1107. ต้านสวรรค์

เหล่าเซียนทะเลเมฆาถูกล้างบางกันทั้งหมด เหลือเพียงผู้อาวุโสชุดม่วงคนสุดท้ายกระอักโลหิต เจอป่นขุนเขาครั้งที่สองจนต้องตะเกียกตะกายหนีอย่างหมดท่า

เขาหวาดกลัว มันน่ากลัวจริงๆ!

ดวงตาหวังหลินส่องสว่างขึ้นมาพลางโบกแขน ทะเลเพลิงพุ่งเข้าหาชายชรา หวังหลินหยุดให้ความสนใจคนตรงหน้าและมองขึ้นไป เปลวเพลิงทัณฑ์สวรรค์ได้ตกลงมาจากก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์

‘เพลิง…’ หวังหลินสีหน้าสงบนิ่งและเผยรอยยิ้ม ขณะที่เปลวเพลิงตกลงมา หวังหลินชี้ด้วยแขนขวา!

เพียงเสี้ยววินาที เปลวเพลิงปรากฏออกมาจากตาซ้าย เกราะสีแดงเข้มปรากฏขึ้นล้อมรอบตนเอง มองไกลๆดูเหมือนหวังหลินกำลังสวมเปลวไฟอยู่

ผ้าคลุมสีขาวพริ้วไหวไปด้านหลังพร้อมกับเรือนผม บนชุดเกราะมีวิหคเพลิงสีขาวประทับเอาไว้ หวังหลินพุ่งตรงเข้าใส่เปลวเพลิงสวรรค์ทันที

เปลวเพลิงที่เข้ามาใกล้เขาพลันถูกชุดเกราะดูดซับ วิหคเพลิงผุดออกมาจากชุดเกราะและส่งเสียงร้องแหลม

ดูเหมือนมันกำลังเต้นระบำไปพร้อมกับเปลวเพลิงสวรรค์

เปลวเพลิงทัณฑ์สวรรค์นี้หวังหลินสามารถทนรับมันได้!

หวังหลินเงยศีรษะขึ้นไปมองท้องฟ้าและเผยสายตาท้าทาย เขาพบเจอทัณฑ์สวรรค์หลายครั้งและจบลงด้วยสภาวะย่ำแย่หลังจากนั้นมาตลอด หวังหลินเกือบถูกฆ่าตายไปแล้วหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยยอมแพ้ วันนี้ควบคุมได้ทั้งเปลวเพลิงและสายฟ้า ธรรมชาติแห่งการฝืนลิขิตของเขาที่อยู่ภายในพลันระเบิดขึ้นมาอีกครั้ง

ทัณฑ์สวรรค์นี้มีหน้าตาคล้ายกับเต๋าแห่งสวรรค์ หากต้องการฝืนลิขิตสวรรค์ อย่างแรกที่ต้องฝ่าฟันก็คือทัณฑ์สวรรค์!

หวังหลินจ้องก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์ด้วยสายตาท้าทาย ราวกับอำนาจแห่งสวรรค์ได้ถูกสบประมาท ก้อนเมฆหมุนปั่นอย่างรุนแรง อำนาจสวรรค์ตกลงมาทันที!

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หวังหลินเผชิญหน้ากับอำนาจสวรรค์ ทั้งยังเผชิญกับมันไปแล้วสองครั้งก่อนหน้านี้ ใครก็ตาที่กล้าทำตัวขบถเบื้องหน้าอำนาจสวรรค์จะต้องถูกทำลาย

อย่างไรก็ตามไม่เพียงแต่หวังหลินจะไม่ล่าถอย เขายังเริ่มหัวเราะ

‘เพลิงทัณฑ์สวรรค์ แสงทัณฑ์สวรรค์ มายาทัณฑ์สวรรค์ อำนาจทัณฑ์สวรรค์ มีอะไรมากว่าทั้งสี่แบบนี้อีก?’ หวังหลินเผชิญหน้ากับสายฟ้าและไม่เคลื่อนไหวไปไหนเลยจากแรงกดดันของมัน!

