№ 141 ซ้อนแผนซ่อนกล!

กวนสีหลิ่นเอ่ยเสียงเข้ม “นอกจวนมีคนคอยดูลาดเลา หนำซ้ำข้าออกไปสังเกตเห็นว่ามีคนแอบจับตาดูอยู่ในมุมมืดด้วย”

ได้ยินคำพูดนี้ เธอชะงักเล็กน้อยไปพักหนึ่ง กำชับว่า “ท่านกับเหลิ่งซวงทำตัวตามปกติเป็นพอ ที่ควรออกก็ออกไป นอกจากนี้ พอฟ้ามืดก็ให้ชิงเหนียงกับพวกสาวใช้เรือนหน้ากลับไปอยู่ที่ห้องซะ ไม่ว่าได้ยินเสียงอะไรก็ห้ามออกมา”

“อืม ข้าจะเข้าไปกำชับพวกเขาตอนนี้เลย เจ้าอยู่ตรงนี้ระวังตัวหน่อยนะ” เขากล่าวเตือนอย่างไม่วางใจ

“ข้ารู้แล้วล่ะ”

เธอยิ้มพยักหน้า อยากรู้นิดหน่อยว่าใครกันแน่ที่จับตาดูพวกเขา? อันที่จริง ตั้งแต่จวนตระกูลสวี่ถูกฆ่าล้างตระกูล ทุกกองกำลังฝั่งฝ่ายในเมืองอวิ๋นเยวี่ยต่างก็ปฏิบัติตัวอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัว ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาโดยง่าย

แม้ไม่รู้ว่าเป็นใคร? แต่เธอเชื่อว่าอีกไม่นานก็จะรู้ได้แน่

ตกกลางคืน ในที่พำนักช่างเงียบเชียบ เหล่าสาวใช้เรือนหน้าล้วนล็อคประตูหน้าต่างไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ และหลับไปกันแล้ว

ส่วนในเรือนด้านหลัง หลังเฟิ่งจิ่วจี้จุดเส้นประสาทหลับของท่านปู่ ก็มานั่งเล่นหมากรุกกับกวนสีหลิ่นในสวน แต่เหลิ่งซวงกลับเฝ้าอยู่ในห้องไม่ได้ออกมา

อาจเพราะคิดว่าพวกคนในที่พักหาได้มีอะไรน่ากลัวไม่ ด้วยเหตุนี้ หลังจากเงาร่างสีดำทั้งแปดแอบเข้ามาเงียบๆ ก็มุ่งไปยังเรือนเจ้าของด้านหลัง เมื่อเข้าเรือนกระโดดขึ้นกำแพง เห็นทั้งสองคนในสวนกำลังนั่งเดินหมากกัน

“ฆ่าผู้ชายทิ้งซะ ผู้หญิงจับกลับไป!”

ชายชุดดำคนหัวหน้าสั่งการเสียงทุ้มเข้ม สิ้นสุดน้ำเสียง เงาร่างทั้งหลายจึงโผล่ออกมาจากมุมมืด เผยกระบี่ในมือ โจมตีไปหาทั้งสองคนในสวน

หลังจากได้ยินคำพูดชายชุดดำ กวนสีหลิ่นกับเฟิ่งจิ่วจึงลอบมองหน้ากันแวบหนึ่งอย่างไร้ร่องรอย ใต้ผ้าคลุมหน้า เธอเอ่ยเบาๆ ประโยคหนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นมาด้วยความตื่นตกใจในทันที

“อ๊ะ! พี่สีหลิ่น!”

เธอร้องอุทาน หลบไปด้านหลังกวนสีหลิ่น

“น้องข้าอย่าได้กลัว ข้าจะปกป้องเจ้าเอง!”

“ฮ่า!”

กวนสีหลิ่นแผดเสียง สองหมัดโจมตีออกไปหาชายชุดดำสองนายที่โผเข้ามาพร้อมแรงกำลังทั้งหมด ได้ยินเพียงสองเสียงปังดังขึ้นตามด้วยเสียงกระดูกหักดังลอยมา ตัวชายชุดดำสองนายกระเด็นลอยออกไป หลังจากชนเข้ามุมกำแพงก็สิ้นใจโดยไม่มีแม้แต่เสียงกรีดร้อง

เห็นเขารับมือชายชุดดำสองนายได้ในหมัดเดียว มุมปากเฟิ่งจิ่วที่ผูกผ้าคลุมหน้าไว้ก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกขึ้น

บอกไว้ชัดๆ ว่าให้ออมแรงบ้าง เขากลับใช้กำลังไปเต็มร้อย ด้วยแรงหมัดเขาตอนนี้ หนึ่งหมัดที่ออกแรงเสียเต็มที่ไม่ใช่ว่าใครๆ ก็รับไหวหรอกนะ

กวนสีหลิ่นตะโกนเสียงเข้ม คุ้มกันอยู่ด้านหน้าเฟิ่งจิ่วคอยต่อกรกับชายชุดดำ ทว่ายังไม่ลืมแผนการของทั้งสอง เมื่อเห็นชายชุดดำนายหนึ่งมือถือกระบี่คมโจมตีมา ก็ผลักเฟิ่งจิ่วไปข้างๆ ทิ้งตัวกระโจนแวบไปด้านหลังทั้งสองทันที สองพี่น้องโจมตีด้วยสองหมัด รอบนี้จึงทำให้กระดูกคอสองชายชุดดำแตกเป็นเสี่ยงๆ เอาเสียดื้อๆ

“อ๊าก!”

เสียงกรีดร้องดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงสองชายชุดดำล้มลงบนพื้น

เมื่อเห็นภาพตรงหน้านี้ สีหน้าคนหัวหน้าก็ดูไม่ได้ขึ้นมา แววตาหมองหม่นจับจ้องเฟิ่งจิ่วไม่วางตา เวลาต่อมา ร่างเขากระโดดขึ้น ข้ามผ่านกวนสีหลิ่นเข้าไปจับนาง

ในสายตาเขา กำลังชายหนุ่มแกร่งเกินไป ไม่เหมาะจะสู้ตัวต่อตัวด้วยจริงๆ แต่สาวน้อยผู้นี้ไม่เหมือนกัน บนร่างนางไม่มีพลังเร้นลับไหลเวียน ที่แท้ก็เป็นคนธรรมดา ในเมื่อนายหญิงสั่งว่าต้องการนาง งั้นก็จะจับคนกลับไปรายงานซะเลย!

“อ๊ะ! พี่ ช่วยข้าด้วย!”

เฟิ่งจิ่วอุทาน เพียงรู้สึกว่าสองแขนยึดคอเธอไว้แน่นหนา เวลาถัดมาทั้งตัวจึงถูกยกพากระโจนออกไป

และเพราะชายชุดดำผู้นั้นอยู่ด้านหลัง ด้วยเหตุนี้ จึงไม่เห็นว่าในแววตาเธอแวบฉายแววยิ้มเยาะอย่างบรรลุเป้าหมาย…

……………………………