บทที่ 582 เชิญท่านลงโอ่ง 2

เขายังไม่ทันขอให้หลงซือเย่มาช่วยเรื่องนี้เจ้าสำนักหลงผู้นี้ก็ไปส่งคนลงเขาเสียแล้ว แถมไปยังไปส่งตั้งหลายวันด้วย จนปานนี้ก็ยังไม่กลับมา…

“เช่นนั้นหากว่ารักษาเขาให้หายแต่อาจจะส่งผลต่ออนาคตของศิษย์อีกคนเล่า?”

กู่ฉานโม่ขมวดคิ้ว “เจ้าคิดจะทำอะไร? เกี่ยวอะไรกับศิษย์คนอื่น?”

กู้ซีจิ่วกล่าวอย่างเฉยชา “เพราะศิษย์คนอื่นขโมยพลังยุทธ์ของเชียนหลิงอวี่ไป! หากว่าต้องการรักษาเชียนหลิงอวี่ ก็ต้องจับ ศิษย์คนนั้นออกมา ให้เขาคืนพลังยุทธ์ที่ขโมยไปคืนมาแต่โดยดี!”

กู่ฉานโม่มองเธออย่างงุนงง “หมายความว่าอย่างไง?”

กู้ซีจิ่วถอนหายใจ “เช่นนั้นข้าจะบอกสิ่งที่ทราบออกมา ครานั้นเชียนหลิงอวี่มิได้ถูกธาตุไฟเข้าแทรก อาการป่วยที่เขาประสบอยู่นี้ก็มิใช่ผลพวงจากการถูกธาตุไฟเข้าแทรก แต่มีคนวางกู่ใส่เขา!”

กู่ฉานโม่ใจสั่นแวบหนึ่ง “กู่อะไร? เป็นไปไม่ได้ ! เมื่อก่อน ผู้เฒ่าก็สงสัยเช่นนี้ เคยเชื้อเชิญผู้เชี่ยวชาญด้านกู่ท่านหนึ่งมาตรวจดู เขายืนยันว่าไม่มีวี่แววการถูกกู่เลย”

กู้ซีจิ่วส่ายศีรษะ กล่าวว่า “กู่ที่เขาโดนพิเศษมาก มิใช่กู่เสียทีเดียว ยังเป็นพิษชนิดหนึ่งด้วย…กู่นี้มีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่ากู่พิษชุดวิวาห์”

ความจริงแล้วนามของกู่พิษชุดวิวาห์นี้กู้ซีจิ่วตั้งเอาเอง เนื่องจากความสามารถของกู่ชนิดนี้ทำให้เธอนึกถึงกระบวนท่าร่วมคู่ใน

นิยายกำลังภายในยุคปัจจุบัน

เธออธิบายลักษณะพิเศษและความร้ายกาจของกู่พิษชุดวิวาห์แก่เขาตรงๆ “เหตุผลที่กู่ชนิดนี้จึงมีชื่อเรียกเช่นนี้เป็นเพราะมันมี

คุณสมบัติอย่างหนึ่ง คือทำชุดวิวาห์ให้ผู้อื่นได้ กล่าวอีกอย่างคือพลังยุทธ์ทั้งหมดที่ผู้ถูกกู่ฝึกฝนทุกวัน จะถ่ายโอนผ่านกู่ไปสู่ร่างผู้วางกู่ได้ ยิ่งผู้ถูกกู่หมั่นเพียรมากเท่าไหร่ พลังยุทธ์ในร่างก็จะไหลหายไปไวขึ้นเท่านั้น ส่วนวรยุทธ์บนร่างผู้วางกู่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ…”

กู่ฉานโม่ฟังแล้วอกสั่นขวัญแขวน เขาก็คร่ำหวอดอยู่ในยุทธภพ จึงเดาได้รางๆ ว่ากู้ซีจิ่วพูดถึงใคร คิ้วพลันขมวดแน่นพลางเอ่ยถาม “ผู้วางกู่ที่เจ้าพูดถึงคือเชียนหลิงเทียนสินะ?”

