1826. ร่างอวตารอันน่ากลัว

“เต๋าเทพระดับแปด เต๋าเพลิงสูงสุด!” นี่คือวิชาที่ทรงพลังที่สุดที่บรรพชนเทพใช้ผนึกกระทิงสวรรค์ วิญญาณดั้งเดิมส่วนหนึ่งของหวังหลินเพิ่งออกมาจากภาพมายา แต่เขายังอยู่ในภวังค์ เมื่อผสานเข้ากับร่างกายจึงยังอยู่ในสภาวะนี้และสิ่งเดียวในหัวคือ วิชาเต๋าเพลิงสูงสุดที่บรรพชนเทพใช้ออกไป!

พอหวังหลินพูดออกไป เงาของร่างแก่นแท้ได้ปรากฏขึ้น มองไกลๆจึงดูเหมือนมีหวังหลินสองคนยืนอยู่ตรงนั้น ดูแล้วช่างน่าประหลาดยิ่ง

ร่างแก่นแท้ถูกสร้างขึ้นจากเปลวเพลิง ดังนั้นเมื่อปรากฏขึ้นมาจึงมีคลื่นความร้อนแผ่กระจาย อากาศรอบตัวบิดเบือน ร่างแก่นแท้หวังหลินเองมีเจตจำนงอันทรงพลังอยู่เช่นกันและเจตจำนงนี้คือเจตจำนงแห่งเปลวเพลิง จ้าวแห่งเปลวเพลิง!

ขณะที่หวังหลินยกแขนขึ้นมาชี้ใส่นาง ร่างแก่นแท้ได้ชี้ไปที่นางด้วย ขณะเดียวกันควันสีเขียวสายหนึ่งปรากฏขึ้นปลายนิ้วหวังหลินและร่างแก่นแท้!

ควันสีเขียวนี้เบาบางมากจนแทบมองไม่เห็น มันห่อหุ้มรอบนิ้วหวังหลินราวกับต้องการจะหมุนรอบนิ้วให้ได้สักหนึ่งรอบ

ขณะเดียวกันแรงกดดันทรงพลังโผล่ออกมาจากตัวหวังหลินและร่างแก่นแท้ แรงกดดันแผ่กระจายออกไปจนทำให้สีหน้าสตรีสาวต้องเปลี่ยนทันที

นางสัมผัสได้ว่าสายโลหิตในร่างกายสั่นสะท้าน เกิดการเปลี่ยนแปลงประหลาดจนเกิดเสียงปะทุดังออกมาจากร่างกาย

‘นี่…นี่มันวิชาอะไร?! ถึงกับทำให้สายโลหิตในร่างกายข้าสั่นไหว!!’

นางหรี่ตาแคบ สองฝ่ามือสร้างผนึกโดยไม่ลังเล รูขุมขนทั้ง 36,000 แห่งบนร่างกายปลดปล่อยควันสีดำล้อมรอบนางและเปลี่ยนกลายเป็นใบหน้าผีทั้งหมด พวกมันคือ กองทัพใบหน้าผีที่พุ่งทะยานเข้าหาหวังหลินเพื่อหยุดยั้งวิชาที่ทำให้ นางหวาดกลัว

แทบจังหวะเดียวกับที่ควันสีเขียวปรากฏขึ้นบนนิ้วของหวังหลิน ณ มิติว่าง ที่คั่นกลางระหว่างโลกถ้ำและแผ่นดินเซียนดารา ร่างอวตารของหวังหลินข้างในกระดองหินได้ลืมตาขึ้นมา ยกแขนขวาขึ้นและมีควันสีเขียวปรากฏขึ้นรอบนิ้วเช่นกัน ควันสีเขียวได้หมุนรอบนิ้วหนึ่งรอบทันที!

เวลาเดียวกันนั้นเองภายในส่วนลึกของสายเพลิงเส้นหลัก ร่างหวังหลินและ ร่างแก่นแท้สัมผัสพลังอันแข็งแกร่งจากกฎแห่งแผ่นดินเซียนดาราได้ ขณะที่เหล่ากองทัพใบหน้าผี 36,000 ตัวเข้ามาใกล้ ควันสีเขียวได้หมุนรอบนิ้วครบหนึ่งรอบ!

