ตอนที่ 1177

เซียนเต๋าที่แท้จริง

“เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า!!”

“เป็นไปไม่ได้! ยังคงมีเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าอยู่ในอาณาจักรขุนเขาทะเลได้อย่างไร? ไม่มีทางเป็นไปได้!!” ผู้พิทักษ์กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง ก่อนหน้านี้มันไม่ให้ความสนใจต่อแสงสีฟ้าของเมิ่งฮ่าวมาก่อน นอกจากนั้นก็ยังมีเวทแห่งเต๋าและของวิเศษมากมายที่สามารถจะทำให้เกิดเป็นแสงสีฟ้าหรือเขียวได้เช่นนี้ ทำให้มันคิดไปว่าไม่น่าจะเป็นแสงของเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า

จากสิ่งที่มันสามารถจะนึกขึ้นได้ เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าเป็นแค่เรื่องเล่าในตำนาน และในตอนที่มันกลายมาเป็นผู้พิทักษ์ในที่แห่งนี้ การคงอยู่ของเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าก็เป็นเรื่องที่ห่างไกลจากตัวมันเป็นอย่างยิ่ง

ถ้าเมิ่งฮ่าวไม่ได้ตกอยู่ในทะแลแห่งเปลวไฟในตอนนี้ การสาดประกายขึ้นมาของแสงสีฟ้าจากเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์นั้น อาจจะกระตุ้นให้ผู้พิทักษ์ทำการตรวจสอบอย่างละเอียด ดังนั้นมันจึงไม่เคยตระหนักว่านั่นคือแสงของเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า

แสงอันเย็นชาแวบขึ้นมาในดวงตาเมิ่งฮ่าว และกายเนื้อก็เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องออกมา พื้นฐานฝึกตนพุ่งทะยานขึ้นไป และผลเนี่ยผาน ก็หลอมรวมเข้าไปมากขึ้น อันเนื่องมาจากเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์นี้

ในที่สุด ก็หลอมรวมเข้าไปเจ็ดในสิบส่วน!

ร่างกายเมิ่งฮ่าวสั่นสะท้าน แหงนหน้าขึ้นและกู่ร้องออกมา แสงสีฟ้าที่สาดประกายออกมาจากร่างเจิดจ้ามากขึ้นกว่าเดิม กระจายออกไปในทั่วทุกทิศทางพร้อมกับความแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ ซึ่งดูเหมือนว่าจะสามารถสะกดข่มเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์นี้ได้ จริงๆ แล้วเปลวไฟที่พุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าวยังได้หยุดชะงักนิ่งไปอีกด้วย

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าแสงสีฟ้าจะแข็งแกร่งมากแค่ไหนก็ตาม ประกายเปลวไฟที่อยู่ภายในร่างเมิ่งฮ่าวก็ยังคงดึงดูดเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์เข้ามาอย่างต่อเนื่อง กระจายเป็นพลังออกมามากขึ้น ทำให้มันเคลื่อนที่ได้อีกครั้ง เปลวไฟทั้งหมดในโลกแห่งนี้กำลังสั่นสะท้านไปมา

เมิ่งฮ่าวสั่นไปทั้งร่างอย่างรุนแรงอยู่ภายในทะเลแห่งเปลวไฟ กระทั่งถึงจุดที่ไม่อาจจะทนทานได้อีกต่อไป ร่างกายเริ่มแตกร้าว และเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ก็ทำให้การโคจรหมุนวนพื้นฐานฝึกตนต้องเป็นไปด้วยความยุ่งยากมากขึ้น

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าการปรากฏขึ้นของแสงสีฟ้านี้แล้ว เมิ่งฮ่าวคงจะตกตายไปเรียบร้อยแล้ว

“เต๋าทุกชั้นฟ้า!” เมิ่งฮ่าวแผดร้องคำรามออกมาในช่วงวิกฤตนี้ ผลเนี่ยผานลูกที่สามหลอมรวมเข้าไปได้มากขึ้น แสงสีฟ้ากระจายออกมาจากร่างมากขึ้น จนมีระยะห่างออกไปถึงสิบจ้าง!

