ตอนที่ 791 การฝึก 1,000 ปี
“เอาเลย” เสียงหนึ่งพูดขึ้นมา
หลัวเฟิง โค้งให้ด้วยความเคารพและหายตัวไป
“นี่มันแค่ไม่กี่พันปี แต่หลัวเฟิง นั้นสามารถฆ่าจักรพรรดิได้แล้ว แม้ว่าจะใช้สัตว์อสูรเขาทอง และปีกซืออวู๋ แต่มันก็ถือว่าไม่เลว ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเขาคงตาม เคอตี้ ทันแน่” ผู้นำเมืองนั่งขัดไขว่ห้างบนบัลลังก์ของเขา มีพลังงานไหลอยู่รอบตัวเขาซึ่งทำให้เขาเฉิดฉายยิ่งกว่าเดิม
“ถ้า…”
“ถ้าข้าเอาสมบัติให้กับ เคอตี้ ตอนนั้น บางทีเขาอาจจะยังมีชีวิตอยู่”
ผู้นำเมืองถอนหายใจออกมา
เคอตี้ นั้นคือหนึ่งคนที่ผ่านไปได้แม้ระดับห้วงมิติ ในเขตภูเขา
เสียดฟ้า ในด้านของกฎการเข้าใจแล้ว เขาจะไปถึงระดับ 20 ได้ เขาได้ฝึกมานานกว่า หลัวเฟิง แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งอย่างมากและมีไพ่ตายมากมาย อีกทั้งยังมีวิธีเอาตัวรอดอีกมากมาย สมบัติอย่าง ปีกซืออวู๋ นั้นยากที่อัศวินจะได้มา นี่ไม่ต้องพูดถึงอัจฉริยะอย่าง เคอตี้ และ หลัวเฟิง
และนั่นคือสิ่งที่มีแค่ผู้นำเมืองปฐมนครแห่งความสับสนอย่างเขา
มีนักรบที่แท้จริงของจักรวาลเท่านั้นที่สามารถสร้างสมบัติแบบนั้นได้
******
ในจักรวาลเสมือน ในพื้นที่ฝึกของ หลัวเฟิง ปกติแล้วทุกพื้นที่ฝึกนั้นจะมีขนาดเท่ากันแต่ผู้นำเมืองได้จัดเตรียมมันให้ ทำให้ที่ฝึกของ หลัวเฟิง นั้นมีขนาดใหญ่พอๆ กับบ้านอันหรูหรา พื้นที่ของเขาในจักรวาลเสมือนทั้งกว้างใหญ่และไม่มีที่สิ้นสุด
ภายในจักรวาลเสมือนทั้งกว้างใหญ่นั้น
หลัวเฟิง ได้ยืนอยู่กับที่และได้กลายร่างเป็นสัตว์อสูรที่ตัวยาวกว่า 100 กม.
“ด้วยการที่ได้ผู้นำเมืองปฐมนครแห่งความโกลาหลมาเป็นอาจารย์นี่เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก แม้แต่พื้นที่ฝึกเองก็ใหญ่พอๆ กับพื้นที่ของด่านสังหาร แน่นนอนว่ามันต้องหรูหรา” ผู้ช่วยของเขา บาบาต้า ตะโกนออกมาอย่างดีใจ “และเขาถึงกับจัดคู่ต่อสู้พิเศษที่รู้ถึงจุดอ่อนของคุณเป็นอย่างดีด้วย”
“แม้แต่อาจารย์ของคุณ ทรูหยัน ก็ไม่มีมุมมองและจัดเตรียมสิ่งเหล่านี้
ได้” บาบาต้า พูดออกมาด้วยความตื่นเต้น
หลัวเฟิง พยักหน้า
ถูกต้อง
แม้ว่าเขาจะได้สร้างเทคนิคมากมายเหล่านั้น แต่เขาก็ไม่แน่ใจเรื่อง
จุดอ่อนว่ามันคืออะไร มันยากที่จะสร้างคู่ต่อสู้ที่ดีพอมาได้ แต่คนที่จัด
สิ่งพวกนี้ให้มาคือผู้นำเมือง ซึ่งมันแตกต่างกัน ผู้นำเมืองนั้นคือสิ่งมีชีวิตชั้นสูงของจักรวาล เมื่อเขามองมายังเทคนิคของ หลัวเฟิง แล้วมันก็เหมือนกับดูเด็กน้อยกำลังเล่น เขาสามารถมองทะลุทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย
พรึ่บ!
