ตอนที่ 99 ราคาชุดต่อสู้

หลัวเฟิงอดยิ้มออกมาไม่ได้เหมือนกัน ความจริงที่ว่าดาบไม่มีความเสียหายเลย นั่นหมายความว่ามันจะได้ราคาดีสุดๆ

“ดาบเล่มนี้น่าจะถูกใช้ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดที่ระดับต่ำกว่า SS” หวังโหวยิ้ม

ถ้าอาวุธเกรด SS ถูกใช้สู้กับสัตว์ประหลาดระดับจักรพรรดิเกรด SS ความเสียหายเล็กๆ จะก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ และถ้าความเสียหายนั้นพอกพูนขึ้นเรื่อยๆ อาวุธนั้นก็จะเสียหายในที่สุด

แต่ถ้าอาวุธระดับ SS ถูกใช้แต่ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดพวกระดับจ่าฝูงและพวกระดับบัญชาการเท่านั้น อาวุธนั้นก็จะไม่ได้รับความเสียหายแต่อย่างใดเลย

“คุณหวังโหว คุณจะให้ราคามันได้เท่าไหร่?” หลัวเฟิงถามจี้

“ถ้าซื้อดาบแบบนี้ในสำนัก คุณจะต้องจ่ายเงินถึง 30,000 ล้าน ครึ่งราคาก็ 15,000 ล้าน แต่ถ้าซื้อมันในปราสาทเทพสงคราม ราคาต่ำที่สุดก็ยังตั้ง 10,000 ล้าน” หวังโหวยิ้ม “ผมมั่นใจว่าคุณรู้เรื่องนี้อยู่แล้วล่ะ”

หลัวเฟิงไม่กล่าวสิ่งใด

รู้เรื่องนี้งั้นเหรอ?

เขาไม่รู้เรื่องราวอะไรมากนักเกี่ยวกับ ‘ปราสาทเทพสงคราม’ เขาไม่คิดว่าการซื้อขายอาวุธที่ดีที่สุดในปราสาทเทพสงครามจะถูกกว่าครึ่งราคาของที่สำนักขีดสุด

“10,000 ล้าน เป็นราคาที่ถูกที่สุดที่จะเป็นไปได้ในปราสาทเทพสงคราม และต้นทุนที่ทำดาบเล่มนี้ก็น่าจะอยู่ราวๆ 9,000 ล้าน ถ้าผมซื้อดาบนี้ ผมคงจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมมหาศาลก่อนที่จะขายมันได้อีกครั้ง! ดังนั้น ราคาสูงที่สุดที่ผมจะจ่ายให้คุณได้คือ 8,000 ล้าน ถ้าแพงกว่านี้ผมคงไม่ได้อะไรแน่” หวังโหวอธิบาย

หลัวเฟิงเข้าใจเรื่องราคา 9,000 ล้าน เมื่อราคาต้นทุนการผลิตมันคือ 9,000 ล้าน อาจจะไปขอให้ทางตลาดทำมันให้อีกอันก็ได้ ทำไมต้องมาซื้อของมือสองด้วย? ถึงแม้ว่าดาบนั่นจะไม่มีความเสียหาย แต่มันก็ไม่ได้การันตีอะไรเลย ไม่เหมือนกับอาวุธที่ขายอยู่ในพันธมิตรใต้ดิน สำนักขีดสุด หรืออื่นๆ ที่เหล่านั้นต่างก็รับรองคุณภาพให้ทั้งนั้น!

“เอาล่ะ 8,000 ล้านก็ได้” หลัวเฟิงยิ้มพลางพยักหน้า

“เยี่ยมครับ” หวังโหวก็ยิ้มเช่นกัน “คุณเว่ย เราหาที่คุยผ่อนคลายสบายๆ กันหน่อยดีไหม หลังจากเสร็จธุระ? เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง! ‘วิลพาเลท’ นี่เป็นหนึ่งใน 9 แห่งที่ดีที่สุดเลยนะ ถ้าคุณอยากจะได้เพื่อนคลายเหงาน่ารักๆ ซักคนก็บอกมาได้เลยนะ อายุเท่าไหร่ สูงเท่าไหร่ สัดส่วนยังไง การศึกษาเป็นไง หน้าตายังไง ต้องซิงไหม”

