ตอนที่ 1420 : ลนลาน

ในวันที่สามหลังจากที่ อสูรทลายมิติ หายตัวไป หลัวเฟิง, เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว และกล้วยไม้เลือด ก็ได้ไปพบกันในมิติที่ทะเลจักรวาล สำหรับเทพแท้จริงที่เหลือพวกเขากลับไปยังจักรวาลย่อยของตัวเอง

“เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว กล้วยไม้เลือด” หลัวเฟิง พูดขึ้นโดยมี เทพแท้จริงเก้ากว้างไกลยืนอยู่ข้างๆ ส่วน โดมไฟ กับ หง ก็ยืนอยู่ด้านหลังเขา

“เกิดอะไรขึ้น?” เทพแท้จริงเก้ากว้างไกล พูดขึ้นด้วยท่าทีกังวล “เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว เจ้าบอกว่าเจ้าผนึกมิติไว้แล้วและเทพแท้จริงทั้งแปดก็ได้ล้อมมันไว้ ภายใต้มิติที่ถูกผนึกนี้แม้แต่การเทเลพอร์ทก็ยากจะทำได้ มันหนีไปเร็วแบบนั้นโดยไม่เจอกับปัญหาได้ยังไง?”

หลัวเฟิง มองไปที่ เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว ด้วยท่าทีสับสน ตอนที่พวกเขาคุยกับ เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว ผ่านเหรียญสื่อสาร เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว ได้บอกว่ามันยากที่จะพูดคุยผ่านเหรียญสื่อสารได้ เขาต้องพูดกันแบบต่อหน้า

“ไม่จำเป็นต้องรีบ” หน้าทั้งเก้าของ เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว แสดงท่าทีเคร่งขรึม “ตั้งแต่ที่สู้กับ อสูรทลายมิติ ข้าก็คิดเรื่องการต่อสู้และได้คุยกับ กล้วยไม้เลือด แล้ว ข้าพบว่ามีเรื่องประหลาด ข้าจะบอกพวกเจ้าทุกคนทีละอย่าง”

บรรพบุรุษกล้วยไม้เลือด พยักหน้าเห็นด้วย

หลัวเฟิง, เทพแท้จริงเก้ากว้างไกล, โดมไฟ และ หง ต่างก็ตั้งใจฟัง

“ปกติแล้ว อสูรทลายมิติ นั้นไม่ได้แข็งแกร่ง” เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว พูดขึ้น “พลังของ อสูรทลายมิติ แข็งแกร่งกว่า กล้วยไม้เลือด เล็กน้อยและอ่อนกว่าข้าเล็กน้อย แต่….อสูรทลายมิติ นั่นมีทักษะพิเศษ อย่างแรกมันกลืนกินจุดกำเนิดจักรวาลย่อย จากการคาดการณ์ของเราแล้วมันจะใช้เวลา 8 วันกว่าจะกินจุดกำเนิดจักรวาลย่อยได้หมด! แน่นอนตอนที่มันสู้ อสูรทลายมิติ ไม่อาจจะกินจุดกำเนิดได้อีกต่อไป เทคนิคการกลืนกินนี้คือหนึ่งในทักษะพิเศษที่ อสูรทลายมิติ มี อย่างที่สองพวกเส้นโค้งที่มันส่งออกมา…นอกจากการกินจุดกำเนิดจักรวาลย่อยแล้ว พวกมันยังกลืนกินเทพแท้จริงได้!”

ฮัวะ!

พลังอมตะของเขาจำลองฉากการต่อสู้เมื่อเมื่อกี้ รังไหมได้ห่อหุ้มตัว เทพที่แท้จริงฟายลี่ เอาไว้และไม่ว่า เทพที่แท้จริงฟายลี่ จะดิ้นรนยังไง เขาก็ไม่อาจจะหลุดออกมาได้

“ดูนี่” เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว พูดขึ้น “ด้านในรังไหมนี้ พลังอมตะของ เทพที่แท้จริงฟายลี่ โดนกลืนไปอย่างต่อเนื่อง…มันไม่สำคัญว่าเขาจะดิ้นรนยังไง การเผาพลังอมตะของเขายังคงหักลบกับพลังในรังไหม เทพแท้จริงคนอื่นเองก็พยายามจะช่วยแต่ก็ไม่อาจจะทำลายรังไหมได้เลย สุดท้าย กล้วยไม้เลือด ก็ช่วย…”

