บทที่ 212
ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายเป็นชายรักชายจริงๆ ด้วย!
ยามนี้มองเห็นเข็มขัดถูกโยนออกมา ทั้งสองกำลังแนบชิดดอกเบญจมาศ[1]อยู่สินะ!
เป็นชายรักชายจริงๆ หรือนี่?!
ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายเป็นชายรักชายจริงๆ ด้วย!
ทว่าต่อให้เป็นชายรักชาย รสนิยมเช่นนี้ก็ออกจะประหลาดเกินไปหน่อยกระมัง?
หรือท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายรูปโฉมงดงามเกินไป ดังนั้นรสนิยมจึงกลับตาลปัตร?
ครั้งนี้ขบวนรถติดตามของท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายมีทั้งหมด 16 คัน ประสิทธิภาพในการทำงานของพวกเขาลํ้าเลิศยิ่ง ผ่านไปครู่หนึ่ง รกม้า 12 คันกระจายตัวกลางอากาศ แยกกันมุ่งหน้าไป 12 ทิศทาง…
ระหว่างที่รถม้าของหนึ่งในผู้ติดตามกำลังเดินทางอยู่ จู่ๆ บนรถก็หนักขึ้นอย่างฉับพลัน ดูเหมือนในรถจะมีคนเพิ่มมาหนึ่งคน…
เขาตกตะลึงแวบหนึ่ง ยังไม่ทันมีปฏิกิริยาโต้ตอบ เสียงของท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายก็แว่วอยู่ในหู “ไม่ต้องหันหลังมา เดินทางต่อตามเส้นทางที่กำหนดไว้! คุ้มครองคนในรถ รถม้าต้องสมดุล อย่าให้นางบาดเจ็บ”
ผู้ติดตามคนนั้นใจเต้นเล็กน้อย เห็นทีท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายคง ย้ายคนมาไว้ในรถเขา…
เขาย่อมปฏิบัติตามคำสั่งของท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายอย่างเด็ดขาด เขาก็ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีเช่นกัน เมื่อสะบัดแส้คราหนึ่ง รถก็เคลื่อนไปข้างหน้าต่อ ทิศทางที่เขามุ่งหน้าไปคือทิศทางของวังคํ้านภา
เขาเพิ่งจะเดินทางออกมาได้เจ็ดแปดลี้ เบื้องหน้าพลันมีแสงสว่างวาบ คนขี่กระเรียนขาวผู้หนึ่งขวางทางเขาอยู่ ผู้ติดตามคนนั้นใจเต้น!
เจ้าสำนักถามสวรรค์ หลงซือเย่!
บุคคลที่มีชื่อเสียงเกือบทัดเทียมกับท่านทูตสวรรค์ของพวกเขา กล่าวกันว่าวรยุทธ์ยากจะเปรียบได้ เทพเซียนท่านนี้ขวางทางไว้ ด้วยจุดประสงค์ใด?
“ในรถคือใคร?” หลงซือเย่เปิดปาก เอ่ยวาจาอย่างไม่อ้อมค้อม
ผู้ติดตามคนนั้นใจหายวูบ
เจ้าสำนักหลงผู้นี้มาเพราะคนในรถ!
ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายสั่งเขาว่าต้องปกป้องคนข้างในให้ดี…
แปลกนัก เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่านายท่านให้รถม้ามากมายแยกตัวมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่ต่างกัน เหตุใดเจ้าสำนักหลงผู้นี้ถึงเจาะจงรถคันนี้เล่า?
เขากำแส้หนังในมือแน่น “เจ้าสำนักหลง นี่คือรถม้าติดตามของท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้าย ในรถย่อมไม่มีคนอื่นอยู่…”
“ในรถเจ้ามีคน” น้ำเสืยงหลงซือเย่เรียบเฉย แต่วาจากลับเฉียบคม
“คนในรถเจ้ารูปร่างเตี้ย สูงประมาณ 5 ฉื่อ หนักราวๆ 72 …” เขาแจ้งตัวเลขจำนวนหนึ่งออกมารวดเดียว
ผู้ติดตามคนนั้นตกตะลึง ตัวเลขที่เจ้าสำนักหลงกล่าวออกมาตรงกับเศรษฐีตัวอ้วนกลมผู้นั้นพอดี!
ที่แท้เจ้าสำนักหลงผู้นี้แค่คาดเดาออกมา หรือว่าเคยเห็นกับตาแล้ว?
“อย่าได้คิดโป้ปด ถึงแม้รถม้าทั้ง 12 คันของพวกเจ้าจะมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่ต่างกัน แต่ถ้าพวกเจ้าบรรทุกคนหนึ่งคนหรือบรรทุกคนสองคนไว้ ข้าก็ยังมองออกอยู่ดี” หลงซือเย่กล่าวอย่างเยือกเย็น
ความแตกต่างน้อยนิดเพียงนี้ เจ้าสำนักหลงผู้นี้ก็สามารถมองออกได้!
คู่ควรที่จะเป็นบุคคลระดับเดียวกับท่านทูตสวรรค์โดยแท้!
ผู้ติดตามคนนั้นรู้สึกเสียวสันหลังวาบ รู้ว่าปฏิเสธไม่ได้ ไม่ปฏิเสธก็ไม่ได้ จึงลอบสูดลมหายใจเข้าไปพลางกล่าว “ต่อให้ในรถของผู้น้อยมีคนอยู่แล้วจะอย่างไร? เขาเป็นแขกของท่านทูตสวรรค์ของพวกเรา ท่านทูตสวรรค์สั่งให้ผู้น้อยพาเขากลับไปเป็นแขกที่วังคํ้านภา…ผู้น้อยปฏิบัติภารกิจอยู่ ขอลา!”
เขาสะบัดแส้ทันที สิงโตเวหาคำรามเสียงยาว เหินทะยานขึ้นไปด้านบน…
สิงโตเวหาว่องไวมาก ทว่าการเคลื่อนไหวของหลงซือเย่รวดเร็วกว่า!
มองไม่เห็นว่าเขาเคลื่อนไหวอย่างไร ร่างกายวูบไหว หายวับไปจากเบื้องหน้าผู้ติดตามคนนั้น ด้านหน้าห้องโดยสารมีคนเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคน
“ขออภัย! วันนี้ข้าต้องพานางไปให้ได้!” ในนํ้าเสียงเยือกเย็นแจ่มชัดของหลงซือเย่แฝงความแน่วแน่ไว้ เขาอ้อมผ่านผู้ติดตามคนนั้น ที่ขวางอยู่ราวกับเงาภูตผี ซัดฝ่ามือเปิดประตูรถออก จากนั้นก็พุ่งเข้าไป…
“เอ๊ะ ท่านไม่อาจ…” ผู้ติดตามคนนั้นตกตะลึง พุ่งเข้าไปตามสัญชาตญาณ
……………………..
[1] แนบชิดดอกเบญจมาศ หมายถึงการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างชายกับชาย