังคงเท่ากับระดับอมตะทั่วไป

ความเร็วของอาวุธนันเชียนที่ตัดผ่านอวกาศนั้นน่าตกใจ ระดับห้วงมิติของเผ่าคิวซิ ทั้ง 10 ก็ได้ถูกฆ่าภายใน 3 วินาที

ร่างกลายที่เต็มไปด้วยเกล็ดได้ล่องลอยอยู่ในอวกาศ โลกภายในที่

พังทลายได้ทำให้สิ่งของอัดแน่นอยู่ในพื้นที่

“คนบ้าทรงพลังจริงๆ”

“เขาทรงพลังมาก”

สมาชิกระดับห้วงมิติคนอื่นได้แต่ตกใจ มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับอมตะ

ที่จะสังหารหมู่ในสนามรบ อาจจะต้องดูที่ประเภทของนักสู้ และหลัวเฟิงก็ใช้อาวุธนันเชียนได้อย่างชำนาญ

“อะไร”

อมตะเผ่าคิวซิ ทั้งสองตกใจ เมื่อมองไปยังมนุษย์เกราะสีดำ “รูปแบบที่ 9 อาวุธนันเชียน?”

“ฟุยเหว่ยซาน มีอีกหนึ่งในทีมที่คล้ายอมตะ”

“เราจะทำไง” โทวหลู กล่าว

“ถอย” ฟุยเหว่ยซาน สั่ง

กระดานถูกพลิก มีมนุษย์ที่อยู่ในระดับอมตะ 3 คน แต่พวกเขามีเพียงแค่ 2

ด้านระดับห้วงมิติยังไม่สามารถที่จะฆ่ามนุษย์ได้ แม้ว่าจะอ่อนแอก็ยังมีผลกระทบได้

“พวกเจ้าคิดว่าจะหนีได้เหรอ”

หลัวเฟิงได้ฆ่า 10 ระดับห้วงมิติในหนึ่งลมหายใจ ได้ควบคุมดาบนันเชียนไปหาโทวหลู ที่กำลังต่อสู้กับเถาวัลย์

ดาบสีทองได้หายไปและปรากฎออกมาในระยะ 300 เมตร และมันอยู่

ห่างจากโทวหลู 2 เมตร

มันก็เข้าเจาะไปที่เกราะในทันที ทว่าเขาป้องกันไว้ได้ ทำให้เกิดการ

สั่นสะเทือนถึงร่างกายจากการโจมตีอันรุนแรงของอาวุธนันเชียน

เถาวัลย์สีเขียวได้เห็นผลกระทบจึงเข้าห่อหุ้มโทวหลู

“อืม การป้องกันของอมตะแข็งแกร่งจริงๆ” สายตาของหลัวเฟิงกำลังจับจ้องที่ศัตรู

“รู้สึกว่าระดับ 1 ของรูปแบบที่ 9 จะมีผลไม่มาก”

รูปแบบที่ 9 ต่อสู้อมตะนั้นแบ่งออกเป็น 3 ระดับ พลังของมันแบ่ง

ออกเป็นการผ่านสะพานสรรค์ระดับ 13 14 15

ระดับที่ 1 จะตัดผ่านช่องว่างและกลับมาในระยะที่สั้นเพียงไม่กี่ร้อย

เมตร ทำให้พลังของมันพอกับอมตะทั่วไป

ระดับที่ 2 แม้จะหายไปได้นานและไกล แต่มันยังมีจุดอ่อนใน การตัด

ผ่านช่องว่าง จะทำให้เกิดระลอกคลื่นจากกฎ ถ้าใครรับรู้มันจะก็จะหลบและป้องกันได้ง่าย

พลังของระดับที่ 3 เกิดขึ้นอย่างก้าวกระโดด ระยะการเคลื่อนไหวอาจถึงระดับ 1 ล้านกิโลเมตร และเป็นการเคลื่อนย้ายในระดับเทเลพอตอย่างแท้จริง โดยที่ไม่รู้สึกถึงคลื่นกฎอวกาศ มันเป็นการเทเลพอตอาวุธมันทำได้ง่ายกว่า แตกต่างจากเทเลพอตร่างกาย

“อมตะนี้มีความเข้าใจอวกาศนั้นน้อยมาก เขาไม่สามารถตรวจพบ

ระลอกคลื่นกฎอวกาศ”

“อาวุธนันเชียนไม่สามารถทำร้ายข้า” อมตะโทวหลู คำราม ทำการ

โจมตีเถาวัลย์และหลบหนี

เกิดแสงวาบสีทอง ตัดผ่านมายังร่างของโทวหลู จากประสบการณ์ก่อนหน้าทำให้เขามีความมั่นใจ แต่เขารู้สึกถึงพลังที่น่ากลัวผ่านร่างกาย ถึงขั้นทำให้ร่างกายอมตะของเขาสั่นและมือของเขาชา

เถาวัลย์ก็เข้ามาห่อหุ้มเข้าไว้อีกครั้ง

72 เถาวัลย์ได้รับความเสียหายอย่างหนัก ขนาดลดลงหนาเท่าแขน แต่มันก็ยังพุ่งคงเข้าหาโทวหลู อย่างบ้าคลั่ง

“อ๊ากกก…” โทวหลู ดิ้นรน

การรวมกันของ 72 เถาวัลย์ มันแข็งแกร่งกว่าเขา

“ฮ่า ฮ่า..ตายซะ” พิษตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

“สุดท้ายความตายก็ถูกกำหนดไว้แล้ว อมตะ”

ร่างของโทวหลู ถูกบดขยี้ พลังงานอมตะจำนวนมากได้ระเบิดออกจากภายใน เถาวัลย์ทั้ง 72 ได้ตกอยู่ในพลังงานนั้น

ถ้าเขาเข้าถึงร่างอมตะ ก็คงหยุดการพังทลายและหลบออกมาได้ ดังนั้น ความเสียหายที่รุนแรงคงทำให้เขาต้องถึงจุดจบ

เสียงกรีดร้องจากความเจ็บปวดและความโกรธ เกิดขึ้นจากกรงสีเขียวชั่วขณะ ก่อนที่จะแยกย้ายออก

อมตะโทวหลู ตายแล้ว

“น้อง7!!” พิษเงยหน้าขึ้นและส่งเสียงร้องออกมา หลังจากสิ้นเสียงก็

ปล่อยน้ำตาออกมา แล้วคุกเข่าลงต่อหน้าเถาวัลย์สีเขียว