ตอนที่ 769 แผนการร้าย

ความเกลียดชังที่มากกว่า 3,000ปี เขาพยายามศึกษายาและยกระดับ

ความแข็งแกร่ง เพื่อรอวันที่จะได้แก้แค้น เพื่อที่จะช่วยเหลือพวกเขา

น้อง 7 ได้เสียสละตัวเองขวางศัตรูไว้

“ผมทำสำเร็จแล้ว น้อง 7 ผมฆ่าไอ้พวกกินเนื้อได้แล้ว” พิษร่ำร้องอยู่

ภายใน

“ยังมีอีกหนึ่ง” พิษกลับมารุนแรงอีกครั้ง และหันมามองยังอมตะที่

เหลืออยู่อีก 1

“ตายซะ” พิษได้ควบคุมรูปแบบชีวิตพืชเข้าหาเขา

หลัวเฟิงก็เข้าร่วมด้วยเช่นกัน เขาควบคุมอาวุธนันเชียนเข้าหาศัตรู

“ตาย”

“อย่าคิดหนี”

“ตายซะ”

ระดับห้วงมิติคนอื่นก็ใช้อาวุธของตัวเองโจมตีมาที่ ฟุยเหว่ยซาน แม้จะส่งผลเล็กน้อยก็ยังมีประโยชน์

“โทวหลู ตายแล้ว” ฟุยเหว่ยซาน สังเกตคู่หูของเขา แล้วมองมายังพิษ และหลัวเฟิงที่พุ่งเข้ามา

“สองระดับห้วงมิติมนุษย์ที่มีประสิทธิภาพรวมกันโจมตี ผมอาจจะตายถ้ายังคงอยู่ที่นี่”

ฟุยเหว่ยซาน ทำการหลบหนี ทัยวูที่ตามมาด้านหลังได้หยุดเขาไว้

ฟุยเหว่ยซาน คำรามโซ่ไฟสีดำ ของเขาหายไป และใช้กรงเล็บเข้าปะทะกับกำปั้นของทัยวู

กรงเล็บทั้งสองเปล่งแสงสีแดง กรงเล็บทั้งคู่คือพลังงาน 10% ของที่เขารวบรวมไว้หลายปี

10% ที่ดูเหมือนน้อยนั้นแท้จริงแล้วคือขีดจำกัดของเขาแล้ว เขาต้องควบคุมไม่ใช้พลังงานที่สะสมไว้ทั้งหมดระเบิดออกมา

ด้วยการโจมตีจากการระเบิดที่ทรงพลังทำให้ ทัยวูกระเด็นถอยไปไกลจากการระเบิดที่ทรงพลัง ทำให้ชิ้นส่วนดาวที่กระจัดกระจายกระแทกกันและกระเด็นออกไปรอบทิศทางจากคลื่นที่เกิดขึ้น ระลอกคลื่นได้ทำให้ศพของเผ่าคิวซิ ถูกทำลาย สิ่งของจำนวนมากที่ลอยอยู่ก็ถูกทำลายจากคลื่น

ฟุยเหว่ยซาน ใช้ชุดเกราะที่ทนแรงระเบิดอมตะได้ และใช้พลังจากการโจมตีทำให้เขาหลบนี้เร็วยิ่งขึ้น

เขาห่างออกไปกว่า 1 แสนกิโลเมตร

ขณะที่เขาหลบหนีสิ่งของจำนวนมากได้กระจัดกระจาย และไม่มีสักคนที่พบว่าในบรรดาสิ่งของเหล่านั้นมีแหวนอวกาศสีดำ ดูปกติปนอยู่

“ชิ เขาหนีไปแล้ว” พิษกัดฟัน

“เขามั่นใจในความเร็วในการหลบหนี” หลัวเฟิงจ้องศัตรูที่บินหนีออกไปราวกับความเร็วแสง

