ตอนที่ 786 การต่อสู้บนทะเลสาบ
ภายในถ้ำที่เงียบถูกปกคลุมด้วยหมอก
หลัวเฟิงกำลังนั่งไขว้ขา จิตสำนึกเชื่อมต่อกับจักรวาลเสมือนเพื่อศึกษาเทคนิคดาบ
ในจักรวาลเสมือนหลัวเฟิงยืนอยู่ในพื้นดินอันกว้างใหญ่ ใช้ดาบพุ่งเข้าหาระดับห้วงมิติชั้นยอดจากอีกด้าน
ประกายแสงจากดาบ ได้ตัดผ่านในพื้นที่ ทำให้ระดับห้วงมิติจำนวนมากถูกฆ่าอย่างบ้าคลั่ง
“นี่มันไม่ใช่”
“มันรู้สึกไม่ถูกต้อง” หลัวเฟิงโบกมือและคำราม
“หยุด!” ระดับห้วงมิติทั้งหมดก็หยุดเคลื่อนไหว
เขาเดินไปท่ามกลางระดับห้วงมิติที่จำลองและครุ่นคิด
“การต่อสู้กับ 12 อมตะก่อนหน้านี้ ดาบของผมยังเข้าไม่ถึงขีดจำกัดของกฎที่เข้าใจ”
หลัวเฟิงใช้ความคิดควบคุมโล่สัตว์เทพ
“รูปแบบแรกอาวุธสัตว์เทพ”
หลัวเฟิงปล่อยชิ้นส่วนโลหะ 999 ชิ้นออกจากโล่ เส้นด้ายสีทองได้ถักทอสร้างเป็นภาพสัตว์เทพขนาดใหญ่
“นี่คือเทคนิคที่สมบูรณ์แบบของจริง”
หลัวเฟิงมองขึ้นไปยังภาพสัตว์เทพ แม้จะเป็นรูปแบบแรก แต่ก็สมบูรณ์แบบและมีแรงกดดันของมันเอง
“เมื่อใช้ดาบ ผมได้ผสมเข้ากับภาพสัตว์เทพ แต่มันไม่มีแรงกดดันใดๆ”
หลัวเฟิงหายหัว
“เมื่อเทียบกับอาจารย์ยูฮันโบ เทคนิคที่ผมสร้างมีประสิทธิภาพมาก เมื่อเทียบกับฉิงหลูเต๋ามันยังหยาบเกินไป ผมสามารถปรับปรุงและ
พัฒนาขึ้นได้ไหม”
หลัวเฟิงยืนอยู่เงียบๆ ภายใต้การจ้องมองของระดับห้วงมิติรอบๆ เขาเงยหน้าขึ้นมองภาพสัตว์เทพ
“ผมต้องทำยังไง”
“อสูรเขาทองชำนาญในการต่อสู้ระยะประชิด โดยใช้เพียงแค่กรงเล็บ
ฉีกฟ้าอย่างเดียวงั้นเหรอ ไม่มีเทคนิคที่แน่นอนของอาวุธสัตว์เทพ?”
หลัวเฟิงจ้องไปที่ภาพบนท้องฟ้า พยายามรู้สึกถึงมันอย่างละเอียด มันกำลังเหมือนกับหมอกที่บดบังมุมมอง
หลัวเฟิงใช้เวลาผ่านไปในการคิดค้นและปรับปรุงเทคนิคต่อสู้สัตว์เทพ
เทคนิคอสูรเขาทองมีความเกี่ยวข้องกับเทคนิคดาบหลัวเฟิง เพราะว่ามันเป็นเทคนิคระยะประชิด หนึ่งอาศัยร่างกายและอีกหนึ่งอาศัยดาบโดยที่ดาบเป็นส่วนขยายของร่างกาย
ทั้งสองมีความเชื่อมโยงกัน
ทุกอย่างได้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อตัวของเขา ช่วง 100 ปี ที่ผ่านมามีความคืบหน้าบางในการใช้ดาบ แต่เมื่อเป็นการต่อสู้จริง…เขารู้สึกว่าการทำงานของดาบเขามันยังไม่สมบูรณ์ มันยังไม่สามารถที่จะปล่อยพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในการมีอยู่ของสัตว์เทพ
“แรงกดดันจากดาบของผมมากกว่าอาวุธสัตว์เทพ เพราะมันถูกสร้าง
ขึ้นมาให้เหมาะสมกับผม สำหรับอาวุธสัตว์เทพมันเหมาะสมกับฉิงหลู
เต๋าเท่านั้น”
