ตอนที่ 976 เขา…คือชาวเผ่าธุลีแผดเผาหรือ?

โลกแท้จริงที่ห้าหายไปกี่ปีแล้ว ไม่มีใครรู้ นั่นคือกาลเวลาที่ยาวนาน

เผ่าธุลีแผดเผาอยู่ในทะเลดาราต้นกำเนิดจิตมากี่ปีแล้ว บางทีนั่นอาจเป็นเวลาที่โลกแท้จริงที่ห้าหายไป

ถ้าอย่างนั้น บรรพบุรุษเต้าเฉินแห่งโลกแท้จริงดาราสัจธรรมปิดด่านนั่งฌานมากี่ปีแล้ว กระทั่งบุรุษที่พาภรรยาผู้อุ้มท้องในตอนนั้นผ่านทางมาโลกแท้จริงดาราสัจธรรมและถูกสำนักดาราสัจธรรมล่าสังหาร ห่างจากตอนนี้ไปกี่ปีแล้ว

ภรรยาคนนั้นบาดเจ็บหนักจึงต้องคลอดก่อนกำหนด ตอนที่บุรุษคนนั้นโอบกอดร่างภรรยาที่อมยิ้มสิ้นใจ และเปล่งเสียงคำรามดังสุดขีดออกไปว่า… ‘โลกนี้คือยมโลก’

ห่างจากตอนนี้ไปกี่ปีแล้ว!

ซูหมิงใจสั่นสะท้าน ความคิดต่างๆ ลอยขึ้นมาในความคิด แต่เขาก็ผนึกไว้ด้วยขั้นพลังในทันใด ทำให้พวกเสวียนซางสี่คนจนกระทั่งสวี่ฮุ่ยมองไม่ออก

‘เวลาไม่ถูกต้อง…พวกเขา…ไม่น่าจะออกจากโลกแท้จริงที่ห้าตามเตาหลอมลำดับห้ามา…’ ซูหมิงพึมพำในใจเสียงเบา แต่ก็ไม่แน่ใจนัก

เพราะกระทั่งตัวเขายังไม่รู้ว่าตัวเอง…อยู่มานานกี่ปีแล้ว

“เจ้ายังเด็ก ย่อมไม่รู้จักเผ่ายมโลก” คำพูดบรรพบุรุษธุลีแผดเผาเข้าถึงหูซูหมิง ทำให้เขาฝืนระงับความซับซ้อนและความเศร้าในใจลง

เขามั่นใจนานแล้วว่าบุรุษที่ก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่ในโลกแท้จริงดาราสัจธรรมก็คือบิดาของตน และสตรีที่คลอดก่อนกำหนดคนนั้นก็คือมารดาที่เขาเห็นจากส่วนลึกของความทรงจำในแดนประหลาดวงแหวนบูรพา คนที่แม้นางจะตายไปแล้วก็ยังปกป้องเขา

เพียงแต่ว่าเขาไม่อยากนึกถึง ไม่อยากคิดถึง ไม่อยากให้ตัวเองตกอยู่ในวังวนที่ทำให้หลงทาง

เกี่ยวกับบิดามารดา เกี่ยวกับครอบครัว บางทีอาจเคยมีบุรุษอมยิ้มมองสตรีคนหนึ่ง สตรีก้มหน้ามองหน้าท้องที่นูนออกมา มือที่ลูบท้องเป็นของบุรุษและก็เป็นของสตรี ในนั้นมีความหวัง มีความเมตตา มีความงดงามและอบอุ่นที่ตลอดชีวิตนี้ซูหมิงไม่เคยได้รับจากบิดามารดา

บางทีอาจพูดได้ว่าความอบอุ่นยังไม่ทันเข้าใกล้ก็เดินไปสู่ทางตันอย่างเงียบเชียบ ผลสุดท้ายทุกอย่างก็กลับคืนสู่ความเงียบ กาลเวลาสุดขอบฟ้า หงอยเหงาวังเวงราว กับหิมะ

ความเหงาของคนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ความทรงจำลอยขึ้นมาท่ามกลางการเปลี่ยนแปลง จิตใจหลบหนีอยู่กลางความจริง ความฝันเป็นทุกข์อยู่ในคืนมืด

นี่คือความทรงจำเกี่ยวกับบิดามารดาของซูหมิง และยังมีความขมขื่นที่ไม่อยากนึกถึง กับ…ความแค้นที่สอดรับกับฐานะนี้ของเขา!

