ตอนที่ 155 คลายผนึกยันต์สมบัติ

ปีกคู่ของซามูโร่กระพือพั่บๆ มาป้องกันร่างกายของตนเอง กระบี่ขนนกที่ประกอบกันเป็นปีกใหญ่ต่างก็แปรเปลี่ยนรูปแบบการจัดเรียงไปมาหมายจะขัดขวางการโจมตีของฉินมู่ ทว่าในเสี้ยววินาทีถัดมาท่วงท่ากระบี่เจาะก็ทําลายพลังป้องกันปีกทั้ง 2 ของเขา!

ซามูโร่ใจสั่นสะท้าน หน้าอกเขาพลันเจ็บแปลบขึ้นมา ร่างทองของเขามิอาจป้องกันท่วงท่ากระบี่เจาะได้ เขารีบถอยออกไป 2 ปีกกระพืออย่างรุนแรงสร้างลมพายุร้ายกาจ

ครืน!

ลมร้ายนั้นเพิ่งจะพัดโพย ฉินมู่ก็ทะยานเหยียบยอดลมทันที สายดวงตาของซามูโร่พลันฉายแววหวาดผวา ความเร็วการวิ่งบนยอดลมของฉินมู่กลับเร็วยิ่งกว่าปีกบินของเขาเสียอีก!

วิชาขาขโมยสวรรค์ของเฒ่าเป๋นั้นมีความเร็วอันดับหนึ่งในโลกหล้า หากว่าเขาไม่เริ่มกระพือเรียกลมใหญ่ ฉินมู่ก็คงยากที่จะวิ่งข้ามฟ้าไล่ตามเขา แต่ด้วยลมแรงหนุนส่ง ทําให้ฉินมู่วิ่งไปบนอากาศได้ไม่ต่างจากพื้นเรียบ

“ไป!”

ซามูโร่กู่ร้องหนึ่งครา ปีกทั้ง 2 ข้างที่หลังพลันดีดกระบี่ขนนกกระจัดกระจายทิ่มแทงใส่ฉินมู่ และพยายามอย่างสุดฤทธิ์ที่จะขัดขวางการรุกไล่ของฉินมู่ ปีกคู่ของเขาถูกโจมตีในชั่วพริบตาจนแหว่งวิ่นเหลือแค่โครงปีกเท่านั้น

ร่างของเขาร่วงลงมาทันที และในวินาทีนั้นกระแสรังสีมีดก็โถมถั่งลงมาใส่เขาดุจนํ้าตกยักษ์ ปะทะกับกระบี่ขนนกที่เหลืออย่างหนักหน่วง เสียงทิ่มแทงดังออกมาเมื่อกระบี่ทองคําหนึ่งเล่มฝ่ากระแสนํ้าตกของฉินมู่และทิ่มแทงใส่หัวไหล่ซ้ายของเขาอย่างจั๋งหนับ อันเป็นจุดอ่อนของเขาที่กระดูกหัวไหล่ช่วงที่ 2

ในขณะเดียวกัน ร่างของฉินมู่ก็วูบเข้าไปประชิดกับซามูโร่แล้ววาบผ่านเขาไป ทิ้งรอยประกายมีดสีขาวกระจ่างราวหิมะเป็นริ้วเส้นบางผ่านคอของซามูโร่

แสงมีดนั้นบางเฉียบเป็นอย่างยิ่ง และดูเหมือนตัดผ่านคอหอยของซามูโร่จนถึงท้ายทอย แต่ทว่ามันดูเหมือนไม่สร้างความเสียหายแก่เขาเลยสักนิด

ซามูโร่ร่อนลงมาเหยียบพื้น จากนั้นกระบี่ทองคําทั้งหลายของเขาก็ลอยกลับมาประกอบกันเป็นปีก 2 ข้างที่กลางหลัง

ปีกทองทั้ง 2 ข้างแผ่สยายออกไปและเปล่งแสงทองเจิดจรัสไปทั่วสารทิศ

“สุดยอดไปเลย ศิษย์พี่ซามูโร่!” เสียงหนึ่งพลันดังขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นยินดี

ขวัญกําลังใจของหมอผีคนอื่นๆ พลันถูกปลุกฟื้นขึ้นมาใหม่ และพวกเขาก็โห่ร้องเป็นเสียงเดียวกัน “ศิษย์พี่ซามูโร่ เอาไอ้ทาสสันตินิรันดร์นี่ให้เละ!”