หลังเสียงเอ่ย สวรรค์ก็ตอบสนอง แรงกดดันเพิ่มขึ้นมากกว่าร้อยเท่า อวกาศรอบหวังหลินเริ่มบิดเบี้ยวราวกับมีพลังมหาศาลกำลังฉีกกระชาก

ร่างหวังหลินจมลงไปหลายสิบฟุตเบื้องล่างแรงกดดัน ชุดเกราะเกิดเสียงแตกร้าวแต่ศีรษะยังมองขึ้นไป!

หวังหลินโบกแขนขวา ทะเลเพลิงโอบรัดรอบร่างศพชายชราและดึงเขากลับมาพร้อมวิญญาณดั้งเดิม

ชายชราจากทะเลเมฆาได้รับบาดเจ็บสาหัส ก้อนสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์เพียงพอให้ร่างกายเขาแตกสลายได้แล้ว แต่เขาก็สามารถรับมันได้ จากนั้นก็วิชาป่นขุนเขาที่ทำให้เขาบาดเจ็บยิ่งกว่าเดิมจนระดับบ่มเพาะตกลงไปมหาศาล ตอนนี้เขามีระดับบ่มเพาะอยู่ที่ขั้นชำระสวรรค์ระดับต้นเท่านั้น

เนื่องด้วยทะเลเพลิงเผาไหม้รอบตัว วิญญาณผู้อาวุโสจึงอ่อนแอลงแต่เมื่อทะเลเพลิงกลับเข้าหาหวังหลิน ดวงตาพลันเบิกกว้าง จากนั้นวิญญาณเขาขยายออกอย่างบ้าคลั่ง ยอมตามทะเลเพลิงและพุ่งเข้าใส่หวังหลิน!

“ตายกับข้าเสียเถอะ!” ชายชราส่งเสียงคำรามครั้งสุดท้ายในชีวิต เข้าไปใกล้หวังหลินพร้อมจิตสังหารเต็มเปี่ยม

หวังหลินพ่นลมหายใจเย็น จากนั้นแขนขวาเปลี่ยนเป็นฝ่ามือกระแทกเข้าใส่วิญญาณดั้งเดิม พลังดั้งเดิมภายในพื้นที่ดวงดาวพลันรวมตัวกันอย่างบ้าคลั่งจนก่อเกิดเป็นรอยฝ่ามือยักษ์และกระแทกลงใส่วิญญาณดั้งเดิมของชายชรา

ชายชราสีหน้าเปลี่ยนไปมหาศาลและร้องออกมา “นี่มัน…ประทับจิตวิญญาณสงครามแห่งสำนักเทพระดับเก้า!!” ขณะที่ชายชราเอ่ยเช่นนั้น ประทับฝ่ามือกระแทกลงใส่วิญญาณเขาและผลักกลับเข้าไปในทะเลเพลิง

วิญญาณดั้งเดิมแตกสลายในทันที!

หวังหลินใช้แขนขวาสร้างผนึกชี้ใส่ทะเลเพลิง มันพุ่งขึ้นไปเหนือหวังหลินและก่อตัวกลับเป็นภูเขา แต่ภูเขาลูกนี้เต็มไปด้วยรอยร้าว แสงสีแดงโผล่ออกมาจากรอยพวกนั้นส่องสว่างขึ้นไปทั้งพื้นที่

นาทีนี้อำนาจแห่งสวรรค์ยิ่งรุนแรงขึ้นและกดทับลงมา หวังหลินใบหน้าแดงขึ้นเล็กน้อยแต่ก็หัวเราะ ผลักฝ่ามือขึ้นไปร้องคำราม “ป่นขุนเขา ทลายสวรรค์!”

ภูเขายักษ์เหนือหวังหลินพลันพุ่งขึ้นไปก่อเกิดเสียงแหลมหวีดหวิว หวังหลินลอยขึ้นติดตามภูเขาอย่างกระชั้นชิด ฝ่ามือผลักด้านอยู่ด้านล่างราวกับกำลังผลักให้มันตรงเข้าสู่ก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์!