คนที่เขาแค้นไม่ใช่มารดาที่กอดตนหลังสิ้นใจไปแล้ว และก็ไม่ใช่บิดาที่คลุ้มคลั่งและสิ้นใจไป แต่เป็น…สำนักดาราสัจธรรมที่ทำให้ทุกอย่างเกิดขึ้น!

ดังนั้นเขาจึงยึดร่างเต้าคง เพราะการทำลายสำนักดาราสัจธรรมแบบธรรมดามันยังไม่มากพอจะระบายความแค้น เขาจะสร้างภัยพิบัติให้สำนักนี้ เขาจะเป็นเจ้าปกครองสำนักนี้ ถึงตอนนั้น เขาจะยิ้มและสร้างมหันตภัยทำลายล้างทั้งสำนักดาราสัจธรรม

กระทั่งหากเขามีทายาท เขาจะไม่ทำลายสำนักนี้ แต่จะเปลี่ยนสำนักดาราสัจธรรมให้กลายเป็นกรงขังที่ยึดร่างได้ของตระกูลซูไปทุกยุคทุกสมัย!

“เผ่ายมโลก เป็นเผ่าที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกแท้จริงที่ห้า…” บรรพบุรุษธุลีแผดเผากล่าวเนิบช้า ทำให้จิตใจซูหมิงที่ถูกเปิดขึ้นค่อยๆ กลับสู่ความจริง

“เตาหลอมลำดับห้าสร้างโดยเผ่ายมโลก แต่เผ่าธุลีแผดเผา ความจริงแล้ว….ก็สร้างโดยเผ่ายมโลก” บรรพบุรุษธุลีแผดเผามีสีหน้าซับซ้อนเล็กน้อย ก่อนเล่าในสิ่งที่เขารู้

“เตาหลอมลำดับห้ามีเจ้านายทั้งหมดสองคน หนึ่งคือบรรพบุรุษเผ่ายมโลกในอดีต แต่เขาตายตกไปตอนภัยพิบัติครั้งนั้นแล้ว ส่วนเจ้านายคนที่สองคือซูเซวียนอีหลาน ของเขา และก็เป็นผู้แข็งแกร่งหมายเลขสองรองจากบรรพบุรุษเผ่ายมโลก

เดิมทีมีเจ้านายคนที่สาม นั่นคือบุตรของซูเซวียนอี…ทว่าเด็กคนนี้ ไม่เคยกลับมาเลย ดังนั้นเตาหลอมลำดับห้าเลยไม่มีเจ้านายคนที่สามมาโดยตลอด”

ซูหมิงฟังถึงตรงนี้ก็ระงับไม่ให้หน้าเปลี่ยนสีไม่ได้อีก เขาตัวสั่น สีหน้าเปลี่ยนไปไม่หยุด พอบรรพบุรุษธุลีแผดเผาเห็นดังนั้นแล้วก็ไม่พูดอะไร แต่พูดต่อไป

“ภัยพิบัติของโลกแท้จริงที่ห้าในตอนนั้น เผ่ายมโลกถูกทำลายล้างเผ่าพันธุ์ เหลือเพียงซูเซวียนอีพาภรรยาที่ตั้งท้องจากไป เขาใช้เตาหลอมลำดับห้าเปิดผนึก แปดรกร้าง ตอนที่หนีออกจากโลกแท้จริงที่ห้า เขาก็มาอยู่กลางวงแหวนทะเลดาราต้นกำเนิดจิต

พวกเขาอาศัยอยู่ที่นี่นานมาก และปลดเตาหลอมลำดับห้าออก ทำให้เผ่าธุลีแผดเผาออกมาข้างนอกได้ พวกเราเคารพเขาเป็นเจ้านาย สืบทอดกันมาทุกยุคสมัยในทะเลดาราต้นกำเนิดจิต

