ตอนที่ 1054 การกลับมาของเจ้าแห่งช่างฝีมือ

ณ ยานอวกาศที่ลอยอยู่ห่างจากดวงดาวช่างฝีมือ 3 พันปีแสง

“ควรจะไปดีไหม” หลัวเฟิงพึมพำ

หลัวเฟิงไม่สนใจเกี่ยวกับการเสียพลังงานเล็กน้อย เขาไม่สนใจเรื่องเสียเกราะราชา

หลังจากที่ได้สัมผัสกับเปลวไฟและได้เห็นศิษย์ระดับผู้ยิ่งใหญ่ที่ยืนอยู่ตรงไฟด้านนอกสวมใส่เกราะสมบัติที่แท้จริงขั้นกลาง

หลัวเฟิงได้ยืนยันว่าเกราะสมบัติที่แท้จริงขั้นกลางจะไม่เพียงพอที่จะเข้าไปด้านในน้ำเต้า

“จำเป็นต้องใช้เกราะพลังดีไหม” หลัวเฟิงขมวดคิ้ว

หอคอยดวงดาว เกราะพลัง สองสิ่งนี้เป็นสมบัติที่แท้จริงที่สำคัญที่สุดของหลัวเฟิง เกราะพลังจะเป็นสิ่งสำคัญมากแม้ว่าเขาจะได้เป็นเจ้าแห่งจักรวาลในอนาคต

หลัวเฟิงได้คิดเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้มานานกว่า 6 ชั่วโมง ความคิดต่างๆ ได้เกิดมากมายในหัวของเขา แต่ทุกอย่างก็ถูกตัดทิ้งไปหมด

“ควรเอาไป” หลัวเฟิงตัดสินใจในที่สุด

ร่างเผ่าโมชานได้ออกไปพร้อมกับร่างอสูรเขาทองกับร่างมหาสมุทร

ตอนนี้หลัวเฟิงมีสมบัติที่แท้จริงทั้งหมด 6 อย่าง เขาส่งสมบัติที่แท้จริงสามอย่างให้ไปกับอสูรเขาทอง โดยมี เกราะพลัง ปีกซือหวู และ แม่น้ำเก้าเสือ เกราะพลังใช้เพื่อทำการต้านทานไฟ ปีกและแม่น้ำเก้าเสือใช้สำหรับหลบหนี

หลัวเฟิงจะไม่เสี่ยงที่จะใช้หอคอยดวงดาว การใช้มันจะทำให้ผู้อื่นรู้ถึงการมีอยู่ของมันแล้วจะเป็นการเปิดเผยว่าเขาเป็นเจ้าของมัน

“ถ้าล้มเหลวจะเสียสมบัติทั้งสามอย่างไป แม่น้ำเก้าเสือเป็นสิ่งที่กังวลน้อยที่สุดในสามชิ้น” หลัวเฟิงคิด

เมื่อเอาแม่น้ำเก้าเสือไปเทียบกับสมบัติอีกสองชิ้นมันก็เหมือนแทบไร้ค่า

———-

ร่างเผ่าโมชานได้ปรากฎตัวขึ้นในอวกาศห่างจากดวงดาวช่างฝีมือ

“ข้าจะต้องได้แผ่นโลหะสีดำ ชิ้นที่ 4 ถ้าเจ้าแห่งช่างฝีมืออยู่ที่นั่นก็ไม่มีทางได้รับมัน โชคดีที่เขาอยู่ข้างนอกและผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามกำลังพักอยู่ ถ้าพลาดโอกาสนี้อาจจะไม่มีแบบนี้อีกต่อไปแล้ว”

“แม้ว่าจะล้มเหลวและสูญเสียเกราะพลัง ยังมีโอกาสที่จะได้รับมันคืนถ้าแข็งแกร่งขึ้นในอนาคต แล้วเจ้าแห่งช่างฝีมือก็ไม่มีทางที่จะใช้มันได้ ทำให้ไม่ยากที่จะเอามันกลับคืนมา และมีทางเป็นไปได้ที่อาจารย์จะเข้ามาแทรกแซง” หลัวเฟิงคิด

หลังจากที่หลัวเฟิงครุ่นคิดก็ได้ตัดสินใจ เกราะพลังของเขานั้นสำคัญแต่ก็ไม่เท่ากับโลหะสีดำชิ้นที่ 4 ถ้าเขาได้มันมา อสูรเขาทองของเขาก็จะไปถึงระดับยีนชีวิตที่สมบูรณ์

