ตอนที่ 1134 : คำสั่งของหลัวเฟิง

ฮ่ง! ฮ่ง! ฮ่ง!

มีภูเขาไฟมากมายในดินแดนอมตะ และลาวาที่ปะทุออกมา มันเป็นจักวรรดิเทพแห่งลาวา!

มันมีลาวาที่ปะทุออกมาจากภูเขาไฟอยู่ตลอด ที่ใจกลางดินแดนเทพแห่งนี้มีวังแห่งหนึ่งที่ถูกล้อมรอบด้วยเปลวไฟนับไม่ถ้วนและมันมีรูปปั้นอยู่ตรงหน้าวังแห่งนี้ รูปปั้นของ โม่ลั่ว

ฉัวะ!

ร่างหนึ่งได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าวัง มันคือ โม่ลั่ว นี่เอง

โม่ลั่ว คือคนหนึ่งทีมีพรสวรรค์ในจักรวาลเสมือนและขึ้นเป็นอมตะ เมื่อ 30,000 ปีก่อน แม้ว่าเขาจะเป็นแค่เจ้าหน้าที่ระดับอมตะ แต่เขาก็เป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงสุด ที่รู้จักกันในชื่อ อสูรวิลบีท

หลังจากที่ถูก หลัวเฟิง จัดการ เขาก็อยากที่จะก้าวข้าม หลัวเฟิง ให้ได้ โชคร้ายที่ไม่ใช่แค่เขาที่ไม่อาจจะก้าวข้าม หลัวเฟิง ได้แต่ตอนนี้เขายังโดนแซงหน้าโดย โบแลน และ โหลจู ทั้งสองตอนนี้เป็นอมตะระดับจักรพรรดิไปแล้ว แม้ว่าเขาจะด้อยกว่า โบแลน และ โหลจู เล็กน้อยแต่เขาก็มีแววพัฒนาได้ดี ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงได้เป็นศิษย์ของอัศวินอวกาศ จิ้งจอกแดนใต้

โม่ลั่ว ที่ยืนอยู่บนฟ้านั้นอยู่ๆ ก็อึ้ง “มีคนอยู่ที่นี่”

มันคือจักรวรรดิเทพของเขา คนอื่นสามารถเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?

ฮ่ง!

รูปร่างดั่งหอคอย 3 ร่างปรากฏขึ้นมาที่มุมของดินแดนเทพและเคลื่อนย้ายไปอยู่ตรงหน้า โม่ลั่ว

โม่ลั่ว มองไปที่ทั้งสามคนแล้วรู้สึกโล่งใจ เขาเดินเข้าไปก่อนจะพูดขึ้น “สวัสดี อาจารย์”

อัศวินอวกาศ จิ้งจอกแดนใต้ มองมาที่เขาด้วยสีหน้าสงสาร อัศวินอวกาศ จิ้งจอกแดนใต้ มองไปที่ อัศวินอวกาศสองคนข้างกายก่อนจะพยักหน้า “แกนวู , ดักแด้แดนเหนือ”

ผู้นำจักรวรรดิแกนวู มองไปที่ โม่ลั่ว ด้วยสายตาเย็นชาแล้วแสดงท่าทีเย้ยหยันออกมา “โม่ลั่ว เจ้ารู้ไหมว่าได้ทำอะไรผิด?”

“ผิด?” โม่ลั่ว นั้นตื่นตกใจ เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่อาจารย์ตัวเอง อัศวินอวกาศ จิ้งจอกแดนใต้ แสดงสีหน้าอึมครึมซึ่งบอกเขาว่า มีบางอย่างผิดปกติ

“ข้าทำตามกฎมาโดยตลอด” เขาพูดขึ้น “และข้าก็ยังไม่ได้ทำอะไรผิดกฎ ข้าไม่รู้ว่าข้าไปทำความผิดอะไรกัน”

อัศวินอวกาศ ในชุดขาวแสยะยิ้มออกมา

“จิ้งจอกแดนใต้” เขาพูดขึ้น “ศิษย์เจ้ายังกล้าเล่นลิ้นอยู่อีก”

“ข้าไม่ได้ทำเรื่องเช่นนั้น!” โม่ลั่ว พูดขึ้นด้วยท่าทีกังวล “โปรดแสดงหลักฐานในสิ่งที่ข้าทำผิดมา อาจารย์…”

เขามองไปที่อาจารย์ตัวเอง

“เจ้ายังไม่รู้ถึงความผิดที่เจ้าทำรึไง?” อัศวินอวกาศ จิ้งจอกแดนใต้ ส่ายหน้า “นี่คือคำสั่งจากผู้นำทางช้างเผือก หากเจ้ายอมรับความผิด เจ้าจะถูกส่งไปยังคุกดินแดนต้นกำเนิดเป็นเวลา 10,000 ยุค! หากไม่แล้วเจ้าจะโดนกำจัด!”