เขาอยากแก้คำสาปให้บุตรในท้องภรรยา นั่นเป็นคำสาปจาก….ผู้ยิ่งใหญ่ ทำให้สายเลือดเผ่ายมโลกขาดสะบั้น คำสาปนี้ทำให้ทารกในท้องตาย แต่ด้วยขั้นพลังของ ซูเซวียนอี เขากลับยื้อเสี้ยวชีวิตของทารกคนนั้นโดยไม่สนสิ่งใด จนกระทั่งผ่านไป นานมาก พวกเขาออกไปข้างนอกครั้งหนึ่ง และ…ไม่เคยกลับมาอีกเลย”

บรรพบุรุษธุลีแผดเผากล่าวเสียงเบา เสียงดังก้องไปรอบๆ

ซูหมิงเงียบงัน

“เผ่าที่แกร่งขนาดนี้ เหตุใดถึงหายไปได้? กระทั่งโลกแท้จริงที่ห้ายังหายไปในจักรวาลด้วย” ผ่านไปพักใหญ่ ซูหมิงก็ถามขึ้น

“นั่นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว ข้าเองก็ไม่แน่ใจ ถึงอย่างไรตอนนั้นข้ายังเป็นเพียงเพลิงกลุ่มหนึ่งในเตาหลอม ยังไม่มีจิตรู้สำนึกของตัวเอง ทว่า…”

บรรพบุรุษธุลีแผดเผามองซูหมิง

“หลังจากข้ามีจิตรู้สึกนึก ก็ได้ยินเรื่องราวจากบรรพบุรุษหลายท่านก่อนหน้านี้แล้ว เรื่องนี้…เกี่ยวกับผู้ยิ่งใหญ่ เกี่ยวกับ…ขีดจำกัด…เกี่ยวกับจำนวนและเกี่ยวกับแคว้นเว่ยโบราณ”

นัยน์ตาซูหมิงเพ่งสมาธิ นี่คือความสงสัยที่มากที่สุดในก้นบึ้งหัวใจ เหตุใดโลกแท้จริงที่ห้าในตอนนั้นถึงถูกสี่มหาโลกแท้จริงร่วมมือกันทำลาย โดยเฉพาะเผ่ายมโลกยังถูกฆ่าล้างเผ่า

เดิมทีซูหมิงคิดว่านี่อาจเกี่ยวกับพรสวรรค์ของเผ่ายมโลกอยู่บ้าง แต่พอได้ยินบรรพบุรุษธุลีแผดเผาเล่า เขาพลันเข้าใจทันทีว่าการคาดการณ์ของตนผิด

ในเมื่อเรื่องนี้เกี่ยวโยงถึงผู้ยิ่งใหญ่ เช่นนั้นจะต้องไม่ใช่แค่สองคน แต่เป็นสี่ผู้ยิ่งใหญ่แห่งสี่มหาโลกแท้จริงจุดชนวนให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น

ถ้าอย่างนั้นเพราะเหตุใดกันแน่ถึงทำให้ผู้ยิ่งใหญ่ที่แกร่งกว่าผู้กุมชะตาเกิดดับสนใจและยึดมั่นจะฆ่าล้างเผ่ายมโลกเช่นนี้

จำนวน ขีดจำกัด แคว้นเว่ยโบราณ สามคำนี้ดังก้องในความคิดซูหมิง แต่กลับเชื่อมโยงกันไม่ได้

จำนวนเท่าไร เป็นขีดจำกัดของใครที่จะต้องทำลายเผ่ายมโลก แต่ในนี้เหตุใดถึงเชื่อมโยงไปถึงแคว้นเว่ยโบราณที่สาบสูญไปแล้วด้วย

“เอาละ เรื่องในอดีตเกี่ยวกับเผ่าธุลีแผดเผาของเราเป็นสิ่งที่เจ้าต้องรู้ ตอนนี้ ข้าจะพาเจ้าไปเตาหลอมลำดับห้า ส่วนจะหาหินลำดับห้าในนั้นเจอหรือไม่ ก็ต้องดูที่โชควาสนาเจ้า

