№ 342 คำเชิญจากตระกูลกวน

“ใช่ เรือนใหญ่และงดงามมาก แต่พี่ยกสถานที่ใหญ่โตเพียงนี้ให้ข้า อีกหน่อยหากข้าไม่กลับมาพักก็เสียของเปล่าๆ” จวนตระกูลเฟิ่งกับคฤหาสน์ตระกูลกวนอยู่ข้างกัน พักตรงนี้กับอยู่ตรงนั้นไม่ต่างกันมาก คฤหาสน์โออ่าเช่นนี้หากเธอไม่มาพักก็รู้สึกว่าเสียของจริงๆ

“ไม่เป็นไร ยังไงก็มีข้าแค่คนเดียว ให้แล้วก็รับไว้เถอะ” เขาโบกมือ ไม่เก็บมาใส่ใจ

ได้ยินเช่นนี้แล้ว เฟิ่งจิ่วหัวเราะเบาๆ “จากนี้ไปหากเจอคนที่ถูกใจ มีลูกกันสักสองสามคน ท่านก็ไม่ต้องอยู่คนเดียวแล้ว”

“ฮ่าๆๆ เรื่องนั้นยังไกลนัก! อีกอย่างตอนนี้ข้าไม่ได้นึกถึงเรื่องนั้นเลย” เขาหัวเราะร่า สองมือเท้าเอวพลางมองคฤหาสน์หลังโอ่อ่าอย่างค่อนข้างรู้สึกประสบความสำเร็จ “ข้าอยากสร้างตระกูลกวนของข้าใหม่ด้วยมือตัวเอง เช่นนี้ข้าก็มีบ้านในแคว้นแสงสุริยันแล้ว ภายหลังไปยังที่อื่นๆ หากตามหาท่านพ่อท่านแม่พบจะได้รับพวกท่านกลับมาอยู่ด้วยกัน”

เฟิ่งจิ่วเห็นสีหน้าเขาทั้งปรารถนาและเฝ้ารอคอย จึงอดไม่ได้พูดว่า “พี่หาพวกเขาพบแน่!” นั่นคือความใฝ่ฝันและเรื่องที่เขาอยากทำมาโดยตลอด เธอเชื่อว่าหากใจเขามีความเชื่อมั่นก็ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้!

เช่นบ้านตระกูลกวนที่เขาสร้างขึ้นมาเองโดยไม่มีความช่วยเหลือจากใครอื่น ทั้งหมดพึ่งพาตนเอง อาศัยเพียงความเชื่อมั่นที่ยึดถือไว้!

กวนสีหลิ่นที่เท้าเอวยืนอย่างมั่นคง บนหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้นก็เหมือนนึกอะไรได้ จึงรีบบอกเฟิ่งจิ่วว่า “ใช่แล้วเสี่ยวจิ่ว ข้าต้องไปปรึกษาท่านปู่เรื่องย้ายเข้าบ้านอีกสามวันให้หลังเพราะยังมีเรื่องไม่เข้าใจอีกมาก ขึ้นบ้านใหม่ต้องเชิญใครบ้าง ต้องปรึกษาท่านเสียหน่อย”

“เช่นนั้นไปเถอะ ตอนนี้ท่านปู่คงอยู่ในเรือนท่านพ่อ” เธอยิ้มๆ ก่อนจะเดินไปจวนตระกูลเฟิ่งพร้อมกับเขา

ภายใต้ความช่วยเหลือของท่านผู้เฒ่า เขาช่วยกวนสีหลิ่นทำรายชื่อคนที่ต้องเชิญมาวันขึ้นบ้านใหม่ เพียงแต่พวกวงศ์ตระกูลกับกลุ่มอำนาจในเมือง ยังต้องอาศัยเรื่องมงคลอย่างการขึ้นบ้านใหม่นี้ทำให้พวกเขารู้ว่ากวนสีหลิ่นสร้างตระกูลของตัวเองแล้ว จากวันนี้ไปจะตั้งรกรากอยู่ในเมืองอวิ๋นเยวี่ย และกลายเป็นสมาชิกคนหนึ่งในหมู่พวกเขา

แม้ยามนี้เป็นเพียงตระกูลเล็กๆ แต่ด้วยกำลังของเขาเอง สุดท้ายวันหนึ่งจะต้องทำให้คนไม่กล้าดูถูกดูแคลนได้อย่างแน่นอน!

วันนี้ กวนสีหลิ่นสั่งให้คนนำเทียบเชิญที่เขียนเรียบร้อยแล้วไปส่งถึงมือแต่ละตระกูลและกลุ่มอำนาจในเมือง เชิญมาจวนตระกูลกวนอีกสามวันข้างหน้าเพื่อดื่มสังสรรค์ในงานมงคลขึ้นบ้านใหม่ เนื่องในโอกาสที่บ้านเขาสร้างเสร็จ

พูดได้ว่าหลังจากได้รับคำเชิญที่กวนสีหลิ่นสั่งคนมาส่งให้ ท่าทีของคนแต่ละตระกูลล้วนแตกต่างกัน แต่ละฝ่ายแอบคิดว่า ‘เทียบเชิญของกวนสีหลิ่นส่งมาแล้ว ถึงเวลานั้นพวกเขาจะไปหรือไม่ไปดี?’

กวนสีหลิ่นผู้นี้ถือเป็นบุคคลหนึ่ง อายุยังน้อยก็มีความกล้าสร้างตระกูลของตัวเองขึ้นเช่นนี้ กล่าวได้ว่าการเติบโตของเขาในเกือบหนึ่งปีมานี้ช่างน่าอัศจรรย์ และพวกเขาก็ให้ความสำคัญกับพัฒนาการของเด็กคนนี้ในวันข้างหน้าเป็นที่สุด

หากได้สานสัมพันธ์กับเขาก็ถือเป็นเรื่องดี แต่ว่า…

พวกเขาต่างรู้ว่ากวนสีหลิ่นเป็นบุตรบุญธรรมของเฟิ่งเซียว หากเขาส่งเทียบเชิญนี้มาตอนที่เฟิ่งเซียวยังไม่เกิดเรื่อง เดาว่าพวกเขาคงส่งคนไปเตรียมของขวัญเยี่ยมแสดงความยินดีโดยไม่ลังเล ทว่ายามนี้เฟิ่งเซียวหมดสติไม่ฟื้น ฐานะจวนตระกูลเฟิ่งก็เสี่ยงอันตรายไปตามเฟิ่งเซียวที่ล้มป่วยลง เทียบเชิญของกวนสีหลิ่นถูกส่งมาในเวลานี้ ทำให้พวกเขาลังเลอยู่บ้างจริงๆ

……………………….