ตอนที่ 1106 ปิดบัง

หลัวเฟิงนั่งเอนหลังและวางขาลงบนโต๊ะ เขาปิดตาแล้วคิดถึงสิ่งที่เขาอ่านเกี่ยวกับเจ้าแห่งจักรวาล และ เจ้าแห่งจักรวาลสูงสุด

“มีความแตกต่างในพลังของเจ้าแห่งจักรวาล การจะฆ่ากันของเจ้าแห่งจักรวาลจำเป็นต้องมีช่องว่างระหว่างกันมากพอของทั้งสองฝ่าย”

“สำหรับเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดนั้นแข็งแกร่งกว่าเจ้าแห่งจักรวาลอยู่เพียงเล็กน้อย แต่ก็เป็นสิ่งที่หาได้ยาก ในเผ่าพันธุ์เรามีเพียงแค่ผู้ก่อตั้งขวานยักษ์เท่านั้น ถ้าพวกเขาฆ่าเจ้าแห่งจักรวาลจะถูกลงโทษจากจักรวาล มันจึงเป็นเรื่องที่หาได้ยากมากที่เจ้าแห่งจักรวาลจะตาย”

“จะทำยังไงกับเผ่าพันธุ์หุ่นยนต์ เผ่าพันธุ์แมลง เผ่าพันธุ์มารที่ขอให้เจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดมาฆ่าข้า ข้าควรทำยังไงดี”

หลัวเฟิงยังคงคิด แม้คนโง่ยังบอกได้ว่าทั้งสามเผ่าพันธุ์ได้จ้างเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริง

“บรรพบุรุษเทพได้ปกป้องในครั้งนี้ แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะคุ้มกันไปได้ตลอด มันเป็นไปไม่ได้ที่ทั้งสามเผ่าพันธุ์จะจ้างเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดมาโจมตีอีกครั้ง ครั้งต่อไปต้องเตรียมพร้อมมากขึ้น เพราะยังอยู่ในขอบเขตความเป็นไปได้”

หลัวเฟิงขมวดคิ้วจากเรื่องยุ่งยาก เขามีสมบัติแท้จริงสูงสุดหอคอยดวงดาว เขาจึงไม่จำเป็นต้องกลัวเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุด ความสามารถอย่างเขาที่ปกป้องตัวเองจากเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดจะทำให้คนอื่นรู้ว่าเขามีสมบัติที่ทรงพลังบางอย่างในการทำให้รอดจากเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุด

“ถ้าหากบรรพบุรุษเทพมาหยุดเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดที่มาฆ่าไม่ทัน ความลับของข้าก็จะต้องถูกเปิดเผย”

หลัวเฟิงยังคงคิด เขาอาจไม่ตายง่ายๆ ถ้าถูกบังคับให้สู้กับเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุด แต่ของล้ำค่าก็จะปรากฎตัวต่อสายตาผู้อื่น

ด้วยเหตุการณ์ความวุ่ยวายของหอคอยดวงดาวที่หายไป ทำให้พวกเขาคาดเดาถึงตัวเขากับหอคอยดวงดาวหากรอดชีวิตจากการโจมตีของเจ้าแห่งจักรวาล

“ถ้าเกิดเรื่องนี้ขึ้นจะทำให้ข้าลำบาก เจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดอาจต้องตาย หอคอยดวงดาว เขาไม่จำเป็นต้องถูกยุแยงอีกต่อไป แล้วถ้าเป็นแบบนั้นก็จะต้องซ่อนตัวอยู่ในหอคอยดวงดาวตลอดไป”

หลัวเฟิงยังคงหลับตาแล้วใช้ความคิด

เขาคิดว่าถ้าซ่อนตัวในจักรวาลดั้งเดิมจนกลายเป็นเจ้าแห่งจักรวาลถึงจะยากก็คงต้องใช้เวลายาวนานถึง 180 ล้านปี ด้วยความยาวนานอาจทำให้มหาอำนาจอื่นโจมตีครอบครัวของเขาได้

การต่อสู้ของสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ไม่ค่อยเกี่ยวกับครอบครัว แต่มันยังเป็นแนวทางสำหรับมนุษย์เท่านั้น มีการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อย่างโหดเหี้ยมในจักรวาลวาล เพราะเป้าหมายสูงสุดของพวกเขาคือการทำลายเผ่าพันธุ์ของศัตรู

