1340. นี่คือทัณฑ์สวรรค์
ซางจิงหยุนหัวเราะอย่างออกรสพลางนำหวังหลินเข้ามาแนะนำตัวกับในกลุ่ม
เหล่าเซียนที่มาในโลกเจ็ดล้านครั้งแรกต่างก็เข้าทักทายหวังหลินและพูดกันไม่กี่ประโยค ส่วนความคิดลึกๆ แต่ละคนหวังหลินรู้สึกว่ากำลังเจอกลุ่มเด็กๆ เขาสามารถมองทะลุพวกนี้ออกอย่างง่ายๆ
ส่วนเซียนอีกสี่คนเหมือนซางจิงหยุน พวกเขามองดูหวังหลินราวกับกำลังมองเห็นแกะตัวเล็กๆ ปั้นรอยยิ้มและเอ่ยคำพูดไม่กี่คำ
เซียนที่เหลือนอกค่ายกลต่างก็มีท่าทีไม่สนใจ พวกเขาเห็นว่าอะไรจะเกิดขึ้นแต่ก็ทำเมินเฉย เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นตลอดเวลาที่ลานกลางของโลกเจ็ดล้าน
ซางจิงหยุนและพรรคพวกยืนล้อมค่ายกลเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุผิดพลาด หวังหลินมองไปรอบๆ และหลับตา ไม่สนใจข้อความที่พวกเขาส่งให้กัน
“พี่ซางเก่งเหลือเกิน ท่านได้เยว่เฟยที่พึ่งเข้าสู่ทำเนียบมาจริงๆ ข้าขอชื่นชม!”
“แต่เราต้องระมัดระวังตัวเอาไว้ เขาต้องมีอะไรพิเศษแน่ถึงสามารถเข้าทำเนียบได้ เราไม่ควรลดความระมัดระวังเอาไว้จะดีที่สุด”
“น้องโจวก็พูดเกินไป เขาก็แค่ขั้นเทวะระดับต้น ลืมเรื่องเราสี่คนร่วมมือกันโจมตีไปได้เลย แค่เราคนเดียวก็ฆ่าเขาได้ตามต้องการแล้ว! นอกจากนี้ยังมีผู้อาวุโสจ้าวอยู่ที่นี่ด้วย เขาทำอะไรไม่ได้หรอก!”
“ใช่แล้ว ผู้อาวุโสจ้าวเป็นเซียนขั้นมายาหยินและห่างจากขั้นรูปธรรมหยางเพียงขั้นเดียว เขาเหนือกว่าใครหลายๆ คน และยิ่งมีผู้อาวุโสอยู่ที่นี่ เราจะต้องฟังคำสั่งเป็นธรรมดา”
“หลังจากรวบรวมจิตวิญญาณสายฟ้าจากคนเหล่านี้แล้ว ในที่สุดเราก็สามารถสร้างจิตวิญญาณสายฟ้าให้สมบูรณ์ได้เสียที จากนั้นเราค่อยไปอารามผลึกสายฟ้าเพื่อแลกกระบี่เหินระดับเทพให้พวกเราสี่คน!”
ใช้เวลาไม่นานค่ายกลที่มีเหล่าเซียนหลายร้อยอยู่รอบๆ ต่างก็กะพริบและแสดงท่าทีเปิดใช้งาน เซียนบางคนบ้างก็ตื่นเต้นและยินดี เห็นได้ชัดว่าตนเองกำลังจะกลายเป็นเต๋าสวรรค์ แม้แต่เซียนขั้นมายาหยินในกลุ่มของซางจิงหยุนก็เหมือนกัน ริมฝีปากโค้งเป็นรอยยิ้ม
วินาทีต่อมา ค่ายกลสั่นสะเทือน หวังหลินลืมตาขึ้น
ซางจิงหยุนดูตื่นเต้นและยิ้มออกมา “ทุกคน ค่ายกลกำลังจะเปิด รีบนำป้ายสิทธิ์ตนเองออกมา พวกเราห้าคนจะช่วยกันไม่ให้กระจายตัว และเมื่อเราเข้าไปในโลกเจ็ดล้านได้เราจะกลายเป็นเต๋าสวรรค์ด้วยกัน น่ายินดียิ่ง!”
