1026. ฉิงหลิน เจ้าโกหกข้า
ต้าซานเข้าใกล้นางแต่สายตายังคงเยือกเย็น แม้องครักษ์เทพยังคงมีสติครบทุกประการ แต่อารมณ์ความรู้สึกหายไปหมดเหลือเพียงแต่ความไม่แยแสเท่านั้น
นางยกแขนขึ้นค่อยๆวางลงระหว่างคิ้วของต้าซาน พลังอันแข็งแกร่งพรั่งพรูเข้าไปและทำลายผนึกองครักษ์เทพจนสิ้น
ขณะนั้นต้าซานสั่นเทา ของเหลวสีทองจำนวนมากผุดออกมาจากร่างต้าซาน ของเหลวนี้บรรจุสมบัติวิเศษทั้งหมดที่หล่อหลอมแก่ร่างต้าซาน
ในวินาทีนั้นร่องรอยผนึกองครักษ์เทพทั้งหมดบนตัวต้าซานก็หายไป การบังคับลบล้างผนึกองครักษ์เทพเช่นนี้ทำให้หนังศีรษะหวังหลินเสียวแปลบ โชคดีที่เขาควบคุมผนึกองครักษ์เทพผ่านพลังเท่านั้นแม้จะถูกทำลายก็ไม่ส่งผลกระทบมาหาเขา
หลังการสูญเสียผนึกองครักษ์เทพ ดวงตาต้าซานก็ค่อยๆเริ่มจืดจาง ตอนนั้นเขาตกอยู่บนขอบเหวแห่งความตาย หากหวังหลินไม่ได้หล่อหลอมเขาก็คงตายไปแล้ว
ตอนนี้เมื่อผนึกองครักษ์เทพหายไป ต้าซานเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความตาย แต่นางจะยอมให้ต้าซานตายได้อย่างไร? นางยกแขนขวาขึ้นมาและเริ่มใช้ปลายนิ้ววาดระหว่างคิ้วของต้าซาน หนึ่งเส้น หนึ่งเส้น หนึ่งเส้น!
รอยสักอันซับซ้อนค่อยๆก่อตัวขึ้นจากปลายนิ้วและสลักไว้ส่วนลึกกลางหน้าผากต้าซาน
“ในฐานบรรพชนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ารอยสัก ข้ากระตุ้นจิตวิญาณของเผ่าให้เจ้าและมอบรอยสักศักดิ์สิทธิ์ให้…” น้ำเสียงนางดูเหน็ดเหนื่อย เมื่อวาดเส้นสุดท้ายลงไป อักขระรูนกระพริบวาบ ดวงตาต้าซานส่องสว่างขึ้น ร่างกายไม่สั่นไหวอีกแล้วและสงบนิ่งลง เขามองสตรีเบื้องหน้าด้วยสายตาซับซ้อน
ตอนที่นางสลักรอยสักอันใหม่ให้ต้าซาน นางเข้าไปดูในความทรงจำของเขาจนหมด นางเห็นผ่าของต้าซานอาศัยอยู่ในอสูรและถูกสังเวยให้แก่เหล่าเทพ เหล่าเทพตีตราพวกเขาด้วยประทับตราทาส หวังหลินปรากฏตัวขึ้นมาและพาออกไปจากในอสูรเพื่อหาที่อยู่แห่งใหม่
นางเห็นเรื่องราวทั้งหมด
เมื่อนางเห็นประทับตราทาสส่งผลกระทบต่อลูกหลานของเผ่ารอยสัก โลหิตสีดำไหลออกมาจากดวงตากลวงโบ๋มากขึ้น!
“ฉิงหลิน…เจ้าโกหกข้า!!!” นางเงยศีรษะขึ้นและกรีดเสียงร้องแหลมด้วยความโกรธเกรี้ยว เสียงนี้มุ่งร้ายเป็นอย่างยิ่ง วังวนฝังเทพด้านล่างพลันเข้มข้น เสียงร้องของเหล่าดวงวิญญาณนับไม่ถ้วนดังออกมาจากภายในวังวน
ขณะที่วังวนหมุนอย่างรวดเร็ว กลิ่นอายปิศาจไร้ที่สิ้นสุดพุ่งออกมาจากวังวนจนกระทั่งมันกำลังพังทลาย น้องมีสีหน้าน่าเกลียดและเต็มไปด้วยความแค้นเหลือทน ราวกับความแค้นที่สั่งสมไว้ตลอดมากำลังปะทุขึ้น
เสียงกรีดร้องของนางดังสะท้อน วังวนคล้ายกำลังถูกดึงขึ้นไป ทว่าวินาทีนั้นเส้นเอ็นสีแดงที่รัดอยู่รอบขาพลันส่องแสงสีแดงขึ้นมา แสงสีแดงปกคลุมร่างและกักขังนางเอาไว้
ทว่าความแค้นที่นั่งสมมาตลอดหลายพันหลายหมื่นปีและความโกรธเกรี้ยวหลังจากฉิงหลินหลอกนางจนทำให้แสงที่กักขังเอาไว้แตกสลายทันที!
นางยกแขนขวาขึ้นและข่วนลงไปใส่วังวนเบื้องล่างอย่างโหดเหี้ยม!
เพียงแค่หนึ่งครั้ง พื้นดินสั่นไหว วังวนสั่นสะท้าน กระทั่งถ้ำจักรพรรดิเทพก็สั่นราวกับกำลังพังทลาย!
วังวนที่เกิดขึ้นจากสระน้ำฝังเทพเริ่มสั่นเทาและแยกออกจากกัน ราวกับวังวนฉีกขาดและเริ่มรวมกันในแขนของนาง
ดุจนางกำลังดึงวังวนออกมาจากพื้นดิน!