“พวกสันตินิรันดร์มันก็แค่แพะ 2 ขา พวกมันเอาไว้เป็นเชื้อเพลิงฝึกยุทธ์เท่านั้น ชีวิตเศษเดนไร้ค่า!”

ฉินมู่ก็ร่วงลงมาบนพื้นและกระบี่บินของเขาก็โบยบินกลับเข้าไปกล่องกระบี่จนหมด

เด็กหนุ่มถอนกระบี่ทองคําที่ปักเข้าไปในหัวไหล่ของเขาแล้วโยนลงไปที่พื้น เสื้อผ้าบนร่างเขายังคงอยู่ดีไม่ฉีกขาดแม้แต่น้อย เมื่อกระบี่นี้แทงเข้ามาเสื้อปักลายของเขาก็ป้องกันมันเอาไว้ แต่กระบี่ก็แทงพร้อมเนื้อผ้าเข้าไปจนถึงกระดูกหัวไหล่ของเขา

เส้นใยอันทนทานต่อหอกกระบี่เอาเข้าจริงแล้วก็ไม่สามารถป้องกันจากหอกและกระบี่ได้อย่างสมบูรณ์แบบ แม้ว่าเสื้อผ้าของเขาจะถักทอขึ้นจากไหมทองธรรมชาติหกปีกนั้นจะสามารถป้องกันกระบี่ทองไม่ให้แทงทะลุได้ แต่เขาก็ยังได้รับบาดเจ็บอยู่ดี

ใต้แท่นเวทีทองคํา เสียงโห่ร้องดังมาคึกคัก และในเวลานั้นซามูโร่ก็ยังคงกางปีกสยายอย่างน่าเกรงขามอยู่ราวกับว่าเขาต้อนรับการร้องเชียร์ของทุกๆ คน

ฉินมู่ก้าวไปข้างหน้าและทําให้เสียงเชียร์เบาบางลง ฉินมู่ยกมือขึ้นเก็บมีดเข้าฝักจากนั้นเดินไปหาซามูโร่ ทว่าจนบัดนี้ซามูโร่ก็ยังไม่กระดุกกระดิก และยังคงยืนสยายปีกอยู่โดยไม่ตั้งท่าป้องกัน

ฉินมู่เอื้อมมือไปคว้ากําเส้นผมของอีกฝ่าย ดึงมันขึ้นอย่างเบามือ ถอนศีรษะของซามูโร่ออกจากคอของเขา จากนั้นโยนศีรษะนั้นให้กลิ้งลงไปข้างล่างแท่นเวที

เสียงเชียร์ข้างล่างนั้นเบาลงเบาลง มีแต่หมอผีที่อยู่ไกลๆ ข้างหลังและไม่ทันเห็นฉากนี้ยังคงโห่ร้องดีใจอยู่ด้วยเสียงดังเสียดหู และเมื่อศีรษะของซามูโร่กลิ้งลงจากเวทีหลุนๆ จนไปหยุดที่เท้าของพวกเขา ตอนนั้นเองเสียงทั้งหมดจึงเงียบกริบ

ซามูโร่ผู้ซึ่งฝึกปรือคัมภีร์หมอผีอาวุโสโหรวเหลาก็ยังพ่ายแพ้ล้มตาย จังหวะที่ชัยชนะอยู่แค่เอื้อมมือคว้า เขากลับถูกฉินมู่ตัดศีรษะไปโดยไม่รู้ตัว

หลิงอวี้จิวรีบวิ่งเข้าไปหมายจะช่วยพันแผลให้เขา ฉินมู่โบกมือปฏิเสธแล้วกล่าว “ไม่เป็นไรหรอก ในเมื่อข้ากล่าวว่าจะทําลายจิตวิญญาณฮึกเหิมของพวกเขาให้แหลกสลาย ข้าก็จะต้องทําได้อย่างที่พูด เจ้าวางใจเถอะ”