ภายในรัศมีสิบจ้างนั้น ไม่มีอะไรคงอยู่นอกจากแสงสีฟ้าเท่านั้น!

ตอนนี้ ผลเนี่ยผานลูกที่สามของเขาถูกดูดซับเข้าไปได้แปดในสิบส่วนแล้ว!!

โดยปกติแล้วการดูดซับเข้าไปหนึ่งส่วนนั้น ต้องใช้เวลาถึงหนึ่งเดือนเต็ม แต่ตอนนี้ด้วยการลุกไหม้ของเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ ทำให้ขั้นตอนนั้นเสร็จสิ้นสมบูรณ์อย่างรวดเร็ว ถือได้ว่านี่คือโชควาสนาของเมิ่งฮ่าว แต่เป็นโชควาสนาที่มีเงาแห่งความตายอยู่เบื้องหลัง

ด้วยพลังแปดในสิบส่วนของเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า ทำให้เมิ่งฮ่าวสามารถจะผ่อนคลายลงได้ในตอนนี้ อาณาจักรความเป็นนิรันดร์ทำงานอย่างรวดเร็วเพื่อรักษาพลังชีวิตของเขาไว้ แต่ก็ยังคงรู้สึกได้ถึงร่องรอยอันตรายจากเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ที่ใกล้เข้ามา

 

“เจ้าต้องตายไปอย่างแน่นอน! เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าแล้วจะอย่างไร? คาดไม่ถึงว่าหลังจากที่เข้าเฝ้าพิทักษ์อยู่ในที่แห่งนี้มานานหลายปี ในที่สุดก็ได้เห็นเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าถูกเผาไปทั้งเป็นอยู่ที่เบื้องหน้า!” ผู้พิทักษ์วัยกลางคนกล่าว แหงนหน้าขึ้นและหัวเราะออกมา

“เจ้าดีใจเร็วเกินไปแล้ว” เมิ่งฮ่าวกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง ดวงตาสาดประกายขึ้นด้วยความมุ่งมั่น ขณะที่ยกมือขวาขึ้นมาและกดลงไปบนหน้าผาก

พลังอันน่าเหลือเชื่อพุ่งขึ้นมาในจิตใจ ราวกับว่าเขากำลังโจมตีไปยังผลเนี่ยผานลูกที่สาม ทั่วทั้งร่างสั่นสะท้านไปมา เมิ่งฮ่าวกระอักโลหิตออกมาสามครั้ง และโลหิตนั้นก็ถูกเผาไหม้จนกลายเป็นกลุ่มหมอกโลหิตไปในทันที และร่างของเขาก็แห้งเหี่ยวลงไปมากขึ้น แต่ยังสามารถใช้พลังของการโจมตีนี้ทำให้ดูดซับผลเนี่ยผานเข้าไปได้มากขึ้น

เก้าในสิบส่วน!!

เก้าในสิบส่วนของเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า!

แสงสีฟ้าระเบิดออกมาอยู่รอบๆ ตัว ไม่ได้ยืดยาวออกไปแค่สิบจ้างอีกแล้ว แต่กลายเป็นหนึ่งร้อยจ้าง เพิ่มขึ้นถึงสิบเท่า ในเวลาเดียวกันนั้นพลังชีวิตของเมิ่งฮ่าวก็ระเบิดขึ้นไป ได้รับการฟื้นฟูกลับคืนมาอย่างเห็นได้ชัด

เขาหอบหายใจอยู่ชั่วขณะ จากนั้นก็แหงนหน้าขึ้นและกู่ร้องออกมา เป็นเสียงกู่ร้องที่ทำให้เจดีย์นับหมื่นจากเก้าแสนเก้าหมื่นแห่ง ซึ่งอยู่รอบๆ บริเวณนั้นต้องพังทลายลงไป

การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้สีหน้าของผู้พิทักษ์สลดลง จ้องมองไปยังเมิ่งฮ่าวด้วยความตกใจอย่างถึงที่สุด แทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่  เมิ่งฮ่าวกำลังทำอยู่นี้ ทันใดนั้นเองความเชื่อมั่นของมันก็เริ่มสั่นคลอนไป และมีความรู้สึกว่าบางที…เมิ่งฮ่าวอาจจะทำได้สำเร็จอย่างแท้จริง

“เป็นไปไม่ได้” มันพึมพำ ดวงตาเต็มไปด้วยแสงอันเด็ดเดี่ยว “เต้าฟางต้าเหรินมีพื้นฐานฝึกตนที่สูงส่งเป็นอย่างยิ่ง ไม่มีใครในอาณาจักรขุนเขาทะเลสามารถจะทำลายคำสาปแช่งของท่านได้! ท่านบอกว่าไม่มีใครจะครอบครองมรดกนี้ได้ ดังนั้นต้องไม่มีใครทำได้สำเร็จ!”

“ถ้าคำสาปแช่งของเต้าฟางไม่อาจจะถูกทำลายไปได้ เช่นนั้น…เจ้าจะมาพิทักษ์คุ้มกันอะไร ทำไมสถานที่แห่งนี้ถึงจำเป็นต้องมีผู้พิทักษ์!?” เมิ่งฮ่าวกล่าว ยกมือขวาขึ้นผลักออกไปข้างหน้า ทำให้เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์พลุ่งพล่านปั่นป่วน และจากนั้นก็หยุดไปในทันที

ภายในรัศมีแสงสีฟ้าหนึ่งร้อยจ้าง ไม่มีเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์คงอยู่แม้แต่น้อย ถูกขับไล่ออกไปอยู่ที่ด้านนอกโดยสิ้นเชิง ในที่สุดเมิ่งฮ่าวก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกออกมา

อาณาจักรความเป็นนิรันดร์พุ่งขึ้นมา ฟื้นฟูร่างกายและเติมเต็มพลังชีวิตของเขา รวมเข้ากับพลังแห่งเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า ทำให้พลังของเมิ่งฮ่าวพุ่งสูงขึ้นไปเรื่อยๆ เกิดเป็นสีสันแวบขึ้นไป ถึงแม้ว่าในสถานที่แห่งนี้จะไม่มีสภาพอากาศ แต่เริ่มมีกลุ่มเมฆเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา รวมตัวเข้าด้วยกันบิดเบี้ยวไปมาอยู่ในท้องฟ้า

พลังที่ยากจะอธิบายออกมาได้กำลังพุ่งขึ้นมาจากร่างเมิ่งฮ่าวในตอนนี้

ไม่มีอะไรนอกไปจากเป็นแค่พลังเท่านั้น แต่ก็ทำให้สีหน้าของผู้พิทักษ์ต้องสลดลง เริ่มหอบหายใจออกมาขณะที่มองไปยังเมิ่งฮ่าว ดวงตามันเบิกกว้าง รับรู้ได้ถึงพื้นฐานฝึกตนที่กำลังพุ่งทะยานขึ้นไปของเมิ่งฮ่าว ทำให้มันเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างรุนแรง

การรวมพลังกันของกายเนื้อและพื้นฐานฝึกตนในเวลาเดียวกัน ทำให้เกิดเป็นแรงกดดันอันน่าเหลือเชื่อพุ่งกระจายออกไป

 

เมิ่งฮ่าวยกมือขึ้น และอ๋าวเฉี่ยนก็กลายเป็นลำแสงพุ่งตรงมา บินเข้าไปในถุงสมบัติ หลังจากนั้นเมิ่งฮ่าวก็ตบไปที่ถุงสมบัติ หยิบเอาเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมา เมื่อกระทำเสร็จสิ้น ก็มองขึ้นไปยังผู้พิทักษ์วัยกลางคน

