1434. หมาป่าสวรรค์

รอยร้าวที่เกิดขึ้นในท้องฟ้าส่งเสียงคำรามสั่นสะเทือนสวรรค์ เสียงนี้ไม่เหมือนเสียงคำรามแต่เหมือนเสียงเห่าหอนของหมาป่า ทำให้ร่างหวังหลินที่เริ่มผสานกับโลกไปแล้วถูกบังคับให้ออกมา!

เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นในพริบตา ชั่วขณะที่ร่างหวังหลินโผล่ออกมา มีแขนยักษ์ยื่นเข้าหา! ดูเหมือนทุกอย่างคาดการณ์ไว้อย่างสมบูรณ์ว่าหวังหลินจะใช้บิดมิติและจากนั้นใช้เสียงหอนเพื่อขวางทางหนีของหวังหลิน

วินาทีนั้นแขนก็เข้าประชิด!

กลิ่นอายจากแขนบรรจุเพลิงนรกานต์อยู่ด้วย คนที่ต้องการจับหวังหลินไม่ใช่เซียนขั้นที่สองแต่เป็นเซียนขั้นที่สาม! ต้องกล่าวให้ถูกคือเป็นคนที่เพิ่งจะเข้าสู่ขั้นที่สามเหมือนฉุยต้าวและปรมาจารย์ซือโม่ เป็นขั้นสวรรค์ดับสูญระดับต้น!

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กลิ่นอายนั้นแฝงความกดขี่พุ่งเข้าหาหวังหลิน

หวังหลินหันตัวกลับโดยไม่ลังเล สะบัดฝ่ามือปรากฏลิ่มขึ้นมา! ลิ่มนี้เป็นสีดำและเปล่งแสงน่ากลัว กระทั่งมีเสียงคร่ำครวญดังออกมาด้วย

ลิ่มนี้หวังหลินได้รับเป็นของขวัญจากวิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นที่สอง!

หวังหลินสะบัดแขนโดยไม่ลังเล ทั้งหมดเกิดขึ้นในเสี้ยววินาที ลิ่มก่อเกิดเป็นสายลมทมิฬเข้าปะทะกับฝ่ามือ เสียงดังลั่นกึกก้องพร้อมกับลิ่มแทงทะลุฝ่ามือเข้าไปและพังทลาย มันแพร่กระจายไปทั้งฝ่ามือราวกับน้ำหมึก

ขณะที่สายลมพัดผ่าน ท่อนแขนสั่นเทาและสลายกลายเป็นขี้เถ้าสีดำ

ความแข็งแกร่งของลิ่มอยู่นอกเหนือการคาดการณ์ของหวังหลิน แม้ฝ่ามือจะสลายไปแล้วแต่กลิ่นอายกดขี่ยังคงปะทะใส่เขา หวังหลินกระอักโลหิตพลางโบกสะบัดรุนแรง ใบไม้โบราณพัดลอยออกไปดุจดาวตกเข้าหารอยแยกอวกาศ!

“ผนึก!”

ใบไม้โบราณเติบโตไปมากกว่าร้อยฟุต พันฟุต หมื่นฟุตและผนึกรอยแยกอวกาศไว้ในทันที!

เสียงคำรามดังออกมาจากรอยแยกหลายครั้ง หวังหลินก้าวเท้าและผสานกับโลก พริบตาเดียวเขาก็หายไปด้วยการใช้บิดมิติ!

หลังจากเขาจากไปเพียงเวลาสามลมหายใจ ใบไม้ที่ผนึกรอยแยกเปลี่ยนกลายเป็นละอองแสงและแตกสลาย

หวังหลินก้าวเท้าออกมาจากไหนสักแห่งในดาราจักรโบราณ แขนขวาสร้างผนึกและเอ่ยขึ้น “ใบไม้ตกสวรรค์ กลับคืนสู่ราก!”

