บทที่ 1330 แมวขโมยพ้นเคราะห์

ในตอนที่พวกเทพโบราณเสวียนหมัวเข้าไปในโถงลับ จ้าวเฟิงก็เห็นทุกอย่างผ่านครรลองสายตาของพวกเขา

“เทพโบราณขั้นเก้า!”

จ้าวเฟิงสัมผัสได้ถึงพลังฝึกตนที่แท้จริงของเทพโบราณโยวเฉวียน กายก็สั่นสะท้านอย่างอดไม่ได้ หากเขาบุ่มบ่ามบุกเข้าไป เกรงว่าจะถูกจัดการในทันที

“ท่าทางตอนนี้จะยังลงมือไม่ได้!”

แววตาของจ้าวเฟิงเคร่งเครียด ปล่อยให้พวกเทพโบราณเสวียนหมัวยืนอึ้งอยู่ภายในนั้น

เทพโบราณโยวเฉวียนคือทายาทเนตรสังสารวัฏ เป็นไปได้มากว่ายังมีกายวัฏสงสารขั้นเก้าอื่นๆ อีก

หากจ้าวเฟิงหุนหันพลันแล่น ไม่เพียงแต่ยากจะช่วยแมวขโมยน้อยออกมาได้ ฐานะของตัวเองยังจะถูกเปิดเผยออกไปอีก ไพ่ตายอย่างพวกเทพโบราณเสวียนหมัวก็จะสูญเสียไปด้วย ดังนั้นจ้าวเฟิงจำเป็นต้องรอเวลาก่อน

“กระบี่วิญญาณแหวกสวรรค์”

“วิญญาณร้ายทลายพสุธา!” ร่างของคู่เทพเซียนปีศาจฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว ก่อนทำการโจมตีไปยังเทพโบราณลั่วหลิงอย่างโหดเหี้ยม กลิ่นอายเทพปีศาจที่บ้าคลั่งล้นฟ้าทะลักพวยพุ่ง ทำเอาจ้าวเฟิงที่อยู่ไกลรู้สึกกดดัน ถอยหลังไปหลายก้าวอย่างอดไม่ได้

การปะทุพลังเต็มแรงของเทพโบราณขั้นแปดสุดยอด ฟ้าดินจะต้องครวญคร่ำแน่นอน

“มิติเพียงพริบตา!”

เทพโบราณลั่วหลิงรีบสำแดงท่าร่างประเภทมิติล้ำลึกอีกชนิดทันที กายเคลื่อนไหวกลับไปมาในอากาศ ลอยล่องไปเร็วรี่ ทำให้คนยากจะคาดการณ์ได้ อีกทั้งทุกครั้งที่เคลื่อนไหว เทพโบราณลั่วหลิงจะใช้ดาบโค้งวงพระจันทร์สีเงินในมือสำแดงการโจมตีประเภทมิติกระบวนท่าหนึ่ง

“เด็กน้อย ถึงแม้พวกเราจะทำอะไรเจ้าไม่ได้ในตอนนี้ แต่การโจมตีประเภทมิติก็ทำอะไรพวกเราไม่ได้เช่นกัน!”

คู่เทพเซียนปีศาจพากันยิ้มพูด

สิ่งที่สามารถสร้างอาการบาดเจ็บให้กับพวกเขาได้ก็คือพลังอัสนีเทวะที่จ้าวเฟิงสำแดงออกมาเมื่อครู่ แต่ระดับขั้นของจ้าวเฟิงต่ำเกินไป พลังอัสนีเทวะก็อ่อนแอไม่น้อย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่แยแส

“งั้นรึ? ท่าทางพวกเจ้าจะโง่เง่าจริงๆ สินะ!”

มุมปากของเทพโบราณลั่วหลิงยิ้มเย็นเล็กน้อย ฟันประกายแสงเลือนรางอันคมกริบออกไปสายหนึ่งอีกครั้ง

“เอ๋?” คิ้วของคู่เทพเซียนปีศาจขมวดเล็กน้อย

ที่จริงพวกเขาก็สังเกตถึงสิ่งผิดปกติบางอย่าง แต่ไม่ได้สนใจ เพราะร่างของพวกเขาคือกายสังสารวัฏ ไม่มีความรู้สึกใดๆ บนร่างกายมานานแล้ว กระทั่งยังใช้กายเป็นโล่เนื้อต้านการโจมตีที่ถึงแก่ชีวิตให้เทพโบราณโยวเฉวียนอยู่บ่อยๆ

ฉัวะ ฉึก! ประกายแสงเลือนรางคมกริบสายนั้นฟันโดนชายสูงใหญ่คนนั้น ทิ้งรอยแผลใหญ่เอาไว้ที่หน้าอกของเขา

แต่ไม่นานนักรอยแผลก็สมานตัว

“ไม่สิ ร่างของพวกเขาไม่ได้ฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์แบบ!”