โม่ลั่ว ส่ายหน้าและสีหน้าแน่นิ่งไป…

กำจัด?

“ข้าทำความผิด! ข้ายอมรับ!” โม่ลั่ว ตะโกนออกมา “อาจารย์ ข้ายอมรับ อัศวินอวกาศทั้งสอง ข้ายอมรับแล้ว”

“ความผิดอะไร?” อัศวิน ดักแด้แดนเหนือ ถามขึ้นมา

ผู้นำจักรวรรดิแกนวู มองไปที่ โม่ลั่ว อย่างเย็นชา

“ความผิด…?” โม่ลั่ว พูดขึ้น “ข้าไม่รู้จริงๆ…”

โม่ลั่ว กลัว เขาเริ่มคิด ความคิดตอนนี้ของเขานั้น เร็วที่สุดตั้งแต่เกิดมา

เขาเกิดมากำพร้าและหลังจากที่ผ่านประสบการณ์เฉียดตายมากมายเขาก็ได้มีนิสัยที่เป็นผู้ใหญ่ขึ้น เขาจะฆ่าทุกคนที่เป็นภัยต่อเขา!

และเขาจะไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ เอาไว้

ตอนนี้คนระดับสูงสองคนจากจักรวาลเสมือนมาถามเขาที่นี่ สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นไหลเข้ามาในหัวของเขา…เขาได้ทำเรื่องโหดร้ายไปมากมาย แต่โดยทฤษฎีแล้วเขาไม่ได้ทิ้งร่องรอยเอาไว้ มันมีไม่กี่ชีวิตที่รู้ถึงสิ่งที่เขาทำลงไปแต่ไม่มีสักคนที่ยังอยู่

คำสั่งของ ผู้นำทางช้างเผือก? โม่ลั่ว คิด ใครกันคือผู้นำทางช้างเผือก?

ทางช้างเผือก…ชื่อนี้โผล่มาในหัวของ โม่ลั่ว หลัวเฟิง!

ดาวบ้านเกิดของ หลัวเฟิง คือโลกที่อยู่ในทางช้างเผือก เป็นไปได้หรือไม่ว่าเขาคือ ผู้นำทางช้างเผือก?

โม่ลั่ว นั้นเป็น อมตะ แต่เขาก็กลัวซะจนเหงื่อชุ่มไปทั้งตัว เขาได้ติดตามการพัฒนาของ หลัวเฟิง และต้องตกใจเมื่อรู้ว่า หลัวเฟิง ได้กลายเป็นศิษย์ของผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล เขามั่นใจว่าหาก หลัวเฟิง ได้บอกเรื่องการกระทำ ของเขากับ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล เขาคงต้องซวยแน่ๆ แต่ โม่ลั่ว เองก็ได้ทำการตรวจสอบมา เขารู้ว่า ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล เป็นคนที่ยุติธรรม

เขาจะไม่จัดการข้า หากไม่มีหลักฐาน โม่ลั่ว คิด

ตอนแรกเขากลัว แต่เขาหยุดกังวลเพราะ หลัวเฟิง ไม่ได้เปิดเผยอะไรแม้แต่ตอนนี้ก็ตาม

สำหรับบันทึกของ หลัวเฟิง บนดวงดาวดั้งเดิมแล้ว การต่อสู้ของ อมตะ นั้นไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้เกี่ยวกับดวงดาวดั้งเดิม!

มีแค่ เจ้าแห่งจักรวาล, อัศวินอวกาศและพวกที่แข็งแกร่งอย่าง จักรพรรดิชั้นยอด เท่านั้นที่มีสิทธิ์ที่จะรู้ถึงความจริงเกี่ยวกับ หลัวเฟิง

โม่ลั่ว ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง เขาไม่รู้ว่า หลัวเฟิง ไล่ตามอะไรที่ดวงดาวดั้งเดิม เขาไม่รู้ว่า หลัวเฟิง ได้ฆ่าอัศวินอวกาศไปกว่า 6,000 คนในการโจมตีเพียงครั้งเดียว

หลัวเฟิง ต้องการให้ข้าตาย?