แสงผลึกกะพริบเบื้องหน้าเขาและเปลี่ยนกลายเป็นใบไม้โบราณ หวังหลินเก็บมันเอาไว้ แววตากะพริบเย็นเยียบพลางพุ่งไปข้างหน้า ใช้บิดมิติอีกครั้งและหายไปอย่างไร้ร่องรอย

‘ข้าไม่สามารถกลับเข้ารอยแยกอวกาศในทะเลเมฆาด้วยสถานะตอนนี้ได้ การไล่ล่าของสภาราชันย์เริ่มขึ้นแล้ว นั่นก็ดี ข้าใช้ชีวิตอยู่ในอันตราย ข้าไม่กลัวแค่การไล่ล่าของสภาราชันย์หรอก ข้าอยากจะเห็นว่าจะมีเซียนทรงพลังสักกี่คนถูกล่อลวง!’

‘ขณะที่ไล่ล่า ข้าจะใช้วิชากลืนกินเพื่อฟื้นฟูระดับบ่มเพาะไปด้วย!’ หวังหลินเหยียดยิ้ม

หลังจากใบไม้โบราณหายไปจากรอยแยกอวกาศเหนือดาวเคราะห์รกร้าง ร่างหนึ่งเดินออกมา!

เขาเป็นชายร่างกำยำสูงสามสิบฟุต ท่อนบนเปลือยเปล่าและมีท่าทีดุดัน สายตาโหดเหี้ยมและเยือกเย็น เหนือคิ้วขึ้นไปเป็นอักขระรูปร่างหมาป่าสีเขียวดุร้าย!

ภายใต้คำสั่งของสภาราชันย์ หนึ่งในสี่เผ่าพันธุ์ที่โหดเหี้ยมของดาราจักรโบราณคือ เผ่าหมาป่าสวรรค์!

เขาไม่ได้มาคนเดียวแต่มีหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่บนไหล่ นางสวมชุดสีแดงและ มีเสน่ห์ ใบหน้าเรียวงามดุจลูกท้อ คิ้วเรียวสวยสง่า แค่ยกแขนขึ้นมาก็ทำให้ใครหลายคนตกหลุมรักได้แล้ว

กลางหน้าผากก็มีอักขระเช่นกันแต่เป็นอักขระที่ประหลาด หากหวังหลินเห็นคงจดจำได้ทันทีเพราะมันคืออักขระที่เป็นของเผ่าทำลายผนึก!

ตอนที่อยู่ในดินแดนเจ็ดสี หวังหลินเผชิญหน้ากับชายชราจากเผ่าทำลายผนึก เขาทำให้หวังหลินเผชิญกับวิกฤตความเป็นความตาย! โดยเฉพาะวิชาเต๋าได้สลักเข้าไปในความทรงจำของหวังหลิน!

เด็กหญิงยังไม่ได้บรรลุขั้นที่สามและอยู่ในขั้นทะลวงสวรรค์ระดับที่สามเท่านั้น นางถือเข็มทิศในมือและโค้งอยู่หลายครั้ง จากนั้นมองขึ้นไปด้วยรอยยิ้ม “ตรงไปทางทิศตะวันออก 197,845 ลี้! แต่แขนขวาเจ้าถูกพิษและพลังการต่อสู้ลดลงไปสามส่วน หากไม่ได้รับการช่วยเหลือจากข้า พิษนั้นจะไม่ถูกบังคับออกมาง่ายๆ”

ชายร่างกำยำปล่อยลมหายใจเย็นและก้าวเท้าไป โลกสั่นเทา ดาวเคราะห์ร้างสั่นไหว พื้นดินพังทลายและฉีกขาดในพริบตา!

