ตอนที่ 955 : ยอมรับคำท้าทาย?

หลัวเฟิง นั่งฟัง ชาแมน และ ลีลี บ่นเรื่องความยากในการได้รับคำท้าแต่ในเสี้ยวพริบตาคำท้าก็ถูกส่งมาที่เขาราวกับติดจรวด หลังจากนั้นแค่ไม่กี่วินาทีมันก็ขึ้นไปสูงถึง 30,000!

“นี่มัน…น่าเหลือเชื่อ” หลัวเฟิง พูดขึ้น ใจเขาเต้นรัวเมื่อได้เห็นตัวเลข “ข้ายังไม่ได้รับคำท้าในตอนที่ดูหนังสือครั้งที่แล้ว มันเกิดขึ้นเร็วมาก!”

หลัวเฟิง ได้เข้ามาในโลกแห่งเกียรติตะกี้และเพิ่งใส่ชื่อ ดาบสายน้ำ ลงไป

ก่อนหน้านั้นแม้ว่าเผ่าอื่นๆ ต้องการจะท้าทายกับ ดาบสายน้ำ แต่พวกเขาก็หาเป้าหมายไม่ได้แต่ตอนนี้ หลัวเฟิง ได้ปรากฏตัวขึ้นในลานเปิด และเกือบทุกคนก็รู้เรื่องนี้ อย่างที่คาดไว้หลายคนต้องการสู้กับ ดาบสายน้ำ ในตำนาน นอกจากนี้แล้ว หลัวเฟิง ก็ยังเป็นศิษย์สัตว์เทพอสูรระดับ 3 และจาก 7 ระดับ ระดับ 3 นี้มีศิษย์อยู่มากที่สุด มากกว่า 100 ล้านคนอยู่ที่ระดับ 3 มีอัศวินอวกาศไม่กี่คน กว่าร้อยล้านคนนี้ล้วนแต่เป็นจักรพรรดิ!

นักสู้ที่มีพรสวรรค์เกือบทุกคนที่ซึ่งผ่านการฝึกมาร้อยล้านปี นั้นมาถึงระดับ 3 ดูจากจำนวนของพวกที่ผ่านระดับ 3 ไปและเริ่มระดับ 4 อย่างทรูหยัน ตามจำนวนมากสุดของศิษย์นั้นอยู่ที่ระดับ 3 ตามมาด้วยระดับ 4 ส่วนที่เหลือนั้นก็ร่นไปตามลำดับคือ 2,5,6,7 และ 1

ผู้นำพระราชวังสวรรค์ทลาย นั้นอยู่ในระดับ 7 ที่ซึ่งเกือบจะแข็งแกร่งเท่ากับสัตว์เทพอสูร ยิ่งแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ก็มีน้อยเท่านั้น

สำหรับระดับ 1 แม้แต่ผู้มาใหม่ที่พอมีพื้นฐานมาบ้างก็ยังไม่มีใครอยู่ที่ระดับ 1

คาซานริน ลีลี และ ชาแมน เห็นว่า หลัวเฟิง กำลังมองไปที่หนังสือสีดำ อยู่

“เจ้ามองอะไรกัน?” คาซานริน ตะโกนออกมา

หือ

หลัวเฟิง มองไปที่เพื่อนทั้งสามของเขา เมื่อรู้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องปกปิดข่าวที่ว่ามีคนมากมายมาท้าทายเขา เขาจึงกระซิบออกมา “ข้าได้รับคำท้ามามากมาย”

“มากมาย?” พวกเขาพูดขึ้น ทุกคนต่างก็อึ้ง

“เจ้าได้มากี่อัน?” ลีลี ถามขึ้นมา “100?”