ร่างเบลออยู่ๆ ก็ได้ปรากฏตัวอกมา
เขามีร่างกายสูงกว่า 10 ม. และทำขึ้นมาจากหิน มีไฟลุกไหม้อยู่ใน
ช่องว่างระหว่างหินและตานั้นก็มีเปลวไฟสีม่วงลุกไหม้อยู่ สัตว์อสูรตัว
นี้นั้นมีพลังงานที่แข็งแกร่งแผ่ออกมาและเขาได้ถือคราดสีเลือดยาวกว่า 30 ม.
แน่นอนว่าในด้านของขนาดนั้น
เขานั้นเหมือนกับเด็กทารกเมื่อเทียบกับสัตว์อสูรเขาทอง
“กรร….” สัตว์อสูรเองก็ได้คำรามออกมา
การต่อสู้ครั้งแรกได้เริ่มต้นขึ้น!
…
ในหลายอาทิตย์ที่ผ่านมา
คู่ต่อสู้ทุกตัวที่สัตว์อสูรเขาทองได้เผชิญหน้านั้นจะแข็งแกร่งจนน่ากลัว
เกือบทุกตัวนั้นต่างก็รู้จุดอ่อนของเขา ตามแผนการฝึกแล้ว….เขาต้อง
เอาชนะพวกมันให้ได้ก่อนที่พวกมันจะหายไป
“ในจักรวาลเสมือนนี่ โครงสร้างพื้นฐานของสัตว์อสูรได้กำหนดเอาไว้
แล้ว เพื่อที่จะแข็งแกร่งขึ้น เจ้าต้องพึ่งกฎความเข้าใจและเทคนิคที่
แข็งแกร่ง”
“คู่ต่อสู้ที่ข้าได้จัดไว้ให้กับเจ้า”
“เอาชนะมันให้ได้ทีละตัวแล้วมันจะปรากฏตัวขึ้นมาใหม่”
“ถ้าเจ้าเอาชนะมันได้ 500 ตัว มันหมายถึงเทคนิคที่เจ้าสร้างมานั้นอยู่ในระดับสูงแล้ว”“
“ถ้าเจ้าชนะได้ 1,000 ตัว มันหมายความว่าเจ้าได้อยู่ในระดับสุดยอด นี่มันจะคล้ายกับระดับคู่มือของ ฉิงหลูเต๋า แน่นอนว่าพูดให้เจาะจงแล้วเจ้าต้องเอาชนะคู่ต่อสู้ 1,200 ตัวเพื่อจะไปให้ถึงระดับของเขาในเทคนิคนั้น”
“พากเพียรเข้าไว้ศิษย์ของข้า”
นี่คือสิ่งที่ผู้นำเมืองบอกกับเขามา
คำพูดพวกนี้เริ่มทำให้ความทะเยอทะยานของ หลัวเฟิง เพิ่มมากขึ้นและเขาเองก็รู้ว่าอาจารย์ของเขานั้นน่ากลัวเพียงใด คู่มือของ ฉิงหลูเต๋า นั้นอยู่ในระดับสูงสุดและอาจารย์ของเขานั้นถือว่ามันอยู่ในระดับสูงเท่านั้น
…
ยาก!