แววตาของจ้าวเฟิงตะลึง

ที่จริงแล้ว ในยามที่การโจมตีของเทพโบราณลั่วหลิงทำลายกายวัฏสงสาร ก็ใช้พลังมิติกลุ่มหนึ่งย้ายส่วนประกอบร่างกายบางส่วนที่บาดเจ็บไปอีกมิติหนึ่ง มองไปเผินๆ เหมือนจะฟื้นฟูแล้ว แต่กลับไม่ได้ฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์แบบ

ในขณะเดียวกันนี้เอง ในที่สุดคู่เทพเซียนปีศาจก็สังเกตได้ถึงจุดนี้

ทุกครั้งที่เทพโบราณลั่วหลิงโจมตีโดนพวกเขา กายวัฏสงสารก็จะลดพลังลงไปเล็กน้อย

“มิน่าเล่าข้าถึงรู้สึกว่าร่างร่างนี้ไม่อาจสำแดงพลังของข้าได้ ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง!”

สีหน้าของชายสูงใหญ่เคร่งเครียด

ถึงแม้เขาจะไม่สนใจร่างนี้ แต่พวกเขาสองคนร่วมมือกัน หากแพ้ให้กับเทพโบราณลั่วหลิงจะไม่อับอายขายหน้าแย่รึ

“เยี่ยม คิดไม่ถึงว่าเทพโบราณลั่วหลิงมีหวังที่จะเอาชนะกายวัฏสงสารสองร่างนี้ได้!”

ในใจของจ้าวเฟิงแอบยินดี

ต้องรู้ว่า กายวัฏสงสารสองร่างนี้ล้วนเป็นขั้นแปดสุดยอด คือร่างที่เป็นอมตะ นี่แสดงให้เห็นว่าเทพโบราณลั่วหลิงแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์มิติแข็งแกร่งเพียงใด

“นางคือกุญแจสำคัญของข้าที่จะช่วยแมวขโมยน้อย!”

สายตาของจ้าวเฟิงเพ่งมอง แล้วโคจรเสวียนอ้าวมิติ

วู้ม พรึ่บ! ชุดคลุมมิติของเขาพลันสะบัดขึ้น เสี้ยวขณะต่อมาแสงกึ่งโปร่งใสก็ทับซ้อนเป็นชั้นๆ ครอบไปยังคู่เทพเซียนปีศาจ

“ฉากกั้นมิติ!”

ฉากกั้นมิติเดิมคือวิชาป้องกันของชุดคลุมมิติ ในยามที่ศัตรูหรือการโจมตีเข้าใกล้ก็จะถูกผลกระทบจากเสวียนอ้าวมิติ พลังอ่อนแรงลง ความเร็วช้าลง

แต่ในตอนที่ฉากกั้นมิติปกคลุมไปยังร่างของใครคนหนึ่งก็เท่ากับเป็นกลวิธีกุมขัง คล้ายกับวิชาดวงตามิติพันธนาการของจ้าวเฟิงเป็นอย่างมาก

“มาได้เวลาดีมาก!” เทพโบราณลั่วหลิงรีบให้ความร่วมมือกับวิชามิติของจ้าวเฟิง เพิ่มพลังให้กับวิชานี้ ในขณะเดียวกัน ดาบโค้งวงพระจันทร์สีเงินในมือของนางฟันออกไปอย่างต่อเนื่อง

ฉัวะ ฉึก ฉึก! ประกายคมที่เลือนรางวาววับดุจผีเสื้อโบยบินทั่วท้องนภา พากันบินออกมาห้อมล้อมคู่เทพมารปีศาจเอาไว้

ในยามที่ประกายคมทั้งหมดสลายไป จ้าวเฟิงก็เห็นร่างของคู่เทพมารปีศาจแหลกลาญ อีกทั้งไม่อาจฟื้นคืนสภาพเดิม เป็นเพราะรอยแผลพวกนี้ล้วนถูกเทพโบราณลั่วหลิงย้ายไปมิติอื่นแล้ว มีเพียงใช้พลังเนตรสังสารวัฏที่แข็งแกร่งเท่านั้นจึงสามารถเรียกคืนมาได้ แต่เห็นชัดแล้วว่าเทพโบราณโยวเฉวียนไม่คิดจะทำเช่นนั้น

“ดี ดี เจ้าทำลายกายวัฏสงสารสองร่างนี้ของข้า นี่เป็นเจ้าที่รนหาที่เอง!”

