บทที่ 1348 จอมเทพ
ด้านนอกหอมารสวรรค์ เหนือหุบเขาเย็นยะเยือก แดนศักดิ์สิทธิ์มิติและผู้นำระดับสูงจากหอมารสวรรค์ประจันหน้ากัน
“เมื่อครู่นั่นมัน?”
แววตาของผู้อาวุโสเกล็ดเทาไหววูบเล็กน้อย ปรายตาไปยังหอมารสวรรค์ที่อยู่ลึกลงใต้ดิน
เสี้ยวขณะเมื่อครู่ จู่ๆ ในหอมารสวรรค์ก็แผ่กระจายพลังที่ทำให้เขาไม่อาจหยั่งถึงได้ออกมา
เขาคิดกระทั่งว่านั่นเป็นไพ่ตายที่แดนศักดิ์สิทธิ์มิติเตรียมเอาไว้หรือไม่
“เกิดอะไรขึ้น?” สีหน้าของเทพโบราณชื่อเซียวคร่ำเคร่ง
การตอบสนองต่อพลังที่ลึกลับเมื่อครู่ แม้กระทั่งเนตรมิติของเขายังสั่นสะท้านไปเล็กน้อย
สถานการณ์โดยละเอียดไม่อาจรู้ได้ แต่สิ่งที่สามารถคาดเดาได้ก็คือ พลังที่ไม่รู้นามนั้นไม่ใช่พลังที่เทพโบราณลั่วหลิงสำแดงออกมาแน่นอน
ดังนั้นเทพโบราณชื่อเซียวจึงค่อนข้างกังวลความปลอดภัยของนาง
……
ในหอมารสวรรค์ เทพโบราณโยวเฉวียนจ้องจ้าวเฟิงเขม็ง ความโกรธแค้นชิงชังในใจไม่อาจบรรยายออกมาได้
ผู้บุกรุกคนนี้ทำลายหอมารสวรรค์เสียย่อยยับ ทั้งยังล้มแผนการทั้งหมดของตน
เขาพ่ายแพ้แล้ว แพ้อยู่ในกำมือของจ้าวเฟิง
ส่วนจ้าวเฟิง หลังจากทำลายเนตรเทพรวมเป็นหนึ่งแล้วก็แอบสังเกตสถานการณ์ของดวงตาเทพเจ้า
เมื่อครู่เขาระบายพลังดั้งเดิมจำนวนมหาศาลออกมา
ตอนนี้พลังดั้งเดิมในลูกทรงกลมสีเงินมายาค่อยๆ สงบลง ไม่เป็นระลอกคลื่นรุนแรงเช่นเมื่อครู่อีก จากการสังเกต อีกไม่นานเท่าไหร่ลูกทรงสีเงินก็จะกลับคืนเป็นปกติ
แต่จ้าวเฟิงรู้สึกว่าการกินโอสถเทพโบราณในครั้งนี้ ความผิดปกติของดวงตาเทพเจ้าเหมือนจะนำการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างมาให้เขา แต่เขายังสังเกตไม่เจอก็เท่านั้น
“ฆ่า!” จ้าวเฟิงก็ไม่ไปคิดอะไรให้มาก
ตอนนี้ต้องจัดการเรื่องที่อยู่ตรงหน้าแล้วค่อยว่ากัน
เสี้ยวขณะต่อมา เทพโบราณลั่วหลิง มังกรวารีล้างโลกา จ้าวหวาง และแมวขโมยตัวน้อยทำการโจมตีพร้อมกัน
พวกเขาทำตามคำบัญชาของจ้าวเฟิง สังหารผู้ที่พลังอ่อนแอก่อน
ขวับ! ร่างของจ้าวเฟิงกะพริบไหววูบ เข้าประชิดเทพโบราณขั้นแปดคนหนึ่ง กระจกเก้าอัสนีหลอมฝึกวิญญาณในมือเปล่งแสงอัสนีเจิดจ้าออกมา ชั่วพริบตาเดียว โซ่อัสนีเจ็ดเส้นก็พุ่งออกมาอย่างบ้าคลั่ง กักขังวิญญาณของอีกฝ่ายเอาไว้
“มรณะกัดกร่อน!”