“ข้ากลัวว่าเมื่อพวกเจ้าได้รับรู้ความรู้สึกของการเป็นเต๋าสวรรค์ครั้งหนึ่งไปแล้วอาจจะเสพติดได้ ข้าจะไม่ทำให้เสียเวลาอีกแล้ว ไปกันเถอะ!” พอเห็นหวังหลินและคนอื่นๆ นำป้ายสิทธิ์ออกมา ซางจิงหยุนและพรรคพวกเหาะเหินเข้าไปข้างในพร้อมกับล้อมรอบกลุ่มของหวังหลินเอาไว้
วินาทีที่พวกเขาเข้าค่ายกลไป มันส่องสว่างเจิดจ้าและก่อตัวเป็นพายุที่สามารถฉีกกระชากโลกได้เป็นชิ้นๆ ทุกคนหายวับไปภายในค่ายกล!
โลกสั่นสะเทือน บนโลกแห่งหนึ่งในเจ็ดล้านดวง มีพายุรุนแรงสั่นสะเทือนและเกิดสายฝนตกลงมาจากฟากฟ้า
บนพื้นดินมีเมืองคนธรรมดาเมืองหนึ่ง ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน สายฝนตกพรำๆ มีคนเดินด้านนอกไม่มากนัก
ทว่าบนยอดเขาไกลๆ มีคนผู้หนึ่งยืนอยู่!
เขามีเรือนผมสีขาวโพลน ดวงตาเปล่งประกายดุจสายฟ้า เขาเป็นเหมือนดวงตะวันในค่ำคืนแห่งสายลมและสายฝน เขายืนตั้งตรง ร่างกายปลดปล่อยระดับบ่มเพาะขั้นตัดวิญญาณสูงสุด เส้นผมสีขาวพลิ้วไหวในสายลม เสื้อผ้าสะบัดพลิ้วจนเกิดเสียง
“ข้าหลิวเปย เริ่มบ่มเพาะตั้งแต่อายุเจ็ดปี ข้าเข้าใจการเปลี่ยนแปลงของโลกและสังเกตก้อนเมฆและสายลมอยู่ตลอด ข้าบรรลุขั้นตัดวิญญาณได้ในอายุสามร้อยเจ็ดสิบสองปี ตอนนี้ผ่านมาอีกห้าร้อยปีข้าบรรลุขั้นตัดวิญญาณระดับสูงสุด วันนี้ข้ากำลังจะทะลวงผ่านโลกใบนี้เพื่อต้อนรับทัณฑ์สวรรค์และเข้าสู่แดนสวรรค์!” น้ำเสียงของชายชราช่างอ่อนนุ่มราวกับพูดคุยกับตัวเอง แต่ใบหน้าเผชิญกับท้องฟ้าราวกับร้องคำรามใส่สวรรค์!
“หากข้าล้มเหลวต่อทัณฑ์สวรรค์นี้ ข้าจะไปเกิดใหม่และบ่มเพาะอีกครั้ง หากข้าทำเสร็จ ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่แดนสวรรค์!” ชายชราเผยดวงตาเปล่งประกายพลางสะบัดแขนเสื้อเกิดเสียงดังสนั่นกึกก้อง!
สายฟ้าพลันส่องสว่างขึ้นในโลกอันมืดครึ้ม เผยเป็นเซียนหลายคนรอบๆ ภูเขา พวกเขาทั้งหมดดูตื่นเต้น ดวงตาเร่าร้อนมองไปที่ชายชราบนยอดภูเขา! ทั้งหมดคือเหล่าศิษย์และลูกหลานของชายชราคนนี้!
“กลายเป็นเทพ! กลายเป็นเทพ! ข้าหลิวเปยจะกลายเป็นเทพ! หากสวรรค์พยายามหยุดยั้งข้า เช่นนั้นข้าจะทำลายสวรรค์! หากเหล่าเทพพยายามหยุดยั้งข้า ข้าก็จะสังหารทวยเทพ!” ชายชรากู่ร้องคำรามพลางพุ่งใส่ท้องฟ้า
ขณะเดียวกันโลกส่งเสียงดังลั่น ก้อนเมฆกระจัดกระจาย ก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์เริ่มรวมตัวกัน สายลมโหยหวน ก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์จำนวนมากก่อตัวขึ้นมา!
ข้างในก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์มีเงามากกว่าสิบ เงาพวกนี้เปล่งประกายเจิดจ้าปลดปล่อยคลื่นปราณสวรรค์ แค่ชำเลืองมองครั้งแรกก็ดูเหมือนเทพจริงๆ แล้ว!
อวกาศด้านหลังเงาทั้งสิบดูเหมือนจะบืดเบือนและเผยแผ่นดินงดงามด้านหลัง มันเต็มไปด้วยปราณสวรรค์ นกกระเรียนมากมายโผบินไปมาและมีตำหนักอยู่เต็มไปหมด!
“แดนสวรรค์!!! นั่นมันแดนสวรรค์!!!”
