1325. ร่างอวตาร
เสียงดังสนั่นกึกก้อง อวกาศพลิกกลับด้าน ไม่มีท้องฟ้าหรือพื้นดินแต่ความคิดหวังหลินมีโลกของตัวเอง วินาทีนี้ปรากฏเงาหนึ่งขึ้นมา!
เงานี้ดุจเมฆหมอก ขณะที่แพร่กระจายจึงเกิดความปั่นป่วนและเสียงดังสนั่น จากนั้นส่วนหนึ่งของเมฆหดตัวลงกลายเป็นพื้นดิน!
ก้อนเมฆที่เหลือลอยขึ้นไปก่อตัวเป็นท้องฟ้า!
ฟ้าดินและพื้นปฐพีปรากฏขึ้น!
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในพริบตา ขณะที่สตรีชุดขาวเข้ามาพร้อมกับวิชาของตัวเอง เพียงหวังหลินสะบัดแขน พื้นดินกลายเป็นท้องฟ้า!
ท้องฟ้าหมุนกลับกลายเป็นพื้นปฐพี!
แม้แต่นางก็อดไม่ได้ที่จะเคลื่อนไหวตามไปด้วย!
“เจ้าติดตามข้ามาตลอดทางและต้องการสังหารข้า เช่นนั้นเจ้าก็ต้องเผื่อการถูกสังหารเอาไว้ด้วย!” แขนขวาหวังหลินกดลงไปอย่างรุนแรง พื้นดินที่เปลี่ยนกลายเป็นท้องฟ้าพลันกระแทกลงมา!
ขณะที่พื้นดินตกลงมา โลกสั่นสะท้านและเกิดแรงกดดันเหนือจินตนาการ สีหน้าท่าทางของสตรีชุดขาวจึงเปลี่ยนไป!
“ประทับพลิกสวรรค์ของปรมาจารย์เต๋าความฝัน! เขาส่งต่อวิชานั้นให้เจ้า!” นางหยุดเคลื่อนไหว ร่างกายพลิกกลับหัว จากนั้นสองฝ่ามือสร้างผนึกและพึมพำบางอย่าง แสงสีขาวผุดออกมาจากร่างเพื่อต่อต้านวิชานี้
ทว่าประทับพลิกสวรรค์เป็นหนึ่งในยอดวิชาของปรมาจารย์เต๋าความฝัน วินาทีนี้นั้นพื้นดินที่กลายเป็นท้องฟ้าจึงกระแทกลง
รอยแยกอวกาศที่นางสร้างขึ้นมาพลันพังทลายทันที! แสงสีขาวจากร่างนางหายไปด้วย! ในจังหวะอันตรายนี้ นางอ้าปากพ่นหยกสีขาวออกมา โลกพลันสั่นเทา หยกสีขาวลอยอยู่เบื้องหน้าก่อตัวเป็นม่านพลังสีขาว!
เสียงดังสนั่นกึกก้องแพร่กระจายไปทั่วดวงดาว พื้นดินและท้องฟ้าทับซ้อนกันก่อเกิดเป็นแรงกดดันรุนแรงยิ่ง ขณะที่รอยแยกจำนวนมากปรากฏขึ้นมาดูเหมือนอวกาศพร้อมจะพังทลายได้ทุกเมื่อ
วินาทีต่อมา ทุกสิ่งทุกอย่างหายไป โลกที่ปรากฏขึ้นมาหายไปในตอนที่ฟ้าดินทับซ้อนกัน ทว่ากลิ่นอายทำลายล้างที่มันสร้างขึ้นมายังมีอยู่
นางหน้าซีด แววตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร หินหยกที่กำลังลอยอยู่รอบตัวนางทำให้ไม่โดนประทับพลิกสวรรค์สังหาร!
“เจ้าส่งมาแค่ร่างอวตารระดับบ่มเพาะขั้นทะลวงสวรรค์ระดับที่สามแต่ยังกล้าลองสังหารข้าเชียว? หากไม่ใช่เพราะเจ้ามีร่างกายประหลาดที่ทำให้ข้าตรวจสัมผัสเจ้าได้ยาก ข้าคงสังหารเจ้าไปนานแล้ว!”
“ตั้งแต่ที่ข้าสังเกตเจ้าได้ครั้งแรก ข้ามีข้อสงสัยบางอย่าง หากเจ้าเป็นเซียนขั้นที่สามจริง เจ้าจะทำให้ข้าจากไปง่ายๆได้เช่นไร? หากเจ้ามีร่างกายจริง ทำไมข้าถึงไม่ได้กลิ่นเจ้าแม้แต่ตอนที่เจ้าเข้ามาใกล้? หากเจ้ามีร่างจริง ทำไมเจ้าไม่ใช้สมบัติเพื่อต่อต้านประทับพลิกสวรรค์ของข้า?” หวังหลินยิ้ม คำพูดเขาเป็นเหมือนคมมีดทิ่มแทงเข้าใส่นาง
นี่เป็นแค่การคาดเดาในใจ เพื่อยืนยันข้อสงสัยนี้เขาจึงไม่หนีและเลือกจะต่อสู้กับนางแทน!