เสี้ยววินาทีนั้นวงแหวนควันสีเขียวได้กระจายออกมาจากนิ้วหวังหลิน มันขยายตัวและพุ่งเข้าหากองทัพใบหน้าผี วงแหวนควันที่กำลังไหม้ปรากฏขึ้นบนนิ้วของ ร่างแก่นแท้และทะยานออกไปเช่นกัน

หนึ่งวิชาและผลลัพธ์สองเท่า เป็นวิชาที่ตรงไปตรงมาและเสริมสร้างความแข็งแกร่งที่เห็นได้ชัดเจนที่สุด!

วงแหวนควันของหวังหลินลอยออกไปและปะทะกับกองทัพใบหน้าผี เสียงดังสนั่นกึกก้อง ระลอกคลื่นนับไม่ถ้วนแผ่กระจายผ่านใต้พื้นดิน

ตึงตัง ตึงตัง ตึงตัง ตึงตัง

เกิดเสียงดังจนทำให้หูหนวกและมีเสียงกรีดร้องดังกึกก้อง เหล่าใบหน้าผีทั้งหมดต่างกรีดร้องพลางแตกสลายภายใต้วงแหวนควันของหวังหลิน

วงแหวนควันทะลุกองทัพใบหน้าผีเข้าไปและปรากฏเบื้องหน้าหญิงสาว นางสั่นเทาและรีบล่าถอย กัดปลายลิ้นและพ่นโลหิตออกมาสร้างเป็นร่างตัวเอง ขนาดสามฟุต ทว่านี่ไม่ใช่วิญญาณดั้งเดิมของนางแต่เป็นสิ่งที่นางได้สร้างขึ้นมาโดยการใช้กรรมวิธีอันโหดเหี้ยม

หลังจากร่างขนาดเล็กเพียงสามฟุตก้าวออกมา มันแผดเสียงเข้าปะทะกับ วงแหวนควันในทันที

เกิดเป็นเสียงดังปังสะเทือน วงแหวนควันพังทลายและร่างขนาดสามฟุตได้หายไปเช่นคน แรงกระแทกรุนแรงกระทบใส่หวังหลินและหญิงสาวไปด้วย

หวังหลินมีร่างบัญชาโบราณยังถูกกระแทกกลับไปหลายก้าว เขากระอักโลหิตแต่ใบหน้าไม่ได้ดูอ่อนแอลง ทว่ายังเต็มไปด้วยจิตสังหาร

‘ร่างกายทรงพลังอะไรกัน ถึงกับต้านทานแรงกระแทกจากการระเบิดวิชาของข้าไปได้!’ นางเองก็ล่าถอยเช่นกัน โลหิตไปย้อนออกมาจากมุมปาก

เรื่องราวยังไม่จบแค่นี้ หากหวังหลินไม่มีร่างแก่นแท้ เขาคงตกอยู่ในความเสียเปรียบ แต่ตอนนี้ร่างแก่นแท้ของเขาสมบูรณ์แบบ วงแหวนควันที่สร้างขึ้นมาจากร่างแก่นแท้ได้ทะลุทะลวงแรงกระแทกและลอยเข้าหาหญิงสาว

ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้นางรู้สึกขมขื่น นางเข้าใจร่างแก่นแท้เป็นอย่างดีเพราะมันเหมือนกับการต่อสู้กับคนถึงสองคนพร้อมกัน

นางกัดฟันแน่น ยกแขนขวาขึ้นมาปรากฏร่มสีฟ้าในมือ

พลังปราณสวรรค์ระเบิดออกมาจากร่ม แม้แต่พื้นปฐพียังต้องสั่นสะเทือน กลิ่นอายน่ากลัวออกมาจากร่มซึ่งบอกว่ามันไม่ธรรมดา!