หวังโหวพูดเสียคล่องปาก นี่เป็นการซื้อขายครั้งใหญ่! การบริการชั้นเลิศของที่นี่อาจจะต้องจ่ายถึง 1 ล้านต่อคืนทีเดียว

แต่ด้วยมูลค่าของการซื้อขายครั้งนี้ แค่ 1 ล้านดูแทบจะไม่มีความหมายไปเลย

“คุณหวังโหว อย่าเพิ่งรีบร้อน ผมยังมีทีเด็ดเหลืออยู่อีกชิ้น” หลัวเฟิงเอ่ยขึ้น

“มีอีกเหรอครับ?” หวังโหวทึ่ง

เขาคิดว่าการซื้อขายจบลงแค่ไข่มังกรกับดาบเพราะราคานี่ก็ปาเข้าไปเป็นหมื่นล้านแล้ว ใครจะไปคิดว่ายังมีของที่ยังไม่ถูกเปิดเผยออกมาอีก และคุณเว่ยที่อยู่ตรงหน้าเขาคนนี้จะต้องงัดของออกมาเรียงจากถูกไปหาแพงแน่! ถ้าไข่มังกรราคา 5,000 ล้าน และดาบเกรด SS ราคา 8,000 ล้าน แล้วอย่างสุดท้ายล่ะจะขนาดไหน?

“เร็วครับๆ จัดมาให้ชมหน่อย” หวังโหวตื่นเต้นจนเห็นได้ชัด

หลัวเฟิงยิ้มเล็กน้อยแล้วนำเอาทีเด็ดชิ้นสุดท้ายออกมาจากกระเป๋า…มันคือชุดต่อสู้ครบเซ็ต! ทั้งรองเท้า สนับแขน เสื้อเกราะและอื่นๆ

“พระเจ้า…คุณเป็นใครกันเนี่ย” หวังโหวสูดหายใจลึกพยายามตั้งสติ “จะใช่ชุดต่อสู้เกรด SS หรือเปล่าเนี่ย?”

มันขึ้นอยู่กับประเภทของวัสดุที่ใช้ผลิต และถึงแม้ว่าวัสดุจะเป็นระดับ SS เหมือนกัน แต่ของแต่ละชิ้นก็ยังมีความแตกต่างกันมาก ยกตัวอย่างเช่น เมื่อเปรียบเทียบระหว่างดาบกับมีดปาซึ่งใช้วัสดุไม่มากนักในการผลิต ราคาของทั้ง 2 อย่างนั้นจะมีความแตกต่างกันมหาศาล

และกระบวนการผลิตที่ยากก็ยิ่งทำให้แพงมากขึ้นด้วย ยกตัวอย่างเช่นชุดต่อสู้ซึ่งซับซ้อนกว่าก็มีราคาแพงกว่าดาบและกระบี่มากมายทีเดียว

“เชิญชม” หลัวเฟิงวางชุดต่อสู้และอุปกรณ์อื่นๆ ลงบนโต๊ะ

“โอเค” หวังโหวใช้เครื่องตรวจที่ใช้กับดาบก่อนหน้านี้ตรวจดูในทันที แสงวูบวาบสว่างขึ้นอีกครั้งและสแกนไปที่ชุดต่อสู้และอุปกรณ์อื่นๆ ที่อยู่บนโต๊ะอย่างรวดเร็ว เครื่องตรวจแสดงผลเป็นตัวเลขจำนวนมากอย่างไม่เสียเวลารอนาน หวังโหวมองดูที่หน้าจอแสดงผลแล้วยิ้มให้กับคุณเว่ย “คุณเว่ย บอกได้เลยว่าชุดต่อสู้นี้อย่างน้อยๆ ก็น่าจะเป็นเกรด S ไม่ก็เกรด SS เดี๋ยวได้รู้กัน”

หลัวเฟิงยิ้มแต่ไม่กล่าวอะไร

“หือ?” หวังโหวจ้องไปที่หน้าจอแสดงผลเขม็ง รอยยิ้มของเขาเปลี่ยนไป

“มีอะไรครับ?” หลัวเฟิงขมวดคิ้ว

“ดูนี่สิครับ” หวังโหวหันหน้าจอมาทางหลัวเฟิง และเขาก็จ้องดูใกล้ๆ…

สิ่งของ 2 ชิ้นถูกตีราคาออกมาเรียบร้อยแล้ว…รองเท้าต่อสู้เกรด S กางเกงต่อสู้เกรด S ส่วนที่เหลือกำลังประเมินราคาอยู่

สีหน้าของหลัวเฟิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย

เกรด S ?

