ตอนที่ 195 สมบัติแห่งการชำระล้าง

แสงสีครามจากประกายสายฟ้าย้อมฟ้าดินโดยรอบเป็นสีเดียวกัน ส่องแสงในสายตาที่เพ่งมองของทุกคน กระทั่งในแววตาเหล่านั้นยังสะท้อนเป็นประกายสีคราม

ท่ามกลางฟ้าดิน สายฟ้าครามหนาราวหนึ่งจั้งดิ่งลงมาทางเหอเฟิง ความเร็วของมันสูงนัก แทบจะเป็นชั่วพริบตาเดียว ทว่าในช่วงที่เข้าใกล้ ซูหมิงพลันเดินหน้าไปหนึ่งก้าว

เขาไม่ได้เดินไปทางเหอเฟิงที่กำลังมีสายฟ้าผ่าลงมา แต่เป็นยอดเขาผู่เชียง เมื่อเหยียบเท้าลง เสียงฟ้าร้องดังก้อง สายฟ้าสีครามผ่าลงบนตัวของเหอเฟิง ทำให้ร่างกายที่เหลือไม่ถึงครึ่งกลายเป็นควันลอยหายไปในพริบตา เหลือเพียงส่วนศีรษะที่ยังคงลืมตา ดวงตาทอแสงสีเทาพิลึก ภายในศีรษะเขา ก้อนคล้ายใยฝ้ายกลิ่นสมุนไพรกำลังหมุนวนไปทางเม็ดโอสถอย่างรวดเร็ว

สายฟ้ายังไม่สิ้นสุด มันยังคงผ่าลงมาอย่างต่อเนื่องราวกับอยากบดขยี้ศีรษะที่เหลืออยู่ของเหอเฟิงให้แหลกละเอียด

ขณะเดียวกัน ซูหมิงเหยียบบนหินของยอดเขาผู่เชียง เขาไม่หยุดแค่นี้ ในช่วงที่เหยียบลงแม้กล่าวว่าในร่างกายไม่มีพลังโลหิต ทว่ากลับมีพลังที่แข็งแกร่งพลันปะทุออกมาตามขาทั้งสองข้าง ไหลเข้าสู่ยอดเขาผู่เชียง ยอดเขาพลันสั่นไหวเกิดเป็นเสียงดังสนั่น ทว่าเสียงกลับถูกสายฟ้าในยามนี้กลบจนมิด คนอื่นจึงไม่ได้ยิน

จากการสั่นสะเทือนของยอดเขา ชาวเผ่าผู่เชียงล้วนมีสีหน้าตื่นตระหนก ขณะคุกเข่ากับพื้นไม่กล้าขยับตัว ภาพนี้ราวกับว่าพลังของซูหมิงจะทำให้ภูเขาถล่มทลายก็มิปาน

ต่อมาขณะยอดเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง มีพลังความตายมหาศาลถูกบีบออกมาจากใต้ยอดเขาขึ้นสู่ด้านบน เสียงร้องโหยหวนของวิญญาณอาฆาตดังกึกก้องตามมาพร้อมกับพลังความตายที่แผ่ขยายไปตามยอดเขา

เวลาเร่งด่วน ซูหมิงไม่มีเวลามากพอจะได้ตรึกตรองอย่างถี่ถ้วน ทว่าภายใต้เคล็ดวิชาตราประทับ กลับพบว่าสาเหตุที่ทำให้เกิดฟ้าผ่าคือแสงไฟอ่อนที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า เหมือนกับสายน้ำหลากบนแผ่นดินใหญ่ แสงไฟเหล่านี้เหมือนกับมีชีวิต พวกมันกระหายจะได้สัมผัสกับฟ้าผ่า อีกทั้งสายฟ้าเองก็มีความกระหายเช่นเดียวกัน

ดังนั้น วินาทีที่จุดแสงมองไม่เห็นด้วยตาเปล่าปกคลุมแผ่นดินใหญ่ ชั้นเมฆบนท้องฟ้าจะเคลื่อนย้ายเหมือนเป็นเงาตามตัว จากนั้นจึงเหนี่ยวนำสายฟ้าผ่าลงมาบนภูเขาสูงและบนต้นไม้ใหญ่ ทว่าไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ร่างกายของเหอเฟิงก่อนหน้านี้ถึงทำให้แสงไฟฟ้าเหล่านั้นหลั่งไหลเข้าไปในและนอกร่างกาย ทำให้เหอเฟิงกลายเป็นจุดสนใจมากที่สุดของฟ้าผ่า!