การเปลี่ยนแปลงรุนแรงนี้ทำให้รอบด้านเปลี่ยนไปมหาศาล เทียนหยุนมองทุกอย่างด้วยความเงียบ ใบหน้ามืดมนเล็กน้อย ปรมาจารย์ชีกงเผยรอยยิ้มบิดเบี้ยวและส่ายศีรษะ เขาเคยอ่านบันทึกจากแดนสวรรค์และพอจะรู้เรื่องราวในอดีตอยู่บ้าง ข่าวลือบอกว่านางตายแต่เมื่อมาเห็นว่านางยังมีชีวิตอยู่ เขาก็พอจะปะติดปะต่อและเดาเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นได้
“เจ้าโกหกข้า เจ้าสัญญากับข้าว่าจะไม่ทำอันตรายเผ่าข้าและจะเปิดดาราจักรแห่งใหม่ให้มีชีวิตอยู่ในนั้น จากนั้นเทพของพวกเจ้าและเผ่าข้าก็จะสามารถอาศัยร่วมกันได้ เรื่องพวกนั้นเจ้าสัญญาไว้กับข้า ฉิงหลิน ทำไมเจ้าถึงโกหก!?!”
น้ำเสียงโศกเศร้าดังสะท้อนและเต็มไปด้วยความแค้น แขนขวาข่วนออกไปอย่างต่อเนื่อง วังวนสลายไปเรื่อยๆ ขณะที่มันหดลงจึงเผยนรกเบื้องล่างและวังวนก็รวมตัวกันในแขนขวาของนาง
ดวงวิญญาณนับไม่ถ้วนลอยออกมา ส่วนใหญ่คือเหล่าเทพที่ฉิงหลินสังหาร ตอนนี้พวกมันเต็มไปทั่วบริเวณ สายตาค่อนข้างตกตะลึง
เส้นเอ็นสีแดงส่องประกายสว่างยิ่งขึ้น ชั้นแสงสีแดงล้อมรอบนางเอาไว้หลายชั้น ทว่าขณะที่ล้อมรอบเข้าไปมันก็แตกสลายไปด้วย!
อักขระรูนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นบนเส้นเอ็นสีแดง ปลดปล่อยแสงผลึกลอยออกมาจากเส้นเอ็น ละอองแสงผลึกรวมกันเบื้องหน้านางก่อตัวเป็นร่างไร้ตัวตน!
ร่างเขาโปร่งแสงแต่เป็นชายวัยกลางคน สวมชุดคลุมสีทอง เส้นผมยาวผูกด้วยริบบิ้นสีเหลือง ท่าทางหล่อเหล่าและมีกลิ่นอายแห่งความเป็นเทพ
สายตาโหดเหี้ยมและเยือกเย็น แต่ในสายตานั้นไม่มีจิตวิญญาณเลย
ในจังหวะที่ร่างเงาปรากฏ กลิ่นอายหนึ่งคล้ายกับเขาสามารถเป็นผู้คุมอำนาจของโลกนี้พลันปรากฏขึ้นมา วินาทีนั้นผู้คนทรงพลังเช่นเทียนหยุนจึงเปลี่ยนสีหน้าอาการทันที! ร่างอวตารมากมายของตัวเองเริ่มปรากฏโดยรอบ เขาไม่ได้ทำด้วยความต้องการของตนเอง แต่เป็นเพราะความตกใจจากกลิ่นอายนี้!
‘เขาแข็งแกร่งกว่าคนผู้นั้นอีก!!’ เทียนหยุนสูดหายใจหนาวเหน็บเข้าไป สายตาหวาดกลัวเต็มที่ เขาเคยตกใจแบบนี้ครั้งเดียวและนั่นเป็นตอนที่อยู่เบื้องหน้าคนผู้นั้น!
เมื่อหวังหลินเห็นเขา จึงอ้าปากค้างและหรี่ตาแคบทันที เขาจดจำคนผู้นี้ได้เนื่องจากมีลักษณะเดียวกันกับรูปปั้นแกะสลักฉิงหลินที่อยู่กับดอกไม้สวรรค์!
‘ฉิงหลิน!’
‘นี่ไม่ใช่ฉิงหลินตัวจริง เป็นแค่อวตารสัมผัสวิญญาณที่เขาทิ้งเอาไว้ตอนที่ผนึกบรรพชนศักดิ์สิทธิ์เผ่ารอยสัก มันไม่มีสติปัญญา ไม่มีความทรงจำและไม่มีวิชาเหมือนร่างดั้งเดิม มีแค่เจตนาจะหยุดบรรพชนศักดิ์สิทธิ์ผู้นี้ไม่ให้หลบหนี!’ ความคิดปรมาจารย์ชีกงสั่นไหว ด้วยระดับบ่มเพาะเขาจึงได้รับผลกระทบจากกฏของโลกในระดับประมาณหนึ่ง ทว่าเมื่อเห็นร่างผู้นี้ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนธรรมดาอีกครั้ง เขาอ่อนแอและแตกดับเพียงแค่โดนลมหายใจ
ณ ตอนนี้ห่างออกไปจากดินแดนวิญญาณปิศาจและอยู่นอกพื้นที่ควบคุมของพันธมิตรเซียน มีดาราจักรกำลังเผาไหม้อยู่แห่งหนึ่ง ตอนที่หวังหลินเดินออกมาจากโลกแห่งขวดหลังจากได้รับการตื่นขึ้นมา พลันเกิดเหตุการณ์น่าตกตะลึงขึ้นในสำนักวิหคเพลิงศักดิ์สิทธิ์!
ทุกอย่างเป็นเพราะการตื่นขึ้นของวิหคเพลิง!
——————-
อยู่มานานทำไมยายเชื่อคนง่ายขนาดนี้