อมตะที่หลบหนีอย่างจริงจังระยะทางของมันย่อมไม่ธรรมดา เว้นแต่จะมีเทเลพอต

“เราควรไปกันก่อน ยิ่งลากเวลาออกไป จะทำให้นักสู้จากเผ่าพันธุ์อื่นยิ่งเข้ามา”

“รีบเก็บรวบรวมของ” ทัยวูออกคำสั่ง

ระดับห้วงมิติในทีมได้รีบเก็บรวบรวมสิ่งของ และกลับเข้ายานอวกาศ

เกรด C9

ยานอวกาศเกรด C9 ได้กลับไปยังฐานทัพของพวกเขาหลังจากนั้นทันที

“อีกไม่นาน เราจะต้องฆ่าเจ้าพวกตัวกินเนื้อตัวอื่นอีก” พิษกลับคืนร่างปกติ

“ดีแล้ว เราบังคับให้เจ้านั้นใช้พลังออกมาจำนวนมาก” ทัยวูหัวเราะ

“แม้จะ 1 แสนปีหรือ 1 ล้านปี ก็อาจจะฟื้นกลับมาไม่ได้”

“มันหมายความว่าไง” หินถามด้วยความสงสัย

“เผ่าพันธุ์พวกมันสามารถทำลายตัวเองได้ การระเบิดส่วนหนึ่ง ไม่น่าจะมีปัญหามากได้”

“การระเบิดร่างกายพวกมัน มันส่งผลกลับมายังพลังงานอมตะ” ทัยวู

กล่าว

“พลังงานอมตะเป็นรากฐานของอมตะ สร้างเป็นร่างกายอมตะ”

“ถ้าทำลายตัวเอง พลังงานอมตะจะถูกทำลายจนไม่เหลือ กลายเป็นอณุภาคพื้นฐาน” ทัยวูหัวเราะ

“นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมการระเบิดถึงใหญ่มาก”

“พลังงานอมตะถ้าเสียเพียงเล็กน้อยก็คืนกลับมาได้ไม่ยาก แต่ถ้าเสีย

10% ในทีเดียว ก็คือการเสียวิญญาณ 10% มันจะต้องใช้เวลานานในการเอาคืนกลับมา”

“แต่ถ้าเขาถึงระดับร่างกายอมตะ แม้จะหลือเพียงชิ้นส่วนนึง เขาก็จะดูดชิ้นส่วนที่ขาดหายไปด้วยพลังงานและคืนร่างกายกลับมาโดยสมบูรณ์” ทัยวูกล่าว

“ถ้าไปถึงระดับนั้น ก็จะยากที่จะฆ่า แม้จะเสีย 99.99% ของร่างกาย

ตราบเท่ายังมีชิ้นส่วนอยู่ก็จะกลับมาสมบูรณ์”

หินพยักหน้า

———-

“โอ้”

“สำหรับน้อง 7 และสหายที่หายไปในหลายปี ไชโย”

“เชียร์”

สมาชิกเก่าทั้งหมดยกแก้วขึ้น หลัวเฟิงและหินที่เป็นสมาชิกใหม่ก็ยินดีกับเขาเช่นกัน

“ผมเข้ามายังเขตการรบนี้มานานกว่า 3 หมื่นปี แล้ว พี่น้องทั้งหมดของข้าได้ตายไปหมดแล้ว” ทัยวูมองไปยังพิษ

พิษเป็นคนที่ถูกเอ็นดูจากน้อง 7 เสมอ

“คนเก่าไปคนใหม่ก็ย่อมมา”

“ทีมเรามีเป้าหมายของเรา เป้าหมายที่ 2 ของทีมเราเสร็จสมบูรณ์แล้วจะถอนตัว บางทีอาจจะต้องถอนตัวจากพื้นที่นี้ใน 2 หมื่นปี”

“หวังว่าพี่น้องของเรายังคงมีชีวิตอยู่จนออกไป”

ทั้งกลุ่มยกแก้วขึ้น

“อยู่กันจนถึงวันที่ถอนตัว”