เทพโบราณขั้นแปดคนนี้คือทายาทเนตรมรณะ เขากระตุ้นวิชาดวงตาวิญญาณมรณะ ต้านทานพลังของกระจกเก้าอัสนีเอาไว้
แต่จ้าวเฟิงมีหรือจะให้โอกาสเขา
“เพลิงดวงตาอัสนีเทวะ!” ชั่วพริบตาเดียว เพลิงดวงตาอัสนีเทวะก่อตัวสำเร็จ อีกทั้งยังปลดปล่อยออกไปทันที
ขณะนี้ จ้าวเฟิงไม่ได้สะกดพลังดั้งเดิมไว้ พลังของเพลิงดวงตาอัสนีเทวะกระบวนท่านี้จึงรุนแรงเกินปกติ
ครืน ฉัวะ! เพียงชั่วพริบตา วิญญาณของเทพโบราณขั้นแปดก็ถูกสายอัสนีมากมายโอบล้อม
หากจ้าวเฟิงไม่ได้ใช้กระจกเก้าอัสนีหลอมฝึกวิญญาณลดพลังของเพลิงดวงตาอัสนีเทวะลง เกรงว่าเทพโบราณขั้นแปดคนนั้นคงถูกเขาสังหารในชั่วพริบตาไปแล้ว
วู้ม ครืน ครืน!
โซ่อัสนีลากยาวออกไป วิญญาณของอีกฝ่ายถูกกระจกเก้าอัสนีหลอมฝึกวิญญาณดูดรับไว้!
อีกด้านหนึ่ง ความเร็วของเทพโบราณลั่วหลิงล้ำหน้ากว่ามังกรโบราณอัสนีเพลิง ในยามที่ต่อสู้กันยังมีโอกาสลงมือกับเทพโบราณขั้นต่ำคนอื่นด้วย
ส่วนเจ้าแมวขโมยน้อยยิ่งลึกลับซับซ้อน มีกลอุบายมากมาย ต่อให้เป็นเทพโบราณโยวเฉวียนก็ยังป้องกันไม่ได้ ไม่ถึงชั่วขณะหนึ่ง ฝั่งหอมารสวรรค์บาดเจ็บล้มตายมากมาย เหลือเพียงไม่กี่คน โดยเฉพาะบางคนที่พลังไม่แข็งแกร่ง สีหน้ายิ่งลนลาน คอยระแวดระวังอยู่ทุกชั่วขณะ
“รวมตัวอยู่ด้วยกัน!”
เทพโบราณโยวเฉวียนบัญชาทันที
ตอนนี้หากต่อสู้กันซึ่งหน้า พวกเขาล้วนไม่ใช่คู่มือของจ้าวเฟิง อีกทั้งพวกจ้าวเฟิงยังใช้แผนสังหารผู้อ่อนแอก่อน
นอกจากนั้น เนตรเทพเจ้ารวมเป็นหนึ่งก็ไม่อาจใช้ได้อีกแล้ว
เมื่อครู่ทุกคนล้วนเห็นกันหมด คนทั้งแปดที่สำแดงเนตรเทพรวมเป็นหนึ่งตายไม่เหลือซากเพราะเคล็ดวิชาเสียการควบคุ
ฟุ่บ ฟุ่บ! สมาชิกทั้งหมดที่เหลือรวมตัวไปยังเทพโบราณโยวเฉวียน
“บัดซบ!” คู่เทพเซียนปีศาจร้องอย่างเคียดแค้นเจ็บใจ
นับตั้งแต่ที่พวกเขาเป็นกายวัฏสงสารของเทพโบราณโยวเฉวียนก็ไม่เคยได้รับความอัปยศเช่นนี้มาก่อน
สมาชิกหอมารสวรรค์คนอื่นที่เหลือก็แค้นใจเป็นที่สุด
“ถอยไปเขตพื้นที่ใจกลาง!”
เทพโบราณโยวเฉวียนนำสมาชิกที่เหลือสู้ไปพลางถอยไปพลาง
พื้นที่ใจกลางเป็นสถานที่สำคัญของหอมารสวรรค์ ข้างในมีกลไกกับดักไม่น้อยรอบด้านของตำหนักลับใจกลางยิ่งมีอาวุธกลไกต้องห้ามที่สามารถสังหารเทพโบราณขั้นเก้าได้ ขอเพียงแค่กลับไปยังโถงตำหนักลับ โดยพื้นฐานพวกเขาก็ปลอดภัยแล้ว
“รวมตัวอยู่ด้วยกันเพื่อสะดวกให้ข้าสังหารงั้นรึ?” จ้าวเฟิงหัวเราะเสียงเย็น
เพลิงดวงตาอัสนีเทวะของเขาเล็งเป้าหมายแล้วปลดปล่อยในชั่วพริบตาได้ ไม่ต้องโคจรเพื่อโจมตี
คนพวกนี้รวมตัวอยู่ด้วยกัน การเคลื่อนไหวกลับจะยิ่งไม่สะดวก หรือก็คือยิ่งง่ายต่อการเป็นเป้าโจมตีของจ้าวเฟิง
“เพลิงดวงตาอัสนีเทวะ!” จ้าวเฟิงเล็งเป้าหมายที่คนหนึ่งตามอารมณ์ วิชาเพลิงดวงตาอัสนีเทวะกระตุ้นขึ้นทันที
ครืน ฉัวะ! ป้องกันอย่างไรก็ป้องกันไม่ได้ เทพโบราณคนหนึ่งในกองกำลังย่อยของเทพโบราณโยวเฉวียนดับดิ้นทันที
ฉากนี้ยิ่งทำให้เทพโบราณคนอื่นสั่นสะท้านไปทั้งกาย หวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง
“สะบั้นวิญญาณลวง!”