หลิงอวี้จิวขมวดคิ้วเล็กน้อยและรู้สึกว่าฉินมู่นั้นดูจะมั่นอกมั่นใจมากเกินไปหน่อย

“เด็กเลี้ยงวัว ไหล่ของเจ้าบาดเจ็บ ช่องโหว่วิชาของเจ้าก็จะยิ่งมีแต่ขยายกว้างขึ้น หากว่าหมอผีใหญ่คนอื่นๆ ที่ฝึกปรือคัมภีร์หมอผีอาวุโสโหรวเหลาปรากฏตัวอีกล่ะก็…”

นางพูดไม่ทันขาดคํา ก็มีหมอผีหนุ่มอีกคนก้าวออกมาจากโถงศักดิ์สิทธิ์แห่งวังทองโหรวหลัน เขากล่าวด้วยใบหน้าเกลื่อนยิ้ม “ศิษย์น้องซามูโร่นั้นยังอ่อนประสบการณ์เกินไป และยังใจเย็นไม่พอ นั่นจึงทําให้เขาต้องทิ้งชีวิตเอาไว้ ข้า ตันปาโร่แห่งขั้นหกทิศ ข้าจะปิดผนึกสมบัติเทวะหกทิศของข้าเอาไว้”

สีหน้าฉินมู่พลันเคร่งขรึม ร่างของเขาลอยถอยหลัง เขาสะกิดเท้าถอยอย่างถี่ยิบจนกระทั่งลอยขึ้นไปบนหลังคาของโถงวังทอง

ตันปาโร่หัวเราะด้วยเสียงอันดัง จากนั้นไล่ตามเขาเหมือนเงาตามตัว เขาเหวี่ยงค้อนใหญ่อันหัวค้อนเป็นกะโหลกผีมหึมา กะโหลกหัวคนนั้นเป็นสีทองเข้มและมีหนามกระดูก 7 แท่งงอกเงยออกมา และแต่ละยอดหนามกระดูกก็เสียบไว้ด้วยหัวกะโหลกเล็กๆ ขนาดเท่ากําปั้น

ในเบ้าตาของกะโหลกทั้ง 8 มีดวงตาอยู่จริงๆ ซึ่งทําให้มันดูน่าสยองเข้าไปใหญ่

แม้ว่าหัวค้อนจะใหญ่มหึมา แต่ด้ามจับนั้นสั้นเต่อ และยาวเพียงแค่พอกําจับได้เท่านั้น

ตันปาโร่เหวี่ยงค้อนของเขาอย่างแผ่วเบาและกะโหลกเล็กทั้ง 7 ก็พลันลืมตาของพวกมันขึ้นมา ลูกตาเหล่านั้นกลอกไปมาในเบ้าและมันพลันอ้าปากของมันพ่นควันดําออกมาจากในกะโหลก พวยควัน 7 สายพลันพุ่งไปมาๆ ทะยานขยํ้าราวกับมังกรดําทมิฬใส่ฉินมู่ผู้ซึ่งเหยียบยืนอยู่บนหลังคาโถงวังทอง

กระบี่คมกริบพลันพุ่งออกมาจากกล่องกระบี่ของฉินมู่ ด้วยการพลิกกระบี่ของเขา เขาบั่นศีรษะมังกรดําเหล่านั้น ทว่าเขากลับสูญเสียการควบคุมกระบี่บินในพริบตาเดียวกันและมันก็ร่วงลงกับพื้นส่งเสียงเคร้งๆ

กระบี่บิน 7 เล่มร่วงลงบนหลังคาโถงวังทองและกระเด้งกระดอนไปมา ในกระบี่มีปราณดําพุ่งย้อนหน้ากลับหลังไม่หยุดยั้ง

ฉินมู่พลันรู้สึกว่าปราณชีวิตของเขาแปดเปื้อนและสะดุ้งสะท้านขึ้นมาทันที คัมภีร์หมอผีอาวุโสโหรวเหลานั้นดูท่าจะมีสารพัดวิชาคล้ายกับคัมภีร์มารฟ้ามหาศึกษิต ไม่ได้มีวิชาทักษะเพียงรูปแบบเดียว ยกตัวอย่างเช่น ซามูโร่ก็ฝึกวิชาแบบหนึ่ง โดยไปในแนวทางเพลงกระบี่ทักษะเทวะ

ระหว่างนั้นเอง ตันปาโร่ก็ฝึกปรือวิชาอีกแขนง ไปในวิถีของเวทมนตร์ทักษะเทวะ แม้ว่าทั้งคู่จะฝึกคัมภีร์หมอผีอาวุโสโหรวเหลาเล่มเดียวกันแต่วิถีทางเต๋าของพวกเขาแตกต่าง

