ตอนที่ 47 ทีมเขี้ยวพยัคฆ์
“ฮัลโหลพี่”
หลัวเฟิงอดหัวเราะออกมาไม่ได้หลังจากได้ยินเสียงรับสายดัง มาจากนาฬิกาสื่อสาร “หลัวฮว๋า นายไม่ไปอยู่กับสาวน้อยคนนั้นรึไงวันนี้? ทำไมถึงมีเวลาโทรมาหาพี่ได้ล่ะ!”
“ฮ่าๆๆ…”
บนระเบียง เฉินกู่ จางเคอ และคนอื่นๆ ต่างก็มองหน้ากัน หัวเราะไปมา
“ต่อให้ มีภรรยาก็คงลืมพี่ชายผมไม่ได้หรอกคร้าบ” เสียง น้องชายหัวเราะดังออกมาจากนาฬิกาสื่อสาร”โอ้ ใช่ๆ ผมโทรหา พี่ว่าจะบอกอะไรซักอย่าง เสี่ยวหนานตกลงเป็นแฟนผมแล้วครับ ฮ่าๆ…น้องพี่เก่งใช่ไหมล่ะ”
เสียงของหลัวฮว๋าเต็มไปด้วยความสุข
นานแต่ไหนแล้วนะ? ที่เขาไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อน
‘พลังแห่งความรักมันยิ่งใหญ่เสมอ’ หลัวเฟิงคิดในใจ ‘เขา พิการมานานแล้ว เลยมีความกดดันในใจมากมาตลอด ครั้งนี้พอมี แฟนถึงได้ดีใจขนาดนี้…’ หลัวเฟิงมีความสุขกับน้องชายของเขา แล้วก็หัวเราะออกมาทันที “ยังต้องพยายามเข้านะ รีบคว้าทะเบียน สมรสมาให้ได้เร็วๆ!”
“พี่ครับ ของงั้นมันรีบไม่ได้หรอก ต้องค่อยๆ ไปทีละขั้น” หลัวฮว๋าหัวเราะ
“เออนี่..พ่อกับแม่เป็นไงบ้าง?” หลัวเฟิงถาม
“พวกท่านไปซื้อของครับ” หลัวฮว๋าตอบอย่างอารมณ์ดี
หลัวเฟิงพยักหน้า….
ในที่สุดแม่ก็สามารถไปช็อปปิ้งตอนกลางวันได้แล้ว ส่วนพ่อก็ สามารถผ่อนคลายและใช้เวลาอยู่กับแม่ได้เสียที
“ส่วนผมสบายดี รักษาตัวด้วยนะครับพี่” หลัวฮว๋ากล่าวอย่างห่วงใย
“ไม่ต้องเป็นห่วง!”
หลังจากที่วางสาย หลัวเฟิงก็ยิ้มออกมาได้
“เอาล่ะ หลัวเฟิงคุยเสร็จแล้ว ทุกคนมารวมกันตรงนี้หน่อย” เกาเฟิงเรียกขึ้น จากนั้นหลัวเฟิงและคนอื่นๆ ก็เข้ามารวมกัน “วันนี้ เราเพิ่งจะเข้ามาในตัวเมือง และก็ทำผลงานได้เยี่ยมทีเดียว! เหมือน เช่นเคย พวกเราจะแบ่งสันปันส่วนให้กับทุกคนในฐานะมีส่วนร่วม ในการต่อสู้!
หลังจากพวกเราเสร็จสิ้นการล่าและกลับไปที่ฐานเติมเสบียง พวกเราจะแบ่งสันปันส่วนกัน” สีหน้าเกาเฟิงดูจริงจังขึ้น “แต่ฉันขอ เตือนทุกคนเอาไว้อีกครั้ง ทุกคนจะต้องระมัดระวังให้มาก! นี่คือพื้นที่ที่มีตึกสูงจำนวนมาก ที่ที่มีรังของสัตว์ประหลาดอยู่ทั่วไป จะมี สัตว์ประหลาดระดับบัญชาการจำนวนมาก มากกว่าทุกส่วนของเมืองนี้ ดังนั้น ห้ามประมาทเด็ดขาด จะเป็นปัญหาใหญ่แน่ถ้าคนใด คนหนึ่งในพวกเราตกอยู่ในอันตราย ทุกปีจะมีนักสู้ตายที่นี่จำนวนมาก”
“ครับ”
เฉินกู่ จางเคอ สองพี่น้องเว่ย และหลัวเฟิงพยักหน้ารับอย่างจริงจัง
หลัวเฟิงก็รู้ดีว่า….
การเข้าร่วมกับทางกองทัพเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุด ส่วนนักสู้ที่เข้าตะลุยแดนเถื่อนแบบเขามีอัตราการตายสูงมาก!