เมื่อเห็นว่ามันผิดปกติเขาก็ส่ายหน้า “ดาบสายน้ำ เจ้านี่ก็โด่งดังมาก เจ้าสามารถฆ่าจักรพรรดิขีดจำกัดได้ตอนที่เป็น ระดับห้วงมิติ ศิษย์ที่นี่มาจากร้อยล้านเผ่าในจักรวาล พวกเขาคงไม่หยุดจนกว่าจะได้สู้กับเจ้าและมีคนมากมายที่ต้องการคว้าโอกาสในการบดขยี้เจ้า หืม…ข้าพนันว่าเจ้าต้องได้รับคำท้ามากมาย บางทีอาจจะสักพัน”

ทั้ง ชาแมน และ คาซานริน ต่างก็มองไปที่ หลัวเฟิง

หลัวเฟิง ปิดพื้นที่รอบๆ เพื่อให้แน่ใจว่ามีแค่พวกเขาที่ได้ยิน เขาพึมพำออกมา “มากกว่า 50,000 แล้ว”

“50,000?” ลีลี พูดพร้อมกับตาเบิกกว้าง

“50,000…” ชาแมน ถอนหายใจออกมา เขาใช้เวลาอยู่ที่นี่มานานแต่เขายังสู้ไม่ถึงพันครั้งเลย

“นี่แค่แปปเดียวเท่านั้น” คาซานริน พูดขึ้นด้วยท่าทีอึ้ง

ชาแมน เริ่มผิดหวัง

“ดูเหมือน” เขาพูดขึ้น “ข้าประมาทเกินไปกับการที่เผ่าอื่นต้องการสู้กับเจ้า เจ้าน่ะโด่งดังและเจ้าเป็นแค่ ระดับห้วงมิติ

สมบัติและสมบัติที่แท้จริงมากมายอยู่ในโลกแห่งเกียรติ เจ้าจะเสียเปรียบในตอนที่สู้กับพวกนั้น ไม่ใช่แค่พวกเขาต้องการสู้กับเจ้า พวกเขายังต้องการบดขยี้เจ้าด้วย พวกเขาคิดว่าพวกเขาเหนือกว่าเจ้า”

หลัวเฟิง มองไปที่หนังสือสีดำ เขาได้รับคำท้ากว่า 6 หมื่นอันแล้ว อันที่จริงมีหลายพวกที่ต้องการจะสู้กับเขา

“ดาบสายน้ำ เจ้าคือคนที่อยู่ในระดับ 3” คาซานริน พูดขึ้นมา “ระดับ 3 และ 4 มีมากถึง 99% ของศิษย์ที่นี่ และมากกว่า 90 ล้านคนอยู่ในระดับ 3! เจ้าจะได้รับคำท้าถึง 900,000 แม้ว่าจะมีแค่ 1% ที่มาท้าทายเจ้า”

หลัวเฟิง พยักหน้า

“เจ้าต้องระวังตัวไว้” คาซานริน พูดต่อ “อย่ารับคำท้าโดยไม่คิดทบทวน ศิษย์ทุกคนต่างก็ใช้ร่างอมตะระหว่างการต่อสู้ในโลกแห่งเกียรติ และพวกเขาแข็งแกร่งกว่าร่างของ ระดับห้วงมิติ เป็นแสนเท่า เจ้าสามารถเลือกหน้าตาและร่างกายของเจ้าได้ แต่พลังพื้นฐานนั้นเหมือนกันและเจ้าต้องเลือกอาวุธภายในโลกแห่งเกียรติซึ่งเป็นอาวุธธรรมดา พื้นที่ต่อสู้นั้นเท่าเทียม สมบัติทุกอย่างที่เจ้าได้รับมาจากด้านนอกและทักษะพิเศษที่เจ้ามีจะหายไป ในตอนที่เจ้าสู้ เจ้าใช้ได้แค่พลังกฎรวม กฎอื่นต่างก็ไร้ค่าในโลกแห่งเกียรติ มีแค่กฎรวมเท่านั้นที่สามารถสร้างพลังได้”

หลัวเฟิง พยักหน้าและฟังอย่างตั้งใจ

“ใช่” ชาแมน พูดขึ้นพร้อมขมวดคิ้ว “นอกจากนี้พลังจิตวิญญาณของระดับห้วงมิติ ก็เทียบกับนักสู้อมตะไม่ได้ เจ้าจะเสียเปรียบ”

“ดาบสายน้ำ” ลีลี พูดขึ้น “นักสู้ที่แข็งแกร่งล้วนแต่มีพรสวรรค์สูงสุดในเผ่าพันธุ์ น้อยคนนักที่จะมาพร้อมกับเทคนิคชั้นสูงของตน และหลายคนนั้นจะมากับเทคนิคที่ร้าย! สำหรับการเข้าใจกฎ มีบางคนที่เกือบจะเข้าใจระดับ 3 สมบูรณ์แล้ว ในตอนที่ขยายร่างได้ ทุกคนต่างก็มีเทคนิคของตัวเองและพลังจิตวิญญาณของพวกเขาก็อยู่ในระดับสูง”

ใจของ หลัวเฟิง หล่นวูบ เทคนิคที่ร้ายกาจ?

