ตอนที่ 189

กำจัดรัชทายาท!

ด้านล่างอู่เหมิน การปรากฏของแสงสีทองอย่างกะทันหันนั้น ทำให้มู่สิงโจวต้องขมวดคิ้ว และมีสีหน้าเย็นชายิ่งขึ้น

เขามองไปตรงสถานที่ที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีทอง สิ่งที่ปรากฏคือร่างที่เพรียวระหง สวมชุดเกราะบอบบางและดูเหมือนว่ายังเยาว์วัยอยู่

สองพี่น้องที่ถูกเขาสั่งให้ประหารในตอนนี้ ได้รับการปกป้องอย่างแน่นหนาและไม่เป็น อันตรายใดๆแล้ว

ลูกธนูที่ถูกยิงใส่พวกเขา เมื่อสัมผัสแสงสีทองบนร่างของหญิงสาวก็หมุนเป็นเคว้งคว้าง ได้ปิดกั้นลูกธนูทั้งหมดไว้ด้านนอกชุดเกราะ

“ผู้นี้เป็นใครกัน” มู่สิงโจวถามคนรอบข้างอย่างร้อนรน

ชายผู้หนึ่งมองดูอย่างละเอียด ดวงตาของเขาหรี่ลงแล้วกล่าวอย่างรวดเร็ว “กราบทูลองค์รัชทายาท หญิงสาวผู้นั้นเป็นลูกสาวของฆาตกรเจียงหลินเฟิง จากนั้นไม่ทราบเพราะ เหตุอันใด นางจึงเข้าร่วมกบตระกูลลู่ในฐานะทาสสาวพะย่ะค่ะ พรสวรรค์ของนางน่าทึ่ง มาก และเป็นคนฉลาดอยู่แล้ว อายุเพียงสิบสามปี ว่ากันว่า ตระกูลลู่ใจดีกับนางมาก ดู เหมือนว่าจะได้รับการปลูกฝังอย่างมีนัยสำคัญพะย่ะค่ะ”

มู่สิงโจวยิ้มอย่างเย็นชา ดวงตาที่แหลมคมส่องประกาย “ดูเหมือนว่าปลาตัวเล็กทั้งสอง ยังมีประโยชน์ อย่างน้อยก็ช่วยให้จับปลาตัวใหญ่ขึ้นได้บ้าง ไม่รู้ว่าปลาตัวใหญ่กว่านี้จะ ช่วยให้จับปลาตัวใหญ่ตัวต่อไปได้หรือไม่”

“แม่นาง!”

ภายใต้อู่เหมิน ในแสงสีทองหลังจากประสบกับความเป็นและความตาย ชั่วขณะที่อวี้ซู เงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน ดวงตาเต็มไปด้วยความตกใจ

อวี้เฉินมองไปที่นางอย่างตื่นเต้น แต่แล้วก็เกิดความกังวล “แม่นางทำไมท่านถึงมาที่นี่! พี่สาวของข้าและข้ามีชะตากรรมต่ำต้อย ถ้าตายก็ตายเถอะ แต่ท่านคือยอดฝีมือของนาย น้อยและนายหญิง ท่านจะตกอยู่ในอันตรายได้อย่างไร”

“เจ้าสองคนอย่าพูดเรื่องไร้สาระ” นํ้าเสียงของเจียงหลีเย็นชาเล็กน้อย

ไม่ใช่ว่านางโกรธสองพี่น้อง แต่นางก็ยังค่อนข้างลังเลที่จะใช้ชุดเกราะเสวียนกังกุยเพื่อ ต้านทานลูกธนูเหล่านี้ ก่อนนั้น นางเปิดใช้งานเกราะเสวียนกังกุยขั้นแรกเท่านั้น เพื่อป้องกันตัวเอง ในตอนนี้ นางใช้ขั้นที่สองอย่างไม่เต็มใจ เพื่อปกป้องทั้งสองพี่น้องเอาไว้

แม้ว่าจะถูกเจียงหลีตำหนิ แต่พี่น้องทั้งสองก็ยังคงมองดูนางด้วยความซาบซึ้งใจ “แม่ นางไม่คำนึงถึงอันตรายใดๆ มุ่งเข้ามาเพื่อช่วยเหลือพี่น้องอย่างพวกข้า จากนี้ไปชีวิต ของพวกข้าพี่น้องทั้งสองเป็นของแม่นาง ตายไปก็เป็นผีของแม่นาง” อวี้ซูสาบานกับ เจียงหลีด้วยน้ำตาคลอเบ้า

