ตอนที่ 1314 ยูฮันโบ
สงครามระหว่างสิ่งมีชีวิตระดับสูงสุดและมหาอำนาจในจักรวาลดั้งเดิม รูปแบบชีวิตพื้นฐานไม่ได้รู้เกี่ยวกับมันเลย สงครามในระดับล่างอาจเป็นหายนะสำหรับพวกเขา แต่สงครามของสิ่งมีชีวิตระดับสูงนั้นไม่ส่งผลกระทบกับพวกเขา แต่การพ่ายแพ้ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก็นำมาถึงการสังหารอย่างโหดเหี้ยมสำหรับสิ่งมีชีวิตระดับล่างเช่นกัน
กองกำลังพันธมิตรร่วมไม่ชนะ เผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ไม่ได้พ่ายแพ้ นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากสงครามสิ้นสุดลง
มันยังคงเป็นไปได้ที่ทั้งสองฝ่ายยังคงต่อสู้กันเป็นระยะเวลายาวนาน มันมีความเป็นไปได้ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะไม่สู้กันถึงขั้นแตกหักกันไปข้างเช่นสงครามใหญ่อีก
———-
ยูฮันโบตายแล้วดาวยุนโมถูกทำลาย
ด้วยการที่บาบาต้าได้เป็นอมตะ เขาจึงทำการสร้างดาวยุนโมขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็ว นำพื้นที่ๆ เคยเป็นของยูฮันโบกลับมายกเว้นพื้นที่รอบๆ ดาวเคราะห์โลก
ดาวแสงสีม่วงส่องแสงตัดผ่านเมฆในความมืดของดาวยุนโม บนโลกนี้เต็มไปด้วยการรวมตัวของนักสู้ทุกประเภท พวกเขาทำการฝึกฝนบนดาวเคราะห์นี้ นักสู้ผู้ภักดีต่อดาวยุนโมส่วนใหญ่ถูกคัดเลือกมาจากผู้เข้ารับสมัคร
“เข้ามา เจ้าโง่จากดาวลู่ ข้าอยู่นี่ เข้ามาได้เลยถ้าเจ้าทำได้” สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่คำรามต่อสิ่งมีชีวิตตรงข้าม
สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่มีเขาสีแดงตรงหน้าผากยืนอยู่นอกค่าย ฝ่ายตรงข้ามที่ไม่พอใจและกำลังออกไปได้ถูกดึงกลับมา
“เจ้าบ้าไปแล้วรึไง ต้องการฆ่าตัวตายงั้นเรอะ ไม่ต้องไปสนใจกับพวกบ้าคลั่งนั่น”
เสียงหนึ่งดังจากในค่าย
“วะฮะฮะฮ่า…เจ้าโง่จากดาวลู่ เจ้าคนขี้ขลาด เจ้าขี้แพ้ตลอดกาล” สิ่งมีชีวิตยักษ์เขาเดียวแผดเสียง
สิ่งมีชีวิตผ้าคลุมสีขาวเงินได้ปรากฎตัวขึ้นมาบนท้องฟ้า เขามองลงมาพร้อมกับพูดเบาๆ “นี่คือดาวยุนโมก่อนที่ถูกทำลายใช่ไหม บาบาต้าใช้เวลาไปกับการสร้างมันขึ้นใหม่อยู่นานมาก ดูเหมือนยูฮันโบจะส่งผลกับเขาอย่างมาก”