ผู้นำเมืองปฐมนคร เคยชมเขาหลังจากที่เขาสร้างเทคนิคชั้นสูงด้วยตัวเอง ในที่ เกาะบัวฮิเนียล ที่ซึ่งมีผู้มีพรสวรรค์สูงนับร้อยล้านอยู่ มันไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจที่มีคนมากมายสร้างเทคนิคชั้นสูงได้แต่ หลัวเฟิง แปลกใจกับที่หลายคนสร้างเทคนิคร้ายกาจได้ แม้ว่าจะทำสมบูรณ์ได้เพียงไม่กี่ท่าก็ตาม โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลได้รวบรวมนักสู้ที่มีพรสวรรค์จากทุกเผ่าพันธุ์ในจักรวาล หลัวเฟิง คิด พวกเขามีพรสวรรค์ต่างๆ กันไปและรูปร่างต่างกัน บางพวกมีร่างอมตะที่ร้ายกาจและบางพวกมีเทคนิคที่โดดเด่น มันพอเข้าใจได้ที่มีไม่กี่คนที่จะมีเทคนิคร้ายกาจ

“เจ้าต้องคิดทบทวนก่อนที่จะยอมรับคำท้า มันเหมือนกับข้อผูกมัด” ชาแมน พูดขึ้น “พวกมันจะเป็นโมฆะหลังจากที่เจ้าเสียคะแนนทั้งหมดไป ดังนั้นเจ้าต้องระวังไว้ดีๆ”

“อ่า ฮะ” หลัวเฟิง พูดพร้อมพยักหน้า

ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากไกลๆ

“ดาบสายน้ำ!” เสียงนั้นตะโกน “ข้าทาจิล เผ่าปีศาจขอท้าเจ้า! เจ้ากล้ารับคำท้าหรือไม่?”

“ดาบสายน้ำ เจ้าเอาคะแนนมาเดิมพันได้!” อีกเสียงตะโกนขึ้นมา “แต่ปรากฏว่าเจ้ามีแค่ 3 คะแนน ดังนั้นข้าจะพนันกับเจ้า 3 คะแนน! เจ้ากล้าพอรึเปล่า?”

“ข้าสงสัยว่า ดาบสายน้ำ นั้นแข็งแกร่งรึเปล่า” อีกเสียงดังขึ้นมา “บางทีเขาอาจจะดังเพราะโชคดีก็ได้”

เสียงมากมายพากันพูดขึ้นมา ทุกคนต่างก็พูดเป็นภาษามนุษย์ บางคนเสียงสูง บางคนเสียงต่ำ บางคนแหลม บางคนเหมือนกับสายฟ้า บางคนแหบและก้อง

ทุกเผ่าพันธุ์ต่างก็ยั่วยุเขา ใช่ ยั่วยุเขา!

พวกนั้นต่างก็เป็นผู้มีพรสวรรค์สูงสุดของเผ่าตนเองโดยเฉพาะในโลกแห่งการต่อสู้ที่ที่ซึ่งสิ่งพิเศษอย่างอื่นไร้ค่า พวกเขาจะยอมรับพลังของ ระดับห้วงมิติ ได้ยังไง?

******

“เจ้าคิดว่า ดาบสายน้ำ จะรับคำท้ารึเปล่า?” คนแข็งแกร่งคนหนึ่งที่มีใบไม้เก้าอันที่หัวถามขึ้นมา เขาลุกขึ้นยืนพร้อมกับคนอื่นๆ ทุกคนต่างมีใบไม้สีเขียวและดำที่หัว ผิวของพวกนั้นเหมือนเปลือกไม้ พวกนั้นคือเผ่าพันธุ์แฟริ่ง และไม่มีเพศ ทุกคนคือลูกหลานของต้นแฟริ่ง

