ตอนที่ 938 : อาจารย์ของหมาป่านภา
นรกน้ำแข็งด้านในวังของ หมาป่านภา
หมาป่านภา มองไปยังสาวใช้ด้วยท่าทีกังวลและคาดหวังในตอนที่เธอได้ทำการทดสอบจักรวาลเสมือน
“ข้าถูกขังที่นี่มานาน” หมาป่านภา คำรามออกมา “นี่จะตัดสินว่าข้าจะออกไปได้หรือไม่!”
หมาป่านภา เริ่มดุร้ายขึ้นมาทันที…เศษเสี้ยวธาตุแท้ของเขาได้ปรากฏขึ้นมา “มันต้องเชื่อมต่อได้ มันต้องได้!”
เวลาได้ผ่านพ้นไปในตอนที่ หมาป่านภา รู้สึกราวกับมันผ่านไปหลายร้อยปี จากนั้นสาวใช้ก็ได้ลืมตาขึ้นมา
“เสร็จรึยัง?” หมาป่านภา ถาม
“เรียบร้อย นายท่าน” สาวใช้ตอบด้วยความเคารพ “มีบางคนเพิ่งตอบรับ”
“บางคนตอบรับอย่างนั้นรึ?”
หมาป่านภา ตัวสั่นเครือและรู้สึกว่าเลือดเริ่มร้อนขึ้นมา เขาไม่เคยตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อนตั้งแต่โดนขังอยู่ที่นี่
“เยี่ยม! ยอดเยี่ยม!” หมาป่านภา คำราม เสียงนั้นดังแผ่ออกไปทั่ว
“หมาป่านภา” หลัวเฟิง พูดขึ้น
“ฮ่า ฮ่า! มนุษย์ เจ้ารักษาคำพูด” หมาป่านภา พูดขึ้นมาแล้วมองไปยังหลัวเฟิง
‘การตอบรับ’ นั้นยืนยันถึงการได้รับข้อความซึ่งได้ส่งไปยังอาจารย์ของ หมาป่านภา เขาจะไม่ยินดีได้ยังไงเมื่อเขารู้ว่าจะได้ออกจากที่นี่แล้ว? หมาป่านภา นั้นเคยเยือกเย็นราวกับภูเขาหิมะแต่ตอนนี้เขากลับเหมือนกับภูเขาไฟที่กำลังจะระเบิดออกมา
“งั้นข้าขอตัว” หลัวเฟิง พูดพร้อมกับยิ้ม
“ฮ่า ฮ่า!” หมาป่านภา หัวเราะออกมา “ตามสบาย”
ประตูได้เปิดออก หลัวเฟิง มองไปที่ประตูนั้นแล้วกางปีกของตนก่อนจะบินออกไป
“ยินดีด้วย นายท่าน!” สาวใช้พูดขึ้นและพวกเขาก็เริ่มทำการฉลองกัน แต่ หมาป่านภา กลับพูดขึ้นมา “ไม่จำเป็นต้องยินดี แม้ว่าอัศวินม่วงจะไม่สามารถที่จะจับตาดูทุกอย่างที่เกิดขึ้นในนรกน้ำแข็งได้ แต่เราจะมีปัญหาหากเขารู้เรื่องเข้า เราต้องระวังไว้จนกว่าเราจะออกจากที่นี่ได้จริงๆ เราแค่รอที่นี่ และรอจะออกไปในอีกแค่วันรึสองวัน”
หมาป่านภา มองไปยังโลกน้ำแข็งที่ไร้ที่สิ้นสุดด้านนอก “มนุษย์ ข้าจะให้เจ้าเก็บเหรียญนั้นไว้สักพักเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา ข้าจะเอามันคืนและส่งมันให้กับเผ่าพันธุ์ของข้าหลังจากที่อาจารย์มาถึง”
