ตอนที่ 1075 แดนเลื่องลือ 1

เสียงครึกโครมสนั่นฟ้าดินเก้าครั้ง ส่งผลให้ผืนฟ้าเกิดเสียงระเบิดดังก้อง เมื่อ แดนเลื่องลือด่านแรกเปล่งแสงสว่างจ้าเป็นประกายระยิบระยับ ผู้ฝึกฌานสำนักดาราสัจธรรมระหว่างทางเหล่านั้นต่างหยุดลง สายตาที่มองแดนเลื่องลือด่านแรกมีความตกตะลึง

เพียงแต่ว่าพวกเขาตอนนี้อยู่ในแดนแต่งตั้งยศ ศิษย์สำนักดาราสัจธรรมที่ไม่ได้ออกมาเหล่านั้นก็หน้าเปลี่ยนสีเช่นกัน และยังมีองค์ชายเหมือนกับซูหมิงอีกหลายคนต่างหรี่ตาลง

ซูหมิงรวดเร็วเกินไปจริงๆ ตั้งแต่เขาจากไปจนผ่านด่านแรกของแดนเลื่องลือ ใช้เวลาไปเพียงหนึ่งร้อยกว่าลมหายใจ ความตื่นตกใจจากระยะเวลาแบบนี้ ประกอบกับด่านแรกแดนเลื่องลือมีความยากของตัวมันเองอยู่ จึงมากพอจะก่อให้เกิดพายุคลั่งขึ้นถาโถมไปรอบๆ

ต่อให้เป็นชายหนุ่มที่เคร่งขรึมกับชายวัยกลางคนสีหน้าอบอุ่น จากสีหน้าเฉยชาก่อนหน้านี้ก็เปลี่ยนเป็นจริงจัง และยังมีเป้ยปังชายชราขั้นเกิดบนแท่นดอกบัวที่ ใหญ่ที่สุด นัยน์ตาเขาฉายประกายแสงจางๆ ผู้อาวุโสสำนักสามคนข้างหลังมีสีหน้าต่างกันไป ชายชราหน้าดำหนึ่งในนั้นดวงตาฉายแววดุดันบางๆ จนไม่อาจสังเกตเห็น

ภายในกลุ่มคน เด็กสาวหม่าเฟยร่างผอมแห้งสูดลมหายใจเข้าด้วยความตกใจ มีอาการตาค้างอ้าปากกว้างเล็กน้อย แม้ในใจคาดเดาว่าซูหมิงน่าจะผ่านด่านแรก แดนเลื่องลืออยู่แล้ว แต่ก็ไม่นึกเลยว่าจะเร็วขนาดนี้

ในกลุ่มคน เต๋อซุ่นที่ประกาศตัวเองบนแท่นดอกบัวของซูหมิงก่อนหน้านี้ เวลานี้หดคอลง ดวงตากลอกไปมา ก่อนจะบินทะยานขึ้นทันที

‘ร่ำรวย ครั้งนี้ต้องร่ำรวยได้แน่!’ เขาเดินหน้าไปอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าตื่นเต้น มุ่งหน้าไปยังกลุ่มผู้ฝึกฌานที่รีบไปแดนเลื่องลือด่านแรก

ซูหมิงใช้การกระทำของตนทำลายเสียงเย้ยเยาะถากถางก่อนหน้านี้ไปจนหมดสิ้น ใช้การกระทำบอกกับทุกคนว่าแค่แดนเลื่องลือเล็กจ้อยนี้ หากเขาซูหมิงอยากผ่านไป ก็ไม่ได้ยากเย็นเลย

ตอนนี้ซูหมิงเดินขึ้นฟ้าหนึ่งก้าว ทั้งตัวกลายเป็นสายรุ้งยาวสายหนึ่งทะลวงขึ้นฟ้าไปในพริบตา ตอนที่ทุกคนมองอยู่ไกลๆ เขาก็ห้อเหยียดเข้าไปแดนเลื่องลือด่านสอง

“แดนเลื่องลือด่านสอง เขาจะไปด่านสอง!”

“ความยากของด่านสองมากกว่าด่านแรกหลายเท่า ต่อให้เขาผ่านด่านแรกเร็วยิ่ง แต่ไม่มีทางทำสำเร็จเหมือนกันในด่านสองแน่ๆ!”

“แต่ข้าคาดหวังมากว่าเขาจะทำสำเร็จ!”

“เป็นไปไม่ได้ การทดสอบของแดนเลื่องลือด่านสองคือจิตใจตั้งมั่น ความแกร่งของแดนมายาในนั้นไม่ใช่คนธรรมดาที่จะผ่านไปได้ มิเช่นนั้นแล้วเหตุใดในองค์ชายถึงมีเพียงเต้าหลินกับเต้าฝ่าสองท่านที่ผ่านขั้นเก้าไปได้!”

“จะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูก ถึงอย่างไรในสำนักดาราสัจธรรมของเรามีคนผ่านแดนเลื่องลือด่านสองหลายร้อยคน แต่อย่างเร็วสุดก็สามชั่วยาม…บางทีเวลาเขาอาจจะไม่พอ”

ขณะที่ทุกคนกำลังสนทนา ต่างก็พากันบินขึ้นไปยังแดนเลื่องลือด่านสอง

องค์ชายเก้าคนที่เหลือบนแท่นดอกบัวตอนนี้ นอกจากเต้าหลินกับเต้าฝ่าที่แค่มีสีหน้าจริงจังแล้ว อีกเจ็ดคนที่เหลือล้วนมีสีหน้าทะมึน

“เวลาเพียงหนึ่งชั่วยาม เขาไม่มีทางผ่านแดนเลื่องลือด่านสองไปได้แน่!”

“ไม่ผิด โดยเฉพาะแดนมายาในขั้นสาม ต่อให้รู้ว่าเป็นของปลอม แต่ก็ยังยากจะยืนหยัดจิตใจไม่ให้สั่นคลอน คนผู้นี้….หึ!”

ระหว่างที่องค์ชายหลายคนกำลังส่งกระแสจิตคุยกัน สายรุ้งยาวจากซูหมิงทะลวงมวลอากาศ เข้าไปกลางแผ่นดินที่สองซึ่งเป็นด่านสองของแดนเลื่องลือ

ที่นั่นเป็นแท่นราบวงกลมใหญ่เหมือนกัน นอกลำแสงยักษ์แบบเดียวกันมีสัตว์ลักษณะมังกรล้อมอยู่หลายตัว ทันทีที่ซูหมิงเข้ามาใกล้ สัตว์ลักษณะมังกรหลายตัวนั้นก็ร้องคำรามใส่เขา

ช่วงที่เสียงคำรามดังก้อง ซูหมิงก้าวเดินขึ้นไปบนแท่นราบวงกลมอย่างไม่ลังเล

เมื่อก้าวขึ้นไปแล้ว ก็มีเสียงที่มาพร้อมแรงกดดันดังก้องมาจากในลำแสงนั้น

“ผู้ทดสอบ….ชื่อแซ่” เสียงนี้ไม่มีคลื่นอารมณ์ใดๆ ดังกังวานแบบราบเรียบ ดังเข้าถึงจิตใจผู้ฝึกฌานทุกคนที่เข้ามาใกล้จากรอบๆ

“เต้าคง!” ซูหมิงเอ่ยเรียบๆ เมื่อสิ้นเสียงของเขา ลำแสงก็เปล่งแสงนุ่มนวลออกมาทันที มันปกคลุมร่างเขา เมื่อลากผ่านไปแล้ว เสียงที่ไร้คลื่นอารมณ์จึงดังก้องพร้อมกับแรงกดดันอีกครั้ง

“เต้าคง แดนเลื่องลือด่านสอง ขั้นแดนมายา เปิด”

สิ้นคำพูด โลกตรงหน้าซูหมิงเปลี่ยนไปเป็นความว่างเปล่าสีดำไม่มีที่สิ้นสุด มีเสียงคำรามประหลาดดังก้องมาจากรอบๆ ไม่หยุด

“แดนมายา…” ซูหมิงยิ้มเยาะมุมปาก แดนมายานี้อาจจะมีผลกับคนอื่น แต่สำหรับเขา ดวงตาสองข้างแฝงไว้ด้วยภาพมายาตะวันจันทราและดารา ในวิชามายาของเขาก็มีพลังที่ขอเพียงเชื่อก็จะมีอยู่จริง การใช้แดนมายาทดสอบเขาจึงเหมือนกับใช้ผู้ฝึกฌานพื้นฐานคนหนึ่งมาทดสอบขั้นพลังของผู้ฝึกฌานทารก

ในมุมมองเขา วิธีที่ประหยัดเวลาที่สุดคือนั่งฌานสมาธิ ปล่อยให้แดนมายาเปลี่ยนไปจนเพิ่มพูนขึ้นหลายชั้น จนเมื่อมันแกร่งมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว สุดท้ายหาก ซูหมิงยังจิตใจไม่สั่นไหวก็จะทะลวงผ่านวิชามายานี้ไป

แต่วิธีแบบนี้ไม่สร้างความตกใจ ไม่ใหญ่โตพอ จึงไม่สมกับความต้องการเขา

เงาตะวันจันทราและดาราในดวงตาขยับประกาย เมื่อซูหมิงยิ้มมุมปาก เขาก็คิดจะใช้วิธีที่คนอื่นไม่ทำผ่านแดนเลื่องลือด่านสอง

วิธีที่ไม่เคยมีมาก่อนนี้ไม่ใช่การใช้แดนมายามาทดสอบเขา แต่เขาจะใช้วิชามายาของตนทดสอบ….ที่นี่!