นางยกร่มขึ้นมาในชั่วพริบตา ร่มกางออกจนมากพอให้ปกคลุมร่างกาย วงแหวนควันที่สร้างขึ้นจากร่างแก่นแท้ของหวังหลินได้เข้าปะทะกับร่มสีฟ้า

สายฟ้าดังสนั่นกึกก้องอีกครั้งและพื้นปฐพีสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง การสั่นสะเทือนส่งไปถึงพื้นผิวและทำให้ทั้งสำนักมหาวิญญาณสั่นไหวไปด้วย แม้แต่ภูเขารอบสำนักก็ยังสั่นเทาจนเกิดรอยแยก

วงแหวนควันพังทลายแต่ตอนที่มันพังทลาย กลับมีเสียงกรีดร้องแหลมดังออกมาจากร่มในมือหญิงสาวดุจพวกมันบาดเจ็บสาหัส เสียงกรีดร้องนั้นดังออกมาจาก จิตวิญญาณของร่ม

พอเสียงส่งออกมา ร่มก็ฉีกขาดจนเปลี่ยนกลายเป็นแสงสีฟ้าและถูกฝืนให้กลับไปในร่างของหญิงสาว

นางรู้สึกจิตใจเจ็บปวดและต้องล่าถอย สายตาที่มองหวังหลินตอนนี้เต็มไปด้วย จิตสังหารมากกว่าเดิม

หวังหลินหน้าซีดเล็กน้อย วิชาเต๋าเพลิงสูงสุดที่เขาใช้ขณะที่ตกอยู่ในภวังค์นั้นไม่ได้กินพลังงานหรือร่างแก่นแท้มากนัก แต่เขาสัมผัสได้ว่ามันกินพลังงานจาก ร่างอวตารในมิติว่าง

หวังหลินคาดหวังไว้มากต่อร่างอวตารร่างนั้นในอนาคต ดังนั้นจึงไม่ยอมให้เกิดความเสียหาย

‘พลังอำนาจของบรรพชนเทพนี่ช่างทรงพลังมาก แค่ข้าสร้างวงแหวนควันเขียวตอนที่ตกอยู่ในภวังค์ก็สามารถปะทะกับขั้นวิบากดับสูญระดับต้นได้แล้ว หากข้าสร้างได้สองวง นางอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า…’

‘อย่างไรก็ตามวิชานี้กินพลังงานจากร่างอวตาร มิน่าเล่ามันถึงทรงพลังได้ขนาดนั้น’ หวังหลินรู้ว่าร่างอวตารของเขาลึกลับเป็นอย่างยิ่ง หากเขาเดาถูก ในอนาคตร่างอวตารนี้จะกลายเป็นตัวตนที่คล้ายคลึงกับเหล่าบรรพชนเทพและบรรพชนโบราณ

หรือพูดว่าพวกนั้นถือกำเนิดด้วยวิธีเดียวกัน แม้ตอนนี้เขาไม่อาจเทียบเหล่า บรรพชนเทพหรือบรรพชนโบราณได้ หากมีเวลามากพอ ร่างอวตารของเขาก็จะสามารถเติบโตไปได้ถึงระดับนั้น

นี่คือ ไพ่ตายสูงสุดของเขา!

เต๋าเทพระดับแปดของบรรพชนเทพไม่ใช่สิ่งที่หวังหลินจะเชี่ยวชาญได้เพียงแค่มองเห็นเพียงครั้งเดียว บางทีคงมีแต่มหาชั้นฟ้าเท่านั้นที่ทำได้

เหตุผลที่เขาใช้ได้เป็นเพราะร่างอวตาร ซึ่งร่างอวตารนั้นเข้าใจวิชาหลังจาก ร่างดั้งเดิมได้เห็น และความเข้าใจนี้จะถูกส่งกลับมาที่ร่างดั้งเดิมอีกที ทำให้หวังหลินใช้วิชาสุดยอดสำหรับผนึกกระทิงสวรรค์วิชานี้ได้!

ด้วยวงแหวนทั้งเก้า วิชานี้จึงสามารถผนึกกระทิงสวรรค์ได้ หรือกระทั่งผนึก มหาชั้นฟ้าก็ยังได้!

