ตอนที่ 483
ข้าจะผนึกความตาย
“สังหารพวกมัน!”
ดวงตากลุ่มคนดั้งเดิมมากกว่าหนึ่งพันคนของเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นสีแดง อดีตหัวหน้าเผ่าอูปิง ซึ่งตอนนี้กลายมาเป็นหัวหน้าเผ่าของทั้งเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ เช่นเดียวกับอูเฉิน, อูหลิง และกลุ่มคนอื่นๆ ที่เคยเข้าร่วมสงครามโลหิตมาก่อน ต่างก็แผดเสียงคำรามอย่างมีโทสะออกมา
รังสีสังหารพุ่งออกมาจากดวงตาพวกมัน ขณะที่ความเป็นศัตรูจากในอดีตทั้งหมดระเบิดออกมาภายในจิตใจ พวกมันพุ่งตรงไป ภาพศักดิ์สิทธิ์ปรากฎขึ้นอย่างน่ามหัศจรรย์ ทันใดนั้นเสียงระเบิดก็ดังเต็มอยู่ในอากาศ
ด้านหลังพวกมัน กลุ่มคนเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ที่เหลืออีกมากกว่าหนึ่งหมื่นคน ต่างก็เข้าร่วมกับพวกมันพุ่งตรงเข้าไปร่วมการต่อสู้
กลุ่มคนเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์มีประสบการณ์ต่อสู้มาหลายครั้ง ตลอดช่วงการอพยพในสองปีที่ผ่านมา เดิมทีพวกมันเป็นชนเผ่าเล็กๆ และอ่อนแอ ตลอดเวลาที่ผ่านมา พวกมันได้แข็งแกร่งมากขึ้น และทรงพลังมีความโดดเด่นเพิ่มมากขึ้น ไม่เพียงแต่เผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์จะแข็งแกร่งในแง่ของภายนอกเท่านั้น แต่ในจิตใจก็มีความแข็งแกร่งเพิ่มมากขึ้นด้วย!
สำหรับกลุ่มคนในเผ่าที่ยอมจำนนต่อเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ และมีความศรัทธาต่อเมิ่งฮ่าว ภาพศักดิ์สิทธิ์ของเขาไม่ได้ทำให้พื้นฐานฝึกตนของพวกมันพุ่งทะยานขึ้นไปเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่พวกมันยังได้รับประโยชน์จากเม็ดยาของเขาด้วย ทำให้ความศรัทธาในเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์โดยรวมทั้งหมดมีความแข็งแกร่งมากขึ้น
ที่สำคัญมากไปกว่านั้น หลังจากที่เข้าร่วมกับเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ พวกมันก็มีความหวัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคิดว่าเผ่าดั้งเดิมของพวกมันไม่มีอีกต่อไปแล้ว ในตอนนี้เผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์เป็นความหวังเพียงหนึ่งเดียวของพวกมัน
พวกมันเฝ้ารอคอยวันคืนที่เผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์จะได้เข้าไปในดินแดนสีดำ หลังจากที่ได้รับชัยชนะในการต่อสู้อยู่เสมอมา ความหวังของพวกมันก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นอย่างน่าเหลือเชื่อ
เพียงชั่วพริบตา การต่อสู้ก็เริ่มขึ้น…เผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ไม่ยอมหดหัวหลบหนีไปแม้แต่น้อย แม้ในขณะที่เผ่าห้าพิษยังคงใกล้เข้ามา ผู้ฝึกตนเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์มากกว่าหนึ่งหมื่นคน รวมกับสัตว์ปีศาจอีกแปดหมื่นตัว พุ่งเข้าไปต่อสู้ในทันที ทำให้การสังหารเปิดฉากขึ้น!