“แม้ว่าจะสูญเสียเกราะพลังและถูกฆ่า มหาสมุทรกว้างไกลก็ยังสามารถสร้างร่างได้อีกจำนวนมากโดยไม่ต้องกังวล”

ถ้าไม่ใช่เพราะโลหะสีดำ ชิ้นที่ 4 หลัวเฟิงก็ไม่กล้ายอมเสี่ยงที่จะเสียเกราะพลังของเขา

ร่างเผ่าโมชานทำการเทเลพอตไปยังดวงดาวช่างฝีมือ และมุ่งหน้าไปยังภูเขาช่างฝีมือ ด้วยประสบการณ์ที่เขาได้เข้ามาก่อนหน้านี้ ทำให้เขาได้เข้าไปยังด้านในเร็วยิ่งขึ้น

อสูรเขาทองสูงสามเมตรได้ลอยอยู่กลางอากาศเหนือน้ำเต้าสีดำ เขาได้ทำการจ้องมองไปยังโซ่ 36 เส้น และปากน้ำเต้าที่กำลังปล่อยเปลวไฟอันไม่สิ้นสุด พลังของมันมากจนทำให้สมบัติทั่วไปเป็นเถ้าถ่าน

อสูรเขาทองได้เตรียมตัวโดยใช้เทคนิคเทพแห่งโลก แปลงสัตว์เทพเทคนิคขยายพลัง ร่างเผ่าโมชานและร่างมหาสมุทรได้ทำการหลบซ่อนอยู่ในแหวนโลก

“ตอนนี้ร่างมหาสมุทรได้ใช้พลังงานอมตะสนับสนุนร่างอสูรเขาทองที่มาพร้อมกับเกราะพลัง คราวนี้ข้าจะต้องได้โลหะสีดำ ชิ้นที่ 4” หลัวเฟิงกล่าว

อสูรเขาทองทำการหดตัวจนเท่ากับกำปั้นแล้วบินไปยังปากขวดน้ำเต้า

น้ำเต้ามีขนาดสูง 10 เมตร แล้วปากขวดมีขนาดเท่ากับหัวของมนุษย์

อสูรเขาทองบินเข้าไปยังน้ำเต้าที่เต็มไปด้วยเปลวเพลิง ไฟที่ถูกพ่นออกมาจากน้ำเต้าเป็นเพียงส่วนเล็กๆ ของไฟที่อยู่ภายใน ไฟด้านในที่แข็งแกร่งพอที่จะทำลายชุดสมบัติชั้นยอด

อสูรเขาทองที่ยาว 1 เมตรได้เผาผลาญพลังงานอมตะเพื่อใช้เกราะพลังในการเพิ่มการป้องกันสูงสุด

“เกราะพลังช่างน่าประทับใจ แม้ว่าพลังของไฟนี้จะรุนแรง ก็ถูกทำให้อ่อนลงเหลือ 1 ส่วน 10,000ของพลังเดิม ตอนนี้มันยังคงกัดกินร่างอมตะอยู่แต่ยังไม่มีผลอะไรมาก บางทีอาจเสียเพียงร้อยละ 20 ของร่างอมตะก็ได้รับโลหะสีดำ”

หลัวเฟิงที่ร่างกายอมตะของเขาถูกใช้ไปอย่างรวดเร็วยังคงดูผ่อนคลายอยู่ ทุกครั้งที่พลังจากร่างกายอมตะของหลัวเฟิงเริ่มลดลงอย่างต่อเนื่อง ร่างมหาสมุทรของหลัวเฟิงที่อยู่ในแหวนโลกได้ทำการฟื้นฟูมันขึ้นมาจนเต็มเหมือนเดิม

ด้านในของน้ำเต้ามีพื้นที่ไม่ใหญ่ มันมีเส้นผ่านศูนย์กลางราว 6 พันกิโลเมตร เมื่ออสูรเขาทองลงไปยังด้านล่างของน้ำเต้าอย่างต่อเนื่อง ความร้อนที่ทำให้ถึงตายก็จู่โจมเข้ามา ไฟจากด้านล่างมีความร้อนสูงยิ่งกว่าที่อื่นๆ สสารไฟที่สำคัญของมันคือไฟสีม่วง ความเร็วในการลดลงของร่างอมตะมากจนน่าตกใจ

“ต้องรีบแล้ว”