ซูหมิงไม่ทราบถึงต้นตอทุกอย่าง แต่เขาทราบแน่ชัดว่าเหอเฟิงก่อนสูบพลังความตายไม่มีคุณสมบัตินี้ ความหวังเดียวที่เขาคว้าได้ตอนนี้ก็คือพลังความตายที่ทำให้เหอเฟิงเป็นตัวเหนี่ยวนำสายฟ้า และเหนี่ยวนำแสงไฟที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า!

ภายในมีกฎฟ้าดินอะไรซูหมิงไม่เข้าใจ แต่เวลานี้เป็นช่วงที่พลังความตายมหาศาลหลั่งทะลักออกมาจากใต้ยอดเขาผู่เชียง เขายกเท้าขวาขึ้นและกระทืบลงไปอีกครั้งจนเกิดเป็นเสียงระเบิดดังสนั่น จ้าวหมานและจ้าวเผ่าผู่เชียงรวมทั้งคนรอบข้างล้วนมีใบหน้าซีดขาว ทว่ามิกล้าออกปากห้าม

ไม่มีใครกล้าห้ามซูหมิงในเวลานี้ ในสายตาของพวกเขา รอบตัวซูหมิงอัดแน่นไปด้วยเกราะหมอกดำ เส้นผมเคลื่อนไหวเองแม้ไร้ลม แรงกดดันเข้มข้นและพลังแข็งแกร่งแผ่ขยายมาจากรอบตัว เขามิใช่ผู้บุกโซ่เขาหานไร้ชื่อก่อนหน้านี้อีกแล้ว เขาในตอนนี้ได้รับการยอมรับจากเทวรูปชำระล้างที่แท้จริง เป็นหนึ่งในแม่ทัพเทพชำระล้างของเผ่าหมาน!

“ท่านแม่ทัพเทพกำลังทำอะไร…”

“ท่านชำระล้างแล้ว ตอนนี้ต้องหลอมสมบัติประจำตัว หรือว่าทำแบบนี้เพื่อสมบัติประจำตัว?”

“ไม่รู้ว่าสมบัติประจำตัวของแม่ทัพเทพ…จะเป็นอะไร!”

ชาวเมืองเขาหานกล่าวสนทนาเสียงเบา สายตาที่มองไปทางยอดเขาผู่เชียงมีความยำเกรงและการเฝ้ารอหยั่งลึก พวกเขาอยากทราบว่าสมบัติประจำตัวของซูหมิงคืออะไร และกระหายจะได้เห็นลายหมานของเขา!

“แม่ทัพเทพโม่ซู สมบัติประจำตัวของเขาจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!” บนยอดเขาบูรพาสงบ จ้าวหมานมองซูหมิงด้วยความเคารพ พลางกล่าวพึมพำ

ฟางเซินไม่กล่าว ใบหน้าเขาสะท้อนแสงเป็นสีคราม ยามนี้มีสีหน้าฮึกเหิมและยังตกอยู่ในห้วงการชำระล้างของซูหมิงก่อนหน้านี้ ยากจะได้สติกลับมา

“สมบัติประจำตัวของซือหม่าซิ่นคือภูผาเจ็ดสี สมบัติชิ้นนี้มีชื่อเสียงโด่งดังมากในสำนักเหมันต์สวรรค์ ได้รับขนานนามว่าเป็นสมบัติขั้นชำระล้างระดับสูงสุด…ไม่รู้ว่าสมบัติประจำตัวของโม่ซูจะเป็นอะไร…” หานชางจื่อกัดริมฝีปาก หัวใจเต้นแรงขึ้น

คำถามเหมือนกันปรากฏบนยอดเขาเหยียนฉือ เหยียนหลวนไม่ทราบเลยว่า

ซูหมิงคนที่นางต้องมองด้วยความเคารพยามนี้ จะเป็นคนที่นางเคยพบมาก่อนในแดนปิดด่านฝึกพลังของบรรพบุรุษเขาหาน และยังเคยประมือกันมาก่อนในช่วงเวลาสั้นๆ กระทั่งนางยังเคยคิดจะรับเขาเป็นหนุ่มคอยปรนเปรอสวาท หากนางทราบความจริง เกรงว่าสภาพจิตใจคงสับสนน่าดู…