ไม่มีการพูดจาด่าทอ เผ่าห้าพิษและเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นศัตรูกันมานานแล้ว การเป็นศัตรูของทั้งสองเผ่านี้ถูกขัดจังหวะโดยการตกลงมาของฝนม่วงในวันสิ้นโลก
ถ้าไม่ใช่เพราะสงครามครั้งนั้น เผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่มีทางตกต่ำลงเช่นนี้ และคงได้อพยพออกไปจากเขตทางเหนือทะเลทรายตะวันตกไปเรียบร้อยแล้ว สำหรับเผ่าห้าพิษ เนื่องจากการพ่ายแพ้สงครามของสาขาแมงป่อง ทำให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณของพวกมันในตอนนี้ขาดแมงมุมและแมงป่องไป
จากห้าพิษ มีอยู่สองชนิดที่หายไป สำหรับเผ่าห้าพิษ นี่เป็นภัยพิบัติของพวกมัน ไม่ว่าเวลาไหน พวกมันก็ไม่มีปัญหามากมายมากนัก ด้วยเวลาที่ผ่านไปพวกมันก็สามารถฟื้นฟูกลับคืนมาได้ แต่ในช่วงเวลาวิกฤตครั้งนี้ ฝนม่วงได้ตกลงมา บังคับให้เผ่าห้าพิษต้องทำการอพยพ ระดับพลังทั้งหมดของพวกมันได้ลดลง ทำให้การอพยพของพวกมันต้องมีความซับซ้อนมากยิ่งขึ้น
นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมพวกมันถึงได้ตัดสินใจอย่างแรงกล้า ที่จะทำลายล้างเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์เสียงระเบิดอันน่าตกใจดังเต็มอยู่ในอากาศ มีผู้เสียชีวิตมากมายเกิดขึ้นทันทีตั้งแต่เริ่มต้นต่อสู้ มีแม้แต่กลุ่มคนของเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์เลือกที่จะระเบิดตัวเอง ทำให้เผ่าห้าพิษนึกขึ้นมาได้ถึงการต่อสู้อย่างบ้าคลั่งจากเมื่อหลายปีก่อน
แต่เผ่าห้าพิษก็ต่อสู้อย่างบ้าคลั่งด้วยเช่นกัน สงครามเมื่อหลายปีก่อนนั้นพวกมันเป็นฝ่ายรุกราน แต่สงครามในครั้งนี้พวกมันกำลังต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของเผ่า ดังนั้นจึงมีผู้ฝึกตนของเผ่าห้าพิษบางคนได้เริ่มทำการระเบิดตัวเองออกมาด้วย
เผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์มีผู้ฝึกตนขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งเพียงแค่เจ็ดคน ในขณะที่เผ่าห้าพิษมีผู้เฒ่ามากกว่าสิบคน อย่างไรก็ตามข้อได้เปรียบของเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ ไม่ได้อยู่ที่จำนวนของผู้ฝึกตนที่พวกมันมีอยู่ แต่เป็นสัตว์ปีศาจของพวกมัน
พวกมันมีสัตว์ปีศาจอันแข็งแกร่งถึงแปดหมื่นตัว สัตว์ปีศาจระดับสูงในฝูงยังสามารถเทียบได้กับผู้ฝึกตนขั้นวิญญาณแรกก่อตั้ง ทำให้ในตอนนี้ทั้งสองเผ่าต่างก็เป็นคู่ต่อสู้ที่ค่อนข้างสูสีกัน
หัวหน้าเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ได้เผชิญหน้าต่อสู้กับผู้เฒ่าสูงสุดของเผ่าห้าพิษ การต่อสู้ของคนทั้งสองทำให้สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือน จริงๆ แล้วหัวหน้าเผ่ามีพื้นฐานฝึกตนไม่เท่ากับผู้เฒ่าสูงสุด แต่มันก็เลือกที่จะเผาผลาญพื้นฐานฝึกตนและพลังชีวิตของตัวเองไป ทั้งหมดนี้ก็เพื่อเพิ่มระดับพลังของตัวเองชั่วคราว ด้วยการกระทำเช่นนี้เท่านั้น มันถึงจะยืนหยัดต่อสู้กับผู้เฒ่าสูงสุดด้วยตัวเองได้อันที่จริง สิ่งที่มันพยายามทำอยู่นี้ก็เพราะต้องการตรึงผู้เฒ่าสูงสุดไว้ ป้องกันไม่ให้ผู้เฒ่าสูงสุดไปโจมตีคนอื่นๆ
สำหรับเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์โบราณของเผ่าห้าพิษ พวกมันไม่มีแมงมุมและแมงป่อง แต่อสรพิษ, คางคก และตะขาบก็ยังคงระเบิดแรงกดดันให้กระจายออกมา
ก่อนวันสิ้นโลก การปรากฎตัวของพวกมันทำให้รู้สึกน่าประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง แต่…เนื่องจากการตกลงมาของฝนม่วงในปีนั้น รวมถึงการปิดผนึกภาพศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์เมื่อสองปีที่ผ่านมา ทำให้พวกมันมีความอ่อนแอลงกว่าเดิมมากนัก
ในตอนนี้ ระดับพลังของพวกมันอยู่ในขั้นเหนือกว่าวิญญาณแรกก่อตั้ง แต่พวกมันก็ยังมีความแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ มีเพียงสิ่งเดียวที่สามารถต่อสู้กับพวกมันได้อย่างสูสีก็คือสัตว์อสูรเทียมสวรรค์, นกแก้ว และผีโต้ง ขณะที่การต่อสู้เริ่มต้นขึ้น พวกมันก็ปรากฎตัวขึ้น ไม่ว่าพวกมันจะเป็นผู้แข็งแกร่งสูงสุดของเผ่า หรือเป็นสมาชิกธรรมดาของเผ่า เผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ก็เสียเปรียบอยู่มาก ถึงแม้ไม่อาจจะกล่าวได้ว่าพวกมันกำลังถูกบดขยี้ แต่ก็ค่อนข้างใกล้เคียงแล้ว โชคดีที่สัตว์ปีศาจแปดหมื่นตัวของเมิ่งฮ่าวต่างก็อยู่ที่นี่ด้วย ช่วยให้พวกมันยืนหยัดต่อสู้ได้ต่อไป
อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่า พวกมันสามารถยืนหยัดต่อต้านอยู่ได้เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น!