ร่างอสูรเขาทองที่มาถึงด้านร่างของน้ำเต้าที่รวมวัสดุไว้มากมาย เขาพยายามคว้าเอาแผ่นโลหะสีดำ ขึ้นมา

มีแสงสีดำส่องประกายขึ้นมาบนโลหะสีดำ และวัสดุที่อยู่ด้านล่าง อสูรเขาทองจึงไม่สามารถจับแผ่นโลหะสีดำ ไว้ได้เพราะแสงสีดำนั้น

อสูรเขาทองมองลงไปยังพื้นน้ำเต้าเบี้องล่างที่มีการแกะสลักแสงสีดำ

พลังงานได้ถูกสะสมด้านล่าง มันเป็นการแกะสลักที่ทำให้ผนึกเอาพลังงานสะสมไว้ และวัสดุทั้งหลายนั้นอยู่ได้เพราะผนึกของมัน อสูรเขาทองได้พยายามทำลายผนึกที่ถูกแกะสลักไว้ เขาใช้ปีกซือหวูฟันไปยังแสงสีดำ

แสงสีดำ ได้ถูกตัดออกครึ่ง อสูรเขาทองรีบคว้าเอาแผ่นโลหะสีดำ และกลืนมันลงไป เขาใช้พลังงานอมตะใส่ลงไปที่โลหะสีดำ เพื่อให้มันยอมรับเขาเป็นเจ้าของ ข้อมูลจากโลหะสีดำ ได้ไหลเข้ามาในจิตใจ

พลังงานอมตะร่างมหาสมุทรเหลือเพียงแค่ 68% อสูรเขาทองไม่มีความลังเลที่จะรีบออกจากน้ำเต้า ตัวของเขาได้พุ่งออกจากปากน้ำเต้าและตกลงสู่พื้นหินด้านนอก

“ในที่สุดก็ได้มันมา” อสูรเขาทองแสดงความยินดี

พลังมหาศาลจนน่ากลัวได้ไหลมาถึงอสูรเขาทอง

การตัดผนึกเป็นการแจ้งเตือนให้กับเจ้าของมันที่ได้กลับมาบ้าน!

“เจ้ากล้าที่จะทำลายการแกะสลักของข้างั้นหรือ” มีเสียงคำรามดังขึ้น

แขนขนาดยักษ์ได้แหวกไฟตกลงมาจับอสูรเขาทอง

อสูรเขาทองที่จับได้รับแรงกดดันจนร่างอมตะลดลงอย่างรวดเร็ว

50%…36%…

อสูรเขาทองที่ตื่นตะหนกได้ฟื้นฟูพลังงานในร่างอมตะด้วยร่างของมหาสมุทร เมื่อมือขนาดใหญ่ได้หยุดการใช้พลัง ร่างมหาสมุทรก็ใช้พลังงานไปจนหมด ร่างอสูรเขาทองก็เหลือพลังงานอมตะเพียง 42%

“เจ้ารอดการโจมตีของข้าได้ยังไง”

แขนหินได้คว้าร่างอสูรเขาทองขึ้นมา เจ้าแห่งช่างฝีมือสามารถที่จะทำลายผู้ยิ่งใหญ่ด้วยเทคนิคนั้นของเขาทันที

“เจ้าทนการโจมตีของข้าได้ แล้วนั้นก็เป็นเพียงวัสดุที่ไม่ใช้แล้ว งั้นข้าจะไว้ชีวิตเจ้า…”

อวกาศถูกบิดเบือน อสูรเขาทองรู้สึกถึงกฎอวกาศและเวลารอบๆ ตัวที่เปลี่ยนไป พื้นที่รอบๆ เจ้าแห่งช่างฝีมือถูกเปลี่ยนไป อสูรเขาทองเริ่มมองเห็นได้ชัดก็พบกับวังวนอวกาศขนาดยักษ์

“นี่คือ 98,200 รูหนอน สองในนั้นนำไปสู่ดินแดนความตาย”

แขนขนาดยักษ์ได้ขว้างอสูรเขาทองไปยังหนึ่งในรูวังวนอวกาศ ด้านบนเป็นคำสลักไว้ว่า ดินแดนความตาย

“ข้าจะให้โอกาสเจ้ารอดชีวิต” เสียงดังขึ้นเข้ามาในจิตของหลัวเฟิง

อสูรเขาทองถูกโยนเข้าไปยังวงวัน