บรรพบุรุษกล้วยไม้เลือด พยักหน้า “ถูกต้อง เทพแท้จริงคนอื่นกับข้ายอมแพ้กับการโจมตีโดยใช้อาวุธและใช้พลังอมตะใส่รังไหมนั้น เราใช้พลังอมตะของเราให้มันกิน นั่นคือวิธีที่เราทำลายรังไหมนั้นได้ ชัดแล้วว่าถ้ามีเทพแท้จริงหนึ่งหรือสองคนอยู่ที่นั่น ถ้าคนหนึ่งโดนขังไว้ พวกเขาก็ไม่มีโอกาสที่จะกลับเข้าไปยังวังสมบัติแท้จริงได้เลย รังไหมนั้นจะเปลี่ยนขนาดและขังเทพแท้จริงไว้ภายใน อสูรทลายมิติ นั่นไม่ได้เปิดโอกาสให้เราเลย”

หลัวเฟิง, เทพแท้จริงเก้ากว้างไกล, หง และ โดมไฟ ดูสีหน้าหม่นลงไป ถ้าเทพแท้จริงคนหนึ่งพบกับ อสูรทลายมิติ เข้า เขาคงไม่มีโอกาสรอด!

“ในความเห็นข้าแล้ว” เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว พูดขึ้น “อาวุธยังคงใช้ได้ผลกับรังไหมแต่อาวุธที่เราใช้นั้นไม่ได้แข็งแกร่งพอ ไม่งั้นแล้ว อสูรทลายมิติ คงจะใช้เทคนิคนั้นเพื่อขังข้าไว้ ข้าเป็นภัยมากกว่าแต่มันกลับเลือกที่จะขัง เทพที่แท้จริงฟายลี่ ที่อ่อนแอกว่าไว้แทน”

“ใช่”

“ถูกต้อง”

หลัวเฟิง และคนอื่นๆ ต่างก็พากันพยักหน้า

“แต่เราก็ต้องถือว่าเทคนิคของ อสูรทลายมิติ รังไหมนั่นร้ายแรง” เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว หันกลับมองไปยังมิติพร้อมกับฉากจำลองที่เปลี่ยนไป เส้นแสงสีดำได้กลายเป็นเสาดำพุ่งเข้าหา เทพที่แท้จริงฟายลี่ กินร่างของเขาไปทีละนิดๆ “หลังจากที่รังไหมพังไป พวกมันก็กลายเป็นเสาดำ และเริ่มกัดกร่อนร่างของเขา! ตอนที่เขาพยายามจะกลับไปที่เรือและเราพยายามจะยื้อ อสูรทลายมิติ เอาไว้ มันกลับใช้การโจมตีวิญญาณใส่เราและเสาดำนั่นก็กัดกร่อนตัวเขาไปพร้อมกันด้วยแต่เมื่อเขาเกือบจะไปถึงเรือ เสาดำได้เปลี่ยนเป็นรังไหมห่อหุ้มตัวเขาเอาไว้ ไม่นานจากนั้นเขาก็ตาย”

เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว ก้าวไปข้างๆ “ปรากฏว่าเสาดำนั้นสามารถเปลี่ยนเป็นรังไหมตอนไหนก็ได้! แม้ว่า เทพที่แท้จริงฟายลี่ จะเอาเรือมากับตัวแต่แสงสีดำนั้นก็จะเปลี่ยนเป็นรังไหมได้ทันที”

หลัวเฟิง, เทพแท้จริงเก้ากว้างไกล และคนอื่นๆ เงียบไป มันน่ากลัวจริงๆ จากรังไหมเป็นเสาแสงก่อนจะเปลี่ยนเป็นรังไหมอีก อสูรทลายมิติ สามารถทำแบบนี้ได้ตลอดและไม่มีใครจะหนีได้

“นี่คือท่าที่น่ากลัวที่สุด! การผูกมัดและการกัดกร่อนไม่รู้จบ!” เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว พูดขึ้น “แต่อย่างที่สามคือมันมีการโจมตีวิญญาณที่น่าเหลือเชื่อ เมื่อมันใช้ออกมา พวกที่มีพลังจิตระดับเทพแท้จริงจะไม่อาจจะโจมตีได้อีก มีแค่พวกมีจิตระดับเทพแท้จริงมิติที่ยังคงรักษาสติไว้ได้แต่พลังของพวกเขาก็ยังลดลง มีแค่พวกเทพแท้จริงมิติจำกัดที่สามารถทนรับมือมันได้ง่ายๆ และตอนนี้เราจะพูดถึงทักษะการหนีของมัน”

เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว ชี้ไปที่มิติด้านข้าง “ดูด้วยตัวเอง”

ฉากหนึ่งปรากฏขึ้นมา โมโลซ่า คำรามออกมาพร้อมกับภาพที่มีร่างสีดำ และผิวสีทองปรากฏขึ้นทั่วตัว รอยสลัก 99 อันปรากฏขึ้นมาและหลังจากเกิดเสียง ‘ฮ่ง’ ดังขึ้น ร่างของ อสูรทลายมิติ ก็แยกออกเป็นลำแสง 99 อันแล้วลอยออกไปในทิศทางต่างๆ กัน ความเร็วมันเพิ่มขึ้น มากกว่าแสงถึงพันเท่า, หมื่นเท่า

“ตอนนั้น…” เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว ถอนหายใจ “เราแปดคนไม่กล้าจะแยกกันเพราะกลัวว่าจะโดนจัดการทีละคนๆ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมถึงได้แยกกันเป็นสองทีม หนึ่งคือตัวข้าเอง อีกทีมมีเจ็ดคนนำโดย กล้วยไม้เลือด เราได้ไล่ตามลำแสงสองอันไป เราไล่ตามไปเรื่อยๆ แต่สุดท้ายพวกมันก็หายไปเมื่อเวลาผ่านไปไม่นา อสูรทลายมิติ หายตัวไปเพราะแบบนี้”

ทั้ง เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว และ กล้วยไม้เลือด ต่างก็ส่ายหน้าแสดงท่าทีสิ้นหวัง

หลัวเฟิงสับสน ร่างแยกออกเป็น 99 ส่วน?

และมีสองอันที่หายไป?

“ร่างนี้สลายตัว” หลัวเฟิง คิ้วขมวด “เมื่อพวกมันหนี แต่ละส่วนสามารถเป็นร่างหลักได้ ส่วนอื่นอีก 98 ส่วนแยกและรวมตัวกลับด้วยกันกับส่วนหลักได้จนกลายเป็น อสูรทลายมิติ”

“เราก็คิดแบบนั้น เราจะฆ่ามันได้ยังไงถ้ามันใช้ท่านี้?” เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว คิ้วขมวด

เทพแท้จริงเก้ากว้างไกล เองก็ส่ายหน้า “ยากเกินไป”

ทุกคนพากันกังวล

หง ที่เงียบอยู่ตลอดได้พูดขึ้นมา “มันไม่ง่ายแบบนั้น ทุกคน….มันมีทักษะหนีที่น่าเหลือเชื่อแต่ทำไมมันถึงหนีหลังจากที่ฆ่า เทพที่แท้จริงฟายลี่ ได้? เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว ทำได้แค่สยบมัน มันฆ่าได้หากมันต้องการ ทำไมมันไม่สู้ต่อ?”

“ถูกต้อง” เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว พยักหน้า “เราก็คิดถึงเรื่องนี้และสับสนกับเรื่องนี้ด้วย ทุกอย่างเหมือนอยู่ภายใต้การควบคุมของมัน มันฆ่าเทพแท้จริงอีกคนได้ด้วยรังไหมแต่มันกลับจากไปหลังจากที่ฆ่า เทพที่แท้จริงฟายลี่ ได้”

บรรพบุรุษกล้วยไม้เลือด พูดต่อ “ข้าได้คุยกับ เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว แล้วและเราคิดว่าทักษะที่ อสูรทลายมิติ ใช้ออกมานั้นยังไม่ใช่ทักษะทั้งหมดที่มันมี”

หลัวเฟิง, หง, โดมไฟ และ เทพแท้จริงเก้ากว้างไกล พากันสับสน

เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว กังวล “มันไม่ได้มีทักษะต่อสู้ที่ทรงพลังแต่มันมีทักษะพิเศษอื่น รังไหม, แสงดำ, การโจมตีวิญญาณและการหนี พวกนี้แค่ทักษะที่มันแสดงออกมา มันยังไม่ถูกเราต้อนจนมุม ดังนั้นมันอาจจะมีเทคนิคพิเศษอื่นที่ยังไม่ได้ใช้”

