ตอนที่ 975 เจ้าของเตาหลอม

ภายในใจซูหมิงกับพวกเสวียนซางสี่คนซับซ้อนอย่างยิ่ง พวกเขาได้รับความสำเร็จหลังจากซูหมิงเปลี่ยนแผน ด้านหนึ่งก็ตื่นเต้น แต่อีกด้านหนึ่งเมื่อซูหมิงเอ่ยเรื่อง โลกแท้จริงที่ห้ากับบรพบุรุษธุลีแผดเผา กลับเต็มไปด้วยความประหลาดใจและสับสนเล็กน้อย

เป็นที่รู้ว่าที่นี่คือเผ่าธุลีแผดเผา หากพวกเขาเผยฐานะออกไป แน่นอนว่าไม่มีทางหนีออกจากที่นี่ได้ สิ่งที่รออยู่มีเพียงจุดจบความตาย

ขณะตึงเครียด พวกเสวียนซางสี่คนไม่ได้ส่งกระแสจิตไป แต่ต่างขบคิดกับตัวเอง

สวี่ฮุ่ยยอมรับการตัดสินใจของซูหมิงตลอด ต่อให้เป็นตอนนี้ก็ด้วย

กระเรียนขนร่วงชั่วช้าเจ้าเล่ห์ ไม่ว่าซูหมิงจะทำอะไร สิ่งสำคัญในสายตามันก็คือหินผลึกเท่านั้น

ซูหมิงนั่งขัดสมาธิอยู่ในเปลวเพลิง หลับตาลงอย่างเงียบๆ สีหน้าสงบนิ่ง ไม่มีคลื่นอารมณ์แม้แต่น้อย เขาไม่อยากโกหกบรรพบุรุษธุลีแผดเผามากนัก ต่อให้ก่อนหน้าที่จะมาที่นี่จะมีจิตสังหารต่อเผ่านี้ก็ตาม

แต่ความเมตตาจากสีหน้าบรรพบุรุษธุลีแผดเผา สุดท้ายกลายเป็นเสียงถอนหายใจอยู่ภายในใจของเขา

คนเป็นสิ่งซับซ้อน จะเกิดการสะเทือนอารมณ์เพราะเรื่องบางอย่าง และเพราะสะเทือนอารมณ์จึงทำให้ความคิดตัวเองเปลี่ยน สิ่งนี้คือหลักเหตุผลทั่วไป

คนอื่นเป็นเช่นนี้ ซูหมิงก็เช่นกัน

หากบรรพบุรุษธุลีแผดเผาผู้นี้เฉยๆ กับเขา ซูหมิงก็คงไม่หวั่นไหวเช่นนี้ แต่ยิ่งอีกฝ่ายมีอัธยาศัยดีมากเท่าไร มองเขาด้วยใบหน้าเมตตามากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกซับซ้อน

เขาไม่ใช่เผ่าธุลีแผดเผา เป้าหมายที่มาที่นี่มีเจตนารมณ์อยู่ ดังนั้นภายใต้ความคิดแบบนี้ ก่อนหน้าตอนที่บรรพบุรุษธุลีแผดเผาบอกว่าเขาว่าเป็นชาวเผ่าธุลีแผดเผา เขาจึงบอกอีกฝ่ายว่าไม่ใช่

ในมุมมองของบรรพบุรุษธุลีแผดเผา คำพูดนี้คือความดื้อรั้นและความโกรธกริ้วของซูหมิง ทว่าความจริงแล้วซูหมิงพูดความจริง

ดังนั้นเขาจึงบอกบรรพบุรุษธุลีแผดเผาไปตรงๆ บอกเป้าหมายแท้จริงที่มาที่นี่ แต่จะเห็นได้ชัดว่า…บรรพบุรุษธุลีแผดเผาเข้าใจผิดคิดว่าทุกอย่างเป็นความต้องการที่ ซูหมิงเสนอต่อเขา