ใบหน้าเย็นชาของเทพโบราณลั่วหลิงแอบซ่อนความตื่นเต้นเอาไว้รางๆ
ก่อนหน้านี้นางเที่ยวหลบซ่อนอยู่ทุกที่ หลบหนีการไล่สังหาร ตอนนี้นางกลับมีโอกาสไล่สังหารคนของหอมารสวรรค์แทน
การโจมตีของเทพโบราณลั่วหลิงแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก มีเพียงเทพโบราณโยวเฉวียนและมังกรโบราณอัสนีเพลิงเท่านั้นที่สามารถสกัดกั้นได้ คนอื่นๆ ทำได้เพียงแค่มอง
ที่นี่ห่างจากโถงตำหนักลับใจกลางค่อนข้างไกล ยังไปไม่ถึงครึ่งทาง
สมาชิกคนอื่นๆ ล้วนตายสิ้น เหลือเพียงแค่มังกรโบราณอัสนีเพลิง คู่เทพเซียนปีศาจ และเทพโบราณโยวเฉวียน สามารถพูดได้ว่าเหลือเพียงเทพโบราณโยวเฉวียนคนเดียว เพราะอีกสามคนนอกจากนี้ล้วนเป็นกายวัฏสงสารของเขา
แต่ทว่าจ้าวเฟิงและพวกเทพโบราณลั่วหลิงก็ใช้พลังไปมากมายมาศาล
จ้าวเฟิงใช้พลังดั้งเดิมมาโดยตลอด เจตจำนงดวงตาก็แทบจะหมดแล้วเพราะใช้วิชาดวงตาต่อเนื่องไม่หยุด
เทพโบราณลั่วหลิงก็เป็นเพียงแค่ขั้นเก้าที่เพิ่งทะลวงขั้นได้ พลังแฝงยังไม่มั่นคง สู้มังกรโบราณอัสนีเพลิงและเทพโบราณโยวเฉวียนไม่ได้เลย
“อย่าบีบคนให้จนตรอกนัก อีกทั้งพวกเจ้ายังได้ประโยชน์จากหอมารสวรรค์ไปตั้งมากมาย…”
เทพโบราณโยวเฉวียนจ้องจ้าวเฟิงด้วยใบหน้าคับแค้นใจ
ถึงแม้ในสองผู้บุกรุก พลังฝึกตนของเทพโบราณลั่วหลิงจะสูงที่สุด แต่จ้าวเฟิงเป็นคนที่น่ากลัวที่สุด และก็เป็นตัวต้นเหตุที่ทำให้เขาต้องอยู่ในสภาพนี้
“นั่นเป็นสิ่งที่ข้าอาศัยพลังของตัวเองได้มา!”
สีหน้าของจ้าวเฟิงไม่แปรเปลี่ยน
ในดินแดนเทพรกร้าง พลังคือทุกสิ่ง ผู้อ่อนแอไม่มีสิทธิ์พูด!
ลองคิดดู หากจ้าวเฟิงไม่มีพลังในตอนนี้ ก็คงถูกหอมารสวรรค์ล้อมเอาไว้ พวกเขาจะปล่อยจ้าวเฟิงไปหรือ?
ดังนั้นจิตสังหารที่จ้าวเฟิงมีต่อคนพวกนี้จึงไม่มีทางเปลี่ยนไป
“ฆ่าพวกเจ้าสองคนก่อน!” สายตาของจ้าวเฟิงพลันจ้องไปยังคู่เทพเซียนปีศาจ
“เก้าอัสนีหลอมวิญญาณ!” โซ่อัสนีเจ็ดเส้นพลันพุ่งออกมาจากกระจกเก้าอัสนี
“ไม่…” คู่เทพเซียนปีศาจร้องตกใจ กระจกเก้าอัสนีหลอมวิญญาณคืออาวุธเทพที่ข่มกายวัฏสงสาร แค่เพียงวิญญาณถูกดึงออกไปก็เป็นอันจบเห่
“หยุดนะ!” เทพโบราณโยวเฉวียนและมังกรโบราณอัสนีเพลิงต่างพากันลงมือ
ถึงแม้คู่เทพเซียนปีศาจจะเป็นเพียงขั้นแปดสุดยอด แต่ทั้งสองคนร่วมมือกันก็มีพลังต้านทานขั้นเก้าได้ นับเป็นกำลังรบที่แข็งแกร่งของเทพโบราณโยวเฉวียนเช่นกัน
“วายุสวรรค์ สะบั้นวิญญาณลวง!”