เมื่อคิดแบบนั้น หมาป่านภา ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ด้วยแผนการที่คิดขึ้นมานี้เสียงหัวเราะของเขาถึงกับดังก้องไปทั่วด้านในวัง
******
หลังจากที่ หลัวเฟิง ออกจากวังมาแล้ว จักรพรรดิจินหง ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นข้างๆ เขาและวารป์เข้าไปลึกเข้าไปในด้านทิศตะวันออกของนรกน้ำแข็ง ด้านในที่พักของหลัวเฟิง หลัวเฟิง กำลังดีใจอย่างมาก
“ข้าได้เหรียญสัตว์เทพอสูรมาแล้ว” หลัวเฟิง พูดขึ้น “ข้าไม่คิดเลยว่าโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลนั้นจะแข็งแกร่งและมีสัตว์เทพอสูรทั้งแปดของตน ใช่สิ…มันยังมีรูปปั้นสัตว์เทพอสูรแบบเดียวกับของจักรพรรดิเจ็ดดาบ ด้วย”
ทันใดนั้นฉากการตกของดวงดาวที่ถูกผนึกและวิธีที่จักรพรรดิเผ่าหุ่นยนต์ ได้ทำการโจมตี จักรพรรดิเจ็ดดาบ นั้นก็ปรากฎเข้ามาในหัวของเขา มันเพราะการโจมตีนี้ จักรพรรดิเจ็ดดาบ ถึงนำสมบัติออกมาใช้
มันอาจจะมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล นั่นคือสิ่งที่ หลัวเฟิง คิด
“ดูเหมือนว่า จักรพรรดิเจ็ดดาบ เองก็ได้รับการสืบทอดพิเศษด้วย” หลัวเฟิง เริ่มแปลกใจ “ข้าจะไปยังดินแดนแห่งการสืบทอดและไปดูว่ามันเป็นเช่นใด หมาป่านภา…ครั้งนี้ข้าคงต้องขอบคุณเจ้า” หลัวเฟิง เงยหน้าขึ้นพร้อมกับยิ้ม
“ข้ากำลังรอผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์เจ้าอยู่ มาดูกันว่ามันจะเป็นคู่ปรับของอาจารย์ข้าได้หรือไม่”
******
เผ่าปีศาจได้ตั้งเครือข่ายข้อมูลมากมายในจักรวาลเสมือนของมนุษย์แต่ระดับอมตะทั่วไปนั้นจะไม่ได้รับสิทธิ์ในการเข้าถึงและแม้แต่ อมตะ ระดับจักรพรรดิก็ไม่ได้รับอนุญาตนอกซะจากว่าจะเป็นเงื่อนไขพิเศษ
การใช้เครือข่ายนี้อันตรายอย่างมาก
แม้ว่าจะมีวิธีในการปกปิดตัวตนตัวเองแต่การดูแลนั้นคือทุกอย่างในจักรวาลเสมือน ดังนั้นแม้แต่เบาะแสความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยก็อาจเปิดเผยทั้งเครือข่ายได้ซึ่งจะเกิดความเสียหายมหาศาล
“ซิโบวา ยังมีชีวิตอยู่!”