การป้องกันของมหาสมุทรกว้างไกลแข็งแกร่งกว่าอัศวินชั้นยอด แต่ก็ยังเทียบไม่ได้กับเจ้าแห่งจักรวาลถ้าเขาถูกส่งมา

ความเป็นไปได้อีกอย่างที่จะหลอกพวกเขาว่าข้าเป็นเจ้าแห่งจักรวาล พวกเขากลัวที่ข้าจะเป็นเจ้าแห่งจักรวาลจึงต้องการฆ่า หากข้าที่ได้เป็นเจ้าแห่งจักรวาลอยู่แล้ว พวกเขาก็จะเสียใจที่ไม่ทำก่อนหน้านี้ ถ้ามีการข้อร้องเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดอีกครั้งก็จะไม่มีทางเห็นด้วยง่ายๆ อีก การลงโทษจากการฆ่าเจ้าแห่งจักรวาลนั้นรุนแรงมาก

หลัวเฟิงกำจัดความเป็นไปได้แรกในทันที เนื่องจากเขาไม่รู้ว่าจะได้เป็นเจ้าแห่งจักรวาลเมื่อใด อัศวินจำนวนมากยังคงติดอยู่ในระดับสูงชั่วนิรันดร์ นอกจากนี้เขายังไม่สามารถผ่านระดับที่ 5 ของเส้นทางสัตว์เทพ แล้วยังต้องใช้เวลายาวนานที่จะผ่านระดับ 7

อาจารย์ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ไม่ต้องการให้เขาซ่อนตัวเพื่อฝึกฝน เขาต้องการให้พัฒนาผ่านการต่อสู้ เขาอาจจะไม่มีทางได้เป็นเจ้าแห่งจักรวาลถ้าฝึกในที่ปลอดภัย

“มีเพียงทางเลือกที่สองเท่านั้น จำเป็นต้องอำพรางตัวเองจากเจ้าแห่งจักรวาล” หลัวเฟิงกล่าว

ร่างกายของอยู่ในระดับใกล้เคียงกับเจ้าแห่งจักรวาล จากข้อมูลพื้นฐานที่เขาได้รับ ร่างกายอมตะของเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่าจากอัศวินเป็นเจ้าแห่งจักรวาล ซึ่งทำให้เจ้าแห่งจักรวาลที่อ่อนแอมีพลังเท่ากับอัศวินที่มีระดับยีนชีวิต 1 หมื่นเท่า

หลัวเฟิงคิด ร่างอมตะนั้นเพียงพอ อำนาจจิตก็อยู่ในระดับเจ้าแห่งจักรวาล รวมไปถึงเทคนิค มันแสดงให้เห็นว่าเขามีพลังอยู่ในระดับของเจ้าแห่งจักรวาล มีเพียงจุดอ่อนเดียวคือการควบคุมกาลอวกาศและเวลา

การควบคุมกาลอวกาศและเวลาสามารถขัดขวางศัตรูได้ ยังสามารถคืนชีพอัศวินและอมตะ

การต่อสู้ของเจ้าแห่งจักรวาลอาจไร้ประโยชน์ในการควบคุมกาลอวกาศและเวลา มันใช้ได้กับเพียงผู้ที่อ่อนแอเท่านั้น แล้วไม่มีใครบังคับให้คืนชีพใครกลับมาได้

หลัวเฟิงพยักหน้า

มันคือความเป็นไปได้ที่ยอดเยี่ยม สิ่งที่น่าเชื่อที่สุดคือเทคนิคของเขา

สิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ก็จะรู้ได้ทันทีว่าเป็นเทคนิคระดับเจ้าแห่งจักรวาล

แล้วเส้นทางแกะสลักภาพนั้นถือเป็นความลับ มีเพียงเจ้าแห่งจักรวาลที่สร้างเทคนิคสูงสุดสำหรับเจ้าแห่งจักรวาลเท่านั้นที่ทราบ สามัญสำนึกของผู้ที่อยู่ในจักรวาลดั้งเดิมย่อมไม่รู้เกี่ยวกับเส้นทางแกะสลักภาพ

“จะต้องทำมันได้แน่ ต้องพิสูจน์มันผ่านการต่อสู้”

