บทที่ 319

ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ก็คนมันดวงดี

กู้ซีจิ่วยิ้มน้อยๆ “ข้าพอใจ! ขอบคุณหลงซื่อจื่อมาก”

หลงซื่อจื่อถอนหายใจอย่างโล่งอก “แม่นางพอใจก็ดีแล้ว ข้าสิต้องขอบคุณแม่นางมากที่ยอมดัดใจแบ่งสมุนไพรบางส่วนให้”

หลงซื่อจื่อผู้นี้สง่างามอ่อนโยน กู้ซีจิ่วรู้สึกประทับใจเขายิ่ง จึงยอมอ่อนข้อให้อีก “สมุนไพรในครั้งนี้ท่านสี่ข้าหก ถือเป็นการตอบแทนความมีเหตุมีผลของซื่อจื่อ” สมุนไพรหกส่วนก็เพียงพอสำหรับเธอ แล้ว

ดวงตาหลงซื่อจื่อเปล่งประกายแวบหนึ่ง “ขอบคุณมาก!”

ถานเซี่ยวเกอและศิษย์พี่ของนางเล่อเจียจวินสบตากับ ต่างเห็นความพอใจในดวงตาของอีกฝ่าย

หากเป็นเช่นแต่ก่อน ถานเซี่ยวเกอคงเริ่มพูดจาเหน็บแนมเสียดสีแล้ว แต่บัดนี้เนื่องจากเพิ่งเสียเปรียบครั้งใหญ่ภายใต้เงื้อมมือกู้ซีจิ่ว นางจึงค่อนข้างหวั่นเกรง และเก็บถ้อยคำที่อยากจะกล่าวกลับเข้าไป

เล่อเจียจวินกลับเอ่ยออกมาประโยคหนึ่ง “อันที่จริงการค้าครั้งนี้แม่นางไม่ขาดทุนเลย ไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไรก็ได้รับสมุนไพรถึงหกส่วน โชคดีเสียจริง”

ประโยคนี้ฟังแล้วค่อนข้างเสียดสี

กู้ซีจิ่วจึงกล่าวอย่างไม่ทุกข์ร้อน “ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ก็คนมันดวงดี”

ถานเซี่ยวเกอนิ่งงัน

เล่อเจียจวินเอ่ย “ไม่ใช่ท่านดวงดี แต่เป็นซื่อจื่อของพวกเราจิตใจโอบอ้อมอารีต่างหาก แม่นางถึงโชคดีเช่นนี้”

คู้ซิวหัวเราะเบาๆ “ดังนั้นต่อให้พวกเจ้าริษยาไปก็ไม่มีประโยชน์”

สตรีทั้งสองถูกเธอยอกย้อนเข้า จึงพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง

………………

ตามที่ ‘บันทึกสิ่งลี้ลับ’ บันทึกไว้ นอกจากหมีอสูรที่ถูกกู้ซีจิ่วสังหารไปแล้ว สัตว์ที่เฝ้าพิทักษ์ดอกอสูรเหมันต์ยังมีกิ้งก่าหิมะด้วย

กิ้งก่าหิมะร่างกายยาวเกือบสองเมตร ถนัดโจมตีด้วยนํ้าแข็ง ถนัดโจมตีเป็นกลุ่ม แผ่นเกล็ดดุจเกราะนํ้าแข็ง ผู้ที่มีพลังวิญญาณขั้นห้าขึ้นไปถึงจะสามารถใช้พลังวิญญาณแทงหะลุเกราะนํ้าแข็งตรง อกไปโดนจุดตายของมันได้

กู้ซีจิ่วอยู่ตรงนั้น มองหลงซื่อจื่อนำคนมุ่งสู่ผาน้ำแข็งแห่งนั้น

หลงซื่อจื่อเพิ่งจะเด็ดดอกอสูรเหมันต์ดอกแรก หิมะที่ทับถมอยู่ด้านล่างผาแห่งนั้นก็เริ่มเคลื่อนไหวขึ้นมาดุจนํ้าที่เดือดพล่านอยู่ในหม้อ สำแสงสีขาวส่องแสงวิบวับอย่างต่อเนื่อง กิ้งก่าหิมะแปดตัวพุ่ง ออกมาราวฟ้าแลบ หางดีดพื้น ร่างกายมหึมากระโจนขึ้น แยกเขี้ยวยิงฟันโถมเข้าใส่หลายคนที่อยู่บนผานํ้าแข็ง!

เคราะห์ดีที่คนด้านบนเตรียมพร้อมไว้นานแล้ว เมื่อซานซิงโบกมือ นักล่ารางวัลทั้งห้าก็ตั้งแถวเป็นรูปพัดหันประจัญหน้ากับกิ้งก่าหิมะเหล่านั้น…

ทางผานํ้าแข็งมีละอองหิมะฟุ้งเต็มท้องฟ้า มีแสงจากทักษะของนักล่ารางวัลวาบออกมาบ้างเป็นครั้งคราว ตามด้วยเสียงคำรามกรีดร้องของกิ้งก่าหิมะ เห็นได้ชัดว่าการต่อสู้ดุเดือดอย่างยิ่ง

กิ้งก่าหิมะเชี่ยวชาญการโจมตีด้วยน้ำ น้ำของมันไม่ใช่น้ำธรรมดา ไม่เพียงแต่มีพิษเท่านั้น แต่ยังแช่แข็งได้ทันทีด้วย ไม่ว่าใครก็ตาม เมื่อถูกมันพ่นใส่ล้วนกลายเป็นก้อนน้ำแข็งทันที จากนั้นคนที่อยู่ด้านในก้อนน้ำแข็งจะถูกพิษหลอมละลายอย่างรวดเร็ว…

ดังนั้นการต่อสู้ก้มเจ้าสิ่งนี้จะต้องมีวิชาตัวเบาที่ลํ้าเลิศยิ่ง รวมถึงมีพลังวิญญาณที่เพียงพอ ต้องสู้โดยการวนไปรอบๆ ตัวพวกมัน อย่าให้พวกมันผนึกกำลังกันได้ จากนั้นค่อยโจมตีทีละตัว

เห็นได้ซัดว่าหลงซื่อจื่อและคนอื่นๆ เตรียมตัวมาเป็นอย่างดี ศึกษายุทธ์ศาสตร์กลยุทธ์มาอย่างดีเยี่ยม ดังนั้นถึงแม้การต่อสู้จะดุเดือด แต่ก็อยู่ในขอบเขตที่สามารถควบคุมได้

การเด็ดดอกไม้ชนิดนี้ไม่ง่ายดายเลย ต้นของดอกไม้เต็มไปด้วยหนามพิษ ถ้าตำนิ้วเข้าคนจะถูกพิษทันที ร่างกายจะเป็นอัมพาต อยากขยับก็ขยับไม่ได้

ดังนั้นการเก็บเกี่ยวดอกไม้จึงจำเป็นต้องสวมถุงมือชนิดพิเศษ แล้วใช้ทักษะพิเศษเด็ดออกมา ต้องเก็บทั้งต้น ท้ามทำให้ใบที่เปราะบางเหมือนผลึกน้ำแข็งเสียหายเด็ดขาด มิฉะนั้นสรรพคุณยาจะลดลงมาก

ทักษะยามเก็บเกี่ยวของหลงซื่อจื่อผู้นี้นับว่าช่ำชองนัก บางครั้งเมื่อมีกิ้งก่าหิมะพ่นสายน้ำพุ่งไปใส่เขา เขาก็สามารถหลบหลีกอย่างพลิ้วไหวได้ทันท่วงที