หลัวเฟิง และคนอื่นๆ ต่างก็พยักหน้า มันคือนิสัยทั่วไปของสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ พวกเขาจะซ่อนไพ่ตายเอาไว้นอกซะจากว่าตอนวิกฤตจริงๆ

อสูรทลายมิติ นั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวซึ่งกำเนิดในทะเลจักรวาล พวกเขาบอกได้ว่า อสูรทลายมิติ ตัวนี้เป็นแค่ตัวทดสอบของเรื่องนี้และมันยังไม่ถูกต้อนจนมุมด้วยซ้ำ มันเหมือนว่ายังมีเทคนิคพิเศษอื่นๆ

“ไม่แปลกใจเลยว่าจักรวาลดั้งเดิมถึงได้ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้” หลัวเฟิง พูดขึ้น “อสูรทลายมิติ ตัวเดียวยังจัดการได้ยากขนาดนี้! มันยังมีอีกหลายตัวที่รังของพวกมัน…”

ทุกคนต่างก็พากันหนักใจ

“ปัญหาคือเราไม่รู้ว่ามันมีทักษะอะไรอีก” เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว พูดด้วยท่าทีกังวล

****

ที่มิติของทะเลจักรวาล โมโลซ่า นอนอยู่ในอากาศปั่นป่วน มันดูผ่อนคลายมากกว่าที่เคย

ฮัวะ! ฮัวะ! ฮัวะ!

แสงสีดำได้ไหลผ่านไปทั่วตัวมัน

ว๊ะ!

“ข้าได้กินอาหารที่ยอดเยี่ยม ข้ายังกินจุดกำเนิดจักรวาลย่อยยังไม่เสร็จแต่ก็รู้สึกว่าได้ประโยชน์มามาก ดูเหมือนว่ามันจะรู้สึกดีกว่าการกินเทพแท้จริงกว่าสิบคน” โมโลซ่า พอใจ “ทุกครั้งหลังจากที่ข้ากินจักรวาลย่อย พลังของข้าก็จะเพิ่มขึ้นมา ถ้าข้ายังกินจุดกำเนิดต่อไป ข้าคงแข็งแกร่งกว่า แบ๊ดดี้ และหลังจากนั้นข้าจะกิน อสูรทลายมิติ ตัวอื่นทั้งหมด จากนั้นข้าก็จะได้กลายเป็นราชาของ อสูรทลายมิติ!”

โมโลซ่า คาดหวัง ตอนนี้มันกำลังเปลี่ยนพลังงานให้เป็นพลังงานของตัวเองอยู่

****

ทั้งทะเลจักรวาลต่างก็พากันลนลาน

อสูรทลายมิติ ตัวหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมาและมันได้ฆ่า เทพที่แท้จริงฟายลี่ ทั้งๆ ที่โดนล้อมโดยเทพแท้จริง 9 คนโดยมี เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว เป็นผู้นำทีม จากนั้นมันก็หนีราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น นอกจากนี้มันยังสามารถกลืนกินจุดกำเนิดจักรวาลย่อยทั้งหมดได้ในเวลาแค่ 8 วันซึ่งทำให้ทุกขุมกำลังในทะเลจักรวาลต่างก็กลัว ยังไงซะมันก็ใช้เวลานานกว่าที่ หลัวเฟิง และอีก 7 คนจะไปถึงจักรวาลย่อยต่างๆ

เมื่อ อสูรทลายมิติ หายตัวไป ไม่มีใครรู้ว่ามันจะโผล่มาอีกครั้งตอนไหนและไม่มีใครมั่นใจได้ว่าตัวเองจะไม่เป็นแบบ เทพที่แท้จริงฟายลี่

“เราจะแยกเป็น 8 ทีมและเมื่อ อสูรทลายมิติ โผล่มา มันก็มีเราอย่างน้อยคนหนึ่งที่ไปถึงได้ทัน ทางช้างเผือก มีสองร่าง ดังนั้นเขาจะรับผิดชอบสองพื้นที่”

“มีเทพแท้จริงมากมายจากจักรวาลดั้งเดิมที่จะมาด้วย”

“เราควรเตรียมการไว้ตลอดเวลา”

“เมื่อ อสูรทลายมิติ โผล่มา เราจะไปที่นั่นและฆ่ามันทันที”