หากสำเร็จความต้องการนี้ ซูหมิงก็จะเลือกเป็นชาวเผ่าธุลีแผดเผา

ไม่ใช่ว่าความรู้ประสบการณ์ของบรรพบุรุษธุลีแผดเผาไม่พอ และก็ไม่ใช่ว่าตัวเขาโง่เขลา แต่ความจริงคือร่างกายจากสมบัติล้ำค่าที่ซูหมิงควบคุมอยู่ ประกอบกับการแปลงกายอย่างแนบเนียนจากกระเรียนขนร่วง ทำให้มองไม่เห็นเงื่อนงำใดๆ ต่างหาก

เรื่องราวของซูหมิง สีหน้าเขา แววตา รวมถึงคำพูด ทุกอย่างไม่มีพิรุธใดๆ พูดได้ว่าสมบัติล้ำค่า กระเรียนขนร่วงและซูหมิง สามสิ่งนี้หากขาดไปหนึ่งก็จะไม่มีผลอย่างตอนนี้

เวลาผ่านไปทีละวัน ซูหมิงนั่งขัดสมาธิอยู่ในเปลวเพลิง เขาเฝ้ารออยู่ตลอดเวลา

จนกระทั่งผ่านไปหนึ่งเดือน วันนี้บรรพบุรุษธุลีแผดเผาในร่างเด็กชายมาปรากฏอยู่ข้างหอคอยสูงร้อยจั้งนอกเปลวเพลิง สายตามองซูหมิงในเปลวเพลิงด้วยสีหน้าเหนื่อยล้าเล็กน้อย

ซูหมิงลืมตาขึ้นมองแววตาของบรรพบุรุษธุลีแผดเผาเช่นกัน เห็นถึงความเหนื่อยล้าของอีกฝ่าย

“เจ้ามั่นใจว่าจะไปโลกแท้จริงที่ห้าจริงๆ รึ?” บรรพบุรุษธุลีแผดเผากล่าวราบเรียบกับซูหมิง

ซูหมิงพยักหน้า

“จะไปโลกแท้จริงที่ห้า ต้องเอาหินลำดับห้าไปทะเลลำดับห้า หินลำดับห้าจะถูกโลกแท้จริงที่ห้าในอากาศดูด จงใช้ความเร็วสูงสุดทะลวงผ่านเข้าไป เจ้าจงจำเอาไว้ จะต้องจับหินนี้เอาไว้ให้แน่นถึงจะข้ามผ่านมิติไปได้

ตอนที่กลับมาก็ต้องรักษาหินลำดับห้านั้นเอาไว้ให้ดี นี่คือวิธีกลับมาเพียงวิธีเดียว” บรรพบุรุษธุลีแผดเผาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะสะบัดมือขวา แผ่นหยกสองชิ้นตรงไปหาซูหมิงทันที ทะลวงผ่านเปลวเพลิงไปลอยอยู่ตรงหน้าเขา

ซูหมิงรับเอาไว้ จากนั้นใช้จิตสัมผัสตรวจสอบ เขาพลันใจสั่นสะท้าน

ในแผ่นหยกชิ้นแรกแบ่งเป็นเนื้อหาสองส่วน ส่วนแรกคือแผนที่ทั้งวงแหวนชั้นในของทะเลดาราต้นกำเนิดจิตอย่างละเอียด ในนั้นมีสัญลักษณ์ของทะเลลำดับห้าอย่างชัดเจน

ส่วนที่สองคือเค้าโครงใหญ่ ตรงนั้นเขียนไว้ว่า….โลกแท้จริงที่ห้า นี่คือแผนที่คร่าวๆ ของโลกแท้จริงที่ห้า แม้จะไม่ละเอียดมาก แต่แผนที่แบบนี้ แม้จะมีเพียง น้อยนิดก็มากพอทำให้คนตื่นตะลึงได้

ถึงอย่างไร นี่ก็เป็น…โลกแท้จริงที่ห้าซึ่งหายไปไม่รู้กี่ปีแล้ว!

