№ 751 ชุดแดงทรงเสน่ห์

โม่เฉินในชุดสีขาวในที่สุดก็แวบตัวพุ่งเขาไปในเวลานี้ และขวางอยู่เบื้องหน้าเขตอาคม สองมือรวบรวมกระแสลมแข็งแกร่งโจมตีออกไปอย่างรวดเร็ว เพื่อขัดขวางไอสังหารทรงพลังนั้นที่จู่โจมมา

ทว่าแม้เขาลงมือก็ยากจะต้านทานการรวมพลังของสองผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณขั้นสูงสุด

กระแสลมสองฝ่ายโจมตีปะทะกันกลางอากาศ เกิดเสียงกระแสลมรุนแรง แรงกดดันและกระแสลมผู้แข็งแกร่งสามคนพุ่งชนกันและกัน สุดท้ายก็ระเบิดออกมา กลิ่นอายพลังลึกลับแข็งแกร่งผลักทั้งสองฝ่ายถอยไปไกลหลายจั้ง

ขณะที่สองฝ่ายถอยหลังไป เลือดก็ไหลจากมุมปากพวกเขา แรงปะทะทรงพลังชนพวกกวนสีหลิ่นสามคนที่พุ่งเข้าไปกระเด็นออกไปอีกครั้ง ส่วนแขตอาคมป้องกันสุดท้ายนั้นที่เฟิ่งจิ่ววางไว้ในยามนี้ก็มีเสียงแตก

“ปัง!”

โม่เฉินหันกลับไปมองคนที่นั่งขัดสมาธิทั่วร่างมีกลิ่นอายเอ่อล้น เส้นผมสยายออกพลิ้วไหวยุ่งเหยิง รูปโฉมที่แต่ก่อนคิดว่าหล่อเหลาในยามนี้กลับดูงามเลิศ ภายใต้ชุดสีแดงนั้นยิ่งมีเสน่ห์ขึ้น และเสริมเสน่ห์งดงามเช่นหญิงสาวอย่างอธิบายไม่ได้ แววตาเขาสั่นไหวเล็กน้อย แล้วจ้องมองรูปโฉมที่ทรงเสน่ห์งามเลิศนั้น

เนิ่นนานกว่าเขาจะละสายตาไป หลังจากกวาดมองเขตอาคมแตกออก ตามด้วยพลังเร้นลับและพลังวิญญาณที่กระจายออกมาโดยมีเฟิ่งจิ่วเป็นจุดศูนย์กลางรวมถึงกระแสแรงกดดันทรงพลัง

เขาหันกลับไปช้าๆ มองไปยังผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณขั้นสูงสุดสองคนตรงหน้าที่สีหน้าขาวซีด ขณะเดียวกันก็ยกมือขึ้นเช็ดเลือดที่ล้นเอ่อตรงมุมปาก

เห็นเลือดนั้นตรงปลายนิ้ว แววตาเขาสั่นไหวเล็กน้อย เขาที่เป็นดั่งเทพจุติยามนี้สิ่งที่กระจายจากบนร่างกลับเป็นไอสังหารน่าสะพรึง ขณะที่ผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณสองคนนั้นยังตะลึงกับเขาที่ต้านทานการโจมตีทั้งหมดที่ทั้งสองคนร่วมมือกันได้ด้วยแรงตัวคนเดียว เห็นร่างสีขาวนั้นแวบไป พลันมาถึงเบื้องหน้า สองมือบีบคอพวกเขา ทันใดนั้นที่พวกเขาไม่ทันตอบโต้กลับมา ก็บีบคอพวกเขาหักเสียงดัง

การกระทำนั้นเอาแต่ใจยิ่ง และไม่ลำบากสักนิด กลับทำให้ทุกคนด้านหลังตกใจอึ้งเสียดื้อๆ…

ผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณสองคนตายไป ใบหน้าเผยความหวาดกลัว แต่ในเวลานี้ สองร่างเล็กละเอียดก็บินออกจากร่างพวกเขาคิดจะหนี แต่ยังบินไปไม่ถึงจั้งก็โดนเฟิ่งจิ่วบีบคอตายอีกครั้ง

เห็นภาพเช่นนี้ ไม่เพียงเจ้าสำนักกับรองเจ้าสำนัก แม้แต่ผู้อาวุโสระดับกำเนิดวิญญาณของสำนักศึกษาทั้งสี่ยังกลืนน้ำลาย พร้อมมองเขาอย่างประหลาดใจ

คนที่เป็นดั่งเทพจุติและใสสะอาดเช่นนั้น ฆ่าคนขึ้นมากลับน่ากลัวและทำให้คนใจสั่นไหวเช่นนั้น…

แม้รู้ตั้งแต่แรกว่ากำลังเขาลึกล้ำยากคาดเดา แต่เมื่อเห็นเขาสังหารสองผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณขั้นสูงสุดโดยไม่เสียแรง ยังคงรู้สึกตะลึงไม่สิ้นสุดอย่างอดไม่ได้ วรยุทธ์เขาไม่ได้หยุดที่ระดับกำเนิดวิญญาณแล้วหรือ? หรือว่าพละกำลังเขาเหนือกว่าระดับกำเนิดวิญญาณ?

นึกถึงตรงนี้ทุกคนเพียงรู้สึกคันๆ ในหัวใจ โดยเฉพาะเมื่อเขาหมุนตัวมองมาทางพวกเขาด้วยท่าทีเฉยชา นอกจากเจ้าสำนักกับรองเจ้าสำนัก แต่ละคนยังอดไม่ได้ที่จะก้าวถอยหลังโดยไม่ตั้งใจ

“เปรี้ยง!”

สายฟ้าที่สามผ่าลงมาในยามนี้ ทำลายซึ่งบรรยากาศแปลกๆ นั้น สายตาทุกคนในที่สุดก็ละจากบนร่างโม่เฉินผู้เป็นดั่งเทพจุติคนนั้น แล้วหยุดลงบนร่างเฟิ่งจิ่วที่นั่งขัดสมาธิบนพื้นนั้น

หลังจากเห็นสายฟ้าที่สามฟาดลงมา เมื่อกลิ่นอายพลังวิญญาณโดยรอบทั้งหมดไหลเข้าสู่ร่างเฟิ่งจิ่ว ระดับก็พุ่งขึ้นไปทีละขั้นๆ เห็นความเร็วในการพัฒนานั้น ทุกคนก็ตกใจจนกรามค้างอีกครั้ง

หนึ่งช่วง สามช่วง กระทั่งบรรลุระดับสร้างรากฐานก็ยังไม่หยุด…

………………………