“ทัณฑ์สวรรค์ของบรรพชนที่สร้างขึ้นจากเทพมากกว่าสิบตนปรากฏขึ้นมา!! นี่มันช่างเป็นลางดี!! งดงามจริงๆ !!”
เหล่าเซียนหลายพันคนรอบๆ ภูเขาเบิกตากว้างและตื่นเต้น นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นอะไรแบบนี้!
ตอนที่เห็นสิ่งนี้ ความปรารถนาต่อการเป็นเทพของพวกเขาจึงเพิ่มพูนขึ้นมหาศาล!
วินาทีที่ทัณฑ์สวรรค์ปรากฏขึ้นมา แรงกดดันทรงพลังปรากฏขึ้นจนทำให้ภูเขาสั่นสะเทือน เหล่าเซียนหลายพันถูกผลักออกไปมากกว่าห้าลี้ทันที!
หวังหลินเป็นหนึ่งในเงาพวกนั้น สำหรับคนอื่นๆ อาจจะรู้สึกตื่นเต้น แต่เขาจ้องมองพื้นดินรู้สึกแข็งแกร่งยิ่ง นอกจากนี้การกลายเป็นสวรรค์และกลายเป็นทัณฑ์สวรรค์ถือว่าเป็นสิ่งที่เซียนส่วนใหญ่อยากอยู่ข้างในนานๆ เป็นความรู้สึกที่พวกเขาไม่ต้องการพ่ายแพ้!
อย่างไรก็ตามหวังหลินเคยประสบพบเจอทัณฑ์สวรรค์มาแล้วเป็นการส่วนตัวและไม่ใช่เพียงแค่ครั้งเดียว นี่เป็นสิ่งที่เซียนส่วนใหญ่ไม่อาจเข้าใจ
สิ่งที่เขาประสบพบเจอเหมือนกันกับสิ่งที่ชายชราคนนั้นกำลังเผชิญ แต่ยิ่งมันแผ่อาณาเขตมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทรงพลัง
ในใจหวังหลินปรากฏความรู้สึกหวาดหวั่นทำให้ไม่สามารถจมอยู่ในความตื่นเต้นนี้ได้!
“ตามประเพณีแล้ว ตราบใดที่ค่ายกลเปิดใช้งาน เราจะเผชิญหน้ากับคนที่กำลังเจอทัณฑ์สวรรค์ ครั้งนี้อย่าแย่งข้า ให้ข้าลองก่อน!” ซางจิงหยุนเผยความตื่นเต้นและคำนับฝ่ามือให้กับคนรอบๆ
“ก็ได้ เราจะปล่อยให้พี่ซางไปก่อน!” คนที่เหลือหัวเราะและพยักหน้า
ซางจิงหยุนตื่นเต้นยิ่งพลางก้าวเท้าปกคลุมด้วยแสงผลึก เขาก้าวออกไปนอกก้อนเมฆและปรากฏด้านล่างก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์!
วินาทีนั้นเขาถูกปราณสวรรค์ล้อมรอบ ทุกคนที่เห็นเขาคงรู้สึกเหมือนกำลังจะเทิดทูน เขายกแขนขวาขึ้นมาชี้ใส่ชายชราด้านล่าง เอ่ยคำพูดดุจดั่งสายฟ้า
“เซียนขอบเขตชั้นต่ำ จงเอาชีวิตรอดจากทัณฑ์สวรรค์เพื่อขึ้นสู่การเป็นเทพ!!” ขณะที่คำพูดของซางจิงหยุนดังกึกก้อง สายฟ้าหนึ่งพุ่งออกมาจากก้อนเมฆ!
ชายชรานามว่าหลิวเปยจ้องมองอย่างตกตะลึงและรู้สึกศีรษะด้านชา ไม่คาดคิดว่าทัณฑ์สวรรค์ของเขาจะดึงดูดเทพมาหลายตน!
อย่างไรก็ตามในจิตใจเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจไปด้วย เขาร้องคำรามพร้อมกับแสดงพลังการบ่มเพาะสูงสุดและพุ่งเข้าหาทัณฑ์สวรรค์!
สายฟ้าดังสนั่นสั่นสะเทือนสวรรค์จนโลกต้องสั่นเทา สายฝนแตกกระจาย! หลังจากสายฟ้าหายไป ชายชราหน้าซีด สมบัติหลายชิ้นเบื้องหน้าเขาแตกสลายไปหมด
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้สิ้นหวัง ดวงตาไม่ย่อท้อ สองฝ่ามือสร้างผนึกพลางร้องคำรามและวางการป้องกันจำนวนมากเพื่อเตรียมมือรับทัณฑ์สวรรค์ครั้งที่สอง!