เตาหลอมลำดับห้าเกิดการเปลี่ยนแปลงในช่วงหลายปีนี้ ภายในเปลี่ยนไปมาก และก็กำเนิดวัตถุจากวิญญาณวัตถุอื่นๆ เล็กน้อยด้วย ในนั้นมีอันตรายอย่างยิ่ง แต่ เจ้าเป็นชาวเผ่าธุลีแผดเผา ย่อมมีข้อได้เปรียบโดยธรรมชาติอยู่แล้ว

ทว่า…หากเตาหลอมเปิด เจ้าห้ามเข้าไปคนเดียว เพราะมันจะเกิดทะเลเพลิงลุกลามไปทั้งทะเลดาราต้นกำเนิดจิต จะมียอดฝีมือแห่งทะเลดาราต้นกำเนิดจิตหรือ ผู้ฝึกฌานจากข้างนอกจำนวนหนึ่งเดินทางไปที่นั่นอย่างรวดเร็วเช่นกัน

เจ้ามั่นใจว่าจะไปเตาหลอมลำดับห้าจริงๆ ใช่หรือไม่” บรรพบุรุษธุลีแผดเผามองซูหมิง

ซูหมิงเงียบไปครู่หนึ่งแล้วก็พยักหน้า

บรรพบุรุษธุลีแผดเผามองซูหมิงอย่างมีความหมายลึกซึ้งแวบหนึ่งก่อนยกมือขวาสะบัดไป เปลวเพลิงรอบตัวซูหมิงพลันเอียงไปข้างหลัง จึงเผยเป็นร่างซูหมิงอย่างชัดเจน

จากนั้นบรรพบุรุษธุลีแผดเผาสะบัดแขนเสื้อ ฟ้าดินเปลี่ยนสี เกิดเหตุการณ์ขึ้นอย่างรุนแรง ประหนึ่งว่ามิติเปลี่ยนแปลง ชั้นเมฆบนฟ้าไหลเข้ามาอย่างรวดเร็วราวกับสายน้ำ ภาพนี้เหมือนกับมาแทนที่ฟ้า คล้ายกับว่าเปลี่ยนผืนดิน

ซูหมิงรู้สึกชัดว่าตนไม่ได้ขยับ กระทั่งบรรพบุรุษธุลีแผดเผายังยืนนิ่ง แต่…ตอนที่ทุกอย่างหยุดนิ่ง หลังผ่านไปหลายลมหายใจ

เขาก็พบว่าที่นี่…ไม่ใช่แผ่นดินของเผ่าธุลีแผดเผาแล้ว

โดยรอบเป็นฟ้ากระจ่างดาวว่างเปล่า ไม่มีเสียงใดๆ มีเพียงด้านหน้าที่เป็นเปลวเพลิงกลุ่มยักษ์ ความใหญ่ของมันเข้ามาแทนที่ลูกตาดำทั้งหมดในขณะที่มองไปได้

กว้างใหญ่ไม่มีสิ้นสุด เปลวเพลิงไม่ส่งเสียงใด และก็ไม่มีคลื่นความร้อนถาโถมมา กระทั่งซูหมิงยังรู้สึกว่าเปลวเพลิงยักษ์ตรงหน้าเหมือนกับของปลอม อยู่ระหว่างความจริงกับมายา

ซูหมิงหรี่ตาลง อันดับแรกเขาตื่นตะลึงกับการเคลื่อนย้ายเมื่อครู่ของบรรพบุรุษธุลีแผดเผาก่อน เขาไม่เคยเห็นการเคลื่อนย้ายแบบนี้มาก่อน เห็นได้ชัดว่า…นี่คืออภินิหารเฉพาะของผู้กุมชะตาเกิดดับ

“นั่นคือวิชาเปลี่ยนทิศดารา หากวันหนึ่งเจ้าบรรลุถึงขั้นกุมก็จะทำได้เอง” บรรพบุรุษธุลีแผดเผามองซูหมิงแวบหนึ่ง เหมือนกับอ่านใจซูหมิงออก จึงพูดขึ้นเรียบๆ