เสียงหวีดหวิวดังสะท้อน แรงกดดันแห่งอำนาจสวรรค์แข็งแกร่งมากกว่าหลายร้อยเท่า หวังหลินผลักภูเขาขึ้นไป มันเริ่มแตกสลาย เศษเสี้ยวของมันไม่อาจทนรับต่อำนาจสวรรค์ได้และถูกบดกลายเป็นฝุ่น

อย่างไรก็ตามหวังหลินก็ไม่หยุดเคลื่อนที่ต่อไปและเร็วยิ่งกว่าเดิม ร่ำร้องเสียงคำรามผลักภูเขาขึ้นไปและเข้าใกล้ก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์มากขึ้น

เข้าใกล้ขึ้นและใกล้ขึ้น!

เส้นผมหวังหลินพริ้วไหว เกราะบนร่างกายแตกร้าวอย่างต่อเนื่องราวกับไม่สามารถทนรับไหวได้อีกแล้ว ในร่างหวังหลินเกิดเสียงกระดูดบดเข้าด้วยกัน ใบหน้าปูดโปนเป็นสายโลหิต

แต่หวังหลินก็ไม่สนใจ สิ่งที่เขาต้องการคือเจตนาแห่งการต่อต้าน เขาเผชิญหน้ากับทัณฑ์สวรรค์มาแล้วหลายครั้งและตกอยู่ในตำแหน่งที่ตอบโดยไม่ได้ทุกครั้ง คราวนี้หวังหลินต้องการเอาคืน!

ยิ่งเข้าไปใกล้ ภูเขาส่วนใหญ่จึงพังทลายกลายเป็นฝุ่น ท้ายที่สุดแล้วทั้งภูเขาก็สลายเป็นฝุ่นทั้งหมด

แม้จะพังทลายแต่วิญญาณภูเขายังอยู่!

หวังหลินกำลังถือภูเขาที่กำลังเผาไหม้ มันมีเปลวเพลิงรูปร่างภูเขาที่มากกว่าเดิม

ขณะนี้หวังหลินอยู่ภายในระยะห่างก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์เพียงแสนฟุต อำนาจสวรรค์เพิ่มขึ้นทันที อวกาศเบื้องล่างปรากฏรอยแตกร้าว กลิ่นอายเย็นยะเยือกผุดออกมาจากรอยแยกอวกาศ

แม้กระทั่งภูเขาเพลิงที่หวังหลินกำลังถืออยู่พลันมืดมัวราวกับมันกำลังจะมอดดับภายใต้อำนาจสวรรค์

หวังหลินร้องคำราม โบกแขนขวา พลังดั้งเดิมในร่างกายพุ่งเข้าหาภูเขาเพลิงสู่ก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์เบื้องบน!

แสนฟุต…เก้าหมื่นฟุต…แปดหมื่นฟุต…ห้าหมื่นฟุต!

เมื่ออยู่ภายในระยะห้าหมื่นฟุต ก้อนเมฆส่งเสียงดังคะนองออกมา ในที่สุดภูเขาก็ไม่สามารถเข้าไปใกล้ก้อนเมฆได้อีกและดับลงไปจากการสั่นสะเทือน

เมื่อไร้ภูเขาเพลิงจึงไม่มีอะไรขวางกั้นระหว่างมันกับหวังหลินอีก หวังหลินไม่ยินยอมพร้อมใจ อีกเพียงห้าหมื่นฟุตเท่านั้น…หากเขาสามารถข้ามผ่านระยะห้าหมื่นฟุตได้ เขาสามารถโจมตีก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์ได้!

ตาซ้ายหวังหลินปรากฏเปลวเพลิงเร่าร้อน ส่วนสายฟ้ามหึมาปรากฏขึ้นในตาขวา สายฟ้าจากแขนขวาเคลื่อนไปพร้อมกันก่อเกิดเป็นก้อนสายฟ้าเหนือฝ่ามือ

ขณะเดียวกันเปลวเพลิงจากตาซ้ายเคลื่อนไหวไปพร้อมกับแขนซ้าย ปรากฏก้อนเปลวเพลิงขึ้นในแขนซ้ายด้วย!