สมาชิกที่เข้าร่วมสนามรบต้องทำโควต้าของตัวเองให้ถึงแล้วจะได้เป็นอิสระ อาจจะกลับไปใช้ชีวิตปกติของตัวเอง หรือแลกสมบัติจากระบบของกองทัพ

การสะสมคะแนน 1 พันล้านคะแนน ก็จะได้ 1 หมื่นองค์ประกอบผสม

เทียบได้กับความมั่งคั่งของอมตะทั่วไป

การอยู่ในเขตแดนมนุษย์ ระดับห้วงมิติอาจจะต้องใช้เวลา 1 พันยุค ก็ยังหา 1 หมื่นองค์ประกอบผสมไม่ได้ ยกเว้นเขาจะได้พบอะไรที่พิเศษ

แต่การอยู่ในเขตสนามรบเพียงไม่กี่พันปีหรือหมื่นปี ก็จะได้รับ 1 หมื่นองค์ประกอบผสมได้ไม่ยาก

เพียงแค่จะต้องรอดชีวิตให้ได้ภายในเวลานับหมื่นปีนั้น

“พิษ ความเสียใจของคุณได้รับการแก้แค้นแล้ว น่าจะดื่มให้น้อยลงจากนี้ไป” ทัยวูพูดอย่างอ่อนโยน

พิษพยักหน้า แล้วเดินไปหาหลัวเฟิง

“คนบ้า ขอบคุณ”

หลัวเฟิงยิ้มกลับ

ภายในแหวนของแมดวู มีแหวนสีดำ ที่ดูเหมือนกับทั่วไปอยู่ท่ามกลางสิ่งของมากมาย

———-

ยานอวกาศรูปแบบชีวิตอยู่ภายในระบบชิ้นส่วนดาว

“เวร เวร ไอ้มนุษย์น่ารังเกียจ” ฟุยเหว่ยซาน ส่งเสียงดังภายใน

ห้องควบคุมของยาน เขาแสดงความบ้าคลั่งทำลายข้าวของภายในห้อง

หลังจากนั้นเขาก็หยุดและกลับมาเป็นปกติ แต่ตาของเขายังเต็มไปด้วยความโกรธและบ้าคลั่ง

“ต้องเสียวิญญาณไป 10% ทำให้ความเข้าใจกฎช้าลงไปมาก เจ้าพวกมนุษย์ที่น่าชิงชัง…ข้าจะต้องฆ่ามันให้ได้”

“เดิมพันที่ทิ้งรวมไว้กับของอื่นๆ ขอให้ไม่มีใครสังเกตเห็น อาวุธที่

ประทับวิญญาณของข้าไว้ แม้จะพวกเจ้าอยู่ไกลแค่ไหน ข้าก็สามารถรับรู้ได้”

“ทำให้ข้ารู้ตำแหน่งของพวกมันได้ทุกเวลา” ดวงตาของเขากำลังเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

อมตะสามารถใช้เทเลพอตผ่านจักรวรรดิเทพได้ทุกเมื่อ โดยการทำ

เครื่องหมายจากพลังงานอมตะไว้ในสิ่งต่างๆ แม้ในรูปแบบชีวิตพืช

ฯลฯ เหมือนกับผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลให้หลัวเฟิงไว้

การใช้จิตวิญญาณอมตะลงไปในสิ่งของ ไม่ว่าจะอยู่ไหนและไกลแค่

ไหนเขาจะรู้สึกถึงมันได้

“ไม่ ข้าจะเสียเวลาไม่ได้”

“โอกาสที่พวกมนุษย์จะพบมันนั้นต่ำ แต่ก็ยังมีโอกาส ข้าจะต้องฆ่ามันเป็นการแก้แค้น” ฟุยเหว่ยซาน กัดฟัน

“ต้องติดต่อพันธมิตรอมตะคนอื่น เพื่อชำระแค้นร่วมกัน”