ขณะที่หวังหลินจ้องมองทั้งหมดนี้ ความคิดสั่นสะเทือน เขาไม่สามารถสงบจิตใจลงได้อยู่สักพัก ตอนนี้ชายหนุ่มชุดดำที่เป็นผู้มาใหม่ได้เอ่ยถาม “สหายเซียน ทำไมไม่ฆ่าเขาตรงๆ ด้วยทัณฑ์สวรรค์หนึ่งเดียวแทนที่จะค่อยๆ เพิ่มพลังขึ้นแบบนี้เล่า?”
วินาทีที่คำถามนี้เอ่ยออกไป ดวงตาหวังหลินเผยแสงประหลาด ทัณฑ์สวรรค์ที่เขาเจอก็เป็นแบบนี้เช่นกัน ครั้งแรกที่โดนโจมตีมักจะไม่รุนแรงและมันค่อยๆ เพิ่มความรุนแรงขึ้น!
ก่อนที่หวังหลินจะเข้าสู่โลกเจ็ดล้านแห่งนี้ คำถามนี้ไม่ได้ผุดขึ้นมาในความคิดหวังหลินเลย เขาคิดว่ามันแค่ควรจะเป็นแบบนี้เท่านั้น อย่างไรตอนนี้ความสงสัยได้เกิดขึ้นในใจหวังหลินดุจแสงสายฟ้า!
“สรวงสวรรค์คือคุณธรรม ถึงแม้จะอันตรายแต่มันก็มีความหวังอันริบหรี่ สายฟ้าทัณฑ์สวรรค์เป็นเพียงการขัดเกลาเหล่าเซียนขอบเขตที่ต่ำกว่าเท่านั้น การปล่อยสายฟ้าไปทีละสายเพื่อทำให้พวกเขารับรู้ถึงอำนาจแห่งสวรรค์ก่อนจะโดนทำลาย! แน่นอนว่าที่ทางเผ่าพูดมาช่างไร้สาระ!”
“แต่เหตุผลที่แท้จริงที่ให้ทัณฑ์สวรรค์ค่อยๆ รุนแรงขึ้นก็เพื่อบังคับให้เกิดความดิ้นรนและไม่ย่อท้อต่อเซียนในระดับชั้นต่ำกว่า มีเพียงการทำเช่นนี้เท่านั้นที่จะทำให้จิตวิญญาณสายฟ้าอันลี้ลับถือกำเนิดในร่างกาย” เซียนนามว่าโจวเอ่ยขึ้น
คำพูดนี้มีความหมายต่างกันออกไปในหูหวังหลิน เขาหลับตาลง คลื่นรุนแรงก่อเกิดขึ้นในใจ คล้ายจะเข้าใจบางอย่างได้เลือนลาง…
เสียงดังสนั่นกึกก้อง ทัณฑ์สวรรค์ครั้งที่สอง สาม สี่และห้าพุ่งออกไปภายใต้การควบคุมของซางจิงหยุน ตอนนี้เขามีใบหน้าบิดเบี้ยวและเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ความรู้สึกที่เขารับรู้ตอนนี้สบายยิ่งกว่าการต่อสู้กันเองนับพันนับหมื่นเท่า!
“ข้าคือเต๋าสวรรค์ ข้าขอสั่งการสายฟ้า!”
สายฟ้าส่งเสียงดังกึกก้อง เบื้องหน้าทัณฑ์สวรรค์นี้ ชายชรากระอักโลหิต ร่างกายเต็มไปด้วยโลหิต ความสิ้นหวังค่อยๆ ปรากฏขึ้นในแววตา! วินาทีนี้ทัณฑ์สวรรค์ครั้งที่หกก็ตกลงมา!
ทัณฑ์สวรรค์ครั้งที่หกนี้กว้างหลายสิบฟุต กระทั่งทำให้พื้นดินสั่นเทารุนแรงราวกับกำลังพังทลาย
ทันทีที่มันตกลงมา ชายชราดิ้นรนร้องคำรามดังที่สุดในชีวิต!
“ข้าต้องการเป็นเทพ!!!”
น้ำเสียงสั่นสะเทือนสวรรค์และเข้าสู่หูของหวังหลินทำให้เขาลืมตาขึ้นมา
เมื่อสายฟ้าสวรรค์ครั้งที่หกตกลงไปจนเกิดเสียงดังสนั่นกึกก้อง ร่างชายชราพังทลาย ดวงวิญญาณถูกทำลาย!
…………………………………………..