บทที่ 695 ข้าไม่ต้องการเจ้า 3
แต่อย่างไรเขาก็อยู่ในชั้นเรียนเมฆาคล้อยไปวันๆ เนิ่นนานถึงเพียงนั้น ทรัพยากรไม่สมบูรณ์ เท่าศิษย์ในชั้นเรียนเมฆาม่วง ด้วยกำลังรบในปัจจุบัน ของเขาหากมิใช่กู้ซีจิ่วคอยบัญชาคาดว่าเขาคงสิ้นท่าไปแล้ว
ในใจเขาก็มีความคิดเพียงอย่างเดียวเช่นกัน สู้! ถึงแม้สุดท้ายจะยังคงพ่ายแพ้อยู่ ก็ต้องแพ้อย่างงดงามหน่อย ทำให้ฝ่ายตรงข้ามเสียค่าตอบแทนบ้าง!
ความจริงแล้วสองพี่น้องเล่อชิงซิ่งและเล่อจื่อซิ่งก็ตึงเครียดเช่นกัน เมื่อก่อนตอนที่เขาต่อสู้กับผู้อื่น ล้วนสามารถวัดคนกระเด็นไปได้ภายในไม่กี่สิบ กระบวนท่า ไม่เคยต้องสู้นานขนาดนี้มาก่อน!
พวกเขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่ากลุ่มที่อยู่ตรงหน้าจะสามารถยื้อไว้ได้นานถึงเพียงนี้!
พวกเขาใช้พลังทั้งหมดแล้ว สู้มาจนถึงยามนี้ก็ได้เปรียบเพียงน้อยนิดเท่านั้น อันที่จริงผู้ที่แข็งแกร่งก็นับถือผู้ที่แข็งแกร่งมากเช่นกัน พี่น้องคู่นี้เดิมทีไม่เห็นกลุ่มกู้ซีจิ่วอยู่ในสายตาเลย ทว่าบัดนี้กลับถูกจิตใจที่ไม่ยอมแพ้ของพวกเขาสั่นสะเทือนแล้ว…
คนเช่นนี้ไม่ว่าเป็นคู่ต่อสู้หรือว่าเป็นสหาย ก็ควรค่าให้คนเลื่อมใสทั้งสิ้น มีค่าพอให้นับถือ!
ท่ามกลางคนเหล่านี้อวิ๋นชิงหลัวมีวรยุทธ์สูงที่สุด แถมนางยังโตที่สุดด้วย ช่วยไม่ได้ ฐานะสานุศิษย์สวรรค์ของนางถูกค้นพบช้าไป อายุ
สิบแปดปีแล้วถึงถูกค้นพบ…
ตอนนี้เมื่อเทียบกับอีกหลายคนแล้ว นางค่อนข้างผ่อนคลาย บนหน้าผากมีเหงื่อเพียงเล็กน้อย อาภรณ์บนร่างยังไม่เปียกโชก ยังคงงดงามปานเทพธิดาผู้ล่องลอยเหมือนเดิม แต่ยามนี้ในใจนางกลับเป็นทุกข์อยู่บ้าง นางนึกว่ารอบที่สองนี้จะสามารถเอาชนะพวกกู้ซีจิ่วได้สบายๆ เช่นเคย ไม่แน่อาจจะง่ายดายกว่ารอบแรกด้วยซํ้า ดังนั้นก่อนหน้านี้นางจึงพูดจาวางโตเช่นนั้นออกไป นึกไม่ถึงว่ารอบที่สองจะสู้กันยืดเยื้อเช่นนี้ อีกฝ่ายเลื่อนระดับได้ไวเกินไปแล้ว!
รอบที่สองนี้เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเปลี่ยนกลยุทธ์แล้ว บ่อยครั้งที่จับข้อบกพร่องที่ปรากฏขึ้นเพียงแวบเดียวของพวกเขาได้แล้วโจมตีเข้ามาอย่างรุนแรง มีหลายครั้งที่ไล่ต้อนจนนางทำอะไรไม่ถูกได้ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ต่อให้กลุ่มตนเอาชนะในรอบนี้ได้ก็เป็นการชนะอย่างเฉียดฉิวเท่านั้น รอบต่อไปก็ยากจะพูดแล้ว!
กล่าวอีกันยคือรอบต่อไปมีความเป็นไปได้สูงที่อีกฝ่ายจะชนะ!