หลัวเฟิงยังคงบินต่อไปอย่างผ่อนคลาย ไม่ว่าจะเป็นยามหรือใครก็ไม่สามารถที่จะเห็นเขาหรือตรวจจับได้ แม้แต่ผู้ที่บินผ่านเขาไปก็ไม่รับรู้ถึงมัน มันคือความสามารถแท้จริงของการควบคุมกาลอวกาศและเวลา
เขาบินเพื่อทำการสำรวจดาวยุนโมสักพักก่อนที่จะมาหยุดที่หน้าปราสาทสีดำ
หลัวเฟิงมองลงมาพร้อมกับตะโกนว่า “บาบาต้า”
บนบัลลังก์ที่อยู่ภายในปราสาทสีดำ มีร่างเด็กชุดคลุมสีดำอยู่ บนหน้าผากมีสองเสาอากาศกับตาสีแดง เขาดูน่ารักแต่ข้ารับใช้หญิงแสดงให้เห็นถึงความน่ากลัวของตัวเขา
เด็กชุดคลุมสีดำ ได้เงยหน้าขึ้นและหายตัวไปเมื่อได้ยินเสียง
ในท้องฟ้าเหนือปราสาทสีดำ หลัวเฟิงในชุดคลุมสีเงินได้ยืนอยู่ และรูปร่างเด็กในชุดคลุมสีดำได้มาอยู่ข้างๆ เขา
เด็กชุดคลุมสีดำ ได้มองมาที่หลัวเฟิงพร้อมกับพูดเสียงดัง “นายท่าน”
“เจ้าดูสบายดี แล้วเหมือนว่าจะฝึกฝนอย่างหนัก ตอนนี้เจ้าทำการเทเลพอตได้แล้ว” หลัวเฟิงหัวเราะเล็กน้อย
“ด้วยทรัพยากรและคำแนะนำที่ได้รับจากนายท่าน…แม้แต่คนธรรมดาก็จะต้องเป็นอมตะได้โดยที่ไม่จำเป็นต้องพูดคนที่มีความฉลาดเช่นข้า”
คนธรรมดานั้นไม่รู้เกี่ยวกับสงครามใหญ่ระหว่างเผ่าพันธุ์ บาบาต้าที่เป็นอมตะทั่วไปได้ถูกเรียกตัวไปยังจักรวาลปฐมกาล นักสู้อมตะจะได้กลับมาหลังจากสงครามสิ้นสุดลงเท่านั้น แล้วภายในเมืองแห่งความโกลาหลเต็มไปด้วยการพูดคุยเกี่ยวกับสงครามที่พวกเขาไม่รู้แม้แต่รายละเอียด พวกเขารับรู้ว่าหลัวเฟิงได้เป็นหนึ่งในตัวละครหลัก
“ไปยังอวกาศรอบดาวยุนโม” หลัวเฟิงกล่าว
บาบาต้าสับสนเล็กน้อย
“ข้าจะชุบชีวิตยูฮันโบ” หลัวเฟิงกล่าว
บาบาต้ารู้สึกไม่สามารถที่จะควบคุมอารมณ์ที่อยู่ภายในของเขาได้
หลัวเฟิงถอนหายใจ มันมีระยะห่างระหว่างเขากับบาบาต้า เขาเรียกหลัวเฟิงด้วยชื่อในตอนแรก แต่เมื่อหลัวเฟิงเริ่มแข็งแกร่งขึ้น เขาจึงเริ่มนับถือและเคารพว่าเป็นเจ้านาย
บาบาต้าที่ใกล้ชิดกับยูฮันโบมาเป็นเวลานานและผ่านช่วงเวลาแห่งชีวิตและความตายมาด้วยกัน พวกเขาอยู่ใกล้กันจนบาบาต้าได้กลายเป็นรูปแบบชีวิต AI แต่หลัวเฟิงนั้นเติบโตขึ้นมาจนกลายเป็นสิ่งมีชีวิตอันดับต้นๆ ของเผ่าพันธุ์มนุษย์หรือแม้กระทั่งในจักรวาลดั้งเดิม
“ครับ ไปที่อวกาศกัน”
หลัวเฟิงพยักหน้ารับ และบาบาต้ากับหลัวเฟิงก็หายไป
ในอวกาศรอบนอกดาวยุนโม หลัวเฟิงยืนอยู่ด้วยท่าทีสบายๆ สำหรับบาบาต้ายืนอยู่ข้างเขาอย่างกังวล