เจียงหลีกัดริมฝีปากและยิ้มมีความสุขมากมายอย่างนับไม่ถ้วนในรอยยิ้มนั้น “เจ้าสองคน เดิมทีก็เป็นของข้าอยู่แล้ว”

เหนืออู่เหมิน มู่สิงโจวยกมือขึ้นและทหารหลายร้อยคนก็หยุดยิง

ทันทีที่ความกดดันคลี่คลายลง เจียงหลีก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก ลุกขึ้นยืน และหันไปเผชิญหน้ากับรัชทายาทผู้สูงศักดิ์แห่งราชวงศ์โฮ่วจิ้น ซึ้งยืนอยู่บนหออู่เหมิน

ร่างที่ใหญ่และร่างที่เล็กเผชิญหน้ากันบนลานประหาร ร่างของลู่ซิ่งเฉาและชายาของ ของเขาถูกแขวนไว้ที่ด้านช้ายและด้านขวาของมู่สิงโจว

ยืนอยู่ที่ตรงนี้ เจียงหลีมองไปที่สภาพแวดล้อมโดยรอบอย่างรวดเร็ว มีข้อสรุปในใจว่า ถ้าต้องการเอาศพไป เหมือนว่าจะต้องฆ่าทุกคนที่นี้จึงจะทำได้

อย่างไรก็ตามด้วยความสามารถของนางและลู่เสวียน

จูเสีย เจ้าจะตื่นขึ้นมาเมื่อใด เจียงหลีกัดฟันกรอดในใจ นางรอคอยการตื่นของจูเสีย ถ้าจู เสียตื่นขึ้นมา นางก็มีความมั่นใจว่าจะเอาชนะในการต่อสู้ในครั้งนี้ได้

ถ้าหากไม่ตื่น นางคงได้แต่หวังให้ลู่เจี้ยเตรียมแผนรับมือไว้จริงๆ ก่อนที่นางและลู่เสวียน จะตาย จะมีทางออกสำหรับทุกอย่าง

“เจียงหลี” มู่สิงโจวเรียกชื่อของนาง

เจียงหลีขมวดคิ้วเม้’นริมฝีปากและยิ้ม “องค์รัชทายาท”

เมื่ออีกฝ่ายไม่รีบร้อนในการลงมือ นางจะถ่วงเวลาต่อไป

ดวงตาเรียวของมู่สิงโจวหรี่ลง และมีความรู้สึกที่ทำให้ผู้คนไม่สามารถเข้าใจได้ เขามอง จากเบื้องบนลงไปที่เจียงหลี และพูดด้วยน้ำเวียงที่มีเมตตา “เจ้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ ตระกูลลู่ ทำไมเจ้าต้องเขามายุ่งเกี่ยวด้วย ข้ารัชทายาทรู้ว่าเจ้ามีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม ถ้าเจ้าเปลี่ยนใจ ข้าสามารถทำให้เจ้าอยู่ภายใต้การดูแลของข้า ทรัพยากรในการฝึกฝน จะไม่น้อยไปกว่าของตระกูลลู่เป็นแน่ ในอนาคตหากเจ้าทำได้ดี ข้ายังสามารถช่วยเจ้าขอร้องเสด็จพ่อ ยกโทษให้พี่ชายของเจ้าที่ต้องหลบหนีได้”

“แน่นอนว่ามันเป็นเงื่อนไขที่น่าซาบซึ้งใจเพคะ” เจียงหลีกล่าวอย่างสนุกสนาน ท่าทีที่ นางไม่ปฏิเสธ ทำให้รอยยิ้มที่มุมปากของมู่สิงโจวชัดเจนขึ้น “ผู้ที่สามารถรู้เรื่องปัจจุบัน นั้นเป็นคนที่เก่งกาจ เจียงหลีเจ้าก็อย่าปฏิเสธนํ้าใจของข้าเลย”

ทันทีที่เสียงของเขาสิ้นสุดลง เหล่าคันธนูที่แข็งแกร่งบนมือก็วางลงบนช่องกำแพงอีก ครั้ง ทันใดนั้น เจียงหลีรู้สึกเหมือนมีของแหลมคมอยู่บนหลังของตน ถูกจ้องมองด้วย สายตานับไม่ถ้วน

เจียงหลียิ้มยียวนและพูดด้วยน้ำเสียงสงบ “ข้าได้ยินมานานแล้วว่ารัชทายาทเป็นลำดับที่ สามของสิบผู้องอาจแหงเมืองหลวง เจียงหลีต้องการที่จะประมือกับรัชทายาทในวันนี้ ถ้า พ่ายแพ้ ข้าจะแปรพรรคเป็นคนของรัชทายาท จะได้ไม่ตะขิดตะขวงใจ แน่นอนว่าเมื่อนั้น ผู้อื่นก็ไม่สามารถครหาในตัวข้าได้”