“ไม่ว่าเจ้าจะแข็งแกร่งขึ้นก็ตาม แต่ยังคงไม่อาจจะดูดซับทะเลแห่งเปลวไฟนี้ไปได้ทั้งหมด ถึงแม้ว่าประกายเปลวไฟไม่อาจจะสังหารเจ้าได้ เจ้าก็ไม่อาจจะนำมันจากไปได้เช่นกัน!” บุรุษผู้นั้นแผดร้องออกมา จ้องมองมายังเมิ่งฮ่าว

“เจ้ากล่าวถูกต้อง ตอนนี้ข้าไม่อาจจะนำมันไปได้ แต่…สุดท้ายข้าก็สามารถจะทำได้ ไม่ต้องวิตกไป ข้าจะให้เจ้าได้เห็น และจากนั้นข้าจะทำให้เจ้าต้องหลับตาลงไปตราบชั่วนิรันดร์!” เมิ่งฮ่าวกล่าว จากนั้นก็หลับตาตนเองลง

ทันใดนั้นสัญลักษณ์เวทสีฟ้าก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขา ไม่ใช่เครื่องหมายลำดับขั้น แต่เป็นสัญลักษณ์ของเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า

เป็นรูปวงกลม ซึ่งถูกแบ่งออกเป็นส่วนที่สมบูรณ์เก้าส่วน และหนึ่งส่วนที่ไม่สมบูรณ์ แต่ส่วนที่ไม่สมบูรณ์นั้นกำลังถูกเติมเต็มไปอย่างรวดเร็ว

ภายในช่วงเวลาไม่กี่อึดใจ หนึ่งส่วนสุดท้ายของสัญลักษณ์เวทสีฟ้าก็เริ่มสาดประกายขึ้นมาด้วยแสงสีฟ้าอันเจิดจ้า

ตอนนี้แสงนั้นมีความเข้มข้นกว่าก่อนหน้านี้หลายเท่าตัว แทบจะดูเหมือนกับเป็น…ดวงตะวันสีฟ้า

พื้นฐานฝึกตนของเมิ่งฮ่าวพุ่งทะยานขึ้นไปด้วยพลังที่เพิ่มขึ้นมา สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือน โลกแห่งนี้สั่นไหวไปมา ขณะที่เกิดเป็นระลอกคลื่นพุ่งกระจายออกไปในทั่วทุกทิศทาง

ในเวลาเดียวกันนั้น เจดีย์นับไม่ถ้วนในโลกแห่งนี้เริ่มพังทลายลงไปทีละแห่ง ภายใต้แรงกดดันที่เพิ่มขึ้นมาจากพลังของเมิ่งฮ่าว

หนึ่งพัน, หนึ่งหมื่น, หนึ่งแสน, สองแสน…

ขณะที่เจดีย์พังทลายลงไป โลกแห่งนี้ทั้งหมดก็ตกอยู่ในเสียงกระหึ่ม ที่คล้ายกับเป็นเสียงกรีดร้องคำรามที่ดังขึ้นมาจากส่วนลึกใต้พื้นดิน สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือนอย่างรุนแรง แทบจะราวกับว่าวันสิ้นโลกกำลังมาถึงแล้ว

ทั้งหมดนั้นก็เนื่องมาจากเมิ่งฮ่าว!

ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะว่าเมิ่งฮ่าวคือ…เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า!

แสงสีฟ้ากระจายออกไปในทั่วทุกทิศทาง และขณะที่เป็นเช่นนั้น เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ก็พุ่งถอยไปด้านหลังเพื่อหลบเลี่ยงแสงนั้น ในชั่วพริบตาก็มีเมิ่งฮ่าวอยู่ในพื้นที่หนึ่งพันจ้างเพียงคนเดียวเท่านั้น

แม้แต่ผู้พิทักษ์ก็ถูกบังคับให้ต้องล่าถอยออกไป ทำให้มันรู้สึกประหลาดใจมากขึ้นกว่าเดิม

ร่างเมิ่งฮ่าวกระจายเป็นแสงสีฟ้าอันไร้ขอบเขตออกมา ราวกับว่าเขาคือดวงตะวันสีฟ้า พลังของเขาพุ่งทะยานขึ้นไป พื้นฐานฝึกตนระเบิดเป็นพลังออกมา ทำให้เขารู้สึกว่ามีความแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้มากนัก