“ดูให้ดี” หลัวเฟิงกล่าว
หลัวเฟิงมองไปยังอวกาศด้านหน้า เวลาในพื้นที่เริ่มต้นย้อนกลับ มันเป็นฉากที่ดาวยุนโมกำลังถูกสร้างขึ้นมาใหม่จนไปถึงช่วงเวลาที่มันถูกทำลาย
หลัวเฟิงหยุดภาพนั้นเอาไว้
“นี่ใช่ไหมบาบาต้า”
สิ่งมีชีวิตในยานดาวยุนโมปรากฎภาพขึ้นมา เขาคือชายดูดีที่อยู่ด้านหน้าห้องควบคุมของยานอวกาศ มีสิ่งมีชีวิตที่ยืนอยู่ด้านหลังเขาพร้อมกับบาบาต้าในนั้น
บาบาต้าสั่นพร้อมกับส่งเสียงดัง “วูซู่ วูเซี่ย…”
“ใช่ มันคือพวกเขา ใช่พวกเขาแล้ว” บาบาต้าส่งเสียงดัง
หลัวเฟิงรู้สึกประหลาดใจเกี่ยวกับบาบาต้าที่ใกล้ชิดกับทาสวิญญาณและยูฮันโบ หลัวเฟิงจึงตัดสินใจคืนชีพ ยูฮันโบพร้อมกับทาสวิญญาณเหล่านี้เพื่อเป็นการขอบคุณบาบาต้ากับยูฮันโบ เพราะเขาคิดว่าคนเหล่านี้มีอิทธิพลอย่างมากต่อเขา
หลัวเฟิงบังคับให้ทุกอย่างหยุด กาลอวกาศและเวลาโดยรอบยานดาวยุนโมได้ถูกแช่แข็ง
“ย้อนกลับ”
ช่วงเวลาที่หลัวเฟิงปล่อยเวลาให้ไหลกลับตามเดิม มันมีแรงดีดกลับที่รุนแรง หลัวเฟิงไม่สนภาระใดๆ ที่เขาตัดสินใจช่วย เขาต้องจ่ายมันสำหรับการนำชีวิตกลับคืนมาจากอดีต บทลงโทษสำหรับยูฮันโบและทาสวิญญาณทั้งเก้าไม่มีปัญหาอะไรกับหลัวเฟิง หลัวเฟิงสามารถฟื้นคืนมันกลับมาได้ไม่ยากแม้จะเป็นอัศวิน ยิ่งระดับอมตะนั้นไม่จำเป็นต้องคิดถึงมัน
หลังจากนั้นยานดาวยุนโมก็ได้ลอยอยู่ในอวกาศ หลัวเฟิงทำการนำยานดาวยุนโมกลับมาจากอดีตพร้อมกับคนในยานทั้งหมด แต่การทำเช่นนี้ถ้าไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่ก็ไม่อาจที่จะทำมันได้
วัตถุนั้นสามารถที่จะทำซ้ำขึ้นมาได้จากการนำมันกลับมาจากอดีต แต่บทลงโทษสำหรับการทำสิ่งนี้ก็เป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก มันอาจต้องจ่ายเท่ากับสิบเท่าของมูลค่าจากสมบัติแท้จริงนั้น
การนำยานดาวยุนโมกลับมานั้นก็ไม่ได้เป็นอะไรมากสำหรับหลัวเฟิง เพราะมันไม่ได้เป็นแม้กระทั่งระดับสมบัติอะไร
ประตูยานเปิดออก ชายดูดีในชุดคลุมสีดำได้ออกมาจากประตูด้วยความตื่นเต้น เขาก้าวออกเดินออกมาในอวกาศพร้อมกับนักสู้อมตะที่ตามหลังเขามา พวกเขาดูท่าทีร้อนรน
ชายดูดีในชุดคลุมสีดำ ได้มองไปยังหลัวเฟิงแล้วสังเกตเห็นเด็กในชุดคลุมสีดำ จึงส่งเสียงดังออกมา “บาบาต้า”