หากรู้เช่นนี้แต่แรก นางจะไม่พูดจาวางโตเช่นนั้น ยามนี้กลายเป็นทุ่มหินทับเท้าตนเข้าเสียแล้ว คิดจะเก็บกลับมาก็สายไปแล้ว!
ไม่ได้การแล้ว รอบนี้นางจำเป็นต้องแสดงฝีมืออย่างดุเดือด ต้องทุบตีอีกฝ่ายจนพิการให้ได้ ทำให้พวกเขาลงสนามรอบต่อไปอีกไม่ได้!
อารมณ์รุนแรงวาบผ่านดวงตา นางกัดลิ้นทันที ภายใต้ความเจ็บปวดรุนแรงพลังยุทธ์จะถูกกระตุ้นขึ้นจนมาถึงสิบสองส่วน โจมตีใส่หลานไว่หูปานพายุคลั่ง!
ในบรรดาคนทั้งสาม วรยุทธ์ของหลานไว่หูแย่ที่สุดและจัดการได้ง่ายที่สุด ขอเพียงทำให้นางพิการก็จัดการได้ง่ายแล้ว!
ระหว่างการต่อสู้ที่ดุเดือดนางเผยช่องออกมา หลีกเลี่ยงการประทะกับลูกไฟยักษ์ของเชียนหลิงอวี่ ลำแสงทองจากมือขวาสกัดกั้นวิชาแยกวายุของกู้ซีจิ่ว กระบี่ลํ้าค่าปรากฏขึ้นมาในมือซ้าย แสงเยียบเย็นส่องวาบสาดเข้าใส่หลานไว่หู!
ก่อนหน้านี้ยามที่ต่อสู้มือซ้ายของนางจะประสานกับมือขวาของนางอยู่เสมอ ดังนั้นจึงไม่มีผู้ใดทราบว่าอันที่จริงแล้ว นางก็ใช้
กระบี่มือซ้ายได้ร้ายกาจมากเช่นกัน จู่โจมคนจนถึงแก่ชีวิตอยู่ประจำ และทิศทางที่กระบี่ของนางพุ่งเข้าใส่คือทรวงอกด้านซ้ายของหลานไว่หู รวดเร็วดั่งดาวตก ว่องไวปานฟ้าแลบ ด้วยความสามารถของหลานไว่หูในยามนี้นางย่อมหลบไม่พ้น!
ดังนั้นขอเพียงถูกแทง หากไม่ตายนางก็ต้องพิการแน่นอน!
กระบี่นี้ของนางจู่โจมอย่างน่าประหลาดใจเกินไป!
เรียกได้ว่าแทบจะอยู่นอกเหนือความคาดหมายของทุกคน
เยี่ยนเฉินหน้าเปลี่ยนสี รีบร้อนไปหมายจะช่วยเหลือ แต่จะทันได้อย่างไร?
เคราะห์ดีที่ถึงเขาจะไปไม่ทัน ก็ยังมีคนที่เข้าไปทัน!
เมื่อถึงยามคับขันเข้าจริงๆ ย่อมไม่มีผู้ใดรวดเร็วกว่าตี้ฝูอีที่ชมการประลองพลางคาดเดาเหตุการณ์ไว้ล่วงหน้าอยู่ตลอด!
นิ้วมือเขาขยับเล็กน้อย ทันใดนั้นลำแสงสีทองก็รวมตัวกัน
ขณะที่กำลังจะดีดออกไป เบื้องหน้าพลันพร่ามัว กู้ซีจิ่วที่เดิมทีอยู่รอบนอกของหลานไว่หูไม่แยแสกระบวนท่าที่ฝาแฝดคู่นั้นจู่โจมใส่ ใช้วิชาเคลื่อนย้ายไปปรากฏหน้าร่างหลานไว่หูทันที จากนั้นก็ใช้วิชาเคลื่อนย้ายเข้ามารับกระบี่ของอวิ๋นชิงหลัว!
วิชาเคลื่อนย้ายของเธอรวดเร็วเป็นที่สุด รวดเร็วกว่าปฏิกิริยาตอบสนองของทุกคน และเร็วกว่าการเคลื่อนไหวของทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายและหลงซือ เย่…
‘ฉึก!’ กระบี่ลํ้าค่าของอวิ๋นชิงหลัวแทงเข้าที่อกขวาของกู้ซีจิ่ว