หากนางเป็นเซียนขั้นที่สามจริง ถึงแม้เขาจะใช้วิชาบิดมิติก็คงหนีได้ยาก แต่หากนางไม่ใช่ เมื่อนั้นหวังหลินก็ไม่ใช่คนที่จะโดนล่วงเกินได้ง่ายๆ!
“เจ้าเป็นแค่ร่างอวตารที่ไม่มีกายหยาบ เจ้าต้องการดูดซับ ’เทพ’ ของข้าและกระทั่งใช้ภาพมายาเพื่อเปลี่ยนเป็นคนรักของข้า แต่นั่นเจ้าต้องตาย!” หวังหลินก้าวเท้า สะบัดแขนออกไป โลกแห่งสายลมและสายฝนพลันแพร่กระจายออกไปหมื่นฟุต วิญญาณรบบนพื้นดินลอยออกไปพุ่งเข้าหานาง!
นางมีสีหน้าท่าทางมืดมน ต้องขอชื่นชมเนื่องจากนางประเมินความสามารถหวังหลินต่ำไป นางแค่เจอหวังหลินด้วยความบังเอิญและวางแผนโดยคิดว่าไม่น่ามีอะไรผิดพลาด แต่นางไม่คิดว่าเขาจะรับรู้ตัวตนของนางได้ตอนที่เจอกันครั้งแรก ไม่เช่นนั้นในการพบเจอครั้งที่สองนางคงไม่เสียเปรียบในการต่อสู้นี้!
“น่าเสียดาย ร่างดั้งเดิมของข้าไม่สามารถมาได้ ไม่เช่นนั้น…” แววตากะพริบเย็นเยียบ ทว่าวินาทีนี้นางกลับเห็นวิญญาณรบในโลกแห่งสายลมและสายฝน สีหน้าท่าทางเปลี่ยนไปอีกครั้ง!
“นี่…นี่มัน…” ขณะที่นางตกตะลึง เหล่าวิญญาณนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาล้อมรอบตัวนาง รอบๆพวกมันมีควันสีขาวนวลตอนที่เริ่มโจมตี
เสียงดังสนั่นกึกก้อง สตรีชุดขาวรีบล่าถอย สองแขนรีบสร้างผนึกและยื่นมือเปิดมิติเก็บของ แสงทมิฬปรากฏในอุ้งมือและกะพริบอย่างรวดเร็ว
“แสงทำลายวิญญาณ!” แววตากะพริบจิตสังหาร นางสะบัดแขนคราเดียว แสงทมิฬพุ่งเข้าหาเหล่าวิญญาณรบ โลกแห่งสายฝนและสายลมพลันหายไปและเปลี่ยนกลายเป็นโลกเล็กๆมากมายรอบวิญญาณแต่ละดวงเพื่อต่อต้านแสงทมิฬ
เสียงดังสนั่นคับฟ้าไปทั่วโลก เหล่าวิญญาณรบถูกบังคับให้ถอยออกไปเบื้องหน้าแสงทมิฬ แต่ไม่มีตัวไหนได้รับความเสียหาย การโจมตีทั้งหมดถูกโลกแห่งสายลมและสายฝนลบล้างออกไป
สตรีชุดขาวถอยอย่างต่อเนื่อง พริบตาเดียวนางก็ออกห่างไปหลายพันฟุต หวังหลินก้าวเท้าและเข้าใกล้นางในพริบตา นางมีหินหยกปกป้องตัวเองดังนั้นจึงไม่กลัวการบาดเจ็บ นางยกแขนขวาขึ้นอีกครั้ง แสงทมิฬรวมตัวกันกลายเป็นกระบี่ยาวสีดำ!
โลกพลันเปลี่ยนสีสัน เสียงดังสนั่นกึกก้อง นางมองหวังหลินและสะบัดแขนขวา กระบี่ยาวพุ่งตรงเข้าหาหวังหลิน!
หวังหลินดวงตาส่องสว่างขึ้น วินาทีที่กระบี่ยาวมาถึง สองแขนสร้างผนึกและเอ่ยเสียงเบา “โล่เงาแสง!”
หลังกล่าวจบ แสงทั้งหมดในอวกาศเริ่มรวมตัวกัน แสงทั้งหมดนี้รวมถึงแสงแห่งดวงดาวและแสงที่ตามองไม่เห็นด้วย พวกมันรวมกันรอบหวังหลินอย่างบ้าคลั่ง
วินาทีนั้นกระบี่ยาวเข้ามาใกล้และปะทะเข้ากับเงาแสงในทันที
เสียงดังแพร่กระจายกึกก้อง โล่เงาแสงส่องสว่างเจิดจ้ายามปะทะกับกระบี่ยาว เงาส่วนใหญ่พังทลายไปส่งพลังสะท้อนทำให้กระบี่ยาวหมุนกลับและพุ่งเข้าหาสตรีชุดขาว!