ใช้มายาสู้กับมายา ดูว่าความมั่นใจและการควบคุมแดนมายาของใครจะ ยอดเยี่ยมที่สุด

ทันทีที่ซูหมิงก้าวเข้าสู่แดนเลื่องลือด่านสอง บนฟ้าโลกข้างนอกมีสายรุ้งยาวหลายล้านสายลากยาวเข้ามา โอบล้อมที่นี่เอาไว้ สายตามองไปยังแดนเลื่องลือพร้อมกัน

ในผู้ฝึกฌานเหล่านี้ เต๋อซุ่นดวงตาเปล่งประกาย มือขวาลูบในอกเสื้อ ก่อนปรากฏอักขระเปล่งแสงสีฟ้าตัวหนึ่งขึ้นในมือ เมื่อนำมาติดไว้ตรงคอตัวเองแล้วก็ตะโกนออกไปเสียงดัง

“คุณชายทุกท่าน พี่ชายทุกท่าน พี่สาวทุกท่าน เหล่าสหายทุกท่าน ยังจำเต๋อซุ่นได้หรือไม่ เต๋อคือเต๋อจากเต๋อผิ่น ซุ่นคือซุ่นจากคำว่าเมื่อซื้อของข้าแล้วทุกอย่าง จะราบรื่น

วันนี้ที่นี่ น้องเล็กจะเปิดการเดิมพันว่าองค์ชายเต้าคงจะผ่านขั้นห้าภายในกี่ ลมหายใจ ภายในห้าสิบลมหายใจสัดส่วนจ่ายคืนหนึ่งร้อย ภายในร้อยลมหายใจสัดส่วนจ่ายคืนห้าสิบ ภายในสองร้อยลมหายใจสัดส่วนจ่ายคืนสิบ มากกว่าสองร้อยลมหายใจสัดส่วนจ่ายคืนหนึ่ง!” เสียงเต๋อซุ่นดังสนั่นราวฟ้าผ่าภายใต้ผลของ ยันต์วิญญาณ ในกลุ่มเล็กแบบนี้ทุกคนจึงได้ยิน

ยันต์วิญญาณมีผลแบบนี้ได้ย่อมไม่ใช่ของธรรมดา ราคาน่าจะล้ำค่า ทว่าสำหรับเต๋อซุ่นแล้ว ตอนนี้หากคว้าโอกาสนี้เอาไว้ เขาจะสร้างกำไรคืนมาหลายเท่าถึงหลายสิบเท่าหรือกระทั่งร้อยเท่า ดังนั้นจะให้ปล่อยไปได้อย่างไร

ผู้ฝึกฌานหลายล้านคนรอบๆ ทยอยกันชำเลืองตามอง ไม่ทันไรก็มีคนเชื่อและเดินมาทางเต๋อซุ่น เห็นได้ว่าจะร่วมด้วยสักเล็กน้อย

“เหตุใดถึงมีแต่ห้าขั้น?” มีคนสงสัยคำพูดเต๋อซุ่นจึงถามออกไป

“สหาย หลังจากขั้นห้าพวกเราจะเปิดอีกการเดิมพัน ไม่ต้องรีบร้อน อีกอย่าง บางทีองค์ชายเต้าคงอาจไม่ผ่านขั้นห้าก็ได้ ถึงตอนนั้นขอเพียงเป็นคนที่เดิมพันเอาไว้ ข้าจะจ่ายให้ โอกาสหายากแบบนี้พวกเจ้ายังจะรออะไรอีก เดิมพันหินผลึกสองสามก้อนเท่านั้น หากพวกเจ้าเดาถูก หินผลึกหนึ่งก่อนจะเปลี่ยนเป็นหนึ่งร้อยก้อนทันที!