ถ้าเขาไปเผชิญหน้ากับเสมือนเต๋าเทียนอวิ๋นซ่างเหรินในตอนนี้ ก็เชื่อมั่นว่าสามารถจะบดขยี้มันไปได้อย่างง่ายดายราวกับเป็นหญ้าแห้ง

แม้แต่ผู้แข็งแกร่งอาณาจักรเต๋า…เขาก็สามารถจะสังหารไปได้ ตราบเท่าที่พวกมันมีแค่สองแก่นแท้หรือน้อยไปกว่านั้น!

เมิ่งฮ่าวลืมตาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และแสงสีฟ้าก็พุ่งออกมาจากดวงตาทั้งคู่ พุ่งผ่านความว่างเปล่ากระแทกเข้าไปในดวงตาของผู้พิทักษ์ เกิดเป็นสายฟ้ากระแทกเข้าไปในจิตใจมันโดยตรง เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

มันแผดร้องเป็นเสียงโหยหวนออกมา โลหิตพ่นกระจายออกมาจากปาก ขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านพุ่งถอยไปทางด้านหลัง พร้อมกับเสียงระเบิดอย่างน่ากลัว

แค่มองไปเพียงแวบเดียวก็ทำให้มันต้องถอยหลังไปเจ็ดก้าว หลังจากนั้นร่างมันก็ระเบิดออกกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไป

ขณะที่แรกก่อตั้งศักดิ์สิทธิ์ของมันลอยออกมา ก็เห็นได้ชัดว่าเพียงแค่เมิ่งฮ่าวคิด ก็ทำให้แสงสีฟ้าที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้นสามารถจะกำจัดมันไปได้

“เหมือนที่ข้าเคยบอกไว้ ข้าจะปล่อยให้เจ้าดูตอนที่ข้านำประกายเปลวไฟไป” เมิ่งฮ่าวกล่าวขึ้นด้วยเสียงราบเรียบ ลอยตัวอยู่ที่นั่นราวกับว่าเขาคือสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่มากที่สุดภายใต้ฟ้าดินแห่งนี้

แรกก่อตั้งศักดิ์สิทธิ์ของผู้พิทักษ์สั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวต่อเมิ่งฮ่าวอย่างรุนแรง มันยังคงแทบไม่อยากจะเชื่อว่าตนเอง…ซึ่งเป็นผู้พิทักษ์ในดินแดนแห่งนี้มาเป็นเวลานาน มีพื้นฐานฝึกตนอยู่ในวงจรอันยิ่งใหญ่ของอาณาจักรโบราณ จะต้อง…ถูกทำลายกายเนื้อไปด้วยการมองมาแค่แวบเดียวจากเมิ่งฮ่าว แม้แต่แรกก่อตั้งศักดิ์สิทธิ์ของมันก็แทบจะถูกสังหารไปได้ทุกเมื่อ

“เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า…นี่คือ…เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า!”

“ย้อนกลับไปในอาณาจักรเซียนผู้ยิ่งใหญ่ พวกมันไม่มีผู้ยิ่งใหญ่ แต่ผู้ยิ่งใหญ่ก็ยังต้องสยบต่อพวกมัน พวกมันถูกเรียกว่าผู้ฝึกตนนักฆ่าอันน่ากลัว…เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า!!”

แรกก่อตั้งศักดิ์สิทธิ์ของบุรุษผู้นั้นกำลังสั่นสะท้าน ขณะที่จ้องมองไปยังเมิ่งฮ่าว จิตใจมันหมุนคว้าง แทบไม่อยากจะเชื่อว่ามันได้เห็นเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าในตำนานจริงๆ ยิ่งไปกว่านั้น…นี่ไม่ใช่เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าที่กำลังตื่นขึ้นมา แต่เป็นพลังอันแท้จริงโดยสมบูรณ์ของ…

เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า!