เทพโบราณลั่วหลิงลงมือทันที สะบัดคมมีดเลือนรางสีเงินขาวหมุนวนล้อมรอบมังกรโบราณอัสนีเพลิง
ส่วนแมวขโมยน้อยกระตุ้นมีดสีเงินอักขระ ปลดปล่อยพลังผนึกสกัดกั้นเทพโบราณโยวเฉวียนไว้
วู้ม เคร้ง เคร้ง! โซ่อัสนีเจ็ดเส้นรัดพันคู่เทพเซียนปีศาจเอาไว้ด้วยกัน
ในขณะเดียวกัน จ้าวเฟิงก็เล็งพวกเขาทั้งสองเอาไว้ แล้วปลดปล่อยเพลิงดวงตาอัสนีเทวะ
เพลิงดวงตาอัสนีเทวะที่แฝงด้วยพลังดั้งเดิมมีพลานุภาพน่าหวาดกลัว ต่อให้พวกเขาทั้งสองแบกรับด้วยกัน ก็ยากที่จะต้านทานพลังของมันได้
“เก็บมา!” จ้าวเฟิงกระตุ้นกระจกเก้าอัสนีหลอมฝึกวิญญาณสุดพลัง กระชากวิญญาณที่อ่อนแอของคู่เทพเซียนปีศาจออกมา หลังจากที่ทำทุกอย่างเสร็จสิ้นลง เจตจำนงดวงตาของจ้าวเฟิงก็แทบจะหมดเกลี้ยง
ตรงหน้าเหลือเพียงแค่มังกรโบราณอัสนีเพลิงและเทพโบราณโยวเฉวียนเท่านั้น
ทั้งสองคนล้วนเป็นเทพโบราณขั้นเก้า และยิ่งเป็นกายวัฏสงสาร จึงค่อนข้างยากที่จะสังหาร แต่ต่อให้สังหารไม่ได้ ก็จะให้พวกเขาสองคนอยู่ดีมีสุขไม่ได้!
พวกจ้าวเฟิงไล่โจมตีเทพโบราณโยวเฉวียนทั้งสองคนไม่หยุดยั้ง กระตุ้นการโจมตีแข็งแกร่งอย่างไม่สนใจอะไร ถึงแม้พวกเขาจะเป็นกายวัฏสงสาร แต่ความเจ็บปวดที่ร่างกายถูกฉีกทึ้งก็ยังคงมีอยู่
การโจมตีของกลุ่มจ้าวเฟิงฉีกทึ้งร่างของพวกเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงร้องชวนสังเวชดังขึ้นไม่ขาดสาย
……
เหนือหุบเขาเย็นยะเยือก การต่อสู้ของเทพโบราณชื่อเซียวและผู้อาวุโสเกล็ดเทายิ่งรุนแรงขึ้น
เสี้ยวขณะหนึ่ง ผู้อาวุโสเกล็ดเทาได้รับกระแสจิตของเทพโบราณโยวเฉวียน
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันใด ตกใจและแค้นเคืองเป็นอย่างยิ่ง
เมฆดำในท้องฟ้าม้วนตลบเลื่อนลั่น ประกาศให้รู้ถึงคลื่นอารมณ์รุนแรงของเขา
“กลายเป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไร!” เสียงเย็นยะเยือกของผู้อาวุโสเกล็ดเทาดังมาอย่างเรียบนิ่ง
แมวความลับสวรรค์หนีไป คลังสมบัติถูกขโมย ในหอมารสวรรค์ยิ่งถูกทำลายจนย่อยยับ
ส่วนเทพโบราณโยวเฉวียนก็ไม่มีปัญญาจัดการกับผู้บุกรุกทั้งสองนั้น!