หลัวเฟิงมุ่งมั่นที่จะทำให้ทั้งจักรวาลเชื่อว่าเขาเป็นเจ้าแห่งจักรวาล เขาจะต้องพิสูจน์มันผ่านการต่อสู้ มันคือสิ่งที่จำเป็นต้องทำมันที่สุด

“อาจารย์ต้องการให้ฆ่าสิบเจ้าแห่งจักรวาลกับ 1 เจ้าแห่งจักรวาลระดับสูง ถ้าทำสำเร็จ เขาจะสร้างสมบัติแท้จริงชั้นยอดให้”

“ข้ายังคงไม่เคยต่อสู้กับเจ้าแห่งจักรวาลจึงไม่แน่ใจว่าจะฆ่าเจ้าแห่งจักรวาลได้ มันจะเป็นการต่อสู้ที่ผิดพลาดไม่ได้ ต้องสร้างสิ่งที่ทำให้เผ่าพันธุ์ต่างๆ ยอมรับว่าข้าเป็นเจ้าแห่งจักรวาล ทำให้เขาคิดว่าต้องจ่ายไปจำนวนมากเพื่อที่จะฆ่าข้า”

หลัวเฟิงยืนขึ้นแล้วเรียกบาบาต้า

“มีอะไรงั้นรึนายท่าน”

“รวบรวมข้อมูลทั้งหมดของเจ้าแห่งจักรวาล จากสามเผ่าพันธุ์ชั้นยอด ข้าจะอ่านข้อมูลทั้งหมดของพวกเขา แล้วเลือกบางคนมาสู้” หลัวเฟิงตัดสินใจเลือกเฉพาะสามเผ่าพันธุ์ชั้นยอด

“ได้นายท่าน”

หลังจากนั้นไม่นาน…

“ข้อมูลเจ้าแห่งจักรวาลทั้งหมดได้ถูกรวบรวมแล้ว ข้อมูลมีรายละเอียดจำนวนมาก มีบันทึกการต่อสู้รวมไปถึงสมบัติแท้จริงที่พวกเขามี”

“ข้าจะอ่านทั้งหมดทีละคน” หลัวเฟิงกล่าว

หลัวเฟิงที่กำลังเลือกเหยื่อของเขา เขาก็ได้รับอีเมลจากผู้นำเมืองง่ายๆ ว่า “มานี่”

หลัวเฟิงรีบไปยังวังที่พักของผู้นำเมืองในจักรวาลเสมือน

ที่หน้าวังมีโต๊ะกลมหยกกับสองสิ่งมีชีวิตนั่งอยู่ หนึ่งในนั้นคือผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล อีกหนึ่งเป็นชายร่างยักษ์ที่มีหางมังกร เขาใส่เกราะที่คล้ายกับถุงจนดูเหมือนกับว่าเขากำลังนั่งอยู่

หลัวเฟิงทำการเคารพแล้วรับรู้ว่าอีกฝ่ายคือเจ้าแห่งจักรวาล

“หลัวเฟิง นี่คือเจ้าแห่งจักรวาลหลงหยาง”

“ทักทายอาจารย์ เจ้าแห่งจักรวาลหลงหยาง”

“หลัวเฟิง ข้าเรียกเจ้ามาเพื่อรับบางอย่างที่สำคัญ จากเครือข่ายของเรา มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล สมบัติแท้จริงสูงสุดแม่น้ำห้าสีได้หายไปก่อนจะกลับมาอีกครั้ง ไม่มีใครในเกาะโบฮีเนียลรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คุณรู้ไหมว่ามันหมายความว่ายังไง”

“มันมีการควบคุมกาลอวกาศและเวลาขึ้น ทำให้ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”

“แม้ว่าเจ้าแห่งจักรวาลจะทำการควบคุมกาลอวกาศและเวลาได้ แต่พวกเขาก็ทำถึงขั้นนั้นไม่ได้”

“มีเพียงเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดที่ทำมันได้ เขาคงจัดการคลุมทุกอย่าง ทำให้ทะเลสาบห้าสีหายไป เจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดได้บุกรุกเข้ามายังใจกลางของโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล”

ผู้นำเมืองมองยังหลัวเฟิง “เจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดคนนั้นมาเพราะเจ้าหรือไม่”