“พี่ใหญ่” บาบาต้าหยุดความรู้สึกไม่ได้จึงทำการเทเลพอตไปกอดยูฮันโบในทันที
สำหรับคนๆ นี้ก็เป็นเหมือนกับพ่อและพี่ใหญ่สำหรับเขา เขากอดพร้อมตะโกนว่า “พี่ใหญ่” ซ้ำๆ
หลัวเฟิงมองพร้อมกันถอนหายใจกับความใกล้ชิดของบาบาต้ากับยูฮันโบ
ยูฮันโบและทาสวิญญาณทั้งเก้ากำลังมีความสับสน พวกเขากำลังจำได้ว่าตัวเองนั้นได้ตายไปแล้ว ตอนนี้พวกเขาได้ถูกนำกลับมา
เจ้าแห่งจักรวาลทำการฟื้นคืนชีวิตพวกเขาอย่างงั้นหรือ แล้วมันเพราะอะไร แล้วสิ่งที่เขาทำให้สับสนขึ้นอีกก็เป็นบาบาต้าที่ทำการเทเลพอตเข้ามาหาพวกเขา
“บาบาต้า เจ้าได้เป็นอมตะแล้วงั้นรึ” สิ่งมีชีวิตมนุษย์ลิงที่อยู่ข้างๆ เขาถาม
“ใช่ ด้วยความช่วยเหนือจากเจ้านายข้า ผู้นำทางช้างเผือกหลัวเฟิง ข้าได้เป็นอมตะระดับจักรพรรดิแล้วในตอนนี้ ข้าสามารถเทเลพอตได้” บาบาต้าพยักหน้า
“ผู้นำทางช้างเผือก?”
ยูฮันโบและทาสของเขานั้นกำลังสับสน พวกเขารู้จักทางช้างเผือก เพราะเขาครอบครองพื้นที่ทางช้างเผือก แต่เขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับชื่อผู้นำนี้ พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะได้เจอกับผู้นำทางช้างเผือกหลังจากที่กลับคืนชีพขึ้นมา
พวกเขาก็ยังไม่อยากเชื่อว่าบาบาต้าที่เป็นเพียงสิ่งมีชีวิต AI จะได้เป็นอมตะระดับจักรพรรดิที่แข็งแกร่งกว่าพวกเขาทั้งหมดในที่นี้
“พวกเราตายไปนานแค่ไหน 10 ล้านปีหรือ 100 ล้านปี แล้วใครคือผู้นำทางช้างเผือกหลัวเฟิง” ยูฮันโบถามบาบาต้าออกไปอย่างช่วยไม่ได้
“ผู้นำทางช้างเผือกเป็นสิ่งมีชีวิตระดับต้นๆ ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ และยังเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตสูงสุดของจักรวาลดั้งเดิม เขาคือหลัวเฟิง เป็นเจ้านายของข้า เขาคือผู้ที่ฟื้นคืนชีพให้กับพวกเจ้าทั้งหมด” บาบาต้าชี้ไปยังหลัวเฟิง
ยูฮันโบและเหล่าทาสที่ให้ความสนใจทั้งหมดไปยังบาบาต้าในตอนนี้ได้หันไปมองตามที่บาบาต้าชี้ เขาพบกับชายชุดคลุมสีเงินที่พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ากำลังอยู่ที่ตรงนั้น
ยูฮันโบและเหล่าทาสกำลังประหลาดใจพร้อมกับทึ่ง พวกเขาได้อยู่ต่อหน้าสิ่งมีชีวิตที่ย้อนเวลากลับได้
“อาจารย์ยูฮันโบ” ชายชุดคลุมสีเงินกล่าว