ตรงจุดกึ่งกลางของสนามรบ เป็นพื้นที่อันแปลกประหลาดซึ่งไม่มีใครเข้าไปได้ เป็นพื้นที่อันว่างเปล่าซึ่งมีความกว้างประมาณหนึ่งร้อยจ้าง
ที่จุดตรงกลางของพื้นที่หนึ่งร้อยจ้าง เป็นลูกทรงกลมของโลหิตที่มีขนาดใหญ่โตกระเพื่อมเป็นระลอกคลื่น เสียงกระหึ่มกึกก้องได้ยินออกมาจากลูกทรงกลมนี้ ราวกับว่ามีบางคนอยู่ด้านในกำลังพยายามตระเกียกตระกายดิ้นรนออกมา
ลูกทรงกลมโลหิตนี้ก่อตัวขึ้นมาจากไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโลหิตของตระกูลจี้ เนื่องจากพลังของฉีหนาน มันจึงได้เปลี่ยนเป็นรูปแบบเช่นนี้ แทนที่จะมุ่งพยายามสังหารเมิ่งฮ่าว ตอนนี้มันก็กลายเป็นผนึกกักขังเขาอยู่ด้านใน
“สังหารพวกมัน!” กลุ่มคนเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์แผดร้องคำรามออกมา
“พยายามต่อไป! เซิ่งจู่จะต้องออกมาได้อย่างแน่นอน!” ในความคิดของกลุ่มคนเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ เมิ่งฮ่าวซึ่งเป็นเซิ่งจู่ (บรรพบุรุษศักดิ์สิทธิ์) ของพวกมัน เกือบจะเทียบเท่ากับเทพเจ้า
ด้วยการมีเมิ่งฮ่าวอยู่ที่นั่น ไม่ว่าอันตรายหรือภัยพิบัติใดๆ พวกมันก็สามารถเอาชนะได้!
พวกมันมีศรัทธาอย่างแรงกล้าต่อเมิ่งฮ่าว พวกมันเชื่อมั่นอย่างแท้จริงว่าสิ่งที่ต้องทำทั้งหมดในตอนนี้ก็คืออดทน เซิ่งจู่ของพวกมันจะต้องหลุดออกมาจากลูกทรงกลมโลหิตนั้นได้ เมื่อไหร่ที่เขาปรากฎกายขึ้น เขาก็จะนำพวกมันไปสู่ชัยชนะเหนือเผ่าห้าพิษ!
ดวงตาหัวหน้าเผ่าห้าพิษสาดประกาย พื้นฐานฝึกตนของมันอยู่ในขั้นสุดท้ายวิญญาณแรกก่อตั้ง พร้อมกับเสียงแค่นเย็นชา มันพุ่งเข้าไปในสนามรบ ที่ใดที่มันพุ่งผ่านไป ก็จะติดตามมาด้วยความตาย กลุ่มคนเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ใดๆ ก็ตามที่พยายามจะขัดขวางมัน ระเบิดขึ้นตกตายไป
ร่างของมันกลายเป็นลำแสง ขณะที่พุ่งตรงไปยังเขตพื้นที่กว้างหนึ่งร้อยจ้างนั้น ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งมันได้ ขณะที่มันเข้าไปใกล้ ก็ขยับสองมือร่ายเวทอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้เกิดเป็นเสียงการโจมตีดังกระหึ่มตรงไปยังลูกทรงกลมโลหิต
นี่เป็นวิชาพิเศษเฉพาะ เป็นความสามารถศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถพุ่งผ่านเข้าไปด้านในของลูกทรงกลมโลหิต มันต้องการสังหารเมิ่งฮ่าวและครอบครองวิญญาณอสูร!