ดาวเคราะห์พังทลายเพียงแค่ชายร่างกำยำเหยียบย่ำเข้าไปในอวกาศ ทำให้เกิดคลื่นกระแทกทรงพลังเริ่มแพร่กระจาย ทว่าก่อนที่จะกระจายไปได้ไกล ชายร่างกำยำยื่นแขนซ้ายและคว้าพลังทำลายล้างก่อเกิดเป็นก้อนแสงและโยนออกไป

ก้อนแสงร่อนลงไปในอากาศและทำให้เกิดการบิดเบี้ยวก่อตัวเป็นหลุมดำ ชายร่างกำยำก้าวเท้าเข้าไปทันที

หวังหลินกำลังเดินทางด้วยบิดมิติผ่านดาราจักรโบราณ ขณะปรากฏตัวขึ้น เขายกแขนและโยนใบไม้โบราณไปด้านหลังโดยไม่ลังเล

วินาทีนั้นปรากฏหลุมดำขึ้นในอวกาศด้านหลัง ชายร่างกำยำเริ่มปรากฏขึ้นมา

แต่ ใบไม้โบราณร่อนลงใส่ทันที

“ผนึก!” หวังหลินเอ่ยเสียงไม่แยแสดังกึกก้องแต่แววตากะพริบวูบวาบ เขาเห็นหญิงสาวบนไหล่ชายร่างกำยำ อักขระบนกลางหน้าผากทำให้หวังหลินตกตะลึง! หวังหลินพลางหายตัวไปอย่างเงียบงัน

เสียงคำรามบ้าคลั่งดังออกมาจากหลุมดำแต่ใบไม้โบราณไม่ขยับเขยื้อน! วินาทีต่อมามีหลุมดำอีกแห่งปรากฏขึ้นไปไม่ไกล ชายกำยำจากเผ่าหมาป่าสวรรค์ก้าวเดินออกมาด้วยใบหน้ามืดมนและมองไปยังใบไม้โบราณ

ใบไม้เปลี่ยนเป็นแสงผลึกและสลายไป

“บัดซบ นี่มันสมบัติแบบไหนกัน!? ปรมาจารย์ซือโม่ต่อสู้กับมันแต่ทำไมไม่บอกอะไรเลย!? อีกทั้งยอดปรมาจารย์หยุนลั่วก็ปิดด่านบ่มเพาะหลังกลับมาอีก!”

“เจ้าต้องไม่ประเมินเขาต่ำไป หากเขาไม่บาดเจ็บสาหัส ด้วยระดับบ่มเพาะของเจ้าก็คงจับเขาไม่ได้ง่ายๆ…” หญิงสาวยิ้มและมองไปบนเข็มทิศในมือ

“ตะวันตกเฉียงเหนือ 378,496 ลี้!”

ชายร่างกำยำมองไปทางหญิงสาวบนไหล่ แม้เขาจะเป็นเซียนขั้นที่สามแต่ไม่อยากทำให้นางขุ่นเคือง หญิงสาวคนนี้คือหญิงรับใช้ของปรมาจารย์เต๋าเมียวหยิน หนึ่งในห้าปรมาจารย์แห่งดาราจักรโบราณ นางมาด้วยตัวเองเพื่อช่วยเขาจับกุมและสังหารหวังหลิน!

เขากล่าว “นายของเจ้าน่าจะไปที่สุสานบัญชาโบราณ เจ้ามีเป้าหมายอะไรถึงตามหาข้า?” ชายร่างกำยำไม่เร่งรีบตามหวังหลิน

“ไม่แน่ใจว่าใช่สุสานบัญชาโบราณหรือไม่ แต่หลังจากตรวจสอบบันทึกโบราณแล้วก็ใกล้เคียง…ช่างเรื่องนายของข้า เซียนทรงพลังส่วนใหญ่ในดาราจักรโบราณไปที่นั่น ลืมเรื่องนี้ไปก่อน คนผู้นั้นไปได้ไกลเกินล้านลี้แล้ว หากเจ้าไม่รีบ เขาจะหนีได้ไกลเกินไป” หญิงสาวยิ้มขึ้นมาดูมีเสน่ห์ยิ่ง

ชายร่างกำยำไม่ได้พูดแต่จ้องมองนางอย่างเย็นชา

“ก็ได้ๆ ข้าพูดไว้ก่อน เมื่อเจ้าจับเขาได้ เจ้าต้องให้ข้าเอาบางอย่างมาจากเขา หากเจ้าตกลง ราชันย์เต๋าจะตอบแทนเจ้าด้วยจิตวิญญาณเต๋าระดับหก” หญิงสาวกะพริบตาและยิ้มแย้ม