กู้ซีจิ่วก็ไม่ปิดบัง พยักหน้ารับ “ใช่แล้ว”

“เจ้ามีหลักฐานอะไรมายืนยัน? คงมิใช่คาดเดาเอาเองทั้งหมดกระมัง?” กู่ฉานโม่ยังไม่เชื่อนัก

กู้ซีจิ่วยิ้มน้อยๆ “หลักฐานยืนยันข้า มีแน่นอน เพียงแต่ต้องให้อาจารย์ใหญ่กู่ร่วมมือกับข้าเพื่อหาหลักฐาน ขึ้นอยู่กับอาจารย์

ใหญ่กู่แล้วว่าต้องการค้นหาความจริงนี้หรือไม่”

กู่ฉานโม่ก็ตรงไปตรงมายิ่ง เอ่ยขึ้นว่า “เจ้าไม่จำเป็นต้องระแวง อาจารย์ใหญ่เช่นข้าไม่ลำเอียงเข้าข้างคนใดคนหนึ่ง เจ้าจะทำอย่างไรก็ว่ามาเลย!”

กู้ซีจิ่วจึงกล่าวว่า “ง่ายดายนัก การควบคุมกู่ชนิดนี้มีเอกลักษณ์อยู่อย่างหนึ่ง นั่นก็คือช่วงเวลาฝึกฝนของผู้ถูกกู่และช่วงเวลาฝึกฝนของผู้วางกู่จะตรงกัน ไม่ว่าจะเป็นยามไหน ขอเพียงผู้ถูกกู่เริ่มฝึก ผู้วางกู่ก็จะสัมผัสได้ทันที และต้องฝึกฝนตาม ข้าจงใจไม่กำหนดเวลาไม่แน่ไม่นอนให้เชยีนหลิงอวี่ พบว่า จังหวะของสองคนนี้ตรงกันเสมอ อาจารย์ใหญ่กู่สามารถส่งคนไปจับตามองสองคนนี้ได้ ดูว่าช่วงเวลาฝึกฝนของพวกเขาตรงกันหรือไม่”

กู่ฉานโม่พยักหน้า “เรื่องนี้ง่ายนัก! เพียงแต่อาศัยแค่ข้อนี้ข้อเดียว เกรงว่ายากที่จะยืนยันได้”

กู้ซีจิ่วหัวเราะเบาๆ “ย่อมมิใช่ข้อนี้เพียงข้อเดียว ถึงอย่างไรก็ขโมยพลังวิญญาณของผู้อื่นถ่ายโอนผ่านกู่ชุดวิวาห์ก็เป็นวิถีชั่วร้าย

พลังวิญญาณที่ขโมยมาย่อมควบคุมให้เชื่อฟังไม่ได้ หากผู้วางกู่ต้องการครอบครองพลังวิญญาณนี้อย่างสมบูรณ์ ก็ยังต้องพึ่งพาโอสถขนานหนึ่งช่วยโคจร”

“โอสถอันใด?”

“ลูกกลอนอัคคีล่องเร้น!”

“เป็นไปไม่ได้! ยานี้หลอมยากนัก หากเขาขโมยพลังวิญญาณของผู้อื่นมาทุกวัน มิต้องใช้ทุกวันหรอกหรือ? เช่นนั้นจำนวนที่ต้องใช้ก็มหาศาลยิ่ง หนึ่งปีต้องใช้ถึงสามร้อยกว่าเม็ด ลูกกลอนอัคคีล่องเร้นทั้งหมดของสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์รวมกัน ก็ยังไม่มีมากมายถึงเพียงนั้น!”

“ไม่ เขาไม่จำเป็นต้องชัมันทุกวัน หากใช้เพียงโอสถระดับหนึ่ง ก็ต้องใช้ทุกวันจริงๆ แต่ถ้าเขาใช้โอสถที่สูงกว่าระดับหนึ่งขึ้นไป หนึ่งเม็ดก็ประคองไปได้หลายวันแล้ว ยกตัวอย่างเช่นโอสถระดับสอง ทำให้เขาประคองได้สามวัน โอสถระดับสาม ทำให้เขาประคองได้เจ็ดวัน หากว่าเป็นโอสถระดับสี่ยิ่งแล้วใหญ่ หนึ่งเม็ดสามารถประคองได้หนึ่งเดือน”