ด้านในอาณาเขตของเผ่าปีศาจนั้นเป็นดาวเคราะห์ที่รุ่งเรืองที่ซึ่งมีปีศาจมากมายอาศัยอยู่แต่บนดาวดวงนี้มีอัศวินอวกาศแค่เพียงผู้เดียว
“ซิโบวา เป็นศิษย์คนที่สามของข้าในตอนที่ข้าเพิ่งเป็นอัศวินอวกาศ” เขาพูดขึ้น “ข้าไม่ได้ข่าวของเขามานานแค่ไหนกัน ข้าไม่คิดว่าเขายังมีชีวิตอยู่”
หมาป่านภา ที่มีขนสีฟ้ายาวกว่า 2 ม. นั้นรู้สึกดีใจขึ้นมา “และมากว่านั้น มันได้กลายเป็น จักรพรรดิคงกระพัน โดยไม่มีทรัพยากรหรือความช่วยเหลือใดๆ ในนรกน้ำแข็งได้ ฮ่า ฮ่า! ข้าเคยคิดว่า ซิโบวา จะเป็นอัศวินอวกาศได้มาก่อน และข้าคิดถูกมาโดยตลอด ถ้ามันมาอยู่ในเผ่าพันธุ์และได้ทรัพยากรไป มันคงเป็นอัศวินอวกาศได้นานแล้ว”
หมาป่านภา ตัวนั้นเดินวนไปรอบๆ
“อาจารย์ ท่านตัดสินใจที่จะออกไปงั้นรึ?” หมาป่านภา ตัวยาวกว่า 10 กม. ปรากฏตัวขึ้นมาและหดตัวกลับลงไปเหลือ 2 ม. หมาป่านภา ระดับจักรพรรดิ คือศิษย์อีกคนของอัศวินอวกาศ ที่เป็นเจ้าของดาวดวงนี้
“ข้ายังมีเรื่องต้องไปจัดการ” หมาป่านภา สีฟ้าคำรามออกมาและหายไป “ข้าจะกลับมาในอีกไม่กี่วัน”
“ครับ อาจารย์”
******
ลึกเข้าไปในอาณาเขตของเผ่าปีศาจนั้นมีวังลอยอยู่ในหมู่ดวงดาว มันล้อมลอบไปด้วยเปลวไฟสีรุ้งมากมาย ลูกไฟแต่ละลูกนั้นใหญ่พอๆ กับดวงดาว
ฉากนั้นไม่อาจปรากฏขึ้นมาได้ นอกซะจากว่าคนด้านในนั้นอยู่ใกล้กับเขตบางส่วนของวัง มิติและเวลารอบๆ วังนั้นเริ่มบิดเบี้ยวและแยกออกจากส่วนนอกของจักรวาล วังได้เปลี่ยนรูปร่างเป็นลูกไฟและข้างในนั้นเงียบสงัด บนลานขนาดใหญ่ตรงด้านหน้าวังนั้นได้มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นมาซึ่งอัดแน่นกลายเป็น หมาป่านภา สีฟ้าตัวยาวกว่า 10 กม.
“ผู้นำ” อัศวินอวกาศ คุกเข่าไปที่พื้นและทักทายออกมา
ตาของรูปปั้นบนวังนั้นกะพริบไปมาและได้มีเสียงดังออกมา “มีเรื่องอะไร?”
“ผู้นำ” หมาป่านภา พูดด้วยท่าทีเคารพ “ข้าเพิ่งได้รับข่าวจากศิษย์ข้าที่ ข้าตอนที่ข้าเพิ่งเป็น อัศวินอวกาศ ข้าได้คาดหวังกับมันไว้มาก จนกระทั่งมันหายไปหลังจากที่เป็นศิษย์ข้าได้ไม่นาน ชื่อของมันคือ ซิโบวา”
“ข้า” เสียงสั่นนั้นยังคงพูดต่อ “ข้ารู้จักเขา ชื่อของเขานั้นอยู่ในรายชื่อของผู้ที่รอการฟื้นคืน แต่ข้าได้ลองช่วยเขาดูแล้ว ข้าก็ไม่อาจทำได้ ข้าคิดว่ามันคงถูกผู้แข็งแกร่งคนอื่นควบคุมเอาไว้”
แม้ว่า ซิโบวา จะไม่ได้แข็งแกร่งในตอนที่หายตัวไป แต่ตอนนี้ มันมีสิทธิ์ที่จะได้รับการฟื้นคืนชีพเพราะพัฒนาการของมัน โชคร้ายที่ไม่อาจทำการฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้และถูกลืมเลือนไป
“ข้าได้รับข้อความของมันมา” หมาป่านภา พูดขึ้น “มันอยู่ในนรกน้ำแข็งของดินแดนลับดอกไม้ดำ มันถูกขังที่นั่นมานาน”
“นรกน้ำแข็งของ อัศวินม่วง และอัศวินฟ้าน่ะรึ?”
