บทที่ 585 เชิญท่านลงโอ่ง 5

เธอกวาดตามองฝูงชนแวบหนึ่ง เอ่ยออกมาอีก “เพียงแต่หากว่าผู้ใดมีสมุนไพรอยู่ ก็เอามาได้ ข้าจะทำการต่อหน้าทันทีเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์!”

เมื่อประโยคนี้ถูกกล่าวออกมา ฝูงชนก็เจี๊ยวจ๊าวขึ้นมาทันที

ท่ามกลางฝูงชนมีคนไม่น้อยที่ต้องการให้กู้ซีจิ่วหลอมโอสถให้ แต่สมุนไพรในมือทุกคนธรรมดาทั่วไปไม่ครบครัน ไม่อาจ

รวบรวมได้ในระยะเวลาสั้นๆ

แต่เชียนหลิงเทียนรอคอยเวลานี้อยู่ เขาค่อยๆ ก้าวออกมา ถอนหายใจพลางกล่าว “ข้า มีสมุนไพรสำหรับหลอมลูกกลอนอัคคีล่องเร้นอยู่หนึ่งชุด เดิมทีเตรียมไว้หลอมเอง แต่ในเมื่อท่านต้องการยืนยันความบริสุทธิ์อย่างเร่งด่วน ข้าก็จะสละมันเสีย สมุนไพรนี้หายาก ท่านต้องหลอมอย่างระมัดระวังถึงจะดี อย่าได้สิ้นเปลืองสมุนไพรชั้นดีของข้า”

ปลาติดเบ็ดแล้ว!

ดวงตากู้ซีจิ่วหยีโค้งนิดๆ ทว่ามิได้รีบร้อนรับมา เอ่ยเรียบๆ ว่า “ลูกกลอนอัคคีล่องเร้นหลอมได้ยากยิ่ง ผู้เชี่ยวชาญด้านการ

หลอมโอสถทั่วไปหลอมสิบเตาก็ยังไม่แน่ว่าจะหลอมได้โอสถระดับสี่สักเม็ด สมุนไพรชุดนี้ของท่าน ข้าหลอมได้ เพียงแต่คงต้องเอ่ยวาจาน่าเกลียดต่อหน้าเสียแล้ว โอสถที่ข้าจะหลอมออกมานี้ยังคงคิดค่าดำเนินการอยู่ โอสถระดับสี่ ห้าร้อยหินวิญญาณ ระดับสาม สามร้อยหินวิญญาณ ระดับสอง หนึ่งร้อยหินวิญญาณ ระดับหนึ่ง แปดสิบหินวิญญาณ หากท่านเห็นด้วยข้าก็จะหลอมมัน หากไม่เห็นด้วยก็แล้วไปเถิด ข้าเอาสมุนไพรของคนอื่นก็ได้”

ยิ่งกู้ซีจิ่วเอ่ยเช่นนี้ก็ยิ่งทำให้ความระแวงของเชียนหลิงเทียนคลายลง

คนผู้นี้ระแวงคลางแคลงยิ่งนักมาโดยตลอด กระทำการใดล้วนระมัดระวังรอบคอบ อีกทั้งในใจเขามีความผิดซุกซ่อนอยู่ หวั่นเกรงว่าตนจะเผยพิรุธออกมาอยู่เสมอ และเกรงว่าผู้อื่นจะวางกับดักตน

หากว่าตอนแรกเริ่มกู้ซีจิ่วรับสมุนไพรของเขาไปหลอมอย่างง่ายดาย เขาคงสงสัยว่านี่จะมีเล่ห์กลใดแฝงอยู่ ยามนี้เมื่อเป็น

เช่นนี้เขาเลยรู้สึกว่าตนทำสำเร็จแล้ว นับว่าน้ำมาคลองเกิด[1] เขาย่อมไม่สงสัยอีกต่อไป แต่เพื่อให้ปลอดภัยขึ้นหน่อย เขาจึงเสแสร้งต่อไปเหมือนเดิม