“เมื่อกี้ทุกคนใช้พลังงานสังหารไปไม่น้อยแล้ว ซ้ำยังวิ่งมากันทั้งคืน เพราะงั้น ทุกคนพักกันก่อน หลังจาก 4 โมงเย็น เราจะออกเดินทาง!” เกาเฟิงตัดสินใจ
“ครับ”
“เฮ้อ…พักซะที”
สมาชิกทั้ง 6 คนของทีมค้อนอัคคีต่างก็ทิ้งตัวลงนอนเอนและ เริ่มพักผ่อน
………..
ขณะที่ทีมค้อนอัคคีหลบซุ่มนอนพักกันอยู่บนดาดฟ้าโรงแรม ทีมเขี้ยวพยัคฆ์ก็เหยียบย่างเข้ามาถึงเมืองชนบทหมายเลข 0201 แล้ว ทั้งทีมกำลังเคลื่อนที่ไปตามซอยของเมืองร้างนี้อย่างระมัดระวัง กำแพงบางจุดของซอยนี้ถล่มลงบ้างเป็นระยะๆ และมีซากของพวก สัตว์ประหลาดนอนตายให้เห็นหลายตัว
“หยุด!” หัวหน้าร่างแกร่งงยกมือเป็นสัญญาณแล้วทุกคนก็หยุดลง
หัวหน้าทีมเขี้ยวพยัคฆ์กล่าวขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา “ทุกคนฟัง เรามีเป้าหมายเดียวในตอนนี้…หมาป่าพระจันทร์เงินที่บาดเจ็บตัวนั้น! ฉะนั้น ตอนที่เราอยู่ในเมืองนี้ อย่าพยายามไปยุ่งกับสัตว์ประหลาดตัวอื่น! ถ้าหลบได้ก็หลบ หนีได้ก็หนี อย่าพยายามต่อสู้กับพวกมัน ถ้าบาดเจ็บก็เป็นปัญหาใหญ่แน่!”
ทุกคนในทีมพยักหน้ารับอย่างจริงจัง
หมาป่าพระจันทร์เงินก็คือสัตว์ประหลาดระดับ ‘บัญชาการขั้นสูง’ มันสามารถทำเงินให้มากเสียยิ่งกว่าการสังหารสัตว์ประหลาด ระดับบัญชาการขั้นต่ำนับสิบๆ ตัว
“นอกจากนี้…ถ้าพวกเราเจอมัน! ห้ามลืมเด็ดขาด หมาป่า พระจันทร์เงินตัวนี้มีบาดแผลฉกรรจ์อยู่แล้ว ฉะนั้น เราแค่ต้องลอบทำร้ายมันอีกซักสองหรือสามครั้งเท่านั้น ฉันขอเตือนพวกนายอีกครั้ง อย่าพยายามปะทะซึ่งๆ หน้า! ถ้าเราเข้าไปปะทะกับมันแบบนั้นจริงๆ พวกเราอย่างน้อยคนหรือสองคนก็อาจตายเอาได้!”
ทุกคนพยักหน้าด้วยอาการจริงจัง
สัตว์ประหลาดระดับบัญชาการขั้นสูง และยังเป็นราชาหมาป่า ‘หมาป่าพระจันทร์เงิน’ ต่อให้มันบาดเจ็บหนัก เมื่อมันสู้ตายอย่างไม่คิดชีวิต ก็อาจทำให้ทีมเขี้ยวพยัคฆ์จบชีวิตลงได้มากกว่าครึ่งเลยทีเดียว
“พวกเราแค่ต้องลอบทำร้ายมันอีกให้เลือดไหลออกมามากๆ ให้มันตายอย่างทรมาน!” หัวหน้าทีมเขี้ยวพยัคฆ์หัวเราะอย่างมั่นใจ “เขตชนบทแบบนี้มีโอกาสน้อยที่จะมีทีมนักสู้ระดับเทพสงครามเข้ามาวุ่นวาย อาจมีทีมล่าเพียงแค่สองสามทีมในเมืองนี้ ส่วนทีมของเรา น่าจะเป็นทีมที่แกร่งที่สุดในเขตเมืองนี้แล้ว เพราะงั้นเราไม่ต้อง กังวลเรื่องที่จะมีทีมอื่นเข้ามาฉกมันไปก่อนได้!”
โดยปกติ ทีมของนักสู้ระดับแม่ทัพที่แข็งแกร่งจะคึกคิกกันมาก ในเขตพื้นที่ชานเมืองเช่นนี้ ที่นี่มีความท้าทายมากกว่า และมีสัตว์ ประหลาดระดับบัญชาการอยู่ซุกชุมมากกว่า!