ฉินมู่รีบหลบหลีก และกระเบื้องทองของหลังคาโถงวังทองคําพลันระเบิดออกมา เมื่อมังกรดํามุดแหวกว่ายทะลวงหลังคาพุ่งเข้าโจมตีเขา

ทั้ง 2 ร่างกระโจนทะยานไปมาราวกับกระต่ายเปรียวและเหยี่ยวร้าย วูบวาบบนหลังคาโถงวังทอง แม้แต่กําแพงสูงชันก็ไม่ต่างอะไรกับสนามเด็กเล่นสําหรับพวกเขา

ทันใดนั้น ร่างของฉินมู่ก็ร่วงหล่นลงไปในโถงวังทองแห่งหนึ่ง ตันปาโร่ยิ้มหยันแล้วเหวี่ยงค้อนฟาดเปิดหลังคาวังทองเพื่อบุกตามเข้าไป

ปัง!

ร่างมนุษย์หนึ่งพุ่งขึ้นไปสู่ฟ้าและสะบัดมือแทงไปข้างหน้าด้วยกระบี่บิน ในขณะเดียวกันตันปาโร่ก็ตามไปติดๆ โดยเหยียบเท้าพุ่งปราดไปบนควันดํา 7 สาย ควันดําเหล่านั้นแผ่พุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วพาตันปาโร่ฟาดเหวี่ยงค้อนไล่จู่โจมฉินมู่

ฉินมู่วิ่งตะลุยทะลุโถงวังทองคํานั้นเสียงตูมๆ และทะลวงเข้าไปในอีกโถงเพื่อหลบหลีกการโจมตีของตันปาโร่ ตันปาโร่ไล่ตามกัดไม่ปล่อย ทําให้เหล่าหมอผีฝึกหัดและหมอผีใหญ่แห่งวังทองโหรวหลันค่อยได้ระบายความอัดอั้นตันใจคลายบรรยากาศอันหน่วงหนักเมื่อครู่

ทั้งคู่วิ่งตะลุยทะลุโถงวังทองคําต่างๆ อย่างต่อเนื่องและจู่โจมคู่ ต่อสู้อย่างเผ็ดร้อนไร้ปรานี มุ่งหน้าไกลออกไปทุกทีจากประตูภูเขา

ความมั่นใจของตันปาโร่เพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ ทําให้การโจมตีของเขายิ่งดุร้ายรุนแรง และเมื่อเห็นฉินมู่หลบหายเข้าไปในโถงวังหนึ่ง เขาก็พุ่งปราดเข้าไปทันทีไม่รีรอ แต่สิ่งที่รอพบเขาอยู่คือทิวทัศน์ของแม่นํ้าและเทือกเขามากมายที่โถมใส่เขา

กระบี่ท่องไปในทิวทัศน์!

ตันปาโร่รู้สึกราวกับว่าตัวของเขาหดเล็กลงทุกทีเมื่อร่วงหล่นลงไปในทิวทัศน์ภูเขาและแม่นํ้านี้ ทําให้เขาว้าวุ่นใจ

ที่หน้าประตูภูเขา ทุกคนมองไปยังโถงวังทองหลังล่าสุดที่ทั้งคู่หายเข้าไปอย่างกระสับกระส่าย และสักครู่หนึ่ง ร่างทองสุกปลั่งก็ทะยานขึ้นมาจากวังทองและยืนหยัดอยู่บนหลังคาพร้อมกับค้อนกระดูกในมือของเขา อีกมือหนึ่งเขาชูศีรษะมนุษย์ที่ถูกตัดยกขึ้นไปสู่ฟ้า

ทุกคนในวังทองโหรวหลานพลันระเบิดเสียงโห่ร้องยินดีกึกก้องอึงอล ส่วนสีหน้าของหลิงอวี้จิวนั้นซีดเผือดราวกับภูตผี ราวกับว่าวิญญาณของนางหลุดลอยออกจากร่าง วัวเขียวกับฮู่หลิงเอ๋อก็จ้องมองไปด้วยสายตาเหม่อลอย