เปลี่ยนเป็นห้าสิบก่อน เป็นยี่สิบก้อน อย่างน้อยก็สองก้อนไม่ใช่รึ เดิมพันเถอะ ทุกคนรีบเดิมพันเร็ว ใกล้จะหมดเวลาแล้ว ข้าไม่รับห้าสิบลมหายใจแล้ว ตอนนี้ยังรับเดิมพันร้อยลมหายใจอยู่” เต๋อซุ่นตะโกนเสียงดังไม่หยุดราวกับสายน้ำ

เสียงเอะอะจากโลกข้างนอกไม่เข้าไปในแดนเลื่องลือ ตอนนี้ซูหมิงดวงตาแวววาว เงาตะวันจันทราและดาราพลันลอยขึ้นมาในดวงตาอย่างชัดเจน รอบด้านตรงหน้าเขาเป็นสีดำมืด เสียงคำรามประหลาดดังมาจากรอบๆ เข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่ามีวิญญาณร้ายจำนวนมากกำลังพุ่งเข้ามา

ซูหมิงแค่นเสียงเย็นชา ตะวันจันทราและดาราขยับแสงวูบวาบิย่างเด่นชัดในดวงตา เผยความคิดซูหมิงออกมาในรูปแบบภาพ แสงสีทองเปล่งวาบจากตัวเขา กวาดผ่านไปโดยรอบ ส่งผลให้จุดที่เขาอยู่ไม่ใช่ความมืดว่างเปล่าอีก แต่กลายเป็นฟ้าดิน

ใต้เท้าเขาคือแผ่นดินใหญ่ บนศีรษะเป็นท้องฟ้า นอกแผ่นดินเป็นความว่างเปล่าสีดำ แผ่นดินที่เขาอยู่ตอนนี้กำลังยืดยาวออกไปอย่างรวดเร็ว ราวกับจะแทนที่ความว่างเปล่า หมายจะยึดครองแดนมายาที่นี่

แสงสว่างฟ้าดินเกิดจากวิชามายา ความว่างเปล่ารอบๆ ก็เกิดจากวิชามายาเช่นกัน นี่คือการต่อสู้ระหว่างมายากับมายา วิชามายาที่มาจากแดนเลื่องลือนี้มีพลังสร้างความตื่นตกใจแก่จิตใจอยู่ ทว่าในวิชามายาของซูหมิง นอกจากแฝงไว้ด้วยพลังนี้แล้ว ยังมี….วิชาของเทพบรรพชนที่ขอเพียงเชื่อก็จะมีอยู่จากทะเลดาราต้นกำเนิดจิตด้วย

ดังนั้นแล้ว สูงต่ำจึงตัดสินได้โดยพลัน แทบเป็นช่วงที่แสงสว่างรอบตัวซูหมิง กระจายตัวออก ความว่างเปล่าสีดำก็หายไปทีละชั้น เผยเป็นผีร้ายน่ากลัวนับไม่ถ้วนในนั้น พวกมันต่างร้องโหยหวนเสียงแหลมและพากันถอยไป

เพียงพริบตาเดียว โลกตรงหน้าซูหมิงก็ไม่มีความมืดอีก แต่เป็นแสงสว่างหมื่นจั้งทั้งหมด

“ผ่านขั้นแรก เปิดขั้นสอง!” เสียงเย็นชาดังแว่วมาอีกครั้ง ตอนนี้เองภาพรอบตัว ซูหมิงเปลี่ยนไปอีกครั้ง

ครั้งนี้เป็นทะเลสีครามกว้างใหญ่ กลางน้ำทะเลไกลๆ มียอดเขาอยู่เล็กน้อย ยอดเขาเหล่านั้น ทะเลเหล่านั้นก่อขึ้นเป็นความคุ้นเคยในความทรงจำเขา

“วิชาเหนี่ยวนำความทรงจำข้า เปลี่ยนเป็นความคุ้นเคยในอดีต วิชานี้….เจ้ายังไม่ชำนาญเท่าข้า” นัยน์ตาซูหมิงขยับประกายวาววับ เขายกมือขวาโบกไปข้างหน้า ในดวงตาปรากฏตะวันจันทราและดาราขึ้น ทะเลกว้างใหญ่พลันเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ คลื่นทะเลไหลเชี่ยว ประกายสายฟ้าปรากฏขึ้นหลายสายลงมาแยกทั้งโลกออก ส่งผลให้โลกนี้ ทะเลและยอดเขาไกลๆ พังทลายลงเป็นเสี่ยงๆ ภายใต้เสียงครึกโครมดังสนั่นในระหว่างที่ซูหมิงโบกมือ!

เมื่อทั้งโลกพังลง เศษชิ้นส่วนเหล่านั้นก็ม้วนตลบไป สิ่งที่โผล่มาอีกครั้งเป็น ฟ้ากระจ่างดาว กลางฟ้ากระจ่างดาวมีดาวมืดหม่นดวงหนึ่งลอยอยู่ ดาวนี้ดูเหมือนตายแล้ว ไม่มีพลังชีวิตอยู่เลย