อย่างเช่นทีมค้อนอัคคี ที่มาลุยกันที่เขตชนบท หนึ่งเหตุผลก็ คือ….หลัวเฟิงเป็นมือใหม่!
ถ้าไม่เช่นนั้น ทีมค้อนอัคคีก็คงจะเข้าเขตชานเมืองไปแล้ว ไม่ใช่เขตชนบทเช่นนี้
“หัวหน้า ถ้ามีทีมนักสู้พยายามจะขโมยจริงๆ ล่ะ…” นักสู้ ตาเดียววัยกลางคนย่นคิ้วถาม
“วางใจเถอะ”
จางเจ๋อหู่หัวเราะ “ขนาดเราเองยังไม่กล้าเกาะติดนักล่านั่น เกินไปเลย! และทีมนักสู้ส่วนใหญ่ในเมืองนี้ก็เป็นระดับนักรบเท่านั้น! มีนักสู้ระดับแม่ทัพสักคนก็ยอดเยี่ยมแล้ว พวกเขาจะมา แย่งหมาป่าพระจันทร์เงินน่ะเหรอ? เกรงว่าจะแหลกเป็นชิ้นๆ ด้วย นํ้ามือของหมาป่าตัวนั้นนั่นแหละ”
“อืม”
หัวหน้าทีมเขี้ยวพยัคฆ์พยักหน้า “พวกทีมอื่นคงไม่มี ความสามารถพอที่จะฉกชิงหมาป่านั่นไปได้หรอก ถ้าพวกเขากล้า …ก็ฆ่าพวกเขาซะ!”
“ครับ!”
สมาชิกทั้ง 5 คนพยักหน้ารับคำ
“ออกตัว” หัวหน้าทีมเขี้ยวพยัคฆ์โบกมือเป็นสัญญาณแล้วทั้ง 6 คนก็เคลื่อนที่ออกอย่างเงียบเชียบและรวดเร็ว
แดนเถื่อนไม่เหมือนสำนักงานใหญ่!
สำนักงานใหญ่เป็นเมืองที่ถูกควบคุมดูแลโดยมนุษย์ ที่นั่นมี กฎหมาย! มีรัฐบาลควบคุม!
แต่ในแดนเถื่อนนี้ เป็นพื้นที่ของสัตว์ประหลาด ทั้งมืดมน โกลาหล และมีการนองเลือดอยู่ทุกหนทุกแห่ง เพื่อซากสัตว์ประหลาดอันมีค่า เหตุการณ์อย่างทีมของนักสู้สังหารกันเองก็มีไม่น้อย! แน่นอน โดยส่วนมากทีมที่แข็งแกร่งกว่าจะสังหารทีมที่ อ่อนแอกว่าเพื่อช่วงชิงวัตถุดิบอันมีค่านั่นเอง
นักสู้ในแดนเถื่อน ตายด้วยนํ้ามือสัตว์ประหลาดเป็นจำนวนมาก แต่ตายด้วยนํ้ามือนักสู้คนอื่นก็มีไม่น้อยเช่นกัน
………
กลางดึกคืนนั้น สมาชิกทั้ง 6 ของทีมค้อนอัคคีพักผ่อนและ ทานอาหารกันเรียบร้อยแล้ว จากนั้นพวกเขาก็หยิบกล้องส่อง ทางไกลออกมาแล้วส่องสำรวจไปยังพื้นที่ด้านล่าง
“ในช่วง 2 ชั่วโมงที่ผ่านมา พวกเราเห็นตัวระดับบัญชาการอยู่ สองตัว” เว่ยเถี่ยกล่าว “แต่น่าเสียดาย พวกมันแต่ละตัวมีไพร่พล ล้อมอยู่มากเกินไป! ดูเหมือนว่าเขตซานเมืองจะยังดีกว่า ถึงแม้จะมี สัตว์ประหลาดระดับบัญชาการจำนวนมาก กระทั้งมี ‘ระดับจ่าฝูง’ อยู่ด้วย! แต่สัตว์ประหลาดระดับไพร่พลส่วนมากจะคอยห้อมล้อมสัตว์ประหลาดตัวระดับจ่าฝูงและตัวระดับบัญชาการที่แข็งแกร่ง แต่ก็มีตัวระดับบัญชาการจำนวนมากเหมือนกันที่ชอบอยู่อย่างอิสระ”
ก่อนหน้านี้ เฉินกู่ปล่อยกระสุนไรเฟิลออกไป 2 นัด!