หลัวเฟิงใช้เวลา 99% ใน 100 ปี ของเขาในการศึกษาเส้นทางสัตว์เทพและเทคนิคดาบ มีบางเวลาที่ทำการออกล่า
เวลาผ่านไป 12 วัน
ยานอวกาศทรงพีระมิดได้บินตัดผ่านท้องฟ้า ภายในนั้น…
“ห้วงมิติ พืชกลืนดารา ห้วงมิติ พืชกลืนดารา” อมตะอมตะเผ่าคาวู นั่งอยู่บนเก้าอี้โลหะขณะที่กำลังเผาไหม้จากความโกรธ ด้านข้างเขาเป็นค้อนสี่ด้าน(หัวค้อนรูปสี่เหลี่ยม) มันเห็นได้ชัดว่าเป็นอาวุธแบบเดียวกับพี่น้องของเขา
“เจ้านั่นไม่ยอมเคลื่อนไหว”
“ตำแหน่งของสิ่งนั้นก็ไม่ได้เคลื่อนไหว” อมตะเผ่าคาวู พูดออกมาด้วยความเคร่งขรึม
“เจ้านั่นรู้ว่ามีการเชื่อมโยงเกี่ยวกับข้ารึ เขากลัวว่าข้าจะแก้แค้น จึงโยนสิ่งนั้นทิ้งไปงั้นรึ”
ถ้าหลัวเฟิงทำการหลบหนีจริง เขาจะตามหาหลัวเฟิงในเกาะหมอกที่กว้างใหญ่ได้ยังไง
“ไม่ ไม่ เจ้านั่นจะต้องอยู่ที่นั่น มันจะต้องเป็นแบบนั้น” อมตะเผ่าคาวู
กำลังกังวลอยู่ภายใน เขาต้องการฆ่ามนุษย์เพื่อแก้แค้นให้กับพี่น้อง เขากลัวว่ามนุษย์จะโยนสิ่งนั้นทิ้งและโอกาสแก้แค้นของเขาจะยิ่งน้อยลง
ระยะทางได้หดลง
“จะต้องอยู่ที่นั่น” อมตะเผ่าคาวู กำลังขมวดคิ้ว แม้จะใช้การจำลองภาพ 100% ก็ยังมองเห็นเพียงแค่หมอก
———-
“หลัวเฟิงเราค้นพบเป้าหมายแล้ว”
“เขาอยู่ในยานอวกาศคนเดียวและมุ่งหน้ามาหาเรา ดูเหมือนว่าเผ่าคาวูจะเคลื่อนไหวร่วมกันจำนวนมากภายในเกาะหมอก แต่เขาเคลื่อนไหวคนเดียว บวกกับการที่คุณฆ่าอมตะเผ่าคาวู ก่อนหน้านี้ มีโอกาส 90% จะเป็นเป้าหมายของเรา ศิลา” บาบาต้ารายงานกับหลัวเฟิง
หลัวเฟิงที่กำลังนั่งไขว้ขาอยู่ภายในหมอกก็เปิดตา
“ในที่สุดเขาก็มาแล้วสินะ”
“มันต้องใช้เวลาอีก 1 ชั่วโมงถึงจะมายังที่นี่” บาบาต้ากล่าว
“รอมานานกว่า 100 ปีในเกาะหมอก ในที่สุดผมก็จะได้ต่อสู้กับอมตะ
ระดับผู้บัญชาการ”
“ผมยังต้องการคำตอบของปัญหาในเทคนิคดาบและเทคนิคของอสูรเขาทอง อาจจะมีโอกาสดีๆ ที่จะได้รับการอธิบายในทุกจุด”
หลัวเฟิงบินออกจากถ้ำ ไปตามแนวเขาจนมาถึงจุดที่เงียบสงบของเทือกเขา
ทะเลสาบที่อยู่บนยอดเขา มีเส้นผ่านศูนย์กลางหมื่นกิโลเมตร
หลัวเฟิงได้นั่งบนทะเลสาบ เขารู้สึกถึงความเย็นรอบๆ เขา และยื่น มือออกไปหยิบดอกไม้น้ำขึ้นมา
ความเย็นเข้ากระดูกทั้งร่างกายที่ทำให้หนาวสั่น แต่เขาก็ทนกับมันได้ไม่ยาก
“ความเย็น แต่รู้สึกดี” หลัวเฟิงนั่งและยิ้ม
ยานอวกาศรูปทรงพีระมิดที่บินตัดผ่านท้องฟ้าได้หยุดบินเหนือ
ทะเลสาบบนอากาศ ด้วยความเร็วสูงมันได้สร้างคลื่นกระแทกทำให้
ทรายและเศษหินสั่นกลิ้งไปมา
อมตะเผ่าคาวู สวมเกราะสีแดงสูง 12 เมตร ได้ก้าวออกมาจากประตูยาน