จากคำอธิบายของเทพโบราณโยวเฉวียน ผู้อาวุโสเกล็ดเทาคิดว่าผู้บุกรุกทั้งสองเป็นคนของแดนศักดิ์สิทธิ์มิติแน่นอน
“เอ๋?” สีหน้าของเทพโบราณชื่อเซียวเปลี่ยนไปเล็กน้อย
อยู่ๆ คู่ต่อสู้ก็ผิดปกติไป ท่าทางเหมือนว่าไม่พอใจบางอย่าง
จากความโกรธแค้นของผู้อาวุโสเกล็ดเทา เทพโบราณชื่อเซียวคาดเดาได้ว่าเทพโบราณลั่วหลิงไม่น่าจะเกิดเหตุไม่คาดฝันอะไร
“อย่าคิดว่าพวกเจ้าเป็นคนของแดนศักดิ์สิทธิ์มิติแล้วจะทำตามอำเภอใจได้!”
ผู้อาวุโสเกล็ดเทาพูดอย่างเย็นชา
ถึงแม้หลังจากเทพโบราณโยวเฉวียนแสดงให้เห็นทุกอย่าง เขาจะโกรธแค้นเป็นอย่างมาก แต่ผลสุดท้ายก็จะไม่เปลี่ยนแปลง!
“เป็นพวกเจ้าที่ทำอะไรตามอำเภอใจต่างหาก!”
เทพโบราณชื่อเซียวก็โมโหแล้วเช่นกัน
“ข้าดูถูกพวกเจ้าไปแล้วจริงๆ คิดไม่ถึงว่าแดนศักดิ์สิทธิ์มิติจะมีบุคคลเช่นนี้!”
ผู้อาวุโสเกล็ดเทาหัวเราะเยือกเย็นชวนขนลุก คนที่เขาพูดถึงแน่นอนว่าคือจ้าวเฟิง
เทพโบราณชื่อเซียวเผยสีหน้าแปลกประหลาด
สำหรับเขา ในหอมารสวรรค์น่าจะยังมีผู้แข็งแกร่งปกป้องรักษาอยู่ การเคลื่อนไหวของเทพโบราณลั่วหลิงไม่น่าจะราบรื่น แต่จากคำพูดของผู้อาวุโสเกล็ดเทา หอมารสวรรค์เหมือนจะเสียเปรียบเป็นอย่างมาก
“แต่ว่าทุกอย่างจบสิ้นลงแล้ว พวกเจ้าทั้งหมดจะถูกฝังอยู่ที่นี่!”
ผู้อาวุโสเกล็ดเทาพูดต่อ
ครั้นพูดประโยคนี้จบ ผู้อาวุโสเกล็ดเทาถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว ดึงระยะห่างจากเทพโบราณชื่อเซียว และหยุดการต่อสู้ลง
“หมายความว่าอย่างไร?”
เทพโบราณชื่อเซียวขบคิด ในใจเกิดความรู้สึกไม่สู้ดี ทันใดนั้นเขาสัมผัสได้ถึงวิกฤตอันตรายความเป็นความตาย
เขาหันกลับไปมองด้านหลัง
เห็นเพียงท้องฟ้าไกลลิบมืดมิดไปหมด กลิ่นอายแห่งความตายท่วมฟ้า ไม่มีโอกาสรอดเลยสักนิด
และในเมฆดำไม่สิ้นสุดนั้นมีร่างที่ไม่ชัดเจนนัก
เสี้ยววินาทีที่เห็นคนคนนี้ เทพโบราณชื่อเซียวก็สั่นสะท้านทันใด เผยสีหน้าหวาดกลัวออกมา
ขวับ! เสี้ยวขณะต่อมา ร่างสีดำที่ไม่ชัดนักก็ปรากฏตัวขึ้นที่หุบเขาเย็นยะเยือก เผยกายขึ้นกลางสนามต่อสู้ของผู้นำระดับสูงของขั้วอำนาจทั้งสอง
ขณะเดียวกันนี้เอง สมาชิกทั้งหมดที่นี่รู้สึกว่าฟ้าดินสั่นไหว พลังเทพที่ไม่อาจขัดขืนได้ปกคลุมไปทั่วฟ้าดิน
ทันใดนั้น พวกเขากระอักเลือดออกมาพร้อมกัน กายวิญญาณล้มลุกคลุกคลาน สั่นเทิ้มอย่างไม่อาจควบคุมได้
ฟ้าดินมืดมิดไปหมด สิ่งที่อยู่ในสายตาคือหมอกมืดที่ไม่มีสิ้นสุด ทุกคนราวกับมายังโลกอีกใบหนึ่ง
“จอมเทพ!”
เทพโบราณชื่อเซียวใบหน้าขาวซีด จ้องไปยังเงาดำที่อยู่ในโลกมืดมิดด้วยสายตาหวาดผวา!