โม่ลั่ว เงยหน้าขึ้นมองอัศวินอวกาศทั้งสามคน ดักแด้แดนเหนือและผู้นำจักรวรรดิแกนวู มองมาที่เขาอย่างเย็นชาส่วนอาจารย์นั้นยังคงส่ายหน้า

“เป็นเขานี่เอง”

โม่ลั่ว มองไปที่อาจารย์ตัวเอง “อาจารย์ แม้แต่ท่านก็ไม่เชื่อข้ารึ? ข้าไม่ได้ทำอะไร! ข้าแค่ท่องในหุบเขาบันทึกปีศาจ ดังเช่นแต่ก่อน และเราก็ขัดแย้งกันเพราะสมบัติ! ข้าไม่เชื่อว่าเขาจะยังโกรธแค้นข้าตลอดเวลาที่ผ่านมา! อาจารย์ โปรดให้ความยุติธรรมด้วย!”

อัศวินดักแด้แดนเหนือ แสยะยิ้ม “เจ้ายังเล่นลิ้นอยู่อีก”

“น่าสนใจดีนี่” ผู้นำจักรวรรดิแกนวู พูดแล้วส่ายหน้า

“มันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว” อัศวินอวกาศ จิ้งจอกแดนใต้ ถอนหายใจออกมา “โม่ลั่ว ข้ารู้ว่าเจ้าเด็ดขาด แต่ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะโหดเหี้ยมได้ถึงเพียงนี้”

“อาจารย์ ข้าถูกใส่ร้าย” โม่ลั่ว พูดขึ้น

เขาไม่กล้ายอมรับ เขาจะโดนประหารหากยอมรับมัน

“อาจารย์” โม่ลั่ว กัดฟันแน่น น้ำตาเริ่มไหลอาบบนใบหน้า “ข้าถูกใส่ร้าย! แม้ว่า หลัวเฟิง จะเป็นอัศวินอวกาศ ท่านจะบอกว่าข้าผิดเพียงเพราะคำพูดของเขาได้ยังไง? ข้ายอมตายเพื่อพิสูจน์ว่าข้าบริสุทธิ์”

หวืด!

พลังอมตะอันแข็งแกร่งได้เข้าควบคุมพลังอมตะของ โม่ลั่ว เอาไว้ เขาไม่อาจระเบิดตัวเองได้ด้วยซ้ำเมื่อถูกควบคุมแบบนี้

โม่ลั่ว อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ ผู้นำจักรวรรดิแกนวู “ท่านแกนวู ท่าน…”

โม่ลั่ว รู้ถึงการฟื้นคืนชีพและมั่นใจว่าเขาฟื้นคืนชีพได้แต่ ผู้นำจักรวรรดิแกนวู ไม่ได้เปิดโอกาสให้เขาระเบิดตัวเอง

“อย่าคิดลองเลย” ผู้นำจักรวรรดิแกนวู พูดขึ้น “เรามาที่นี่เพื่อจัดการกับเจ้าตามคำสั่งของผู้นำแห่งทางช้างเผือก เจ้าจะโดนกำจัดทิ้งเพราะเจ้าไม่ยอมรับผิดในสิ่งที่เจ้าทำ”

ตาของ โม่ลั่ว แสดงความคลั่งออกมา

“คำสั่งของผู้นำแห่งทางช้างเผือก? ใครกันคือ คำสั่งของผู้นำแห่งทางช้างเผือก?” โม่ลั่วตะโกนออกมาจนเสียงแหบ

“นั่นคือ หลัวเฟิง ที่เราพูดถึงกันอยู่” อัศวินดักแด้แดนเหนือ พูดขึ้นมา

“หลัวเฟิง? เป็นไปไม่ได้ เขาเพิ่งเป็นอัศวินอวกาศ! เขาฝึกมานานแค่ไหนกัน? 100,000 ปี? เขาจะสั่งการท่านทั้งๆ ที่เป็นอัศวินอวกาศได้ยังไง?” โม่ลั่ว ส่ายหน้าไม่เชื่อคำพูดนี้ “ข้ารู้ว่าข้าต้องตายแต่บอกข้ามาทีว่าใครต้องการให้ข้าตาย!”

ผู้นำจักรวรรดิแกนวู มองไปที่ โม่ลั่ว “ท่านหลัวเฟิง หลัวเฟิง ได้กลายเป็นเจ้าแห่งจักรวาล แล้ว! ตอนนี้เขาคือผู้ยิ่งใหญ่ ในเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเรา”

“เจ้าแห่งจักรวาล?” โม่ลั่ว เบิกตากว้าง “หลัวเฟิง? เจ้าแห่งจักรวาล?”

หลัวเฟิง คนเดียวกับที่ถูกเตะลงหุบเหวได้กลายเป็น เจ้าแห่งจักรวาล แล้วงั้นเหรอ?