“ที่นี่ก็คือที่ตั้งเตาหลอมลำดับห้าที่เผ่าธุลีแผดเผาปกป้อง ดูเหมือนใกล้มาก แต่ความจริงไกลยิ่งนัก ต่อให้บินหมื่นปีก็ยังไม่เข้าใกล้

วิธีเข้าไปมีสองวิธีคือหนึ่งเป็นเจ้าของเตาหลอมลำดับห้า อีกวิธีหนึ่งคือ…ต้องเปิดมันออก ให้เพลิงทะลักออกมา แบบนี้ก็จะเข้าเตาหลอมลำดับห้าได้

การเปิดเตาหลอมลำดับห้าต้องใช้เวลาสามวัน ตอนที่เพลิงนอกลามไปทั้งทะเลดาราต้นกำเนิดจิตจะก่อให้เกิดมหัตภัยขึ้น จำเป็นต้องใช้เวลาครึ่งเดือน เจ้ามีเวลา ครึ่งเดือนในการเตรียมตัว ตอนที่เพลิงนอกเปลี่ยนเป็นสีม่วงก็จะเข้าเตาหลอมได้

จำเอาไว้ อันดับแรกคือสีแดงฉาน ต่อมาคือสีฟ้า จากนั้นถึงจะเป็นสีม่วง และสุดท้ายจะเป็นสีดำ ตอนที่กลายเป็นเพลิงสีดำ สิ่งมีชีวิตในทะเพลิงทุกตัวจะตาย เจ้ารออยู่ที่นี่ ข้าจะกลับไปเปิดเตาหลอม” บรรพบุรุษธุลีแผดเผามองซูหมิงอีก แวบหนึ่ง ตอนที่หมุนตัวกลับ ร่างเงาเขาก็ค่อยๆ หายไป

ซูหมิงมองเตาหลอมลำดับห้าไกลๆ ก่อนหรี่ตาลงอย่างเงียบๆ ทว่าในใจกลับตรึกตรองไม่หยุด วิเคราะห์คำพูดของบรรพบุรุษธุลีแผดเผารวมถึงสายตาที่มองมาอย่างมีความหมายลึกซึ้งหลายครั้งอย่างละเอียด

ไม่นานนัยน์ตาซูหมิงเปล่งประกาย

ตอนนี้ ตรงใจกลางหมอกที่เผ่าธุลีแผดเผาอยู่ บนแผ่นดิน บนหอคอยสูงหมื่นจั้ง ร่างเงาบรรพบุรุษธุลีแผดเผาเดินออกมา

บนหอคอยสูงยังมีคนนั่งฌานอยู่คนหนึ่ง เขาเป็นชายวัยกลางคนหรือก็คือจ้าวเผ่าธุลีแผดเผา พอเห็นบรรพบุรุษธุลีแผดเผาในร่างเด็กชายแล้วก็รีบยืนขึ้นคารวะด้วยความเคารพทันที

“เปิดเตาหลอม!” บรรพบุรุษธุลีแผดเผาเอ่ยอย่างราบเรียบ

ชายวัยกลางคนงุนงง สายตามองบรรพบุรุษธุลีแผดเผาด้วยความลังเลใจ

“ชีวิตนี้ชาวเผ่าธุลีแผดเผาจะไม่กลับเตาหลอมอีก นี่คือกฎเผ่าของบรรพบุรุษรุ่นแรก ในเมื่อเขา…ได้รับความสนใจจากบรรพบุรุษ ข้าจะออกจากตำแหน่งจ้าวเผ่าให้ก็ได้ เพียงแต่ว่าหากเขาเข้าเตาหลอมแล้วก็จะกลายเป็นวิญญาณเพลิงใหม่อีกครั้ง เรื่องนี้”

“เขา…เป็นชาวเผ่าธุลีแผดเผาหรือ?” บรรพบุรุษธุลีแผดเผาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนถอนหายใจเบาๆ ความหมายจากคำพูดยาวนาน ทำให้ชายวัยกลางคนหน้าเปลี่ยนสี