“เด็กเลี้ยงวัวตายเสียแล้ว…” จิตใจของหลิงอวี้จิวว่างเปล่าคิดอะไรไม่ออก

ที่หน้าโถงศักดิ์สิทธิ์ เหล่าราชาหมอผีจํานวนหนึ่งนั้นก็เผยรอยยิ้มที่หาได้ยากของพวกเขา มองหน้ากันไปมาแล้วพยักเพยิดซึ่งกันและกัน

“ตันปาโร่นี่ไม่เลวเลย ทั้งอํามหิตและมั่นคง เขามีพรสวรรค์อย่างเอกอุอันเหนือลํ้ากว่าผู้มีพรสวรรค์ทั่วๆ ไป”

ราชาหมอผีเฒ่าผู้หนึ่งเอ่ยปากด้วยความตกใจ “แล้วทําไมเขาไม่กลับมาที่โถงศักดิ์สิทธิ์”

‘ตันปาโร่’ หิ้วศีรษะนั้นแล้วกระโดดกลับเข้าไปในราชวังทองไม่กลับไปที่ประตูภูเขา ราชาหมอผีอีกคนจึงยิ้มกล่าว “เขาคงจะบาดเจ็บ ตันปาโร่มีนิสัยระมัดระวัง และคงไปเยียวยารักษาตนเองเพื่อมิให้หลงเหลืออันตรายซ่อนเร้นในร่างกาย นี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่เราชื่นชมคาดหวังในตัวเขา ตอนนี้ก็เหลือเด็กสาวนั่นและนางก็คงจะตายตามไปไม่ช้า อีกทางข้าก็สงสัยว่าการต่อสู้บนภูเขาหิมะเป็นอย่างไร”

ราชาหมอผีเหล่านั้นมีใจคิดอยากจะไปชมดูการต่อสู้บนภูเขา ทว่าพวกเขาได้รับคําสั่งให้เฝ้าอยู่ที่นี่และไม่ไปไหน

ในโถงทองนั้น ‘ตันปาโร่’ โยนหัวคนในมือทิ้ง จากนั้นล้วงม้วนหนังวาดแผนที่ออกมา คลี่มันออกอย่างเบามือและเพ่งพิศอย่างถี่ถ้วน

“คลังสมบัติของวังทองโหรวหลันอยู่ข้างขวาของโถงกลาง ดูท่าข้าจะมาไม่ผิดที่”

เขาม้วนแผนที่ภูมิประเทศของวังทองโหรวหลันเก็บแล้วยืนขึ้น เดินออกไป ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกถึงความเจ็บแปลบที่หัวไหล่และรีบนําขวดหยกออกมา เขามองดูขวดดีๆ แล้วก็แตกตื่นรีบเก็บกลับ

เข้าไปในแขนเสื้อ “เกือบเปิดขวดหอมสาบสูญแล้วไหมล่ะ…”

เขาจึงหยิบขวดหยกอีกขวดออกมา แล้วเทนํ้าลายมังกรทาลงไปบนบาดแผลที่หัวไหล่อย่างระมัดระวัง ซึ่งช่วยเยียวยาบาดแผลอย่างรวดเร็วโดยไม่ก่อความเจ็บปวด

‘ตันปาโร่’ จึงเก็บขวดหยกนี้กลับ จากนั้นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงนํากระบี่ผู้พิทักษ์เยาว์มาถือในมือ จากนั้นเดินออกมาจากราชวังทองคําแห่งนี้ แล้วเดินไปยังอีกโถงวังที่อยู่ห่างไปไม่กี่ก้าว

ที่หน้าโถงใหญ่นั้น มีชายร่างทองหลังเต่าในมือถือขวานคุ้มกันสถานที่นั้นอยู่ เขามีปากของกบและกระดองเต่าทองคําอยู่ที่หลัง ดูเหี้ยมหาญและแข็งแกร่ง เมื่อชายผู้นั้นเห็น ‘ตันปาโร่’ เดินเข้ามา

เขาก็ถามด้วยความประหลาดใจ “ตันปาโร่ เจ้ามาทําอะไรที่นี่?”