“คำสั่งของผู้นำแห่งทางช้างเผือก คือ เจ้าแห่งจักรวาล” ผู้นำจักรวรรดิแกนวู พูดขึ้น “เขาจะมาใส่ร้ายเจ้าได้ยังไง? คำพูดของเขาน่าเชื่อถือกว่าหลักฐาน เจ้าไม่ระวังเอง เจ้ากล้าที่จะขัดคำสั่งขององค์กรจักรวาลเสมือน”

“ไม่! ข้าไม่ได้ทำ!” โม่ลั่ว ตะโกนขึ้นมา “ข้าไม่เชื่อว่า หลัวเฟิง กลายเป็น เจ้าแห่งจักรวาล แล้ว! เป็นไปไม่ได้!”

เปร๊ง!

ราวกับพื้นดินแยกออกจากกัน ร่างอมตะของ โม่ลั่ว เริ่มที่จะแตกออก มันได้กลายเป็นฝุ่นก่อนจะหายไปในอากาศ

ทันใดนั้นจักรวรรดิเทพของเขาซึ่งเต็มไปด้วยลาวาที่ระเบิดออกมาจากภูเขาไฟก็ตายไป ภูเขาไฟได้หยุดปะทุ ภูเขาไฟทุกลูกตายไปแล้วและจักรวรรดิเทพแห่งนี้ก็หนาวเย็นขึ้นมา

ถ้า โม่ลั่ว ฟื้นคืนชีพได้ จักรวรรดิเทพของเขาจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งแต่โชคร้ายที่ โม่ลั่ว นั้นไม่มีทางฟื้นคืนชีพได้

“ไปกันเถอะ!”

ผู้นำจักรวรรดิแกนวู, อัศวินดักแด้แดนเหนือ, และ อัศวินอวกาศ จิ้งจอกแดนใต้ ต่างก็พากันเคลื่อนย้ายออกจากจักรวรรดิเทพที่ตายนี้ไป

******

โลกในตอนที่ โม่ลั่ว เพิ่งถูกกำจัด

“เราเป็นผู้อพยพ?”

“ใครกันที่สั่ง? ข้าขายอาณาเขตของข้าทั้งระบบเพื่อให้ได้สิทธิ์ที่จะมาอยู่ที่โลก 1,000 ปี ใครจะมาชดใช้ให้ข้า?”

“เป็นไปไม่ได้!”

“เจ้าจะไล่เราออกงั้นรึ? ข้าจะรายงานเรื่องนี้ไปที่ตระกูลและเจ้าต้องรู้สึกผิดที่ทำแบบนี้”

หลังจากที่พบพลังของโลก สิทธิ์บนโลกนั้นเริ่มแพงขึ้นมา มีแค่พวกที่มีเส้นสายในหมู่ 5 ขุมกำลังเท่านั้นที่เข้ามาได้ นอกจากนี้พวกนี้ยังไปที่โลกเพื่อสร้างลูกหลาน และหลังจากที่ลูกหลานเกิดขึ้นมาแล้ว พวกเขาก็จะออกจากโลกกันทันที

พวกสิ่งมีชีวิตในตระกูลที่มีอำนาจในอาณาเขตมนุษย์นั้นได้จ่ายเงินก้อนโตเพื่อไปที่โลก แต่ตอนนี้พวกเขากลับถูกไล่ออกมางั้นรึ?

“องค์กรจักรวาล่เสมือน, สำนักขวานยักษ์, พันธมิตรทหารรับจ้างแห่งจักรวาล, ธนาคารจักรวาลแรกเริ่ม และธนาคารจักรวาลต้นกำเนิด ได้สั่งการออกมาพร้อมกัน”

“ให้ออกจากโลกใน 3 วัน ไม่งั้นตาย”

พวกคนในตระกูลใหญ่ไม่ได้มีค่าเมื่ออยู่ต่อหน้า เจ้าแห่งจักรวาล

ทุกคนได้แต่ออกจากโลกแม้ว่าจะไม่เต็มใจก็ตาม

ในตอนที่ถูกไล่ออกมาเป็นผู้อพยพ พระราชวังในระบบสุริยะเองก็ได้หายไป จากนี้มันจะกลายเป็นที่ที่รับคำสั่งของผู้นำแห่งทางช้างเผือก และได้ทำการปกป้องไปตลอดกาลและจะมีการสร้างมากมายเกิดขึ้นในทางช้างเผือก

“โลก!”

ชายผมดำยืนอยู่ในระบบสุริยะมองไปที่ดาวเคราะห์สีฟ้า เขายิ้มแล้วเดินเข้าไปที่ชั้นบรรยากาศโลกก่อนจะดำดิ่งลงไป