ชุดนี้เป็นระดับเกรด S ! ถึงแม้ว่าเกรด SS กับเกรด S จะห่างกันแค่ระดับเดียว แต่ราคาของทั้ง 2 ระดับนี้แตกต่างกันราวฟ้ากับดิน

เป็นไปได้ยังไง?

หลัวเฟิงคิดว่าหวังโหวคงจะไม่ได้ตุกติกกับเขาแน่ เพราะเขาเองก็เคยเห็นการทำงานของเครื่องนี้โดยละเอียดแล้วจากการขายสินค้าให้กับทางพันธมิตรใต้ดินและสำนักขีดสุดก่อนหน้านี้…และเท่าที่เขารู้ เครื่องนี้จะเปรียบเทียบข้อมูลของมันกับทางฐานข้อมูลหลักก่อนที่จะสรุปผลออกมา

กล่าวคือ ผลลัพธ์จะถูกบันทึกอยู่ในฐานข้อมูลหลักอยู่เสมอๆ ดังนั้นจึงไม่น่ามีใครกล้าบิดเบือนผลลัพธ์ที่ออกมาแน่ๆ

“อย่างนี้เอง…ชุดต่อสู้นี้ประกอบไปด้วยของทั้งเกรด S และ SS!” หวังโหวยิ้ม “เสื้อเกราะเป็นเกรด SS ครับ”

ผลลัพธ์แสดงออกมาอย่างชัดเจน ในชุดต่อสู้เซ็ตนี้ทุกอย่างเป็นวัสดุเกรด S ยกเว้นแต่เฉพาะเสื้อเกราะเท่านั้นที่เป็นเกรด SS และส่วนที่สำคัญที่สุดของชุดต่อสู้เซ็ตนี้ก็คือเสื้อเกราะ เพราะว่ามันเป็นส่วนหลักของชุดต่อสู้นี้นั่นเอง

“นักสู้ทรงพลังที่ใช้ชุดต่อสู้เซ็ตนี้อาจจะมีงบไม่พอ เขาถึงซื้อแต่เสื้อเกราะเท่านั้นที่เป็นเกรด SS !” หวังโหวยิ้ม “นี่เป็นเรื่องธรรมดามากๆ ที่ปราสาทเทพสงคราม”

หลัวเฟิงพอจะนึกภาพออกในเรื่องนี้

“คุณจะให้ได้เท่าไหร่ล่ะ?” หลัวเฟิงเอ่ยถาม

“ชุดต่อสู้เกรด SS ที่สำนักขีดสุดขายอยู่ที่ 120,000 ล้าน ครึ่งราคาก็คือ 60,000 ล้าน ส่วนในปราสาทเทพสงครามราคาต่ำสุดจะอยู่ที่ 40,000 ล้าน! เสื้อเกราะเกรด SS ตัวนี้เป็นหัวใจหลักของชุดต่อสู้เซ็ตนี้ ดังนั้นราคาของมันน่าจะเป็นครึ่งหนึ่งของทั้งเซ็ต! ความเสียหาย 0% ถ้าซื้อที่ปราสาทเทพสงครามราคาถูกสุดจะอยู่ที่ 20,000 ล้าน แต่ชัดเจนว่าวัสดุที่ใช้ทำเสื้อเกราะนี้ไม่ใช่ราคา 20,000 ล้านแน่ ดังนั้น ผมอาจจะต้องตีราคาลดลงหน่อย…เอาสุดๆ เลยผมให้ 15,000 ล้านสำหรับเสื้อเกราะเกรด SS ตัวนี้” หวังโหวยิ้ม “แน่นอน ด้วยอำนาจของผมตอนนี้ผมไม่สามารถโอนเงินมหาศาลขนาดนี้ให้คุณได้ทันที ถ้าคุณประสงค์จะขายให้ผมจริงๆ คุณอาจต้องรอซัก 15 นาทีเพื่อให้ผมจัดการเรื่องเงินให้เสร็จเสียก่อนนะครับ”