คู่เทพเซียนปีศาจปากคำรามก้อง เห็นได้ชัดว่านี่คือสิ่งที่เทพโบราณโยวเฉวียนอยากจะพูด

“เมื่อครู่เจ้ายังมีโอกาสหนี แต่ตอนนี้ ข้าจะฝังเจ้าเอาไว้ที่นี่!”

คู่เทพเซียนปีศาจพูดออกมาอีกครั้ง

ในโถงลับ เทพโบราณโยวเฉวียนโคจรเนตรสังสารวัฏ ในท้องฟ้าก่อแสงมืดมิดขึ้น ราวกับวงแสงที่นำทางไปสู่ขุมนรก

ฟุ่บ! ข้างในมีเงาร่างสีแดงร่างหนึ่งกระโดดออกมา ตัวเป็นคนหัวเป็นมังกร หางมังกร ที่หลังมีปีกคู่หนึ่ง

“กายวัฏสงสารขั้นเก้า!”

จ้าวเฟิงมองทุกสิ่งผ่านครรลองสายตาของเทพโบราณเสวียนหมัว แต่ทว่าจ้าวเฟิงที่เห็นฉากนี้กลับไม่ถอยหนี กลับยังค่อนข้างจะตื่นเต้นด้วยซ้ำ

ฟิ้ว! กายวัฏสงสารขั้นเก้าทะยานออกไปจากโถงลับ

“โอกาส!”

ตาซ้ายของจ้าวเฟิงทะลักคลื่นพลังดวงตาที่น่าหวาดกลัวออกมาทันที ขณะเดียวกัน ในมิติเนตรเทพเจ้า ผนึกบนลูกทรงกลมสีเงินมายาก็คลายออก พลังดั้งเดิมในนั้นแฝงด้วยกลิ่นอายเนตรเทพเจ้า ง่ายต่อการถูกคนสังเกตเห็น

ในเวลาปกติจ้าวเฟิงล้วนผนึกพลังดั้งเดิมกลุ่มนี้ไว้

“กลิ่นอายกลุ่มนี้!” สีหน้าของเทพโบราณลั่วหลิงตื่นตะลึง

เมื่อครู่นี้เนตรมิติของนางสั่นสะท้านรุนแรง

กลิ่นอายที่ทำให้เนตรมิติของนางสั่นสะท้าน ทำให้นางสัมผัสถึงความคุ้นเคย ซึ่งคล้ายกับกลิ่นอายที่นางเผชิญหน้ากับเงาข้ามมิติของผู้ครอบครองมิติตอนอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์มิติเป็นอย่างมาก

ในโถงลับตอนนี้เอง

“เอ๋?” เทพโบราณโยวเฉวียนจู่ๆ รู้สึกเหมือนกับเทพสูงสุดจ้องมองลงมา อีกทั้งกลิ่นอายกลุ่มนั้นยังทำให้เนตรสังสารวัฏของเขาสั่นสะท้านขึ้นอย่างอดไม่ได้

“เกิดอะไรขึ้น?”

เทพโบราณโยวเฉวียนหันหลังกลับไปมอง ก่อนตะลึงไปในทันที เห็นเพียงเหนือโถงลับนั่นมีเนตรสีเงินที่ส่องแสงหลากสีสะท้อนลงเบื้องล่าง

ดวงตาสีเงินมายาขนาดใหญ่โตมหึมาแผ่กลิ่นอายบรรพกาลอย่างหยิ่งทะนง ราวกับผืนฟ้าของโถงลับอย่างไรอย่างนั้น

“สวรรค์! นั่นคืออะไรน่ะ?”

“ดวงตาข้างนี้ประหลาดยิ่งนัก!”

สมาชิกที่ควบคุมเครื่องกลไกที่นี่สั่นเทิ้มไปทั้งตัว

พวกเขาคุ้นเคยกับสายเลือดดวงตาแปดเนตรเทพเจ้าเป็นอย่างยิ่ง ด้วยเหตุนี้จึงตกใจกับเนตรสวรรค์สีเงินที่เห็นในตอนนี้

“เจ้าเป็นใครกัน?”