“ใช่ ผู้นำ” หมาป่านภา พูดต่อ “มันกลายเป็น จักรพรรดิคงกระพันโดยไม่มีทรัพยากรรึคำแนะนำใดๆ”
“จักรพรรดิคงกระพัน?” เสียงนั้นแฝงไปด้วยความแปลกใจ
“ข้าไม่กล้าที่จะโกหกท่าน” หมาป่านภา ตอบกลับ “ผู้นำ ข้าต้องการที่จะไปช่วยศิษย์ของข้าแต่ข้าไม่มั่นใจว่าข้านั้นแข็งแกร่งเพียงพอที่จะรับมือกับ อัศวินม่วง และ อัศวินฟ้า ที่ควบคุมนรกน้ำแข็งได้…โดยเฉพาะ อัศวินม่วง ที่ซึ่งเป็นหนึ่งในนายพลศักดิ์สิทธิ์ของโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมข้าถึงขอให้ อัศวินดอกไม้ฟ้าช่วย แต่ข้ากลัวว่าเขาคงไม่ยอม ดังนั้นข้าจึงมาที่นี่เพื่อแจ้งให้ท่านทราบก่อน”
อัศวินดอกไม้ฟ้า นั้นเป็นผู้แข็งแกร่งอันดับสองของเผ่าพันธุ์ หมาป่านภา แม้ว่าเขาจะเป็นแค่ อัศวินอวกาศระดับขีดจำกัด แต่เขาก็แข็งแกร่งพอๆ กับ เจ้าแห่งจักรวาลทั่วไป แน่นอนว่าเขานั้นถือเป็นผู้แข็งแกร่งของจักรวาลและผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดคือเจ้าแห่งหมาป่านภา ที่เป็นเจ้าของวังนี้
“ถ้า อัศวินดอกไม้ฟ้า ปรากฏตัวพร้อมกับกองกำลังของเผ่าพันธุ์เรา อัศวินทั้งสองในนรกน้ำแข็งคงไม่กล้าที่จะปฏิเสธเรา” หมาป่านภาพูดขึ้นมา
“อัศวินดอกไม้ฟ้า นั้นอยู่ในที่อันตรายและข้าไม่อาจจะติดต่อเขาได้” เสียงสั่นๆ นั้นพูดขึ้นมา “แม้แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าเขาจะกลับมาเมื่อไหร่ เมื่อมันเป็น จักรพรรดิคงกระพัน แล้ว ข้าจะไปด้วยตัวเอง”
“ผู้นำ ท่านจะไปด้วยตัวเองงั้นรึ?” หมาป่านภา พูดด้วยน้ำเสียงซึ้งใจ “ซิโบวา ต้องรู้สึกมีเกียรติและซาบซึ้งหากรู้เรื่องนี้เข้า”
“ข้าไม่ได้เจอ อัศวินม่วง มานาน”
ทันใดนั้นลูกไฟก็ได้บินไปยังวังหดตัวลงกลายเป็นแค่เพียงเศษเสี้ยวแล้วหลอมรวมกับรูปปั้นภายในวังทำให้เกิดออร่าที่แข็งแกร่งแผ่ออกมา
“นี่คือหนึ่งในสมบัติที่แท้จริง” หมาป่านภา พูดขึ้น เขาชื่นชมกับสิ่งที่เขาเห็น
วังแห่งนี้คือหนึ่งในสมบัติที่แท้จริงของเผ่าพันธุ์ หมาป่านภา เจ้าแห่งหมาป่านภา ได้รับมันมาตอนที่กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งในจักรวาล
“ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”
ทั้งวังนั้นหายไป
มีแค่ หมาป่านภา สีฟ้าที่ยังคงลอยอยู่ในหมู่ดาวและเขาไม่อาจะที่จะดีใจไปมากกว่านี้ได้
“ซิโบวา” เขาพูดขึ้นมา “เจ้าจะต้องกลับมาได้อย่างปลอดภัย!”