แต่ทว่า ครั้งนี้ไม่ได้โชคดีนัก
2 นัดนั้นยิงออกไปใส่ตัวระดับบัญชาการ 2 ตัว หนึ่งในนั้น แทบจะไม่สะเทือนเลยสักนิด ส่วนอีกตัวที่ได้แผลฉกรรจ์ไป กลับไม่ตาย! ที่สำคัญที่สุด พวกมันต่างก็มีพวกไพร่พลห้อมล้อมอยู่ จำนวนมากคอยปกป้องอยู่
“นี่เป็นจุดที่แย่ของเมืองระดับชนบท แม้แต่สัตว์ประหลาดตัว ระดับบัญชาการทั่วๆ ไปยังมีไพร่พลจำนวนมากคอยห้อมล้อมอยู่ ใต้บัญชาของมัน” จางเคอก็เอ่ยอย่างจนใจ
“แต่เมืองระดับชนบทแบบนี้ปลอดภัยกว่านะ”
เกาเฟิงหัวเราะทันที “ทั่วทั้งเมืองระดับนี้ จะมีพวกระดับ บัญชาการขั้นสูงอยู่เพียงแค่ 1 ถึง 2 ตัวเท่านั้น และพวกมันต่าง ก็มีไพร่พลห้อมล้อมอยู่จำนวนมากเลยทีเดียว พวกเรายุ่งกับพวก มันไม่ได้แม้แต่น้อย สำหรับฝูงสัตว์ประหลาดทั่วๆ ไป ด้วยพลังของทีมเรา ทำได้แน่ถ้าต้องการ! ต่อให้จะถูกตัวระดับบัญชาการสอง สามตัวล้อมไว้กะทันหันก็ตาม”
ในเมือง มีตัวระดับบัญชาการอยู่จำนวนมาก เป็นการง่ายมาก อยู่แล้วที่จะถูกพวกมันล้อมไว้
“หือ?”
หลัวเฟิงมองผ่านกล้องส่องทางไกล “นั่น…นั่นมันตัวระดับ บัญชาการเหรอ?”
มีสัตว์ประหลาดราวๆ 10 ตัวปรากฏอยู่บนถนน และทุกตัวเป็นลายจุด พวกมันมองดูคล้ายเสือ นี่คือ ‘ฝูงโอซีล็อต’ ในสัตว์ประหลาดตระกูลแมว พวกมันต่างมีร่างกายใหญโต และหนึ่งในนั้น มี 2 หาง!
“2 หาง? ระดับบัญชาการ?” หลัวเฟิงตื่นเต้น
ในฝูงโอซีล็อต การมี
2 หางหมายความว่าเป็นระดับบัญชาการขั้นต่ำ
3 หางเป็นขั้นกลาง
5 หาง คือระดับจ่าฝูงขั้นต่ำ
7 หาง คือระดับจ่าฝูงขั้นสูง
8 หางก็คือระดับเหนือกว่าจ่าฝูงแล้ว และเป็นตัวระดับสูงสุดในฝูงโอซีล็อต
และในบรรดาสัตว์ประหลาดตระกูลแมว…มี 9 หาง….ก็คือแมวปีศาจ 9 ชีวิต (ราชาแมว 9 ชีวิรต) สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวที่สุดบนพื้นพิภพนี้
“หัวหน้า ดูครับ โอซีล็อตระดับบัญชาการ” หลัวเฟิงตะโกน
“โอซีล็อต?”
ในตอนนั้นเอง ที่เหลือทั้ง 5 คนต่างก็หยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมาดู
“โอซีล็อตจริงๆ ด้วย! ดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริงที่พวกโอซีล็อต ไม่ชอบอยู่แบบกลุ่มใหญ่นัก มีสัตว์ประหลาดระดับไพร่พลคอย ห้อมล้อมตัวบัญชาการอยู่แค่ 16 ตัวเท่านั้น “พวกเราเตรียมตัวลงมือเถอะ”
“ไพร่พลเพียงแค่ 16 ตัว ฉันรับมือมันคนเดียวก็ได้” เฉินกู่หัวเราะ ทำให้คนอื่นๆ ที่เหลือรู้สึกเบาใจขึ้นมากทีเดียว
“ลุย!”
ภายใต้คำบัญชาของเกาเฟิง หลัวเฟิงและคนอื่นๆ ก็พากัน ทยอยออกจากดาดฟ้านั้น ครั้งนี้ พวกเขาไม่ได้ยิงนำไปก่อน…. เพราะว่าหากยิงพลาด พวกมันก็จะวิ่งหนีไป! สำหรับสัตว์ประหลาด ระดับบัญชาการที่มีไพร่พลห้อมล้อมเพียงแค่สิบกว่าตัวแบบนี้เป็น สิ่งที่หาได้ยากมากในเมืองชนบทเล็กๆ นี่