“ศิษย์ได้สังหารคนตํ่าช้าที่มาขวางประตูของพวกเรา และได้กระบี่ลํ้าค่ามาเล่มหนึ่ง ศิษย์มิกล้าเก็บมันไว้เป็นสมบัติตน จึงหมายจะอุทิศกระบี่เล่มนี้ให้เป็นสมบัติของลัทธิศักดิ์สิทธิ์”

‘ตันปาโร่’ ยื่นกระบี่ผู้พิทักษ์เยาว์ไปข้างหน้าด้วย 2 มือแล้วแย้มยิ้ม “ศิษย์มิได้ฝึกวิชากระบี่ ถึงกระบี่นี้จะยอดเยี่ยมวิเศษ มันก็ไร้ประโยชน์สําหรับศิษย์ ดังนั้นศิษย์จึงหมายจะขอใช้สมบัติลํ้าค่าชิ้นนี้แลกเปลี่ยนกับสมบัติชิ้นอื่นๆ”

ผู้พิทักษ์คลังสมบัติหลังเต่าผู้นั้นรับกระบี่ผู้พิทักษ์เยาว์และชักออกมาเสียงดังเช้ง เขาหรี่ตาลงจาก ประกายเย็นเยียบที่สะท้อนจากใบกระบี่และร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก “กระบี่ชั้นเลิศ! มีสมบัติชั้นเลิศแค่ไม่กี่ชิ้นในคลังสมบัติแห่งวังทองโหรวหลันที่เทียบได้กับกระบี่นี่! เจ้าถึงกับได้สมบัติวิเศษขนาดนี้มาเชียว หมอผีอาวุโสจะต้องตบรางวัลเจ้าอย่างงาม!”

เขาเปิดประตูเข้าโถงวังและ ‘ตันปาโร่’ ก็ถามทันที “ศิษย์สามารถเข้าไปข้างในเพื่อเลือกชมดูสมบัติได้หรือไม่”

ผู้พิทักษ์คลังหลังเต่าครุ่นคิดเล็กน้อยจากนั้นยิ้มกล่าว “ความคิดไม่เลว เจ้าได้ทําความดีความชอบใหญ่หลวง แถมยังอุทิศสมบัติลํ้าเลิศ หมอผีอาวุโสจะต้องตบรางวัลเจ้าเป็นอย่างดี แต่ว่าเมื่อเจ้าเข้าไปข้างใน เจ้าจะสามารถเห็นสมบัติทั้งหลายที่วังทองโหรวหลันเราเก็บรักษาเอาไว้ แต่จะไม่สามารถหยิบออกไปได้ เมื่อหมอผีอาวุโสให้รางวัลเจ้าและคลายผนึกสมบัติออกเมื่อนั้นเจ้าจึงจะนํามันออกไปได้”

‘ตันปาโร่’ ลิงโลดดีใจ และรีบตามเขาเข้าไปในโถงวังทองคํา ผู้พิทักษ์คลังหลังเต๋ายืนอยู่ใจกลางโถงและคลายมนตร์จํากัดเขตจํานวนหนึ่ง จากนั้นเขาก็เดินไป 2 ก้าวข้างหน้า คลายผนึกอีกอันแล้วก็เดินไปอีกสามสี่ก้าวและคลายผนึกอีก จากนั้นเขาก็นํายันต์สมบัติออกมาอันเป็นกระดาษวิเศษสี่เหลี่ยมอันมี 14 หน้า และ 24 มุมซึ่งก่อรูปขึ้นมาจากอักษรรูนที่ซ้อนทับกัน เมื่อปราณชีวิตไหลเวียนเข้าไปยันต์สมบัตินี้ก็จะลอยขึ้นและเปล่งแสงออกมา

เมื่อยันต์สมบัตินี้เปล่งแสง มันก็จะเริ่มหมุนติ้วอย่างไม่หยุดยั้ง และฉายอักษรรูนออกไปรอบทิศทางในอากาศ

‘ตันปาโร่’ เห็นว่าตรงหน้าของพวกเขา อากาศว่างเปล่าพลันแปรเปลี่ยนและกลายเป็นกล่องสี่เหลี่ยมใสโปร่งแสงจํานวนมาก ในแต่ละกล่องลูกบาศก์เหล่านั้นมีคนตัวเล็กๆ ที่มีขนาดเท่ากําปั้นอยู่

ข้างใน ดูดุร้ายน่ากลัว ผู้คนเหล่านั้นเดินไปเดินมาข้างในลูกบาศก์อย่างทุรนทุราย ราวกับว่าอยากจะตะกายออกกมากัดกินเนื้อคนเสียเต็มแก่