ภายในแผ่นหยกชิ้นที่สองมีหนึ่งส่วนเท่านั้น นั่นคือสถานที่ที่ไม่รู้เขตแดน ทั้งหมดแบ่งเป็นเก้าชั้น ทุกชั้นละเอียดยิบย่อย ในชั้นเก้าที่ลึกที่สุดในนั้นมีพื้นที่สีแดงเพลิงอยู่ สัญลักษณ์ตรงนั้นเขียนไว้ว่า….หินลำดับห้า!

“แผ่นหยกสองชิ้นนี้คือแผนที่ในเตาหลอมลำดับห้า จะไปโลกแท้จริงที่ห้าก็ต้องมีหินลำดับห้า แต่มันเกิดเฉพาะในเตาหลอมลำดับห้า” บรรพบุรุษธุลีแผดเผาเห็นซูหมิงมีสีหน้าตื่นตะลึง จึงอธิบายเหตุผลของแผ่นหยกชิ้นที่สอง

ซูหมิงเงียบงัน ความตื่นตะลึงในใจรุนแรงยิ่งกว่าเดิม นอกจากแผนที่สามส่วนแล้ว สิ่งที่ทำให้เขาใจสั่นสะท้านยังมีอีกสาเหตุหนึ่ง นั่นคือในแผ่นหยกชิ้นแรก เขารู้สึกได้ถึง….กลิ่นคาวเลือด

กลิ่นคาวเลือดนี้ไม่ได้อยู่มานานนมนัก แต่….เพิ่งเกิดขึ้น

“แผ่นหยกนี้ บรรพบุรุษ….ได้มาอย่างไร?” ซูหมิงลังเลครู่หนึ่งแล้วมองบรรพบุรุษธุลีแผดเผา ขณะเห็นความเหนื่อยล้าทางสีหน้าอีกฝ่ายจึงเข้าใจเล็กน้อย

“ไม่มีอะไร ข้ามีแผนที่ในแผ่นหยกชิ้นที่สองอยู่แล้ว ทว่าส่วนแรกข้ามีไม่ครบถ้วน อีกอย่างถึงข้าจะรู้ว่าจากทะเลลำดับห้าจะไปโลกแท้จริงที่ห้าอย่างไร แต่ก็ไม่เคยไปโลกแท้จริงนั้นมาก่อน และก็ไม่รู้ด้วยว่าจะกลับมาอย่างไร อีกทั้งหากเจ้าไปโลกแท้จริงที่ห้าแล้วก็ต้องการแผนที่ด้วย ดังนั้นข้าจึงไปทะเลลำดับห้าและขอแบ่งมาจากสหายเก่าสองสามท่าน” เขากล่าวแบบคร่าวๆ แต่ซูหมิงกลับรู้สึกถึงกลิ่นคาวเลือดกับการสังหารข้างในนั้น

ในหนึ่งเดือนนี้ บรรพบุรุษธุลีแผดเผาตรงหน้าจะต้องสร้างมหันตภัยในทะเลลำดับห้าอย่างแน่นอน ภายใต้สงครามครั้งใหญ่ถึงได้แผ่นหยกชิ้นแรกมาครอง ความอ่อนล้าทางสีหน้าเป็นเครื่องยืนยันสงครามครั้งใหญ่ได้

แผนที่สำคัญเช่นนี้ โดยเฉพาะเมื่อในนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องกับโลกแท้จริงที่ห้าอยู่ คนที่มีแผนที่แบบนี้ได้จะต้องไม่ใช่ผู้อ่อนแอ มิเช่นนั้นแล้วคงไม่ทำให้บรรพบุรุษธุลี แผดเผาต้องใช้เวลาหนึ่งเดือนกว่าจะได้มา ทั้งยังอ่อนเพลียเช่นนี้

“อ้อ หากเจ้าได้หินลำดับห้ามาจริงๆ หลังจากไปถึงทะเลลำดับห้าแล้ว จำเอาไว้ว่าให้ร่างภาพแผนที่นี้เอาไว้ แล้วโยนแผ่นหยกชิ้นแรกเข้าไปกลางทะเล ถึงตอนนั้นจะมีคนมารับ พอเขาเห็นแผ่นหยกแล้วก็จะไม่สร้างความลำบากให้เจ้า” บรรพบุรุษธุลีแผดเผากล่าวเรียบๆ

