№ 97 คำสั่งสังหาร!
แต่ขณะที่พวกเขามาถึงด้านนอก เมื่อท่านผู้นำตระกูลสวี่เห็นเหตุการณ์ กลับแทบจะเป็นลมล้มไป
จวนตระกูลสวี่อันใหญ่โตโอ่อ่า มีองครักษ์อยู่อย่างต่ำร้อยกว่าคน ทว่าตอนนี้คนพวกนี้แต่ละคนต่างล้มอยู่บนพื้น ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย เหลือเพียงผู้อาวุโสสองท่านและหัวหน้ากองระดับปรมาจารย์นักรบในจวนตระกูลสวี่อีกสี่ท่าน
และบนกำแพงประตูนั้น เงาร่างสีแดงมองลงมาเบื้องล่างจากบนที่สูง ชุดสีแดงทรงเสน่ห์ราวเปลวไฟโหมพลิ้วไหวอยู่ท่ามกลางสายลมยามค่ำคืน หน้ากากลายดอกลำโพงสีทองยิ่งดูลึกลับและแปลกตาภายใต้เปลวเพลิงส่องสว่างไสว
ทว่า เมื่อเห็นหน้ากากสีทองลายดอกลำโพงบนใบหน้านาง รวมถึงชุดสีแดงบนร่าง ท่านผู้นำตระกูลสวี่กลับมีสีหน้าซีดเผือดเล็กน้อย “เจ้า เจ้าคือภูตหมอ!”
ภูตหมอ!
บุคคลลึกลับที่ทุกคนต่างยำเกรง ไม่มีผู้ใดรู้ว่าเขาเป็นชายหรือหญิง กลับรู้ว่าเขามักจะสวมชุดสีแดงดูเปิดเผยร้ายกาจ อีกทั้งยังสวมหน้ากากสีทองที่มีดอกลำโพงเบ่งบานอยู่!
คนของตระกูลใหญ่ทั้งหลายในเมืองอวิ๋นเยวี่ยต้องการจะขอพบเขา ก็ถูกปฏิเสธ!
เจ้าเมืองอวิ๋นเยวี่ยอยากพบเขา ก็ถูกปฏิเสธมาเช่นกัน!
กองกำลังตลาดมืดที่กระจายอยู่ตามแต่ละแว่นแคว้นต่างให้ความเคารพยิ่งนัก จึงมองเขาเป็นเช่นแขกผู้สูงศักดิ์!
เล่าลือกันว่าเขามีฝีมือการรักษาที่ฟื้นชีวิตคนตายได้!
ลือกันว่ายาขวดหนึ่งของเขาทำให้พละกำลังของนักรบท่านหนึ่งเพิ่มขึ้นมาได้ชั่วขณะ!
ลือกันว่า…
ลือกันไปมากมาย แต่ว่า คนที่อยู่เพียงในคำเล่าขานสำหรับพวกเขา วันนี้กลับมาเยือนถึงบ้านตระกูลสวี่ ซ้ำยังมาปรากฎตัวที่นี่ด้วยวิธีการเช่นนี้อีก จะไม่ทำให้เขาหวั่นใจไปพักหนึ่งได้เช่นไร…
เขาเป็นผู้ที่กองกำลังตลาดมืดต่างต้องคอยปกป้อง หากกองกำลังนั้นรู้เข้า ตระกูลสวี่ก็ไม่มีที่ตั้งหลักปักฐานในเมืองอวิ๋นเยวี่ยแน่แล้ว!
ทว่า ขณะที่ความสั่นเครือแวบผ่านในหัวใจ ความคิดอันบ้าคลั่งก็ท่วมท้นขึ้นตามมา
ฆ่านางซะ! ขอแค่นางตาย คนของกองกำลังตลาดมืดก็จะไม่รู้ว่าเขาเคยทำอะไรนาง! ขอเพียงนางตาย ตระกูลสวี่ก็ไม่ต้องกังวลใจว่าจะถูกกองกำลังตลาดมืดตามแก้แค้น!
“ฆ่านางซะ! ฆ่านางให้ข้าเสีย!”
ทันทีที่เขาคืนสติ ก็ตะโกนร้องลั่น นิ้วมือชี้ไปยังเงาร่างสีแดงที่ยืนอยู่บนที่สูง น้ำเสียงทั้งดุร้ายและเต็มไปด้วยความอาฆาตที่บ้าระห่ำ
“จะให้นางมีชีวิตรอดออกจากที่นี่ไปไม่ได้แน่!”
ชายชราชุดเทาข้างกายขมวดคิ้วกวาดมองท่านผู้นำตระกูลสวี่ จากนั้นจึงละสายตาออก ขณะที่จับจ้องไปบนเงาร่างสีแดงนั้น ในแววตาก็มีประกายความตื่นเต้นและเฝ้ารอโลดแล่นอยู่
“ไม่ได้! กระผมต้องการนางแบบเป็นๆ!”
ผู้อาวุโสสองท่านเร่งฝีเท้ามาข้างกายท่านผู้นำตระกูล เสื้อคลุมบนตัวพวกเขาถูกไฟเผาไปบ้าง เพราะหนีออกมาจากกองเพลิง เส้นผมยุ่งเหยิง ใบหน้าเปรอะเปื้อน เวลานี้ทั่วทั้งตัวดูแล้วน่าขายหน้าอยู่เล็กน้อย
“ท่านผู้นำตระกูล ในเปลวเพลิงมียาหลงพราย! คนด้านในจวนที่ระดับต่ำกว่าปรมาจารย์นักรบล้วนหมดสติไปแล้วขอรับ!”
“ฆ่า นาง ซะ!”
ท่านผู้นำตระกูลสวี่กล่าวทีละคำๆ ด้วยน้ำเสียงหมนหมอง ตะโกนสั่งให้ปรมาจารย์นักรบทั้งสี่ท่านร่วมกันสังหารเงาร่างสีแดงนั้น ขณะเดียวกันแววตาก็กวาดมองที่ชายชราชุดเทาข้างกาย ก่อนจะตั้งคำถามด้วยความโมโหโกรธาและเสียสติเล็กน้อย
“ท่านบอกว่านางไม่อาจก้าวออกจากค่ายกลกระบี่ได้ไม่ใช่หรือ?”
“ท่านบอกว่าพอนางเข้ามาจะต้องรับรู้ได้ไม่ใช่หรือ?”
“นางวางเพลิงทำลายจวนตระกูลสวี่ข้าที่ลงรากปักฐานกันมาเป็นร้อยปี! วันนี้หากไม่เด็ดหัวนางร่วงพื้นและใช้เลือดล้างจวนตระกูลสวี่ ข้าสาบานว่าจะไม่หยุด! อั่ก!”
เมื่อสิ้นสุดคำพูด เขาก็กระอักเลือดออกมาทันใด ทั้งร่างถูกหมัดโจมตีกระเด็นออกไปชนเข้ามุมกำแพงอย่างรุนแรง กลิ้งร่วงลงพื้นหล่นลงในกองเพลิง ถึงกับไม่ทันได้กู่ร้อง ก็ได้ยินเสียงครืนดังลั่น ทั้งผืนกำแพงล่มทลายลง กลบฝังท่านผู้นำตระกูลสวี่ไว้ด้านใน
“ท่านผู้นำตระกูล!”
…………………………………….