ตอนที่ 1218 มังกรทำลายล้าง
นี่ไม่ใช่ว่าชายชราโง่เขลา ตาแก่ที่ฝึกมาถึงขั้นดับและอยู่มาหลายปีได้จะไปเป็นคนโง่ ได้อย่างไร แต่เขาแค่คาดไม่ถึงมากกว่าว่าซูหมิงจะเหมาะสมกับไอหนาวถึงขนาดนี้
ไม่ใช่ว่าชายชราไม่เคยเจอคนที่ฝึกไอหนาวมาก่อน แต่…เขาไม่เคยเจอเผ่าวิญญาณ เงามืดรุ่งอรุณ จึงไม่รู้ว่าไอหนาวมีความสำคัญอย่างไรกับเผ่าวิญญาณเงามืดรุ่งอรุณ
ในเผ่าวิญญาณเงามืดรุ่งอรุณ สตรีคือ ร่างแปลงหงส์เหมันต์ บุรุษคือหงส์น้ำแข็ง ความหนาวเยือกคือส่วนหนึ่งของร่างกายพวกเขา นั่นคือพลังที่คล้ายกับต้นกำเนิดที่แยกออกไม่ได้ เป็นดั่งพรสวรรค์
ทว่าซูหมิงได้รับพลังจากเผ่าวิญญาณของมารดา จากการเติบโตมาหลายปีนี้ จนกระทั่งวิญญาณแยกออกตอนยกระดับวิญญาณ มันเลยตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์ และยังมีพรสวรรค์ของเผ่าวิญญาณ เพียงแต่ว่าแม้จะตื่นขึ้น แต่ก็ต้องใช้เวลาค่อยๆ ให้มันปรากฏ ทว่าชายชราคนนี้กับเจ็ดยอดวงแหวนอาคมเงามืดทำให้ระยะเวลาสั้นลงอย่างไม่มีขีดจำกัด
“เจ็ดยอดอาคมเงามืด ยอดผนึกที่สาม!” ชายชราตะโกนเสียงต่ำด้วยความตื่นเต้น วงที่สามในซุงยักษ์เจ็ดยอดอาคมหยุดโคจรแล้วก็ก่อขึ้นเป็นน้ำวนหดตัวตรงเข้าไปยังชั้นน้ำแข็งซูหมิง นี่ทำให้จากชั้นน้ำแข็งพันจั้งเพิ่มมาอีกหลายร้อยจั้ง ดูแล้วขุ่นมัวยิ่งกว่าเดิม ไอหนาววนเวียนไปรอบๆ
แต่ในชั้นน้ำแข็งตอนนี้ ซูหมิงกำลังมองแกนกลางของวิญญาณตัวเอง แกนกลางนั้น ถูกไอหนาวจำนวนมากหลอมรวมเข้าไปแล้วก็เติบโตขึ้นไม่หยุด สิ่งมีชีวิตภายในเหมือนจะถึงช่วงเวลาสำคัญแล้ว
‘ไอหนาวยังไม่พอ ยังต้องการมากกว่านี้อีก!’ ดวงตาซูหมิงขยับประกายวาว ในเมื่อตัดสินใจแล้วว่าจะให้ไอหนาวหลอมรวมวิญญาณ และยังอยากรู้ด้วยว่าสุดท้ายแกนกลางวิญญาณนั้น
จะกำเนิดอะไร ดังนั้นเขาจะไม่ยอมเปลี่ยนความคิดง่ายๆ อย่างเด็ดขาด จึงไม่ปล่อยให้ไอหนาวหลอมรวมเข้ามาอีก แต่…
ลงมือสูบเอง!