ซูหมิงไม่เอ่ยอะไร เขาจินตนาการได้ว่าในทะเลลำดับห้าจะต้องมีเผ่าประหลาดอยู่บ้างแน่นอน มิหนำซ้ำเผ่าประหลาดเหล่านี้จะไม่ให้คนนอกเข้าทะเลลำดับห้าได้ตาม ใจชอบ เช่นนั้นแผ่นหยกในมือตนจะเป็นเครื่องยืนยันทำให้เข้าไปในทะเลลำดับห้าได้

แต่การได้เครื่องยืนยันนี้มา แน่นอนว่าต้องเกี่ยวกับการที่บรรพบุรุษธุลีแผดเผาออกไปข้างนอกในครั้งนี้

ดูท่านอกจากการประมือกันแล้ว บรรพบุรุษธุลีแผดเผายังต้องจ่ายไปบ้างด้วย

“เอาละ เจ้าอย่าทำท่าทางเหมือนเด็กน้อยเลย ข้ายอมรับว่าไม่ยุติธรรมกับบิดาเจ้า และก็ไม่ได้ออกตามหา ทำให้เจ้าร่อนเร่อยู่ข้างนอกหลายปี

เรื่องนี้ข้าบอกแล้วว่าจะชดเชยให้เจ้า ในเมื่อเจ้าอยากไปโลกแท้จริงที่ห้า ข้าย่อมต้องช่วยเจ้าเต็มที่ ส่วนข้า…ไม่เป็นไร” บรรพบุรุษธุลีแผดเผายิ้มอย่างมีเมตตา เขามอง ซูหมิง สีหน้าแบบนั้นคือการปฏิบัติต่อรุ่นเยาว์ที่มีอนาคตในครอบครัวตัวเองอย่างแท้จริง

ซูหมิงเงียบงัน ในใจซับซ้อนอย่างยิ่ง และยังมีความละอายใจเล็กน้อย

“ตอนนี้ที่จะพูดคือจุดสำคัญ เตาหลอมลำดับห้า….” บรรพบุรุษธุลีแผดเผามีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที

“ทั้งทะเลดาราต้นกำเนิดจิตมีน้อยคนนักที่จะรู้ตำแหน่งเตาหลอมลำดับห้า ทว่าคนที่อยู่มานานหน่อยส่วนใหญ่จะเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างเตาหลอมลำดับห้ากับเผ่าธุลีแผดเผาของเรา

เตาหลอมลำดับห้า คือสมบัติล้ำค่าที่เผ่าธุลีแผดเผาปกป้อง” บรรพบุรุษธุลีแผดเผามองซูหมิงแล้วเอ่ยขึ้นนิ่งๆ

“แต่ว่า มีเรื่องหนึ่งมีคนจำนวนมากไม่รู้ เจ้ามาที่นี่ได้ ก็คงรู้แล้วว่าวงแหวนชั้นในทะเลดาราต้นกำเนิดจิตมีสี่เผ่าใหญ่ ในนั้นมีเผ่าขวางสวรรค์ที่มีสองปีก เผ่ารวมธรรมที่มีกายเป็นงู ทว่าเผ่าเหลิงอู…เป็นเผ่าที่อยู่ห่างไกลจากความเจริญอย่างสมบูรณ์แบบ พวกเขาอยู่กับสัตว์ร้ายทั้งปีจนกลายร่างเป็นสัตว์ไปแล้ว กระทั่งข้ายังสงสัยว่าเดิมที เผ่าเหลิงอูวิวัฒนาการมาจากสัตว์ตัวหนึ่ง

มีเพียงเผ่าธุลีแผดเผาของเราที่ปกติอยู่บ้างในด้านรูปลักษณ์ภายนอก นอกจากพรสวรรค์การแปลงร่างแล้ว…เจ้ารู้สาเหตุหรือไม่?” บรรพบุรุษธุลีแผดเผามองซูหมิงแล้วยิ้ม