การจัดการคู่ต่อสู้แต่ละคนนั้นยากอย่างมาก แต่ละการต่อสู้ทำให้เขาต้องปรับปรุงเทคนิคของเขาไปเรื่อยๆ
เวลาที่สั้นที่สุดที่เขาใช้จัดการคู่ต่อสู้นั้นคือ 10 วันไปจนถึงครึ่งเดือน
เวลาที่นานที่สุดนั้นใช้เวลาไปประมาณ 10 ปี และเขาก็ยังไงไม่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้!
ส่วนแรกของ 500 ตัวที่ยากที่สุดคือสัตว์อสูรมิติฮุ่ยสั่ว นี่มันเป็นสัตว์อสูรที่ไม่ตายโดยที่มีความสามารถในการหยุดเวลา มันทำให้ หลัวเฟิง ต้องพ่ายแพ้อยู่หลายครั้ง หลังจากที่สู้กับมันกว่าหลายร้อยครั้ง เขาก็ได้ใช้เวลารวมกันถึง 18 ปี ซึ่งเป็นเวลาที่นานที่สุดที่เขาใช้สู้กับคู่ต่อสู้
…
หลังจากใช้เวลาไป 200 ปี สัตว์อสูรเขาทองก็ได้เอาชนะคู่ต่อสู้กว่า 500 ตัว แต่ถึงอย่างนั้น หลัวเฟิง ก็ไม่ได้พอใจกับมันเลย
เขายังสู้และศึกษาต่อไป!
มันยากขึ้นกว่าเดิมเรื่อยๆ และเวลาที่เขาใช้ในการเอาชนะคู่ต่อสู้แต่ละตัวนั้นก็มากขึ้นไปอีก แต่เขาก็ยังคงทำการศึกษาภาพโบราณสามภาพที่ได้มาก่อนหน้านี้ ฉากการต่อสู้ของสัตว์อสูรเทพ นี่มันเป็นพื้นฐานที่มากกว่าคู่มือของ ฉิงหลูเต๋า มันทำให้เขารู้สึกกระจ่างกว่าเดิมยิ่งเขามองมันมากเท่าไหร่
ทั้งหมด 1,000 ปี!
ในที่สุดเขาก็เอาชนะคู่ต่อสู้อีก 500 ตัวได้
กรร…
บนดวงดาวที่ห่างไกลออกไป มีเส้นพลังสีเขียวนับไม่ถ้วนได้ส่อง
ประกายออกมาในพื้นที่กว้างไกลหลายหมื่นกิโลเมตร มันได้ห่อหุ้มทั้ง
ดวงดาวเอาไว้
อสูรเขาทองได้สะบัดปีกของมันและทำให้เกิดแสงสีเงินอันน่ากลัว
ทิ้งไว้ ไม่นานหลังจากนั้นเส้นพลังสีเขียวก็โดนทำลายไปในทันที
ครืน!
ดาวก็โดนทำลาย มันแตกออกจากกันด้วย มันโดนฟันขาดอย่าง
กับเต้าหู้ด้วยปีกสีเงินของอสูรเขาทอง
คู่ต่อสู้ตัวที่ร้อยนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตหายากจากตระกูลแมลงด้ายเขียว และคู่ต่อสู้นี้ก็ทำให้ หลัวเฟิง ต้องเสียเวลาไปกว่า 102 ปี แต่ในที่สุดเขาก็เอาชนะมันได้
แมลงนี้สามารถสร้างเส้นพลังสีเขียวนับล้านๆ เส้น และมันได้ฝังรากไปยังดวงดาวนี้ มันสามารถควบคุมสิ่งมีชีวิตได้อย่างกับหุ่นเชิด มันใช้หุ่นเชิดที่ไม่มีชีวิตของมันสู้และเขาต้องใช้ร่างกายของตัวเองเท่านั้นในการสู้กับมัน สู้ไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า อสูรเขาทองอีกฝ่ายก็ยังคงพ่ายแพ้และโดนฆ่าไปเรื่อยๆ
หลังจากนั้นหนึ่งร้อยปี ในที่สุดก็ชนะมันได้
“กรร…”
อสูรเขาทองเชิดหน้าขึ้นแล้วคำรามออกมา
หลังจากนั้นมันก็ได้เปลี่ยนเป็นเงาของมนุษย์