ซูหมิงตอนก่อนหน้านี้ทำแบบนี้ไม่ได้ แต่ยามนี้ไอหนาวกับชั้นน้ำแข็งข้างนอกให้ความรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย ขอเพียงเขาคิดก็ทำแบบนี้ได้ ระหว่างถูกกระทำกับกระทำ ความต่างของคำเดียวคือความต่างระหว่างฟ้าดิน
ซูหมิงดวงตาแวววาว เขาสูบเข้ามาทั้งตัวอย่างไม่ลังเล ทันใดนั้นไอหนาวในชั้นน้ำแข็งพลันหมุนโคจรประหนึ่งปะทุขึ้น หากบอกว่าก่อนหน้านี้เป็นสายน้ำรินไหล เช่นนั้นตอนนี้ก็คงเป็นแม่น้ำสายใหญ่ มันพุ่งตรงมาหาซูหมิงและถูกสูบไว้กลางวิญญาณทั้งหมด
แกนกลางในวิญญาณเขาใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
อีกทั้งเมื่อซูหมิงลงมือสูบเอง ชั้นน้ำแข็งนอกตัวเขาหดลงอย่างรวดเร็วในระดับสายตา เหลือหนึ่งพันกว่าจั้ง หนึ่งพันจั้ง
แปดร้อยจั้ง…จนกระทั่งพริบตาเดียวเหลือสามร้อยกว่าจั้ง กระทั่งคนนอกยังเห็นซูหมิงภายในรางๆ
ภาพนี้ทำให้ชายชราคนนั้นหน้าเปลี่ยนสีอย่างรุนแรง ยามนี้เขาสนใจอะไรมากไม่ได้แล้ว จึงรีบประสานมุทราตบกลางกระหม่อมตัวเอง ชั่วขณะที่ร่างสั่นสะท้าน เขายังอ้าปากพ่นธงเล็กสีฟ้าออกมาอันหนึ่ง
เมื่อธงเล็กปรากฏ กลิ่นอายพลังชายชราอ่อนแอลงอีกครั้ง แต่กลับมีไอหนาวที่เหนือกว่าก่อนหน้านี้ปะทุมาจากในธงเล็ก จากนั้นเขาก็ชี้มือขวาไปที่ธงเล็กด้วยใบ หน้าขาวซีด ทันใดนั้นธงเล็กพุ่งตรงไปหาชั้นน้ำแข็งนอกตัวซูหมิง เมื่อเข้าไปใกล้แล้วก็ ปักลงไป
ทันทีที่ธงเล็กสีฟ้าปักเข้าไป มีไอหนาวปะทุมาจากภายในปกคลุมชั้นน้ำแข็งเอาไว้ ทำให้ชั้นน้ำแข็งขยายใหญ่ขึ้นอย่างเร็วไวเพื่อต้านการหดตัว
ขณะเดียวกันชายชราสะบัดแขนเสื้อ ก่อนตะโกนเสียงต่ำออกไปพลางหอบหายใจแรง
“เจ็ดยอดอาคมเงามืด ยอดผนึกที่สี่ ยอดผนึกที่ห้า!” สิ้นเสียงตะโกน วงที่สี่และวงที่ห้าในซุงยักษ์เจ็ดวงหยุดชะงักพร้อมกัน น้ำวนที่ก่อขึ้นม้วนพาไอหนาวไม่มีสิ้นสุดตรงไปยังก้อนน้ำแข็ง จนเมื่อประทับลงไปทีละวงแล้ว ภายใต้การเสริมด้วยธงเล็ก เลยทำให้ก้อนน้ำแข็งขยายใหญ่ถึงสามพันจั้ง
ยามนี้สตรีในพายุหมุนไกลๆ เพ่งมองชั้นน้ำแข็งที่ซูหมิงอยู่ตาไม่กะพริบ นางเหมือนเห็นซูหมิง เห็นแกนกลางวิญญาณเขา
เมื่อชั้นน้ำแข็งขยายใหญ่ขึ้น แม้แต่ซูหมิงยังเกิดความรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย คล้ายว่าผู้ฝึกฌานพันธมิตรใต้กับชายชราผอมแห้งคนนั้นไม่ใช่ศัตรูตน แต่ช่วยก่อรูปแกนกลางวิญญาณตนอย่างสุดกำลัง ถ้าไม่อย่างนั้นแล้วคงไม่รีบส่งไอหนาวมาเพราะกลัวจะไม่พอตอนที่เขาลงมือสูบเอง
ซูหมิงมีสีหน้าประหลาดใจ แต่ก็ลงมือสูบเองต่อ ทันใดนั้นมีเสียงแตกหักดังมาจากในแกนกลางวิญญาณ มีเพียงซูหมิงที่ได้ยินเสียงนี้ คนอื่นไม่ได้ยิน แต่จังหวะที่เสียงนี้ดังขึ้น ความรู้สึกที่ว่าข้างในนั้นคือตัวเองเด่นชัดขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ขณะเดียวกันเมื่อเกิดเสียงแตกหัก ชั่วพริบตาที่แกนกลางวิญญาณจะแตกออก พลันมีแรงดูดมหาศาลวนเวียนอยู่รอบตัว
ภายใต้แรงสูบนี้ ไอหนาวที่ไหลเป็นแม่น้ำสายใหญ่ก่อนหน้านี้กลายเป็นทะเลกว้างใหญ่หลั่งทะลักเข้ามาจากรอบชั้นน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว ทำให้ก้อนน้ำแข็งในระยะสามพันจั้งเปลี่ยนเป็นพันจั้ง วูบเดียวกลายเป็นร้อยจั้ง และอีกวูบหนึ่งเหมือนจะหายไป
แต่แรงสูบยังไม่หมด และเพราะการสูบไอหนาวนี้เองเลยทำให้ซูหมิงได้พบว่าหากรอบตัวไม่มีไอหนาว สิ่งมีชีวิตที่จะปรากฏในแกนกลางวิญญาณจะแห้งเหี่ยวตายไป!