หัวใจของหลัวเฟิงเต้นตูมตาม

ไข่มังกร 5,000 ล้าน ดาบเกรด SS 8,000 ล้าน และเสื้อเกราะเกรด SS 15,000 รวมแล้วเป็น 28,000 ล้าน! เกือบถึง 30,000 ล้าน

“แล้วของอย่างอื่นที่เหลือล่ะ คุณให้ได้เท่าไหร่?” หลัวเฟิงถาม

ต้องรู้ไว้ว่าขนาดร่างกายของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันไป ดังนั้น โดยปกติแล้ว ชุดต่อสู้ก็จะมีขนาดที่แตกต่างกันไปด้วย หลัวเฟิงเคยลองสวมชุดนี้ดูมาก่อนแล้ว แต่มันใหญ่มากสำหรับเขา เขาจึงไม่มีความคิดที่จะเก็บมันไว้อยู่แล้ว

“เอ่อ…” หวังโหวขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วกล่าวขึ้น “คุณเว่ย พูดตรงๆ นะครับ ส่วนประกอบที่เหลือพวกนี้มันชำรุด ทางเราคงจะเอาไปขายไม่ได้แน่ อีกอย่างตลาดของพวกเสื้อเกราะนั้นดีมากๆ แต่สำหรับพวกรองเท้าต่อสู้ กางเกงต่อสู้มัน…เอางี้แล้วกันครับ! ในสำนักขีดสุด ชุดต่อสู้เกรด S ทั้งเซ็ตจะอยู่ที่ 12,000 ล้าน ครึ่งราคาก็ 6,000 ล้าน ส่วนที่ต่ำที่สุดในปราสาทเทพสงครามจะอยู่ที่ 4,000 ล้าน และชุดเกรด S นี้ไม่รวมเสื้อเกราะ ถ้าไม่เสียหายอาจจะได้อยู่ไม่เกิน 1,500 ล้าน ส่วนพวกนี้ผมให้ได้ 800 ล้านละกันครับ!”

หวังโหวส่ายหน้าพลางหัวเราะ “ว่าตามที่เคยซื้อขายมาก่อนหน้านี้ ผมกล้าพูดเลยว่าไม่มีใครหรอกครับที่จะให้ราคาพวกนี้ได้ถึง 800 ล้านอีกแล้ว”

เป็นเพราะความน่าเชื่อถือของหวังโหวนั่นแหละ หลัวเฟิงถึงได้ถ่อมาถึงนครเกียวโตแห่งนี้

ราคาที่หวังโหวเสนอให้นั้นยุติธรรมดีแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีเหตุใดที่เขาจะต้องต่อรองราคาอีก

“800 ล้าน” หลัวเฟิงลังเลนิดหน่อย แล้วเขาก็พยักหน้า “ก็ได้ 800 ล้าน!”

ของพวกนี้ไม่เป็นประโยชน์อะไรกับเขาอยู่แล้ว

“คุณเว่ย มีอะไรอีกหรือเปล่า?” หวังโหวถาม

“ไม่แล้วล่ะครับ” หลัวเฟิงอดหัวเราะไม่ได้ “รวมเงินแล้วก็โอนเงินเข้าบัญชีนี้ครับ”

เขากล่าวเสร็จก็หยิบกระดาษที่มีเลขบัญชีนิรนามที่เขาเปิดไว้กับทางธนาคารสากลสวิสออกมา

หวังโหวยิ้มแล้วพยักหน้า “ไข่มังกร 5,000 ล้าน ดาบเกรด SS 8,000 ล้าน เสื้อเกราะเกรด SS 15,000 ล้าน ส่วนที่เหลือเกรด S ซึ่งมีสภาพไม่สมบูรณ์ 800 ล้าน รวมทั้งหมดเป็น 28,800 ล้าน! คุณเว่ย กรุณารอซักครู่นะครับ ผมต้องส่งข้อมูลชุดต่อสู้ทั้งเซ็ตนี้เพื่อขออนุญาตเบิกเงินก่อน”