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า…ผมได้สร้างเทคนิคระดับสูงสุดขึ้นมาได้ แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่สร้างมันขึ้นมาแต่มันก็ทรงพลังอย่างมาก!” หลัวเฟิง ตื่นเต้นอย่างมาก อาวุธสัตว์อสูรเทพนั้นมีทั้งหมดหกขั้น ขั้นแรกคือขั้นแรกของสัตว์อสูรเทพ และมันก็ได้เกิดจากคู่มือของ ฉิงหลูเต๋า
นี่มันธรรมดาอย่างมาก
ตามแผนของ หลัวเฟิง แล้ว ก่อนที่จะได้เป็นอัศวิน เขาจะต้องสร้าง 2-3 ขั้นมาให้ได้ก่อน
“หลัวเฟิง ฉันต้องเคารพคุณจริงๆ” บาบาต้า หยอกเขา
“ฮี่ฮี่” หลัวเฟิง ยิ้มออกมาเพราะเขามีความสุขกับมัน
“คุณจะไม่ทำแบบนั้นได้ยังไง?”
ฉิงหลูเต๋า นั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแก่งและคู่มือที่เขาได้สร้างนั้นก็น่ากลัว
แม้ว่าเขาจะสร้างได้แค่ขั้นแรก แต่อย่างน้อยขั้นแรกก็อยู่ในระดับสุด
ยอดของคู่มือแล้ว ที่มากกว่านั้นกฎความเข้าใจของ หลัวเฟิง ก็ไม่ได้สูงมากเท่าไหร่ ขั้นแรกนี้ถือว่าดีสำหรับเขาที่จะใช้มัน อย่างขั้นที่สองของสัตว์อสูรเทพ เขาไม่มีทางใช้มันได้เลย เทคนิคที่เขาไม่สามารถใช้มันได้ มันก็ถือว่าไร้ค่า
“หืม ผมทำสำเร็จแล้ว ได้เวลาที่จะไปหาอาจารย์แล้ว” หลัวเฟิง คิด
ในเสี้ยวพริบตา เขาก็ได้หายตัวไป
…
ในเขตสูงสุดของเกาะสายฟ้า มีพระราชวังตั้งอยู่ท่ามกลางพลังงานความสับสน ที่นั่นไม่มีใครอยู่รอบๆ และมีแค่พลังงานอันปั่นป่วนที่ไม่สิ้นสุด ที่สามารถเห็นและรู้สึกได้
อยู่ๆ หลัวเฟิง ก็ได้ปรากฏตัวออกมาและเข้าไปในพระราชวังนั่น
“อาจารย์” หลัวเฟิง คุกเข่าให้ด้วยท่าทีเคารพ ร่างเบลอๆ ได้เดินออกมาจากส่วนลึกของพระราชวังและเขาใส่ชุดยาวสีทองโดยมีเกล็ดสีเขียวอยู่บนหัวของเขา หน้าของเขาคล้ายกับมนุษย์โลกและสีหน้าของเขานั้นก็ดูเป็นมิตรอย่างมาก มีแค่ตาของเขาเท่านั้นที่เหมือนกับทะเลที่ไม่มีจุดสิ้นสุดหรือมิติที่กว้างขวาง
มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากร่างกายในเมืองปฐมนครแห่งความโกลาหล แต่ถึงยังไงสายตานั้นก็ยังเหมือนเดิม
“อาจารย์” หลัวเฟิง คุกเข่าให้ด้วยความเคารพ ในตอนที่เขามาที่นี่ครั้งที่แล้ว เขาไม่เคยเห็นร่างจริงของอีกฝ่ายเลย
“เจ้าได้สร้างเทคนิคสุดยอดขึ้นมา แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่ขั้นแรก แต่มันก็เพียงพอให้เจ้าได้ใช้มัน….และมันเป็นสิ่งที่เจ้าสร้างมันด้วยตัวเอง มีเทคนิคสุดยอดมากมายในจักรวาล แต่สิ่งที่เจ้าสร้างนั้นเหมาะกับเจ้าที่สุด แม้ว่าเจ้าจะไปศึกษาเทคนิคระดับสูงอันอื่นไปจนถึงระดับสูงสุดได้ แต่ถ้าพวกมันไม่เหมาะกับเจ้า พลังของมันก็จะไม่แข็งแกร่งเท่ากับที่เจ้ามี…” ตาของผู้นำเมืองแสดงความพอใจออกมา “ไม่เลว ไม่เลว”
หลัวเฟิง ฟังอยู่ด้วยท่าทีนอบน้อม
เทคนิคระดับสูงสุด?