“สายฟ้าแห่งสวรรค์ จงฟังคำสั่งข้าผู้เป็นมังกรสายฟ้าโบราณ จงรวมตัวกัน!” หวังหลินลอยตัวกลางอากาศและส่งเสียงคำราม ภาพมังกรสายฟ้าโบราณตัวใหญ่ยักษ์ปรากฏขึ้นด้านหลังหวังหลิน ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความต้องการฝืนลิขิตสวรรค์และส่งเสียงคำราม! สายฟ้าทั้งหมดพลันเปลี่ยนรูปแบบและเริ่มรวมกันในมือเขา

พื้นที่ภายในระยะหมื่นฟุตของหวังหลินถูกปกคลุมอยู่ในสายฟ้า ราวกับเป็นนรกสายฟ้า มีสายฟ้าเคลื่อนไหวนับไม่ถ้วนอยู่รอบๆเหมือนอสรพิษ

เรื่องน่ากลัวก็คือตอนที่หวังหลินออกคำสั่งแก่สายฟ้า เหล่าเส้นสายฟ้ามากมายผุดออกมาจากก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์ไปตามแขนเขา

วินาทีนั้นราวกับหวังหลินกำลังแข่งขันการควบคุมสายฟ้ากับสวรรค์!

เขากำลังต่อสู้กับสวรรค์เพื่อช่วงชิงการควบคุมสายฟ้า! ขณะที่เสียงดังคะนองกึกก้อง สายฟ้าจากก้อนเมฆถูกดึงออกไปมากขึ้น ประกายสายฟ้าตอนนี้หยุดชะงัก ดูเหมือนมันกำลังกลับคืนสู่ก้อนเมฆ

“เต๋าแห่งสวรรค์ ทัณฑ์สวรรค์! หากมีสวรรค์อยู่จริงๆและต้องการทำลายข้า ข้าก็จะทำลายสวรรค์! ข้าหวังหลินไม่เชื่อในเต๋าแห่งสวรรค์หรือทัณฑ์สวรรค์อะไรทั้งนั้น ที่เรียกเต๋าแห่งสวรรค์เป็นแค่การแต่งตั้งขึ้นมาเอง ทัณฑ์สวรรค์ก็แต่งตั้งขึ้นมาเองเช่นเดียวกัน!!” พอเห็นสายฟ้ากลับคืนสู่ก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์ หวังหลินคว้ามันด้วยแขนซ้าย

“เพลิงแห่งสวรรค์จงฟังคำสั่งวิหคเพลิงข้า จงรวบรวม!” เปลวเพลิงสีขาวปรากฏขึ้นด้านข้างมังกรสายฟ้าโบราณในเสี้ยววินาทีและเปลี่ยนกลายเป็นวิหคเพลิงยักษ์ มันสยายปีกและส่งเสียงร้อง!

ทะเลเพลิงปรากฏขึ้นมาจากไหนสักแห่งและรวมตัวกันเข้าหาแขนซ้ายหวังหลิน ขณะเดียวกันเปลวเพลิงจำนวนมากก็ผุดออกมาจากก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์ทั้งยังเข้ามาหาก้อนเปลวเพลิงในแขนซ้ายด้วย

ไม่เพียงแต่เขากำลังจะเอาชนะสายฟ้าแห่งสวรรค์ เขากำลังพิชิตเปลวเพลิงสวรรค์ด้วย!

ถ้าหากมีเซียนคนใดมาเห็นเช่นนี้ พวกเขาคงตกตะลึงทันที หวังหลินมีก้อนสายฟ้าในแขนขวาและก้อนเปลวเพลิงในแขนซ้าย นอกจากการดูดซับพลังดั้งเดิมแล้ว เขากำลังเอาชนะก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์ด้วยกำลังเสียด้วย

เสียงคำรามจากก้อนเมฆยิ่งชัดเจนมากขึ้น จากนั้นหมอกโลหิตผุดออกมาจากข้างใน มันคือทัณฑ์สวรรค์รูปแบบที่ห้า ทัณฑ์สวรรค์โลหิต!

หวังหลินพลันเงยศีรษะขึ้นมาและพุ่งออกไปดุจลูกศรเข้าหาก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์โดยมีก้อนสายฟ้าขนาดพันฟุตและก้อนเปลวเพลิงขนาดเท่าเทียมกัน!

ห้าหมื่นฟุต…สี่หมื่นฟุต…สามหมื่นฟุต…หนึ่งหมื่นฟุต!! หวังหลินเข้าไปใกล้ทัณฑ์สวรรค์มากขึ้น เมื่ออยู่ภายในระยะหมื่นฟุต หมอกโลหิตจึงมาถึง