ตอนที่นางเห็นโล่เงาแสงของหวังหลิน รูม่านตาพลันหรี่แคบ! นางรีบถอยร่นแต่กระบี่ยาวรวดเร็วเกินไปและยังร่อนลงใส่ม่านพลังรอบตัวนาง!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ใบหน้านางซีดเผือก หยกป้องกันหม่นหมองลง! ทว่ามันไม่จบแค่นี้ หลังจากกระบี่ยาวสะท้อนกลับมา หวังหลินก็พุ่งตัว
ยกแขนขวาขึ้น แสงสีแดงโลหิตปรากฏพร้อมกระบี่โลหิตในมือ ฟาดฟันลงใส่อย่างรุนแรง!
“ตายไปซะ!!”
แสงสีแดงโลหิตส่องสว่างมหึมาขึ้นในอวกาศ ก่อตัวเป็นจิตสังหารรุแรงเข้าหาสตรีชุดขาว สีหน้านางเปลี่ยนไปอีกครั้งพลางสร้างผนึกอย่างร้อนรนก่อเกิดม่านป้องกันหลายชั้นนอกร่างกาย
ทว่าแสงโลหิตรวดเร็วเกินไป ตรงทะลุผ่านม่านป้องกันหลายชั้นก่อนจะปะทะใส่หินหยก เสียงร้องคำรามดังสนั่นสะเทือนโลก อวกาศสั่นไหว เสียงแตกร้าวดังออกมาจากหินหยกและเกิดรอยร้าวขึ้น!
นางกระอักโลหิตออกจากปาก รีบถอยร่น ร่างกายพร่ามัวและหายไป
เมื่อเห็นว่านางกระอักโลหิต หวังหลินหรี่ตาแคบและตะลึงไปชั่วขณะ คิดว่านางเป็นแค่ร่างอวตารและไม่มีรูปร่าง แต่ดูจากที่เห็นตอนนี้นางกลับมีโลหิต!
แต่เขากำลังต่อสู้อยู่และไม่มีเวลาคิดอะไรเยอะ พุ่งออกไปพร้อมกระบี่โลหิตด้วยแววตาจิตสังหารเข้มข้น ห้าแก่นแท้หมุนวนในดวงตาและมองไปรอบ เขาพบนางอีกครั้ง
ใช้กระบี่โลหิตฟาดฟันลงมาอีกครั้งอย่างรุนแรง!
“ร่างดั้งเดิม ช่วยข้าด้วย!!” นางส่งเสียงโหยหวนพลางรีบถอยร่น เริ่มร่ายบทสวดและสะบัดแขน หินหยกที่มีรอยร้าวพลันส่องสว่างเจิดจ้า มันมีแขนสีขาวดุจหินหยกโผล่ออกมาและค่อยๆชี้ใส่หวังหลิน
การปรากฏตัวของแขนข้างนี้ทำให้โลกหยุดชะงัก แม้กระทั่งแสงยังมืดหม่น ทุกอย่างกลายเป็นซีดขาวเบื้องหน้าแขนนี้!
ราวกับทั้งโลกถูกแทนที่ด้วยแขน! ทุกสิ่งที่แขนข้างนี้ชี้ไปจะพังทลายเสียหาย!
หวังหลินพลันสัมผัสถึงวิกฤตความเป็นความตายอันรุนแรงยิ่งกว่าของฉุยต้าว! หวังหลินพลันหยุดลงและสะบัดแขนโดยไม่ลังเล โลกแห่งสายลมและสายฝนหลายพันแห่งพลันหลอมรวมเป็นหนึ่งใบและล้อมรอบร่างกายเขา
ครานี้หวังหลินใช้โล่เงาแสงอีกครั้ง แสงจำนวนมากรวมตัวกันก่อตัวเป็นเงาแสงขนาดยักษ์!
นิ้วชี้จากมือสีขาวหยกปะทะกับเงาแสงรอบตัวหวังหลิน เงาแสงสั่นไหวและเกิดเสียงคล้ายกับทนไม่ไหว มันเริ่มพังทลาย!
ขณะที่มันพังทลาย คลื่นพลังสะท้อนพุ่งออกไปและต้านทานดัชนี แต่ว่านิ้วมือนี้ไม่หยุดแค่นั้น มันตรงทะลุเงาแสงเข้าไปทำให้โล่เงาแสงแตกสลายอย่างสิ้นเชิง!
พอมันแตกสลาย นิ้วมือจึงร่อนใส่โลกแห่งสายลมและสายฝนรอบร่างกายหวังหลิน โลกสั่นไหวรุนแรง วิญญาณข้างในโหยหวน กลิ่นอายสีขาวนวลโผล่ออกมาจากเหล่าวิญญาณเพื่อต่อต้านดัชนี!
……………………………..