อย่างแรกเลยมันยากอย่างมากที่จะทำการศึกษาและคนสร้างทุกคนต่างก็เป็นเจ้าแห่งจักรวาล แม้ว่ามันจะไม่เหมาะกับเขา….การศึกษามันก็ยังดีกว่าเทคนิคชั้นสูงธรรมดาทั่วไปแต่ หลัวเฟิง ได้สร้างเทคนิคระดับสุดยอดขึ้นมาได้ มันต่ำกว่าเทคนิคระดับสูงสุดแค่เพียงระดับเดียว และเพราะเขาได้สร้างมันมาด้วยตัวเอง
มันเหมาะกับเขาที่สุดและพลังของมันก็มากที่สุดสำหรับเขาด้วย!
“เจ้าต้องการที่จะทำต่อหรือไม่? ลองจัดการคู่ต่อสู้ตัวที่ 1001 และ
เดินหน้าต่อ?” ผู้นำเมืองพูดตลกออกมาพร้อมกับถาม
“ผมเองก็อยากทำต่อ” หลัวเฟิง ตอบด้วยความเคารพ
ทหารที่ไม่หวังจะเป็นนายพลนั้นไม่ใช่ทหารที่ดี
นักรบที่ไม่หวังจะได้เป็นเจ้าแห่งจักรวาลนั้นก็ไม่เหมาะที่จะเป็น หลัวเฟิง ต้องการที่จะฝึกต่อให้เขามีพลังมากที่สุดเท่าที่จะมีได้โดยหวังว่าเทคนิคของตนจะไปถึงระดับสูงสุดได้ แม้ว่าเขารู้ว่าเส้นทางนั้นจะยากและโอกาสสำเร็จนั้นจะต่ำอย่างมากแต่เขาก็จะลองดู!
“ดีมาก” ผู้นำเมืองพยักหน้าออกมาอย่างพอใจ “เทคนิคของเจ้านั้น
มีชื่อหรือยัง?”
“ขั้นแรกนั้นได้ตั้งชื่อเอาไว้แล้วแต่ผมยังไม่ได้มีชื่อสำหรับคู่มือ
ทั้งหมด” หลัวเฟิง คิด
“ชื่ออะไรกัน?” ผู้นำเมืองถามออกมาด้วยความสงสัย
“ขั้นแรกนั้นเรียกว่า ช้างเผือกข้ามฟ้า” หลัวเฟิงตอบกลับ
เทคนิคนี้….
มันคือการใช้ปีกเกล็ดเป็นใบมีด มันก็เหมือนกับการบินและปีกใบมีด
ทั้งสองนั้นสามารถที่จะใช้งานร่วมกันได้อย่างง่ายดาย
“ลองคิดถึงทั้งหมดลองดู” ผู้นำเมืองยิ้มออกมา “แม้ว่ามันจะเป็น
เพียงแค่ขั้นแรกแต่มันก็ยังถือว่าเป็นหนึ่งในคู่มือระดับสุดยอด มันต้องมีชื่อ”