เทพโบราณโยวเฉวียนใจสั่นสะท้านเล็กน้อย นี่คือเนตรสีเงินมายาที่ทำให้สัญชาติญาณของเนตรสังสารวัฏหวาดกลัว เขากระทั่งสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายเนตรเทพเจ้ามาจากในนั้นด้วย

ก่อนหน้านี้ เทพโบราณโยวเฉวียนคิดกระทั่งว่าเป็นพลังของผู้ครอบครองเนตรเทพเจ้าคนหนึ่งข้ามมิติมาเยือน แต่ดวงตาสีเงินดุจความฝันข้างนี้กลับไม่ใช่หนึ่งในแปดเนตรเทพเจ้าที่เขาคุ้นเคย

วู้ม เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ!

เสี้ยวขณะที่ดวงตาสีเงินดุจความฝันปรากฏขึ้น ข้างในก็ทะลักแสงอัสนีแปลบปลาบหลากสีนับไม่ถ้วนขึ้น

“หึ การโจมตีอ่อนแอเช่นนี้ สลายไปเสีย!” หลังจากตกใจ เทพโบราณโยวเฉวียนก็หัวเราะเสียงเย็นแล้วโจมตีทันที

ดวงตาสีเงินดุจความฝันนั่นถึงแม้จะมีพลังท่วมท้น กลิ่นอายแข็งแกร่ง แต่เจตจำนงดวงตาที่แผ่กระจายออกมาไม่ได้แข็งแกร่งนัก พลังการโจมตีของวิชาดวงตาดูไปแล้วก็ธรรมดา

พลังดวงตาในตาทั้งสองของเทพโบราณโยวเฉวียนแผ่ระลอกออกมา จากนั้นลูกสีดำมืดก็ถูกยิงออกมาจากในนั้น

“แย่แล้ว!” ทันใดนั้น สีหน้าของเทพโบราณโยวเฉวียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย

เพราะเขาพบว่าเป้าหมายการโจมตีของดวงตาสีเงินไม่ใช่เขา แต่เป็นกล่องผลึกแก้วที่บรรจุน้ำสีเงินทองเอาไว้เต็มเปี่ยม

เมี้ยว! แมวขโมยตัวน้อยลืมดวงตาที่ล้ำลึกดำขลับขึ้น พร้อมเผยรอยยิ้มได้ใจ

คลื่นวนพลังดวงตาลอยอยู่บนกล่องผลึกแก้ว

ฉัวะ ฉึก!

เสี้ยวขณะต่อมา คมมีดอัสนีที่หุ้มด้วยหมอกแสงมายาก็ฟันออกมาจากข้างใน พลังอัสนีทำลายล้างรวมกับพลังดั้งเดิมเนตรเทพเจ้า ฟันกล่องผลึกแก้วออกเป็นรูได้อย่างง่ายดายยิ่ง

หลังจากสำแดงกระบวนท่านี้เสร็จสิ้น ดวงตาสีเงินดุจความฝันก็หายไปทันที

ฟิ้ว! เพียงชั่วพริบตาเดียว แมวขโมยน้อยในกล่องผลึกแก้วก็หายวับไป

แต่นอกกล่องผลึกแก้ว แมวขโมยตัวน้อยที่รูปร่างปราดเปรียวเพรียวบางคึกคักกระปรี้กระเปร่า เต็มไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ราวกับภูต

“แมวความลับสวรรค์!”

เทพโบราณโยวเฉวียนหน้าเปลี่ยนสี

สำหรับเรื่องของแมวความลับสวรรค์ เขารายงานเบื้องบนไปแล้ว หากปล่อยให้แมวความลับสวรรค์หนีไป โทษของเทพโบราณโยวเฉวียนก็หนักหนาเป็นแน่

“ผู้อาวุโสโยวเฉวียน คุณสมบัติสายเลือดของแมวความลับสวรรค์ตัวนี้ถูกกระตุ้นขึ้นแล้ว…”

สมาชิกที่ควบคุมคนหนึ่งพูดขึ้นทันใด

“ต่อให้เป็นเช่นนี้ มันติดปีกก็หนีไม่พ้น!” สีหน้าของเทพโบราณโยวเฉวียนตะลึงไปเล็กน้อย จากนั้นจึงแค่นเสียงเย็น