หลังจากนั้นยานอวกาศก็หายไป เขาได้ยืนอยู่ในอากาศเหนือทะเลสาบ แล้วแผ่แรงกดดันที่ทำให้ตัวของเขาลุกเป็นไฟออกไปครอบคลุมพื้นที่ 1 หมื่นกิโลเมตร
หลัวเฟิงที่กำลังนั่งเล่นอยู่ที่เหนือน้ำในทะเลสาบ ก็ได้ขยายพลังโลกออกไปเช่นกัน
น้ำเย็นเริ่มเกิดฟอง ทะเลสาบขนาดใหญ่กว่าทะเลในโลกเริ่มเดือด
หลัวเฟิงยืนขึ้น ขยายพลังโลกผลักกฎพื้นที่ไฟกลับ พลังโลกของเขาปราบกฎพื้นที่ไฟได้อย่างสมบูรณ์ ทำให้กฎพื้นที่ไฟกำลังจะสลายไป
อมตะได้พ่นลมหายใจออกมาด้วยความโกรธ ภายในกฎพื้นที่ไฟเริ่มต้นเปลี่ยน เหมือนกับทหารที่ได้รับคำสั่งและเป็นระเบียบ ทำให้กฎพื้นที่มีเสถียรภาพมากขึ้น
พลังโลกได้พุ่งเข้าปะทะเข้ากับกฎพื้นที่ไฟต่อเนื่อง ถึงหลัวเฟิงจะมี
ประสิทธิภาพมากกว่า แต่ก็ปราบมันโดยสมบูรณ์ไม่ได้
หลัวเฟิงมองไปยังกฎพื้นที่ไฟอย่างตกใจ นี่เป็นครั้งแรกที่มีใครทนพลังโลกของเขาได้เพียงตัวคนเดียว
“เป็นไปตามที่อาจารย์กล่าว อมตะที่สามารถใส่สองกฎลงในกฎพื้นที่
ต้องมีความเข้าใจอย่างน้อยในระดับภาพที่ 4 ของจารึก 9 จักรวาล”
“ด้วยการใส่กฎจักรวาลหรือเวลาลงไปในกฎพื้นที่จะทำให้มันแข็งแกร่งมากขึ้น อมตะระดับผู้บัญชาการ แข็งแกร่งเหนือระดับนายพลจริงๆ”
“แกคือระดับห้วงมิติ พืชกลืนดารา!” เสียงหนาๆ ดังออกมาเป็นภาษา
มนุษย์
หลัวเฟิงมองไปที่เขา “คุณคือศิลา?”
“ฮ่า ฮ่า…ใช่เจ้าจริงๆ ข้าเดาว่าแกรู้ว่าข้าจะมานานแล้ว” เสียงของอมตะดังก้อง
“ใช่” หลัวเฟิงพยักหน้า
“แกฆ่าพี่น้องเผ่าเราและรู้ว่าข้าจะต้องมา แต่แกก็ยังเก็บสิ่งที่ข้าให้เขาไว้ ดูเหมือนจะต้องการให้ข้ามาสร้างความตายที่น่าตื่นเต้นให้”
หลัวเฟิงโบกมือ ดาบกับโล่ 6 เหลี่ยมก็ปรากฎออกมา
พวกเขาทั้งสองใช้พลังโลกและกฎพื้นที่ปะทะกันอีกครั้ง แม้ว่าพลังโลกของหลัวเฟิงจะได้เปรียบ แต่ก็ไม่มีผลต่อการต่อสู้มากนัก
“ผมรอคุณอยู่นี่ 12 วัน มันช้ามาก แต่ก็ยังไม่ทำให้ผมต้องผิดหวัง”
เกราะสีดำ ได้ปรากฎขึ้นมาทั้งตัวหลัวเฟิง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาจะได้สู้กับอมตะระดับผู้บัญชาการจริงๆ เขากำลังรู้สึกคาดหวังจากมัน
“ข้าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง” อมตะเผ่าคาวู ได้จ้องมายังจุดขนาดเล็ก ด้วยมือทั้งสองถือค้อนสีเขียวขนาดใหญ่ พื้นที่รอบๆ เริ่มต้นลุกเป็นไฟ
13 ผู้แข็งแกร่งที่สุดในเกาะหมอก ระดับห้วงมิติ พืชกลืนดารา ปะทะ
กับศิลา
ตาของหลัวเฟิงส่องประกายและกลายเป็นแสงกะพริบ ความเร็วที่
เหมือนกับสายฟ้าอยู่ในระดับความเร็วอันน่ากลัว แสงสว่างลงมาพร้อมกับดาบของเขา
“ตายซะ” ศิลาคำราม
การต่อสู้ได้เริ่มขึ้น