ซูหมิงลังเลครู่หนึ่ง ก่อนจะมองบรรพบุรุษธุลีแผดเผา ในหัวพลันปรากฏขึ้นมาเป็นความคิดอันน่าเหลือเชื่อ ครั้นความคิดนี้โผล่มาแล้วก็ขยายใหญ่ขึ้นไม่หยุด จนกระทั่งกินพื้นที่ความคิดทั้งหมด

นัยน์ตาเขาเพ่งสมาธิ

“ในเตาหลอมลำดับห้า…..โลกแท้จริงที่ห้า!” เขากล่าวเพียงสองประโยค แต่เมื่อเขาถึงหูบรรพบุรุษธุลีแผดเผาแล้ว อีกฝ่ายกลับหัวเราะเสียงดัง สีหน้ามีความชื่นชมเด่นชัดอย่างยิ่ง

“สมกับเป็นชาวเผ่าผู้มีพรสวรรค์มากที่สุดของเผ่าธุลีแผดเผาในช่วงหลายปีมานี้ ไม่ผิด เผ่าธุลีแผดเผาของเรา กล่าวจริงๆ คือไม่ได้เกิดในทะเลดาราต้นกำเนิดจิต แต่ พวกเรา….เกิดในโลกแท้จริงที่ห้า!

กระทั่งพวกเราไม่ใช่เผ่าในโลกแท้จริงที่ห้า แต่เป็นกลุ่มที่กำเนิดขึ้นหลังจากวิญญาณวัตถุในเตาหลอมลำดับห้ากระจายออกไป!

รูปร่างเดิมของพวกเราคือรูปร่างหลังจากใช้พรสวรรค์แปลงร่าง เพียงแต่เมื่อ เตาหลอมลำดับห้ามาถึงทะเลดาราต้นกำเนิดจิตแล้ว พวกเราก็มีร่างมายา ขณะเดียวกันก็ปลดผนึกของเจ้านายในตอนนั้นออก ดังนั้นวงแหวนชั้นในทะเลดาราต้นกำเนิดจิตจึงมีเผ่าธุลีแผดเผาเพิ่มเข้ามา!

เรื่องนี้ผ่านมานานมากแล้ว ข้าก็ถูกถ่ายทอดเป็นรุ่นสู่รุ่นมา น่าเสียดายที่ผ่านมานานมาก ตอนนั้นพวกเราเป็นวิญญาณวัตถุเลยไม่ได้ออกไปจากเตาหลอมลำดับห้า และก็ไม่รู้รายละเอียดของโลกแท้จริงที่ห้า ถ้าไม่อย่างนั้นแล้วคงไม่ต้องไปลำบากหาแผนที่เอาข้างนอก” บรรพบุรุษธุลีแผดเผากล่าวอย่างสงบ

แม้ซูหมิงจะคาดเดาเอาไว้บ้างแล้ว แต่ก็ยังตื่นตะลึงกับคำพูดของบรรพบุรุษธุลีแผดเผา ขณะที่ใจสั่นสะท้านก็เหมือนจะเกิดการคาดเดาอีกครั้ง

การคาดเดานี้ทำให้เขายากจะสงบลง เขาถึงขั้นยังรู้สึกว่าการคาดเดานี้บ้ายิ่งกว่าความคิดก่อนหน้านี้ ซ้ำยังน่าเหลือเชื่อกว่า เขาจึงคิดว่าเป็นไปไม่ได้ แต่การคาดเดานี้กลับหยุดไม่อยู่ เลยปรากฏขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

“ถ้าอย่างนั้น…เจ้าของเตาหลอมลำดับห้าคือ…” ซูหมิงกดการคาดเดาในใจเอาไว้ เขามองบรรพบุรุษธุลีแผดเผาแล้วถามขึ้นทันที

“เจ้าเคยได้ยินชื่อเผ่านี้หรือไม่…..นามคือเผ่ายมโลก…..” บรรพบุรุษธุลีแผดเผาเงยหน้าขึ้นมองฟ้าพลางเอ่ยเสียงเบา

เกิดเสียงดังสนั่นในความคิดซูหมิง