เขาโต้แย้งและต่อรองราคากับกู้ซีจิ่ว แถมยังทำทีว่าจะจากไปครั้งหนึ่ง แต่กู้ซีจิ่วก็ไม่ลดเลย ยินยอมไม่ทำ ต่อให้เขาจากไปเธอก็ไม่รั้งเลย

สุดท้ายแล้วเมื่อเห็นว่าคนอื่นรวบรวมวัตถุดิบได้แล้ว และต้องการจะแย่งชิงโอกาสเดียวของเขาไป เขาถึงได้วางใจอย่างแท้จริงเจรจาราคากับกู้ซีจิ่ว ให้เธอหลอมเองกับมือ

ระหว่างที่ เธออยู่ในกระบวนการหลอม เขาดูเหมือนไม่ใส่ใจ แท้จริงแล้วกลับจ้องมองอยู่ตลอด เกรงว่ากู้ซีจิ่วจะเล่นลูกไม้อะไร

แต่อย่างไรเสียเขาก็ไม่คุ้นเคยกับวิชาหลอมโอสถ แถมวิธีหลอมโอสถแต่ละชนิดก็แตกต่างกัน ไป เขาทำได้เพียงจับจ้องไม่ให้เธอ

เพิ่มหรือลดวัตถุดิบให้เขาเท่านั้น

การหลอมโอสถเตานี้ใช้เวลาค่อนข้างนาน กินเวลาถึงหนึ่งชั่วยามครึ่ง ผู้คนที่อยู่รอบๆ มองกระบวนท่าหลอมยาของเธอจนตาลายไปหมดแล้ว ซุบซิบกันอยู่ตรงนั้น

ในกลุ่มคนที่มุงดูอยู่ ย่อมมียอดฝีมือด้านการหลอมโอสถอยู่ไม่น้อย

พวกเขาก็กระซิบวิพากษ์วิจารณ์อยู่ตรงนั้นแน่นอนว่าจับตามองอย่างใกล้ชิดเช่นกัน

หลังจากจ้องมองอยู่สักพัก พวกเขาก็ลอบหลั่งน้ำตา

กระบวนท่ายามหลอมโอสถรวดเร็วเกินปกติยิ่ง ปรมาจารย์หลอมโอสถที่โดดเด่นทุกท่านล้วนสามารถทำเช่นนี้ได้ แต่ท่วงท่า

เคลื่อนไหวยามหลอมโอสถที่งดงามปานร่ายรำเหินลอยอยู่บนนภา มิใช่ทุกคนที่สามารถทำได้

ปรมาจารย์หลอมโอสถเหล่านี้หยิ่งทะนงในวิชาหลอมโอสถของตน ไม่สนใจในทักษะอื่นที่ไม่เกี่ยวข้อง แถมยังเป็นบุรุษทั้งสิ้น…

การร่ายรำ ซ้ำยังเป็นการเคลื่อนไหวร่ายรำที่ซับซ้อนทำให้พวกเขามองแล้วสับสนวิงเวียน

การเคลื่อนไหวของกู้ซีจิ่ว มิใช่การร่ายรำเฉกเช่นอิสตรี ทว่าค่อนข้างโดดเด่นเสรีดั่งบุตรหลานชนชั้นสูง เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าเธอ

สวมเสื้อคลุมยาวธรรมดาๆ สวมหน้ากากไว้ แต่มองไปแล้ว กลับงดงามเหลือเกิน เพลินตายิ่งนัก

นักหลอมโอสถผู้นี้ที่แท้คือผู้ใดกัน?

เหล่าปรมาจารย์หลอมโอสถที่ซ่อนตัวอยู่มองหน้ากันไปมา พวกเขารู้จักกันเป็นการส่วนตัว หนนี้ได้นัดหมายกันไว้แล้วมาพร้อมกัน ดังนั้นนักหลอมโอสถลึกลับที่อยู่เบื้องหน้าผู้นี้จึงมิใช่หนึ่งในพวกเขา…

———————————————————–

[1] น้ำมาคลองเกิด อุปมาถึง เมื่อเงื่อนไขครบครัน เรื่องต่างๆ ก็จะบรรลุผลสำเร็จ