ชายร่างกำยำขบคิดเงียบๆเล็กน้อย ไม่ได้เอ่ยปากแต่ก้าวเท้าออกไป

“ตะวันตกเฉียงเหนือ 2,798,461 ลี้! เอ๋ นั่นเป็นหนึ่งในสาขาของเผ่าหมาป่าสวรรค์”

ชายร่างกำยำพ่นลมหายใจเย็น อากาศเบื้องหน้าฉีกกระชาก ร่างหายวับไป

หวังหลินก้าวออกมาจากอวกาศบิดเบือน เบื้องหน้าเขามีดาวเคราะห์เซียนหกดวงโคจรเป็นวงกลมและมีค่ายกลตั้งเอาไว้ มันคือเผ่าหนึ่งในดาราจักรโบราณ

แค่ชำเลืองสายตามองก็เป็นภาพหัวหมาป่ากะพริบวาบบนค่ายกล ราวกับเป็นสัญญาณบอกเซียนทุกคนที่ผ่านไปว่าเป็นพื้นที่ของมัน

‘หมาป่า?’ หวังหลินคิดถึงเสียงหมาหอนที่ดังออกมาจากรอยแยกอวกาศ

หวังหลินพ่นลมหายใจและรีบพุ่งเข้าหาดาวเคราะห์เซียนหกดวง ร่างกายขับหมอกโลหิตเข้าห่อหุ้มร่างกาย ราวกับเลือดเนื้อ จิตวิญญาณและวิญญาณดั้งเดิมได้เปลี่ยนกลายเป็นหมอกสีแดงกลืนกิน!

หมอกโลหิตขยายออกไปกว้างกว่าแสนฟุตและขยายไปอย่างต่อเนื่อง มันพุ่งเข้าใส่สาขาแห่งหนึ่งของเผ่าหมาป่าสวรรค์!

ค่ายกลกะพริบรุนแรงแต่ไม่สามารถหยุดการรุกรานของหมอกโลหิตได้ หมอกโลหิตที่สร้างขึ้นจากหวังหลินได้พุ่งเข้าหาดาวเคราะห์เซียนแห่งหนึ่ง

เสียงกรีดร้องดังระงมและแพร่กระจายอย่างบ้าคลั่ง อย่างไรก็ตามในไม่กี่วินาที เสียงร้องหยุดลงและกลายเป็นความเงียบงันดุจป่าช้า

เซียนทั้งหมดที่มีระดับบ่มเพาะถึงจุดหนึ่งได้ถูกหมอกห่อหุ้ม ร่างกายแต่ละคนเปลี่ยนกลายเป็นโลหิตและถูกดูดซับ

หมอกสีแดงแพร่กระจายเข้าหาดาวเคราะห์เซียนที่เหลืออย่างรวดเร็ว ปกติเสียงร้องคร่ำครวญของผู้คนไม่แพร่กระจายไปนอกดาว แต่เนื่องจากมีเสียงจำนวนมากมันจึงแพร่กระจายทะลุไปนอกอวกาศ!

หกดาวเคราะห์เซียนเหล่านี้คือสาขาใหม่ของเผ่าหมาป่าสวรรค์ ไม่มีคนธรรมดาแต่ทุกคนล้วนเป็นเซียน เมื่อหมอกสีแดงผ่านไป ส่วนใหญ่ต่างล้มตาย!

หลุมดำปรากฏขึ้นมาท่ามกลางดวงดาว ชายร่างกำยำจากเผ่าหมาป่าสวรรค์ก้าวออกมา วินาทีนั้นเขาได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนดังเข้าหู ร่างกายสั่นเทา สายตาปรากฏจิตสังหารมหึมา

ชายร่างกำยำพุ่งไปข้างหน้าพร้อมส่งเสียงคำราม ท้องฟ้าดูเหมือนแตกสลาย! ด้านหลังเขาเกิดเป็นภาพหมาป่าสีเขียวตัวยักษ์!