แต่ไม่ต้องเป็นห่วงซูหมิง ชายชราผอมแห้งคนนั้นน่าห่วงกว่าเยอะ พอเขาเห็นถึงตรงนี้แล้วและทุกอย่างกำลังจะสูญเปล่านั้น เขาตะโกนเสียงดังราวกับคลุ้มคลั่ง หลับตาลง จิตแรกพลันออกมาจากทวาร ชั่วพริบตาเดียวก็เข้าไปใกล้ซูหมิง ก่อนกดลงไปด้วยพลังทั้งหมดอย่างไม่ลังเล
เพียงกดลงไป จิตแรกชายชราเปล่งแสงสว่างจ้า ไอหนาวของจิตแรกเขารุนแรงกว่าของวิเศษทุกอย่างมาก มันหลั่งไหลเข้าไปปกคลุมก้อนน้ำของซูหมิงที่เหลือไม่ถึงครึ่งจั้งอีกครั้ง ทำให้ก้อนน้ำแข็งใหญ่ขึ้นมาในทันใด
“ข้าสู้สุดชีวิตแล้ว วันนี้หากผนึกเจ้าไม่ได้ ข้าก็ต้องตายอยู่แล้ว!” ตอนที่จิตแรกชายชราตะโกนไป ไอหนาวที่แผ่มาจากในจิตแรกเขาเพิ่งหลอมรวมเข้าไปในชั้นน้ำแข็งซูหมิงก็ถูกสูบหายไปในพริบตา มุ่งเข้าไปยังแกนกลางวิญญาณ เพียงสองลมหายใจ จิตแรกชายชรามืดหม่นลงคล้ายกับถูกควักออกมาจนว่างเปล่า จนกระทั่งยามนี้เขาถึงได้เข้าใจ
เขาจ้องซูหมิงตาเขม็งด้วยสีหน้าหวาดกลัว เขารู้สึกถึงภยันตรายเป็นตายร้ายแรง ระหว่างที่กำลังจะควบคุมวงแหวนอาคมให้ผนึกที่หกทำงานนั้น ชั้นน้ำแข็งนอกตัว ซูหมิงหายไปพร้อมกัน หลังถูกเขาสูบไปจนหมดแล้ว แกนกลางวิญญาณเขาเกิดเสียงแตกหักดังขึ้นอีกครั้ง
ขณะเดียวกับที่เกิดเสียงนี้ พลันมีแสงสีดำพุ่งออกมาจากในแกนกลางนั้น มันเพิ่งปรากฏก็กวาดไปรอบๆ กินแกนกลางในวิญญาณซูหมิงเข้าไปแล้วส่งเสียงคำราม จากนั้นเหมือนจะพุ่งออกจากกลางกระหม่อมซูหมิง
ยังไม่ทันพุ่งออกไป ไอหนาวพลันขยายไปหมื่นจั้ง ทำให้จิตแรกชายชราสั่นไหว มีสีหน้าหวาดกลัวและเหลือเชื่อ
“เจ็ดยอดอาคมผนึกเงามืด ยอดผนึกที่หก!” ชายชราตะโกนไปอย่างไม่ลังเล เขามีสีหน้าสิ้นหวังและบ้าคลั่ง ตอนที่ตะโกนออกไป วงแหวนจากซุงยักษ์ชั้นที่หกหยุดลง จากนั้นยังเหมือนมีเงามายาหมุนโคจรนับไม่ถ้วนอยู่ นั่นคือน้ำวน น้ำวนนี้ หมุนโคจรพร้อมกับหดตัวอย่างรวดเร็ว ชั่วพริบตาที่สิ่งมีชีวิตที่กำเนิดจากแกนกลางในวิญญาณกำลังจะพุ่งออกจากกลางกระหม่อมซูหมิงนั้น น้ำวนนี้ตรงเข้ามากลบเขาเอาไว้หมายจะผนึก
แต่แทบเป็นช่วงที่น้ำวนกลบซูหมิง มันก็เกิดเสียงดังสนั่นพร้อมพังทลายลง น้ำวนนั่นไม่ได้พังลงเพราะมือซูหมิง และก็ไม่ใช่ความตั้งใจของเขา แต่เป็นหัวมังกรสีดำที่พุ่งออกมาจากกระหม่อมเขา
นั่นคือมังกรตัวหนึ่ง ทั่วร่างสีดำ แผ่ไอหนาวไม่อาจบรรยาย!