ดวงตาของมู่สิงโจววูบไหวและทันใดนั้นเขาก็หัวเราะ “เจ้าต้องการข้ออ้างที่ตรงไปตรงมา ข้าจะให้สิ่งนั้นแก่เจ่า”

เขาคิดว่า เจียงหลีไม่ต้องการทรยศต่อเจ้านายคนเดิมก็เท่านั้น

แต่ทว่า มีคนรอบข้างเตือนเขาว่า “รัชทายาท หญิงสาวผู้นี้เคยสาบานในการล่าสัตว์ วสันต์ฤดู เพื่อปกป้องเจ้านายน้อยของตระกูลลู่ นางจะเปลี่ยนมาอยู่ภายใต้คำสั่งของรัช ทายาทได้อย่างไร ตอนนี้รัชทายาทควรระวังว่าจะเป็นการหลอกลวงนะพะย่ะค่ะ!”

แต่มู่สิงโจวหาได้สนใจไม่ “คำสาบานของหญิงสาวจะจริงจังได้อย่างไร ในวันนั้นตระกูลลู่ยังคงปกป้องนางได้ นางต้องการทำให้เจ้านายของนางพอใจ ดังนั้นนางจึงต้องปฏิบัติอย่างดี แต่ในตอนนี้ตระกูลลู่ล่มสลายไปแล้ว ถ้านางฉลาดนางจะรู้ว่าควรทำอย่างไรจึงจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด”

หลังจากนั้นเขาก็ก้าวออกไปข้างนอก และเหาะลอยตัวลงมาจากด้านบนของอู่เหมิน เขา เอามือไพล่หลัง ท่าทางของเขายังคงดูสง่า “เจียงหลีจงฟังข้า ข้าจะใช้เพียงมือเดียวในการแข่งขันกับเจ้า” ข้ออ้างที่เจียงหลีต้องการที่จะออกจากตระกูลลู่ เขาก็อยากได้ชื่อเสียงที่ดีงามในการดึงตัวยอดฝีมือมาด้วย การต่อสู้ในสนามนี้ ต่างก็เพื่อทำในสิ่งที่ตนต้องการเท่านั้นเอง

มู่สิงโจวคิดว่าตนเองนั้นได้ไตร่ตรองอย่างละเอียดแล้ว

ในสถานการณ์ปัจจุบันนี้ ตระกูลลู่ต้องการที่จะกลับมาผงาดอีกครั้ง มันเป็นไปไม่ได้อย่าง แน่นอน

“ขอบพระทัยรัชทายาทเพคะ” เจียงหลีมองเขาด้วยรอยยิ้มและยอมรับการ ‘ออมมือ^, ของ เขาอย่างไม่เกรงใจ

นี่คือการแข่งขันแบบตัวต่อตัว และไม่มีใครสามารถแทรกแซงได้ภายใต้สายตาของเจียง หลี อวี้ซูและอวี้เฉินก้าวถอยหลังไปและไม่มีใครจะหยุดพวกเขาได้

ฆ่าเขาด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด จากนั้นก็ฆ่าเหล่าองครักษ์ชั้นยอดเหล่านี้ และหาโอกาส หนีไปก่อนที่กองทัพจากพระราชวังมาถึง ยังคงมีโอกาส ใบหน้าของเจียงหลีมีรอยยิ้ม แต่มีความคมซ่อนอยู่ในดวงตา

“ลงมือเถอะ” เมื่อมู่สิงโจวพูด พลังวิญญาณที่ทรงพลังก็พุ่งออกมาจากร่างของเขา “หมัดเจ้าสังหารรร!”

เพียงเริ่มต้น เขาก็ใช้ทักษะการต่อสู้ที่โดดเด่นมาก เขาต้องการที่จะชนะ และก็ต้องชนะ อย่างสวยงามด้วย!

เจียงหลีใช้ทักษะชวนเสินอิ่นหลบหลีกได้อย่างคล่องแคล่ว และร่างของนางก็พุ่งไป ด้านหลังของมู่สิงโจว จ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชาและเอ่ยเรียกเสียงตํ่า “ฉีกเวหาาาา!”

วิญญาณยุทธ์ตัวแรกถูกปล่อยออกมาทันที เขาของเลี่ยเทียนซื่อหันไปทางด้านหลัง ของมู่สิงโจว…