ก่อนหน้านี้…
เสียงกระหึ่มดังก้องออกมา ภายในลูกทรงกลมโลหิต สีหน้าเมิ่งฮ่าวเคร่งขรึม เขามองไปรอบๆ ข้างที่กำลังสั่นกระเพื่อมไปมา แสงสีโลหิตที่ห้อมล้อมตัวเขาเหมือนกับเป็นผนังกำแพง ราวกับเป็นผนึกขนาดใหญ่ โดยที่เขาถูกกักตัวอยู่ตรงกลางไม่อาจจะออกไปได้
มือของเมิ่งฮ่าวแวบขึ้น ขณะที่วิชาเวทและความสามารถศักดิ์สิทธิ์หลายหลากกระแทกเข้าไปที่ผนังสีโลหิต เกิดเป็นเสียงดังอึกทึกกึกก้อง แต่ผนังสีโลหิตก็ไม่ได้เสียหายแม้แต่น้อยนิด
เขาไม่มีทางรู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นที่ด้านนอกด้วยเช่นกัน ก่อนที่จะถูกผนึกอยู่ด้านใน เขามองเห็นเผ่าห้าพิษกำลังใกล้เข้ามา ในตอนนั้นเองที่เขารู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้…เป็นหายนะของเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์!
เมิ่งฮ่าวรู้สึกเป็นห่วงและกังวลใจ ไม่สำคัญว่าเขาจะถูกกักขังอยู่ในสถานที่แห่งนี้เป็นเวลาสั้นๆ หรือไม่ แต่ถ้าผ่านไปเป็นเวลานาน เขาก็รู้ว่าเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ไม่อาจจะต่อต้านเผ่าห้าพิษได้
เห็นได้ชัดว่าเผ่าห้าพิษได้วางแผนมาเป็นอย่างดี พวกมันมีเป้าหมายที่เด่นชัดก็คือ กำจัดเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ และหยิบฉวยวิญญาณอสูรไป สามารถกล่าวได้ว่าในการต่อสู้ตลอดทั้งสองปีที่ผ่านมา พวกเขาไม่เคยพบเจอกับสถานการณ์ที่อันตรายร้ายแรงเช่นนี้มาก่อน
ขณะที่เมิ่งฮ่าวกำลังขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่นั้น จู่ๆ ผนังสีโลหิตก็หดตัวลง ต่อมาหลังจากนั้น มันก็ยืดขยายออกไปด้านนอก ในช่วงเวลาที่หดตัวและยืดขยายตัว เส้นใยสามเส้นทันใดนั้นก็เจาะผ่านเข้ามาในผนัง ทันทีที่พวกมันผ่านเข้ามาได้ พวกมันก็กลายเป็นอสรพิษขนาดใหญ่, ตะขาบและคางคก สามในห้าพิษปรากฎขึ้นอย่างน่ามหัศจรรย์ ฉับพลันนั้นพวกมันก็ส่งเสียงร้องแหลมเล็ก และพุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าว
บนร่างของสิ่งมีชีวิตทั้งสามชนิดนี้ เมิ่งฮ่าวมองเห็นภาพของชายชราอยู่
ชายชราผู้นั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเป็นหัวหน้าเผ่าห้าพิษ ซึ่งอยู่ที่ด้านนอกของผนึกสีโลหิตนี้
ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกาย ขณะที่เขาโบกสะบัดมือ ทันใดนั้นพื้นฐานฝึกตนก็ระเบิดออกมา ด้วยพลังของสี่ในห้าธาตุ เกิดเป็นลมพายุอันดุร้ายรุนแรงกวาดผ่านไปยังสัตว์พิษทั้งสาม อสรพิษแยกออกเป็นเสียงๆ และหายตัวไปในทันที
เมิ่งฮ่าวแค่นเสียงเย็นชาออกมา เสียงแตกร้าวได้ยินออกมาจากภายในร่าง ขณะที่เขาเคลื่อนที่ตรงไปราวกับเป็นอสูรร้าย หมัดกระแทกลงไป และคางคกก็ส่งเสียงแผดร้องอย่างน่าอนาถใจออกมา ขณะที่มันระเบิดออกกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ในเวลาเดียวกันนั้น ร่างของตะขาบก็บิดเบี้ยวขึ้น ขณะที่มันพุ่งมาราวกับเป็นสายฟ้าตรงมายังเมิ่งฮ่าว ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายขณะที่เขาพ่นปราณสุราออกมาหนึ่งคำ
ปราณสุราเหมือนกับเป็นกลุ่มหมอก ที่ทันใดนั้นก็ปกคลุมไปทั่วร่างตะขาบ ร่างของมันเริ่มเหือดแห้งลง และส่งเสียงกรีดร้องแหลมเล็กออกมา ในตอนนี้เองที่เครื่องหมายคล้ายกับเป็นดวงจันทร์สีดำได้ปรากฎขึ้นตรงหน้าผากของเมิ่งฮ่าว
ด้วยการใช้เวทปีศาจ ดวงจันทร์แวบขึ้นขณะที่มันประทับลงไปบนร่างของตะขาบ ด้วยการใช้เวทนี้โจมตีกลับไปยังหัวหน้าเผ่าห้าพิษ ซึ่งมีการเชื่อมต่อกับสัตว์พิษอยู่ในตอนนี้ จิตสัมผัสของดวงจันทร์สีดำกระแทกออกไปอย่างรวดเร็ว
ก่อนหน้านี้ หัวหน้าเผ่าห้าพิษอยู่ที่ด้านนอกของผนึกสีโลหิต ร่ายเวทอาคมด้วยสองมืออย่างรวดเร็ว สีหน้ามันโหดเหี้ยมเต็มไปด้วยความต้องการสังหาร อย่างไรก็ตามจู่ๆ สีหน้ามันก็เปลี่ยนไป ขณะที่อสรพิษถูกสังหารไป!