ในด้านความเร็วและการต่อสู้ เนตรสังสารวัฏไม่ค่อยชำนาญนัก

ยิ่งเมื่อนึกถึงความสามารถของแมวขโมยน้อยในตำนาน เพื่อป้องกันเหตุไม่คาดฝัน เทพโบราณโยวเฉวียนจึงเรียกหุ่นเชิดกลไกของตนออกมา

ฟุ่บ! ทหารองครักษ์กลไกร่างดำเย็นเยือกที่ถือกระบี่คู่แสงสีทองปรากฏกายขึ้นทันที หุ่นเชิดกลไกของเทพโบราณโยวเฉวียนก็มีพลังเทพโบราณขั้นเก้าเช่นกัน

เขาลงมือพร้อมกับหุ่นเชิดกลไก ต่อให้แมวขโมยน้อยเจ้าเล่ห์ยังไง มีอุบายมากเพียงใด ก็อย่าคิดฝันว่าจะหนีไปได้

แต่ในตอนนี้เอง เทพโบราณโยวเฉวียนพลันรู้สึกถึงพลังที่น่าหวาดกลัวและกลิ่นอายเนตรเทพเจ้า สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอีกครั้ง มองไปยังอีกด้านหนึ่ง

เห็นเพียงพวกเทพโบราณเสวียนหมัวเริ่มสำแดงวิชาเนตรเทพรวมเป็นหนึ่งนานแล้ว

“พวกเจ้าทำได้ดีมาก ช่วยข้าจับแมวความลับสวรรค์!”

เทพโบราณโยวเฉวียนคำรามขึ้นทันที

เมื่อครู่เพราะการปรากฏขึ้นอย่างเฉียบพลันของดวงตาสีเงินมายานั่น รวมกับที่แมวความลับสวรรค์ทำลายกล่องออกมา

เทพโบราณโยวเฉวียนเลยลืมพวกเทพโบราณเสวียนหมัวมาโดยตลอด

ในตอนนี้พบว่าพวกเขาเตรียมสำแดงเนตรเทพเจ้ารวมเป็นหนึ่ง เทพโบราณโยวเฉวียนก็อดไม่ได้ที่จะลิงโลด พลังที่พวกเขาทั้งสี่สำแดงสามารถควบคุมวิชาของแมวขโมยน้อยได้พอดี

“ขอรับ!” พวกเทพโบราณเสวียนหมัวทั้งหมดพูดขึ้นทันที

ในขณะเดียวกัน ประกายแสงเลือนรางกลุ่มนั้นบนหัวของพวกเขาพลันส่งโซ่เลือนรางขนาดใหญ่สองเส้นออกมา

โซ่นี้หนากว่าโซ่ที่อยู่ในซากปรักหักพังเมืองความลับสวรรค์กว่าสิบเท่า เสี้ยวขณะที่โซ่สองเส้นปรากฏขึ้นก็โจมตีเทพโบราณโยวเฉวียนทันที

“อะไร? พวกเจ้า..” เทพโบราณโยวเฉวียนคิดไม่ถึงเลยว่าสมาชิกของหอมารสวรรค์ของเขาจะโจมตีตนมาอย่างฉับพลัน ต่อให้เขาเป็นเทพโบราณขั้นเก้า ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ทันตั้งตัวก็ถูกโซ่เส้นใหญ่สองเส้นพันธนาการทันที

ในขณะเดียวกัน ที่ที่ร่างของเทพโบราณโยวเฉวียนถูกโซ่สัมผัสเข้าปรากฏเป็นรอยปริแตก ราวกับจะแหลกอย่างไรอย่างนั้น

“เกิดอะไรขึ้น? พวกเจ้าทั้…” สมาชิกคนอื่นที่นี่ต่างหน้าเปลี่ยนสี

“จับแมวความลับสวรรค์ไว้!” เทพโบราณโยวเฉวียนคำรามอย่างโกรธแค้น

ถึงแม้เขาจะถูกวิชาเนตรเทพเจ้ารวมเป็นหนึ่งที่พวกเทพโบราณเสวียนหมัวสำแดงออกมาตรึงเอาไว้ชั่วขณะ แต่ยังสามารถบัญชาหุ่นเชิดกลไกตัวนั้นได้

ฟุ่บ หุ่นเชิดขั้นเก้าถือกระบี่คู่ แปลงเป็นประกายแสงสีดำเข้าประชิดแมวขโมยน้อยทันที