“บางทีเขาอาจจะรับ ตอนแรก” อีกคนตอบกลับ “แต่เขาจะตระหนักได้ถึงพลังของเผ่าอื่นๆ หลังจากที่แพ้ไปครั้งหรือสองครั้ง มีคำท้ามากมายสำหรับเขาตอนนี้ และเราอาจจะไม่ได้สู้กับเขา เขามีแค่ 3 คะแนนและเขาจะเสียมันทั้งหมดในไม่ช้า เขาไม่สามารถที่จะสู้ได้หากเสียมันไปจนหมด”

******

หลัวเฟิง ที่จริงอยากที่จะรับคำท้าจากนักสู้ที่มีพรสวรรค์จากเผ่าอื่น แต่เขาก็ยังคงมีเหตุผล เขารู้ว่าเขาไม่ควรที่จะประมาทพวกนี้ พวกนี้ไม่ใช่แค่นักสู้ที่แข็งแกร่งทั่วไปจากเขตนอกสนามรบ หลายคนสร้างเทคนิคชั้นสูงขึ้นมา นี่ไม่ต้องพูดถึงพวกคนที่สร้างเทคนิคร้ายกาจได้

“จำนวนมันยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ” หลัวเฟิง พูดและมองไปที่หนังสือของตัวเอง “มันถึง 100,000 แล้ว ชาแมน?”

“อือ ดาบสายน้ำ?” ชาแมน พูดขึ้นและมองไปที่เขา

“ข้ามีความคิดแล้ว” หลัวเฟิง พูดขึ้น “เจ้าเอาตัวเลขของจักรวาลเสมือนมาให้ข้า ข้าจะออกจากโลกแห่งเกียรติและเข้าไปในจักรวาลเสมือนแล้วเชื่อมต่อกับเจ้า มาทำแกล้งสู้กันในจักรวาลเสมือน ฟังดูเป็นไง?”

ตาของ ชาแมน เป็นประกายขึ้นมา “ดี!”

“ฉลาด” ลีลี พูดพร้อมกับยิ้ม “เจ้าจะแกล้งสู้กันในจักรวาลเสมือนก่อนเพื่อจะได้รู้ว่าเจ้าแข็งแกร่งขนาดไหนหากเทียบกับศิษย์ระดับ 3 คนอื่น หลังจากนั้นเจ้าก็จะรู้ว่าเจ้าจะสู้กับใคร ชาแมน และ ข้านั้นอยู่เหนือระดับกลางเล็กน้อย ข้าเอาด้วย เจ้าจะได้เรียนรู้ว่าเจ้าแข็งแกร่งขนาดไหนด้วยการสู้กับเราดีกว่าการพูด”

“นับข้าด้วย” คาซานริน พูดขึ้น “ข้ามาจาก พันธมิตรหง และมีเบอร์จักรวาลเสมือนเหมือนกัน”

“ฮ่า ฮ่า! ขอบคุณพวกเจ้ามาก!” หลัวเฟิง พูดขึ้น

หลัวเฟิง ต้องการที่จะสู้หลังจากที่ได้รับคำท้ามากมาย เป็นไปได้ยังไงที่เขาจะปล่อยมันไป?

เขาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เขาจะได้รับคำท้ามากมายแบบนี้อีก

หลังจากที่ให้ตัวเลขจักรวาลเสมือนแล้ว ความคิดของ หลัวเฟิง ก็ได้ออกจากโลกแห่งเกียรติและเชื่อมต่อไปยังจักรวาลเสมือน

******

ด้านในพื้นที่ฝึกในจักรวาลเสมือน

เนินเขาหินทอดยาวตามพื้นที่ฝึก หลัวเฟิง ยืนอยู่บนภูเขาส่วน คาซานริน ลีลี และ ชาแมน นั้นยืนอยู่ตรงข้ามกับเขา

“ดาบสายน้ำ!” ชาแมน พูดขึ้น “อย่างน้อยก็ขอให้เป็นการต่อสู้ที่ดี!”

ความต้องการในการต่อสู้ของพวกเขาลุกไหม้ขึ้นมา เหมือนกับเจ็ดดาบ ก่อนหน้านี้ที่เงียบอยู่นาน แต่ในด้านพลังแล้ว นักสู้เหล่านี้แข็งแกร่งกว่า