เขาพิมพ์ตัวเลยบนคีย์บอร์ดเครื่องมือของเขาอย่างรวดเร็วขณะที่พูดกับหลัวเฟิง แสงวูบวาบสว่างขึ้นแล้วสแกนไปทั่วทั้งชุดต่อสู้นั้นและส่งข้อมูลจำเพาะไปยังสำนักงานใหญ่

ราวๆ 10 นาทีต่อมา

ปี๊บ…ปี๊บ…

หวังโหวหยิบมือถือออกมาแล้วยิ้มร่า

“คุณเว่ย เงินน่าจะเข้าบัญชีแล้วนะครับ” หวังโหวกล่าวขณะที่มองมายังหลัวเฟิง “เราติดต่อกับทางสำนักงานใหญ่เพื่อให้โอนเงินเข้าที่ธนาคารสากลสวิสเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเราถึงโอนเงินจำนวนมหาศาลเช่นนี้ได้อย่างรวดเร็ว”

มือถือของหลัวเฟิงดังขึ้น

หลังจากหยิบมือถือออกมา เขาก็มองดูที่หน้าจอ

‘ลูกค้าระดับใดมอนด์ที่เคารพ บัญชีของคุณหมายเลย 189891…วันที่ 8 เวลา 23.36 น. คุณได้รับเงินโอนจำนวน 28,000,000,000 หยวน (ธนาคารสากลสวิส)’

“ยินดีที่ได้ร่วมธุรกิจกับคุณ” หลัวเฟิงยิ้มพลางยื่นมือออกมา

“ผมหวังว่าลูกค้าชั้นยอดอย่างคุณเว่ยจะเรียกใช้บริการผมอีกนะครับ” หวังโหวยื่นมือออกมาจับกับคุณเว่ย “แล้วตอนนี้คุณเว่ยเตรียม…”

หวังโหวมองหน้าอย่างสื่อเป็นนัย

“ไม่แล้วกันครับ ผมยังมีธุระต้องทำ” หลัวเฟิงก้มลงหยิบกระเป๋า “งั้นผมไปก่อนนะครับ”

“โอ้ งั้นผมไม่ส่งนะครับ ผมต้องจัดเตรียมของพวกนี้หน่อย” หวังโหวพูดยิ้มๆ

………….

หลัวเฟิงขึ้นรถไฟและออกจากนครเกียวโต เช้าวันรุ่งขึ้น ราวๆ 7 โมงเช้า เขาก็มาถึงสถานีหยางโจวของนครเจียงหนาน หลัวเฟิงเข้าห้องน้ำที่ร้านกังฟูแถวสถานีแล้วถอดเครื่องพรางตัวออก หลังจากเขาล้างหน้าก็กลายเป็นหลัวเฟิงคนเดิมทันที

“กลับบ้าน”

หลัวเฟิงนั่งแท็กซี่มาถึงประตูทางเข้าเขตหมิงเยว่ เขตหมิงเยว่เป็นเขตของนักสู้ เข้มงวดเรื่องการเข้าออกมาก โดยปกติรถแท็กซี่จะวิ่งมาจอดได้แค่ที่หน้าประตูทางเข้าเท่านั้น

“กลับมาแล้ว…” หลัวเฟิงถอนหายใจยาว ไข่มังกร ดาบและชุดเซ็ตต่อสู้มันเหมือนกับเผือกร้อน …2 หมื่นกว่าล้าน! เขาได้มันมาแล้ว ใกล้ 3 หมื่นแล้ว อีกอย่าง เขายังมีโอกาสทำเงินได้มากกว่านี้อีกในอนาคต

“หลัวเฟิง” ยามศีรษะล้านวัยชราประจำเขตตะโกนทัก

หลัวเฟิงหันไปมอง

ชายคนนั้นหัวเราะ “เมื่อคืนนี้มีเด็กสาวคนหนึ่งชื่อเสี่ยวหนาน เธอมาที่ประตูทางเข้าแล้วตะโกนเรียกหาน้องชายนาย แต่ไม่สำเร็จ ช่วงดึกๆ เธอกลับมาอีกแล้วขอให้ฉันมอบจดหมายให้คนในครอบครัวนาย เธอหวังว่านายจะนำไปมอบให้กับหลัวฮว๋า”

“โอ้?” หลัวเฟิงใจเต้นขณะที่รับจดหมายมา