ตอนที่ 865 โลงศพทองแดงใต้ทะเลเพลิง! (4)

เป็นเวลานานต่อมา ซูฉินก็ล่าถอยอย่างเงียบ ๆ เตรียมที่จะออกจากสถานที่นี้

ตอนนี้เขาไม่ต้องการมีความขัดแย้งกับเทวสถานจันทราโลหิต

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ซูฉินถอยกลับ หญิงสาวที่กำลังขว้างอาหารก็หัวเราะทันที

“เจ้าดูมานานแล้ว เจ้าจะจากไปอย่างนั้นเหรอ?”

ดวงตาของซูฉินหรี่ลง และเขาก็เร่งความเร็วขึ้นทันที ในเวลาเดียวกันหญิงชุดแดงก็ยกมือขวาขึ้นแล้วชี้ไปในทิศทางของซูฉิน เธอใช้อำนาจของข้ารับใช้เทพของตนเพื่อควบคุมอำนาจของข้อจำกัดที่นี่ และพูดอย่างใจเย็น

“มา!”

ทันทีที่เธอพูดจบ ข้อจำกัดที่เกิดจากพลังของเทพจันทราโลหิตที่ลอยอยู่ในบริเวณโดยรอบก็บิดเบี้ยว และกลายเป็นมือสีเลือดขนาดยักษ์ที่คว้าที่ซูฉิน

ซูฉินรู้ว่าเขาไม่สามารถต้านทานการโจมตีนี้ที่เกิดจากข้อจำกัดได้ เว้นแต่ว่าเขาจะใช้อำนาจของดวงจันทร์ม่วง อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาทำอย่างนั้น ทุกอย่างก็จะถูกเปิดเผย

ทันใดนั้น ซูฉินก็ตัดสินใจ แววตาเย็นชาฉายแววในดวงตาของเขาขณะที่เขาพูดอย่างสงบ

“กล้าดียังไง”

ทันทีที่เขาพูดจบ มือสีเลือดที่เข้ามาใกล้ก็สั่นสะท้าน มันหันกลับมาทันที และ มุ่งตรงไปหาหญิงชุดแดง

ภาพนี้ทำให้หญิงสาวตะลึงอย่างเห็นได้ชัด เธอทำการผนึกมืออย่างรวดเร็ว แต่เธอก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงมันได้ ร่างของเธอถูกเหวี่ยงออกไปด้วยพลังอันมหาศาล เมื่อเธอหยิบโทเค็นสีเลือดออกมาเท่านั้น มือสีเลือดจึงจะหยุดลง

สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเมื่อเธอร่ำไห้

“ทูตสวรรค์?”

หลังจากพูดจบ เธอก็สร้างผนึกมือแปลกๆ ด้วยมือทั้งสองข้าง โค้งคำนับ และมองดูซูฉินด้วยความเคารพอย่างสูง

ซูฉินขมวดคิ้ว โดยธรรมชาติแล้วเขาตระหนักดีว่านี่เป็นมารยาทภายในรูปแบบหนึ่งในกลุ่มของอีกฝ่าย แต่เขาไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไร ดังนั้นเขาจึงแสร้งทำเป็นสงบ และพยักหน้า

อย่างไรก็ตาม รูม่านตาของหญิงสาวหดแคบลง และเธอก็ทำผนึกมือแบบอื่น เธอจ้องมองที่ซูฉิน และสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป

“เจ้าไม่ใช่ทูตสวรรค์!”

“เจ้าคือใคร? ทำไมเจ้าถึงมีพลังของเทพผู้สูงส่ง!”

หญิงชุดแดงสับสน และคลื่นอารมณ์ก็พุ่งเข้ามาในหัวใจของเธอ

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเจอเรื่องแบบนี้ ไม่ต้องพูดถึงเธอ แม้แต่เทวสถานจันทราโลหิตก็ไม่เคยมีประสบการณ์เช่นนี้มาก่อน

เธอแทบไม่เชื่อสายตาของตนเอง

ซูฉินมีสีหน้าว่างเปล่า แต่ลึกๆ แล้วเขากำลังใคร่ครวญอยู่ เขารู้สึกว่าการขาดความเข้าใจในมารยาท และท่าทางอาจไม่ใช่เหตุผลเดียวที่อีกฝ่ายรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ จะต้องมีแง่มุมอื่นที่เขาเปิดเผยข้อบกพร่อง

ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อการฝึกฝนของคนๆ หนึ่งถึงระดับดังกล่าว พวกเขาไม่ใช่คนโง่ และสามารถแยกแยะเบาะแสได้อย่างง่ายดาย เดิมทีเขาวางแผนที่จะออกไป แต่เนื่องจากเธอเลือกที่จะโจมตี เพื่อป้องกันปัญหามีแต่ต้องฆ่าเท่านั้น

หัวใจของซูฉินเต็มไปด้วยจิตสังหาร ในขณะที่เขาพูดอย่างใจเย็น

“เจ้าล้ำเส้นมากไปแล้ว”

ขณะที่เขาพูดเขาก็ยกมือขวาขึ้นแล้วชี้ ทันใดนั้น ข้อจำกัดที่อยู่รอบๆ ก็ดังกึกก้องอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ซูฉินเข้ายึดอำนาจทันที และสร้างพลังปราบปรามที่มุ่งตรงไปหาหญิงสาว

ใบหน้าที่สวยงามของหญิงสาวเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ความสยดสยองในใจอดไม่ได้ที่จะปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ ทำให้สีหน้าของเธอบิดเบี้ยว

‘เขาไม่ได้มาจากวิหาร ข้ามั่นใจมากในเรื่องนี้ แต่เขามีพลังเทพ!”

‘อำนาจที่เขาครอบครองนั้นทรงพลังยิ่งกว่านั้นอีก!’

‘เป็นไปได้ยังไง!!’

ร่างกายของหญิงสาวสั่นไหวขณะที่เธอโจมตีอย่างสุดกำลัง คลังความลับปรากฏอยู่ข้างหลังเธอ แม้ว่ามันไม่ได้กำเนิดเต๋าสวรรค์ แต่ความแข็งแกร่งของเธอก็น่าประหลาดใจ เมื่อประกอบกับโทเค็นสีแดงเลือด เธอก็พอรับมือได้

‘อำนาจของเขาเหนือข้อจำกัดนั้นเหนือกว่าทูตสวรรค์คนอื่นๆ มาก!”

ผู้หญิงคนนั้นประหลาดใจมาก ในช่วงปีแรกๆ เธอได้ติดตามบรรพบุรุษ และเห็นทูตสวรรค์กระตุ้นข้อจำกัดต่างๆ ตอนนี้เมื่อเปรียบเทียบพวกเขา ความแตกต่างก็ชัดเจน

“เป็นไปไม่ได้!”

หัวใจของผู้หญิงสั่นอย่างรุนแรง ทันใดนั้น ความคิดอื่นก็ผุดขึ้นในใจของเธอ

‘เรื่องนี้ใหญ่เกินไป ถ้าข้ารายงานเรื่องนี้ไปที่วิหาร มันจะเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน!’

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ผู้หญิงคนนั้นก็ทุ่มสุดตัว และคลังความลับของเธอก็จุดประกายขึ้นมาเช่นกัน โทเค็นสีแดงเลือดที่อยู่ตรงหน้าเธอส่งเสียงที่รุนแรงออกมา เธอเร่งความเร็วขึ้น ไม่ใช่เพื่อไล่ตามซูฉิน แต่เพื่อออกไปจากที่นี่

เหนือพื้นผิวลาวาซึ่งอยู่ห่างออกไป 10,000 ฟุตคือเทวสถานจันทราโลหิต ตราบใดที่เธอบินออกไปจากลาวา เธอก็แจ้งข่าวได้ทันที

อย่างไรก็ตามซูฉินจะปล่อยให้เธอออกไปได้อย่างไร? ด้วยการโบกมือของเขา ข้อจำกัดสีแดงเลือดในทุกทิศทางก็ผันผวนอีกครั้ง ในลมหายใจเดียว พวกมันสร้างมือสีเลือดเจ็ดถึงแปดข้างที่ตบผู้หญิงอย่างดุเดือด

ซูฉินรู้อย่างชัดเจนมากว่าเมื่อออกจากพื้นที่ของข้อจำกัดแล้ว เขาสู้เธอไม่ไหวอย่างแน่นอน ในเวลาเดียวกัน หากเธอหลบหนีไปได้สำเร็จ สิ่งที่รอคอยเขาอยู่จะเป็นอันตรายอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

“ข้าต้องฆ่าเธอให้ได้!”