“สมบัติประจำตัวของเขา หรือว่าจะเป็น…” หญิงชราข้างกายเหยียนหลวนขมวดคิ้ว เกิดความลังเลใจ นางมองสายฟ้าสีครามที่ยังคงผ่าลงมาข้างกายซูหมิง นัยน์ตาค่อยๆ ฉายแววเหลือเชื่อ

“หรือว่า…..นี่…..นี่มันไม่น่าจะเป็นไปได้……” หญิงชรากล่าวพึมพำ

การกระทืบเท้าของซูหมิงทำให้ยอดเขาผู่เชียงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง พลังความตายพรั่งพรูออกมาจากใต้ยอดเขามากขึ้นจนกลายเป็นลักษณะวงแหวน พลังความตายเหล่านี้รวมตัวเข้าด้วยกัน ภายในมีเสียงคำรามแหลมของวิญญาณอาฆาตจำนวนมาก

ซูหมิงพลันเงยหน้า ร่างกายภายใต้เกราะหมอกดำเวลานี้เหมือนกับมารชั่วร้าย เขายกมือขวาขึ้นพลันคว้าไปรอบตัว แรงสูบมหาศาลพลันแผ่ขยายมาจากร่างกายของเขาที่ไม่มีเส้นเลือด ทว่ากลับมีพลังโลหิตขั้นชำระล้าง พลังนี้อยู่ในร่างกายเขา ภายใต้ควบคุมความละเอียดอ่อน มันก่อรูปขึ้นเป็นน้ำวน

น้ำวนอยู่ในร่างกาย จากการคว้าของซูหมิง พลังความตายมหาศาลจากโดยรอบพลันตรงเข้ามาทางเขา พริบตาเดียวก็โอบล้อมรอบตัว กระทั่งมีบางส่วนไหลเข้าสู่ร่างกาย หลอมรวมกับภายใน

หากเปลี่ยนเป็นเขาก่อนทะลวงขั้นชำระล้าง ต่อให้ทำได้ถึงขนาดนี้ ร่างกายก็คงจะทนรับพลังความตายมิได้มากขนาดนี้ เว้นแต่เขาจะฝึกฝนวิชาหมานที่เกี่ยวข้อง มิเช่นนั้นแล้วจุดจบคือร่างกายแข็งทื่อ

ทว่าตอนนี้ซูหมิงถึงขั้นชำระล้างแล้ว ในร่างกายเขาไม่มีเส้นเลือด พลังโลหิตกระจายออกมาจากทุกส่วนของร่างกาย มีความแตกต่างอย่างใหญ่หลวงในด้านขั้นพลัง ถึงแม้พลังความตายเหล่านี้ไม่ถูกสูบเข้าไปในร่างกายก็จะถูกสลายไปในชั่วพริบตา

แทบจะเป็นช่วงที่รอบตัวซูหมิงปกคลุมด้วยพลังความตาย ภายใต้เคล็ดวิชาตราประทับ เขาเห็นชัดเลยว่าบนผืนดินรอบตัวยังมีแสงไฟที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าหลั่งทะลักเข้าไปในศีรษะของเหอเฟิงอย่างต่อเนื่องประดุจน้ำหลาก ในนั้นมีส่วนหนึ่งพลันชะงัก แล้วเปลี่ยนทิศทางมายังเขา

ในตอนที่เห็นภาพดังกล่าว แววตาซูหมิงเปล่งประกาย

‘ไม่ผิด!’

มันเป็นอย่างที่เขาคาดเอาไว้จริงๆ แสงไฟพวกนี้ถูกพลังความตายเหนี่ยวนำเช่นกัน พริบตาเดียว แสงไฟที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าเหล่านั้นตรงเข้ามาใกล้ซูหมิงและปกคลุมรอบตัวเขา ในขณะเดียวกันก็มีอีกส่วนน้อยหลั่งไหลเข้าไปในร่างกายของซูหมิงเหมือนกับพลังความตาย

ทันใดนั้น ยังไม่ทันที่ซูหมิงจะได้พิจารณาอย่างละเอียด

สายฟ้าสีครามที่ผ่าเหอเฟิงตรงหน้าเขา มีสายฟ้าครามสองเส้นราวกับถูกเหนี่ยวนำ พลันสะบัดตัวตรงเข้าใส่ซูหมิง