โดยไม่ต้องขบคิด มันถอยหลังไปเล็กน้อย ก่อนที่มันจะเคลื่อนที่ออกไปได้อีกหนึ่งก้าว สีหน้ามันฉับพลันนั้นก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง นั่นเป็นตอนที่หมัดของเมิ่งฮ่าวกระแทกลงไปบนตัวคางคก ทำให้มันระเบิดออก
จากนั้น ดวงตาของหัวหน้าเผ่าห้าพิษก็เบิกกว้าง
“แย่แล้ว!” โดยไม่ลังเล มันรีบล่าถอย สองมือขยับขณะที่เตรียมตัวจะตัดการเชื่อมต่อเวทกับตะขาบ ก่อนที่มันจะทันได้กระทำการใดๆ ภาพของดวงจันทร์ทันใดนั้นก็ปรากฎขึ้นบนหน้าผากของมัน
ทันทีที่ผนึกปรากฎขึ้นบนหน้าผาก ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงก็ระเบิดออกมาราวกับสายฟ้า เต็มอยู่ในจิตใจหัวหน้าเผ่าห้าพิษ มันรู้สึกราวกับมีใบมีดที่มองไม่เห็น กำลังแทงเข้าไปในทะเลแห่งการรับรู้ของมัน โลหิตพ่นกระจายออกมาจากปาก สั่นสะท้านถอยไปด้านหลัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ทันใดนั้นก็ตัดการเชื่อมต่อระหว่างตัวมันกับตะขาบออกไปในทันที
หลังจากที่การเชื่อมต่อถูกตัดออกไป หัวหน้าเผ่าก็กระอักโลหิตออกมาอีก ใบหน้าซีดขาวและเต็มไปด้วยความตกใจอย่างรุนแรง
“พื้นฐานฝึกตนของมันช่างแข็งแกร่งยิ่งนัก!” มันคิด หอบหายใจ ในตอนนี้เองที่ความดุร้ายอันเข้มข้นกระจายออกมาจากภายในดวงตาของมัน
“โชคดีที่ในแผนการนี้ ข้าได้บอกกับโลหิตสวรรค์ให้ปิดผนึกมันไว้ถ้าไม่อาจจะสังหารมันได้ ถ้ามันไม่ถูกกักขังไว้ในตอนนี้ พวกเราก็คงจะต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างใหญ่หลวงเพื่อให้ชนะในสงครามครั้งนี้!”
“ต้องไม่ปล่อยให้มันออกมาจากผนึกนั่นได้! วิญญาณอสูรต้องอยู่ในตัวคนผู้นี้อย่างแน่นอน ดังนั้น พวกเราต้องกักขังมันไว้ในขณะที่ทำการสังหารเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ หลังจากนั้นพวกเราจะใช้พลังของเผ่าทั้งหมดเพื่อทำลายมันไปทั้งร่างกายและวิญญาณ!” รอยยิ้มอันโหดเหี้ยมบิดขึ้นมาจากริมฝีปากของหัวหน้าเผ่าห้าพิษ มันไม่ได้พยายามจะโจมตีเข้าไปในผนึกสีโลหิตอีกต่อไป แต่เริ่มเพิ่มผนึกอื่นเข้าไปครอบผนึกเดิมไว้อีกชั้น มุ่งมั่นจะกักขังเมิ่งฮ่าวไว้ภายใน