“เจ็ดยอดอาคมเงามืด ยอดผนึกที่เจ็ด ผนึก ผนึก ผนึก!” จิตแรกชายชราส่งเสียงตะโกนแหลม เสียงนั้นมาพร้อมกับความบ้าคลั่งและแหลมเล็กยิ่ง ช่วงที่ตะโกนออกไป วงแหวนซุงยักษ์ที่รวมจากผู้ฝึกฌานห้าแสนคนวงเดียวที่ยังโคจรอยู่นอกสุดและ ขยายพื้นที่ไปไกลที่สุดดูแล้วมหึมายิ่งวงนี้ก่อเป็นน้ำวนที่มีพลังแห่งผนึกเหนือกว่า ซุงยักษ์หกวงก่อนหน้านี้รวมกันพุ่งตรงไปหาซูหมิง นี่ต่างหากคือพลังสุดท้ายของ เจ็ดยอดวงแหวนอาคมเงามืด
น้ำวนนี้รวมทุกอย่างของชายชราผอมแห้ง รวมทุกอย่างของผู้ฝึกฌานห้าแสนคน รวมไอหนาวทั้งหมดจากซุงยักษ์คุณสมบัติหนาวห้าร้อยต้น ตอนนี้ล้วนเข้าไปใกล้ ซูหมิงกลายเป็นผนึกทรงพลัง ถึงขนาดที่พลังแห่งผนึกนี้สามารถสั่นคลอนดวงจิตแห่งบรรพชนวิญญาณของซูหมิง
แต่ในชั่วขณะที่น้ำวนจะกลบซูหมิงนั้น มังกรดำจากกลางกระหม่อมซูหมิงเงยหน้าคำรามขึ้นฟ้า นี่คือเสียงคำรามครั้งแรกหลังมันถือกำเนิด เสียงคำรามนี้ยังเหมือนกับระบายอะไรบางอย่าง คล้ายกำลังให้คำสัญญา บอกกับฟ้าดินว่ามันจะกลายเป็นจักรพรรดิแห่งเหมันต์ในฟ้าดิน เป็นประมุขของเผ่าวิญญาณเงามืดรุ่งอรุณ!
นี่คือมังกรทำลายล้างสีดำ แม้จะมีขนาดร้อยจั้ง แต่ตอนที่ปรากฏกายกลับสั่นคลอนฟ้ากระจ่างดาว ทำให้ทุกอย่างรอบตัวถูกแช่แข็งพร้อมกัน!
น้ำวนแก่กล้าจากยอดผนึกที่เจ็ดแห่งเจ็ดยอดวงแหวนอาคมเงามืดกลายเป็นน้ำแข็งในพริบตา ถูกแช่แข็งอยู่รอบตัวซูหมิงกลายเป็นน้ำวนแน่นิ่ง
จิตแรกชายชราผอมแห้ง ผู้ฝึกฌานห้าแสนคนรวมถึงซุงยักษ์เหล่านั้นถูกแช่แข็งพร้อมกัน ทุกอย่างรอบตัวหยุดนิ่ง
นอกจากสวี่ฮุ่ยที่แม้ซุงยักษ์ของนางจะถูกแช่แข็ง แต่น่างกลับต่างจากคนอื่น มีเพียงสตรีในพายุหมุนไกลๆ ที่ตอนนี้ลมหายใจกระชั้น ยามที่จ้องซูหมิง วิญญาณแห่งหงส์เหมันต์ในตัวนางเกิดเค้าลางจะยอมศิโรราบ นี่ทำให้นางถอยไปหลายก้าวโดย จิตใต้สำนึก หน้าเปลี่ยนสีต่อเนื่องกันพลางพึมพำ
“มังกรทำลายล้าง…..”