แต่ร่างอวตารของเขาในตอนนี้ยังห่างไกลกับระดับนั้นมากนัก

ความคิดหลายอย่างแล่นผ่านจิตใจหวังหลิน ตอนนี้สตรีสาวได้ถอนร่มสีฟ้าและมองหวังหลินด้วยจิตสังหารเต็มเปี่ยม

หวังหลินดวงตาส่องสว่าง พ่นลมหายใจเย็น ยกแขนขวาขึ้นมาสะบัดออกไป ร่างแก่นแท้ด้านหลังเองก็สะบัดแขนเช่นเดียวกัน

สายเพลิงปฐพีทั้งสายสั่นสะท้าน เพลิงสายหลักนี้ใหญ่เกินไป แม้มันจะสูญเสียวิญญาณมังกรก็คงไม่เหี่ยวแห้งไปในชั่วเวลาอันสั้น ขณะที่หวังหลินสะบัดแขน แก่นแท้เพลิงได้พุ่งเข้าไปในร่างกาย

เพลิงปฐพีทั้งสายสั่นเทา ทะเลเพลิงทรงพลังระเบิดออกมา ซึ่งทะเลเพลิงใหญ่มากเกินไปจนภูเขาสีแดงในสำนักมหาวิญญาณเริ่มเผาไหม้ขึ้นทันที แม้แต่เปลวเพลิงก็ยังพวยพุ่งออกมาจากพื้นดินรอบด้าน

“ประทับวิญญาณสงคราม!” หวังหลินยกแขนขวาขึ้นมา เปลวเพลิงที่เหลืออยู่ทั้งหมดในสายเพลิงปฐพีได้รวมตัวกันอย่างบ้าคลั่งจากทุกทิศทางเพื่อก่อเกิดเป็นประทับฝ่ามือเพลิงขนาดยักษ์!

ขณะเดียวกันร่างแก่นแท้ของหวังหลินก็เคลื่อนไหวตาม แม้แต่ประทับฝ่ามือเพลิงที่ขนาดใหญ่กว่ายังปรากฏขึ้นด้านหลัง

เพียงหวังหลินผลักฝ่ามือขวาไปด้านหน้า ประทับฝ่ามือเพลิงทั้งใหญ่และเล็กได้ทะยานเข้าหาหญิงสาว หวังหลินไม่รอดูผลลัพธ์ เขาก้าวเท้า เสียงระลอกคลื่น ดังกึกก้องและหายวับไปในพริบตา

ปฐพีสั่นเทา ทะเลเพลิงโหมกระหน่ำ เสียงดังสนั่นสะเทือนส่งผลกระทบต่อพื้นที่ส่วนหนึ่งของแคว้นกระทิงสวรรค์ สั่นสะเทือนจิตใจของเซียนนับไม่ถ้วน เสียงร้องอย่างโกรธเกรี้ยวดังออกมาจากหญิงสาวในส่วนลึกของพื้นดิน

ตอนนี้หวังหลินได้ผสานเข้ากับโลกแล้วและใช้วิชาบิดมิติไปปรากฏตัวบนภูเขาสวรรค์ด้านนอกสำนักมหาวิญญาณ

‘ร่างแก่นแท้เพลิงถือกำเนิดแล้ว แม้ระดับบ่มเพาะข้าจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่ความแข็งแกร่งของข้าได้เพิ่มขึ้นสองเท่า! แม้ข้ายังมิอาจเทียบกับเซียนขั้นวิบากดับสูญ ระดับต้นได้ ข้ายังมีความสามารถในการปกป้องตัวเอง! หากถึงสถานการณ์ความเป็นความตาย ข้าสามารถใช้ร่างบัญชาโบราณและไม่มีเทพตนใดที่มีเต๋าเพลิงสูงสุด ข้าสามารถสังหารเซียนขั้นวิบากดับสูญได้…แต่ข้อแลกเปลี่ยนคงใหญ่โตเกินไป…’ ขณะที่หวังหลินยืนอยู่บนภูเขา ดวงตาเปล่งประกาย ระลอกคลื่นปรากฏใต้ฝ่าเท้าและกำลังจะจากไป

“สหายน้อย เจ้ามาที่สำนักมหาวิญญาณของข้าในฐานะแขก นี่เจ้ากำลังจะจากไปแล้วหรือ?” น้ำเสียงเก่าแก่ดังกึกก้องด้านหลังหวังหลิน