สายฟ้าครามแบ่งเป็นสองเส้นหน้าหลัง พริบตาเดียว สายฟ้าเส้นแรกก็มาถึงและระเบิดบนตัวซูหมิง ตัวเขาสั่นสะท้าน พลันถอยหลังโดยไม่ต้องคิด ร่างกายชาเล็กน้อย รอบตัวมีกระแสไฟเล็กๆ ไหลเวียน ทว่าแววตาของเขากลับเป็นประกายมากขึ้น เห็นสายฟ้าครามเส้นที่สองเข้ามาใกล้ เขาพลันเร่งความเร็วในการถอยจนถึงขีดสุด

หัวใจเขาเต้นแรงมากขึ้น เหตุการณ์เมื่อครู่เห็นชัดเพียงส่วนเดียว ทว่าก็ยังไม่แน่ใจนัก ยามนี้ขณะล่าถอย ดวงตาซูหมิงเป็นประกายวาววับ เขาพลันหยุดชะงัก สายฟ้าเส้นที่สองตรงเข้ามาระเบิดบนตัวเขาทันใด

ซูหมิงสั่นสะท้านไปทั้งตัว พลังโลหิตในร่างกายสั่นไหว เกิดอาการชาเหมือนไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด ภายในสายฟ้าแฝงไว้ด้วยพลังแข็งแกร่ง ทำให้เขากระเด็นถอยไปหลายสิบจั้ง

ดวงตาของเขากลับเปล่งประกายมากขึ้นไปอีก เขา…เห็นชัดหมดแล้ว!

เขาเห็นว่าเมื่อพลังความตายรอบตัวเขาเหนี่ยวนำ แสงไฟกลับหายไปจำนวนมาก ขณะเดียวกันก็ปรากฏแสงไฟจากท้องนภาที่เขามองข้ามไปก่อนหน้านี้

เทียบกับแสงไฟที่ปกคลุมแผ่นดินแล้ว มันเป็นแสงไฟที่ต่างออกไป แม้มีลักษณะเหมือนกัน แต่ในความรู้สึกของซูหมิงมันต่างกันอย่างเห็นได้ชัด

‘หนึ่งมาจากแผ่นดิน เช่นนั้นก็เรียกว่ากระแสไฟแผ่นดิน อีกหนึ่งมาจากอากาศ ก็เรียกว่ากระแสไฟอากาศ!’

เขาอธิบายสาเหตุมิได้ ทุกอย่างเกิดจากความรู้สึกของเขา เขาเห็นชัดเลยว่าช่วงที่ร่างกายเขามีแสงไฟจากแผ่นดินปกคลุม พลันมีแสงไฟที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าอีกชนิดลงมาจากท้องฟ้า กระทั่งต้องใช้เคล็ดวิชาตราประทับสังเกตอย่างละเอียดถึงจะมองเห็นได้เลือนราง

เมื่อกระแสไฟจากแผ่นดินและอากาศปะทะกันโดยมีร่างกายเขาเป็นศูนย์กลาง เขาเกิดความรู้สึกชาไปทั้งตัว จากนั้นสายฟ้าครามเส้นที่สองก็เข้ามาระเบิดใส่ตัวเขา

‘ข้าเข้าใจแล้ว นี่ก็คือสายฟ้า! ก่อนหน้านี้ข้าพบเพียงส่วนเดียว สาเหตุการเกิดสายฟ้าที่แท้จริงคือการปะทะกันระหว่างกระแสไฟจากผืนดินและอากาศ เมื่อแสงไฟที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าสองชนิดนี้ปะทะกัน จะเกิดเป็นฟ้าผ่าน่าสะพรึงที่ทุกคนเห็น!

หากในร่างกายข้ามีวงโคจรแบบนี้จะทำให้เกิดสายฟ้า เช่นนั้นข้าก็มั่นใจแล้ว ข้าจะใช้พลังโลหิตขั้นชำระล้างหลอมสายฟ้า และสร้างเป็นสมบัติประจำตัวขั้นชำระล้างของข้า!

หากทำสำเร็จ…..สมบัติแห่งการชำระล้างของข้าก็จะยิ่งใหญ่และแข็งแกร่ง สายฟ้านี่แหละคือสมบัติของข้า!’ นัยน์ตาซูหมิงฉายแววเฝ้าปรารถนา